Εκδήλωση τιμής και συνέχισης του αγώνα στο μνημείο του Μεταλλεργάτη στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη
Οι εκδηλώσεις για την Πρωτομαγιά ξεκίνησαν το πρωί από το Πέραμα, όπου τα Σωματεία Συνδικάτου Μετάλλου και Ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, Σωματείο Καθαριστών – καθαριστριών Πειραιά και άλλα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, όπως και ο Γυναικείος Σύλλογος Περάματος και η Ένωση Συλλόγων Γονέων Περάματος, πραγματοποίησαν εκδήλωση στο μνημείο του Μεταλλεργάτη στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη.
Εκεί τον λόγο πήρε ο Άκης Αντωνίου, πρόεδρος παραρτήματος Πειραιά, του Συνδικάτου Μετάλλου και Ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, ο οποίος εξέφρασε την συμπαράσταση των εργαζομένων της ζώνης στους υγειονομικούς και στον τιτάνιο αγώνα τους απέναντι στην πανδημία, χωρίς να διαθέτουν τα απαραίτητα όπλα και μέσα προστασίας με ευθύνη των κυβερνήσεων όπως και της σημερινής που λόγω της υποχρηματοδότησης έχουν φέρει σε αυτό το χάλι την δημόσια υγεία. Κατήγγειλε ότι τα αντεργατικά μέτρα που παίρνει κατά ριπάς η κυβέρνηση αυτό το διάστημα με αφορμή την πανδημία, θα παραμείνουν και μετά, καθώς η κυβέρνηση τα αστικά κόμματα και το κεφάλαιο, επιδιώκουν να φορτώσουν την νέα κρίση ξανά στους εργαζόμενους.
Στην εκδήλωση χαιρετισμό απηύθυνε και ο Δημήτρης Δημόπουλος, μέλος της διοίκησης του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής, που διάβασε το ιστορικό της αιματοβαμμένης εξέγερσης του Σικάγο το 1886, «για 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες για ότι θέλει κανείς», πότε εφαρμόστηκε στην Ελλάδα και τους μεγάλους σταθμούς του αγώνα του εργατικού κινήματος στη χώρα, με χαρακτηριστικό τον Μάη του 1936. Κατέληξε λέγοντας: «Επειδή στις μέρες αυτές η κυβέρνηση και οι λογής απολογητές του συστήματος, της εκμετάλλευσης, προβάλλουν υποκριτικά τους γιατρούς, τους δασκάλους, σαν καθημερινούς ήρωες στη μάχη με τον κορονοϊό, τους θυμίζουμε μια μεγάλη κουβέντα που είπε κάποτε κάποιος δάσκαλος, ο Μαρίνος Αντύπας: Έθνη ευτυχισμένα, με πεινασμένους λαούς δεν υπάρχουν».
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την κατάθεση στεφάνων στο μνημείο και την τήρηση ενός λεπτού σιγή.
Συμβολική συγκέντρωση στο μνημείο των νεκρών εργατών του 1923 στον Πειραιά
Στη συνέχεια με μια συμβολική συγκέντρωση στο μνημείο των νεκρών εργατών της μεγάλης απεργίας του Αυγούστου του 1923 στο Πασαλιμάνι, τα ταξικά Σωματεία του Πειραιά, οργανωμένα, συντεταγμένα και με όλα τα μέτρα προστασίας τίμησαν την Εργατική Πρωτομαγιά και διέλυσαν κάθε προσπάθεια να επιβληθεί απεργιακό σιωπητήριο στην πόλη. Εκπροσωπήθηκαν όλα τα ταξικά σωματεία του Πειραιά. Ναυτεργάτες, μεταλλεργάτες, λιμενεργάτες του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ από τις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ του ΟΛΠ, εργαζόμενοι ΟΤΑ, νοσοκομειακοί, ελαιουργοσαπουνοποιοί, οικοδόμοι, οδηγοί φορτηγών και άλλοι. Στο πλευρό τους βρέθηκε και η Διαμάντω Μανωλάκου, βουλευτής του ΚΚΕ.
Ομιλητής στη συγκέντρωση ήταν ο Νίκος Ξουράφης, πρόεδρος του ΕΚ Πειραιά, ο οποίος μεταξύ άλλων σημείωσε: «Κανένας εφησυχασμός δεν επιτρέπεται απέναντι στην επερχόμενη οικονομική κρίση, γιατί οι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να βγουν κερδισμένοι. Η εργατιά αντεπιτίθεται, η συμμαχία της εργατικής τάξης με τις άλλες λαϊκές δυνάμεις δεν μένουν στον πάγο. Μένουμε δυνατοί στις συνθήκες της πανδημίας. Σηκώνουμε το μπόι μας, υψώνουμε τη γροθιά μας και απαιτούμε μέτρα προστασίας της ζωής και των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Καταγγέλλουμε την έλλειψη μέτρων προφύλαξης στους χώρους δουλειάς, τις τραγικές ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό, υποδομές και μέσα στα δημόσια νοσοκομεία. Δυναμώνουμε τον αγώνα μας, για να πληρώσουν αυτοί που ευθύνονται, οι καπιταλιστές. Για την κατάργηση όλων των παλιότερων μνημονιακών νόμων και των πρόσφατων αντιλαϊκών μέτρων. Ο κορονοϊός θα γιατρευτεί και η πανδημία θα περάσει. Ο καπιταλισμός όμως είναι αθεράπευτος και θα συνεχίσει να βασανίζει την ανθρωπότητα, με τη φτώχεια, την ανεργία, τους πολέμους, την καταστροφή του περιβάλλοντος. Δυναμώνουμε τον αγώνα για την υπεράσπιση της ζωής μας, για να οικοδομήσουμε τις προϋποθέσεις για μια κοινωνία χωρίς φτώχεια, εξαθλίωση, πολέμους».
