Η φωτιά που ξέσπασε το μεσημέρι της Τρίτης 12 Μαρτίου 2024 από το Γήπεδο ποδοσφαίρου του Παλλαυρεωτικού και εξαπλώθηκε στην περιοχή τέλματα του Λαυρίου, είναι ένα ακόμα προδιαγεγραμμένο περιβαλλοντικό έγκλημα στην περιοχή της Λαυρεωτικής.
Η φωτιά ξεκίνησε από τον χώρο που αποθέτει ξερά χόρτα (και όχι μόνο…) ο Δήμος Λαυρεωτικής και ανά διαστήματα τα καίει… σε μια περιοχή δίπλα από σχολεία (ΕΠΑΛ, 3ο Δημοτικό) χωρίς καμιά πρόβλεψη, μέτρα προστασίας κτλ.
Φυσικά δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο από την συγκεκριμένη δημοτική αρχή μιας και είναι η ίδια που πριν λίγα χρόνια εναπόθετε τα συγκεκριμένα απορρίμματα δίπλα από τον καταυλισμό των προσφύγων και ελάχιστα μέτρα από το εργοστάσιο των ΕΑΣ Λαυρίου με τις επαναλαμβανόμενες φωτιές να θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, αλλά και μια ολόκληρη πόλη. Μια μεγάλη καταστροφή που αποφεύχθηκε μετά από δυναμική παρέμβαση και καταγγελία του ΕΚ στις αρμόδιες αρχές που είχε σαν αποτέλεσμα την απομάκρυνση από τον συγκεκριμένο χώρο αυτής της διαδικασίας.
Η εναπόθεση στον συγκεκριμένο χώρο, δίπλα από σχολικές μονάδες και σχεδόν μέσα στην πλατεία του Λαυρίου, κλαδεμάτων και άλλων απορριμμάτων και η πυρκαγιά που σημειώθηκε, φέρνει στην επιφάνεια την τραγική και επικίνδυνη για τον λαό διαχείριση στον τομέα την αποκομιδής, αποθήκευσης και μεταφοράς των απορριμμάτων. Για αυτή την κατάσταση υπάρχουν τεράστιες ευθύνες του κράτους, της Περιφέρειας και των Δήμων που συμφωνούν σε αυτό τον δρόμο ανάπτυξης.
Είναι αυτός ο δρόμος που ολοένα και περισσότερο περνάει βασικές υποδομές σε ιδιώτες και εργολάβους, οι οποίοι για χάρη του μέγιστου κέρδους αποφασίζουν με γνώμονα τα κέρδη τους και όχι την προστασία του περιβάλλοντος και την ζωή του λαού. Είναι επίσης η πολιτική αυτή του δημοσιονομικού κόστους, της λογικής κόστους-οφέλους, που αντιλαμβάνεται την ασφάλεια της ζωής μας και την προστασία του περιβάλλοντος ως βραχνά, κόστος και περιττό έξοδο.
Επιβεβαιώνεται για ακόμα μια φορά, με τον πιο οδυνηρό τρόπο, αυτό που χρόνια αναδεικνύει, παλεύει, διεκδικεί και προτάσσει στους εργαζόμενους το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου-Ανατολικής Αττικής, ότι η διαχείριση των απορριμμάτων πρέπει αποκλειστικά να υπόκεινται σε ένα πανεθνικό κεντρικό σχεδιασμό, χωρίς την ανάμιξη ιδιωτικών συμφερόντων και αντιλαϊκών Δημοτικών αρχών που θα βάζει πάνω από όλα την ανθρώπινη ζωή και την προστασία του περιβάλλοντος και όχι το μικρότερο δυνατό κόστος.
Απαιτούμε εδώ και τώρα να γίνουν άμεσες μετρήσεις από το ΕΛΙΝΥΑΕ και τον ΔΗΜΟΚΡΙΤΟ για να αποκαλυφθεί τι ακριβώς εισέπνευσε για άλλη μια φορά ο λαός της περιοχής και επίσης να διερευνηθούν όλες οι αιτίες της πυρκαγιάς, εάν πληροί της προϋποθέσεις για την συγκεκριμένη διαδικασία ο συγκεκριμένος χώρος και να αποδοθούν οι ευθύνες στους υπαίτιους.
Καλούμε τέλος, κυρίως τον εργαζόμενο λαό της περιοχής να μην ανέχεται άλλο να τον βλέπουν σαν ένα βολικό «πελάτη» που με πέντε μέτρα δρόμο και ένα τρισάθλιο μεροκάματο θα του χτυπήσουν την πλάτη και θα τους πει και ευχαριστώ.
Να αντιστοιχίσουν τις απαιτήσεις της ζωής τους σύμφωνα με την τεχνολογική και επιστημονική εξέλιξη, με τις σύγχρονες ανάγκες τους για ζωή και δουλειά με δικαιώματα, να γυρίσουν την πλάτη τους σε αυτή την πολιτική που παίζει καθημερινά την ζωή μας κορόνα-γράμματα, να πυκνώσουν τις γραμμές των σωματείων τους και να συγκρουστούν με αυτή την άθλια πολιτική, της φτώχειας, της ανασφάλειας, των Περιβαλλοντικών εγκλημάτων του «πάμε και όπου βγει»
