Συμπληρώνονται 15 χρόνια από την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης, τα μνημόνια και τους χιλιάδες εφαρμοστικούς νόμους που πέρασαν ως οδοστρωτήρας στα εργασιακά, κοινωνικά δικαιώματα, που διέλυσαν τις ζωές μας για να σωθούν τα κέρδη τραπεζιτών, βιομηχάνων, εφοπλιστών και άλλων καπιταλιστών. Το ίδιο έργο είδαμε και μέσα στην πανδημία, τη βαναυσότητα του συστήματος, τον ορατό εχθρό που είναι ο καπιταλισμός. Το ζούμε με τις συνέπειες που πληρώνουμε από δύο φονικούς πολέμους στη γειτονιά μας και την εμπλοκή της χώρας μας.
Οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα υποφέρουμε από τη μεγάλη ακρίβεια, το πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα, το πρόβλημα στέγης, τις ληστρικές τιμές για βασικά αγαθά και τους υπέρογκους φόρους που κατατρώγουν το λαϊκό εισόδημα. Ο μέσος μισθός παραμένει μειωμένος κατά 14,81% σε σχέση με το 2011. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με το διαλυμένο σύστημα υγείας και τη μεγάλη εμπορευματοποίηση της υγείας και της παιδείας.
Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη απέδειξαν την ισχυρή δύναμη της οργάνωσης και τις δυνατότητες που έχει το εργατικό κίνημα να βάζει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις. Έτσι ακυρώσαμε την προσπάθεια της κυβέρνησης, των άλλων αστικών κόμματων, της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, της Ε.Ε. να συγκαλύψουν το έγκλημα και τον πραγματικό ένοχο, το σύστημα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Φέραμε στο προσκήνιο το πραγματικό αίτημα που εκφράζει τις ανάγκες μας, “ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ”!
Απέναντι σε δυσκολίες, στη μοιρολατρία, στη λογική του «δεν γίνεται τίποτα», «δεν αλλάζει τίποτα», με τη σχεδιασμένη παρέμβαση μας και δράση, με το πλαίσιο πάλης και αιτημάτων που βάζουν στο επίκεντρο τις ανάγκες των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων, δώσαμε μεγάλες και σημαντικές μάχες. Αντιμετωπίσαμε τα εμπόδια στην οργάνωση αυτών των μεγάλων αγώνων που έβαλε η θλιβερή ηγεσία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, η γραμμή της ταξικής συνεργασίας που υιοθετεί τους στόχους της καπιταλιστικής ανάπτυξης ως στόχους του εργατικού κινήματος.
Μαζί σταθήκαμε πλάι πλάι με τους φοιτητές, μαθητές και εκπαιδευτικούς στα μεγάλα συλλαλητήρια ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και συνεχίζουμε. Σταθήκαμε δίπλα στους επαγγελματίες, στους αγωνιζόμενους αγρότες ενάντια στην πολιτική της Ε.Ε. Μαζί με τους φορείς του λαϊκού κινήματος δίνουμε τις μάχες για την υπεράσπιση του συστήματος υγείας, ενάντια στους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις.
Ο αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ είναι φωτεινό παράδειγμα που σηματοδοτεί την απόφαση μας ότι δεν θα μείνουμε με «σταυρωμένα τα χέρια», δεν θα μείνουμε άπραγοι απέναντι στην καταστροφή της ζωής μας.
Οι αγώνες που αναπτύχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια έδωσαν πνοή στην οργάνωση των εργαζομένων, δυνάμωσαν την ελπίδα, έδειξαν τον δρόμο που πρέπει και μπορεί να ακολουθήσει η τάξη μας. Το ΠΑΜΕ είχε καθοριστική συμβολή, αναγνωρισμένη από το σύνολο του λαού μας.
Στις 9 και 10 Νοέμβρη στο Γαλάτσι πραγματοποιείται η Πανελλαδική σύσκεψη του ΠΑΜΕ στην οποία επιδιώκουμε να γίνει ανοιχτή συζήτηση, ανταλλαγή πείρας και οργάνωση της δράσης μας το επόμενο διάστημα. Ήδη εκατοντάδες πρωτοβάθμια σωματεία του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, δεκάδες δευτεροβάθμιες οργανώσεις έχουν δηλώσει ότι θα πάρουν μέρος, επιβεβαιώνοντας έτσι την δύναμη που έχει το ΠΑΜΕ στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Από αυτή την σύσκεψη δεν μπορεί και δεν θα λείπει το Εργατικό Κέντρο Πειραιά. Για αυτό προτείνουμε στο σώμα τωναντιπροσώπων του 37ου Συνεδρίου του ΕΚΠ να αποφασίσει την συμμετοχή του ΕΚ στην σύσκεψη του ΠΑΜΕ και καλούμε κάθε συνάδελφο, κάθε διοικητικό συμβούλιο να έρθει, να παρακολουθήσει και όλοι μαζί να χαράξουμε την συνέχεια του αγώνα μας.
Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας
Διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει, στο δρόμο της Ανατροπής.