Η συγκέντρωση ολοκληρώθηκε με κατάθεση στεφανιών στο μνημείο των νεκρών απεργών και ενός λεπτού σιγή.
Συμβολική εκδήλωση στη Νίκαια με συγκέντρωση και κατάθεση στεφάνων
Συγκέντρωση στην πλατεία Περιβολάκι στη Νίκαια πραγματοποίησαν Σωματεία και φορείς τιμώντας με όλα τα μέτρα προστασίας τους νεκρούς της εργατικής τάξης, την Εργατική Πρωτομαγιά. Στη συγκέντρωση μίλησε ο Μάκης Τσελέντης από το Σωματειο εργαζόμενων του Δήμου Κορυδαλλού. Μετά τη συμβολική συγκέντρωση ένα τμήμα κατευθύνθηκε στην πλατεία Οσίας Ξένης όπου έγινε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Μπλόκου, ένα τμήμα με πορεία και ντουντούκα κατευθύνθηκε στην πλατεία Ελευθερίας στον Κορυδαλλό και ένα τμήμα στο Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας.
Συμβολική κινητοποίηση στου «Ρετσίνα»
Οι εκδηλώσεις τελείωσαν με μια συμβολική κινητοποίηση το απόγευμα στου «Ρετσίνα», όπου μέλη μαζικών φορέων και σωματείων του Πειραιά, τίμησαν την παγκόσμια μέρα της εργατικής τάξης. Στους δρόμους των Μανιάτικων, της Παλιάς Κοκκινιάς και των Καμινίων διακινήθηκε μαζικά η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ για την Εργατική Πρωτομαγιά. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μεγάλη, ενώ αρκετοί απ’ τους κατοίκους εξέφρασαν τον ενθουσιασμό τους για την εντυπωσιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα. Η ανακοίνωση διακινήθηκε, επίσης, σε εργαζόμενους υγειονομικούς της 1ης ΤΟΜΥ Πειραιά που λειτουργεί ως Κέντρο Αναφοράς για τον κορονοϊό.
Η συγκέντρωση κατέληξε στο χώρο του πρώην εργοστασίου κλωστοϋφαντουργίας του «Ρετσίνα», χώρο που έχει συνδεθεί με τα πρώτα βήματα οργάνωσης της εργατικής τάξης στον Πειραιά και στην Ελλάδα γενικότερα. Στα τέλη του 19ου αιώνα αποτελούσε τη μεγαλύτερη βιομηχανία της χώρας, με πάνω από 2.000 εργαζόμενους. Εκεί, τον Απρίλιο του 1892, καταγράφηκε η πρώτη απεργία γυναικών εργατριών στην Ελλάδα. Σε μια χρονιά που η κλωστοϋφαντουργία απέκτησε το πέμπτο της εργοστάσιο, αποφάσισε να μειώσει την αμοιβή των εργατριών από 80 σε 65 λεπτά. Η αντίδραση ήταν άμεση: Απεργία από 60 ή και περισσότερες εργάτριες του δεύτερου εργοστασίου της επιχείρησης, όπου εργάζονταν περίπου 200 άτομα. Αρνήθηκαν να δουλέψουν, συγκρούστηκαν με την εργοδοσία, και διασχίζοντας με πορεία τους δρόμους του Πειραιά έφτασαν στη διεύθυνση του εργοστασίου για να διαμαρτυρηθούν.
Οι διαδηλωτές τίμησαν, συμβολικά, αυτή την ξεχωριστή πλευρά της ιστορίας του εργατικού κινήματος στη χώρα μας. Έστειλαν μήνυμα ότι δεν ξεχνάνε τους νεκρούς της τάξης μας, ιδιαίτερα σ’ αυτή την χρονική συγκυρία που οι εργαζόμενοι δοκιμάζονται απ’ την πανδημία του κορονοϊού και απ’ τη νέα καπιταλιστική οικονομική κρίση. Ξεκαθάρισαν ότι η εργατική τάξη έχει πληρώσει ήδη πάρα πολλά, δε θα ανεχτεί να τη φορτώσουν και νέα βάσανα! Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με σύντομη ομιλία εκ μέρους της ΟΓΕ.
