Στις 6 Φλεβάρη εκδικάζεται στον Άρειο Πάγο η αίτηση αναίρεσης της ποινής δεκαετούς κάθειρξης που είχε επιβληθεί στη συναδέλφισσά μας καθαρίστρια, γιατί άλλαξε στο απολυτήριο του δημοτικού, ότι τέλειωσε την ΣΤ’ τάξη και όχι την Ε’ τάξη!

Η συναδέλφισσα ούτε έκλεψε, ούτε καταχράστηκε δημόσια χρήματα. Τα δούλευε και τα δούλευε σκληρά, επί 20 χρόνια σε παιδικό σταθμό του Βόλου, προκειμένου να ζήσει την οικογένειά της κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες.

Την ίδια στιγμή που καραμπινάτες οικονομικές υποθέσεις εκκρεμούν ζημιώνοντας το δημόσιο κατά εκατομμύρια ευρώ, το κράτος και η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης 10 ετών μια σκληρά εργαζόμενη γυναίκα.

Αποδεικνύεται ότι η αστική δικαιοσύνη μόνο τυφλή δεν είναι. Εξοντώνει τους εργαζόμενους και αφήνει στο απυρόβλητο τους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές και τους τραπεζίτες. Αρκετοί εργοδότες έχουν «χρεωκοπήσει» τις επιχειρήσεις τους, αφήνοντας χρέη δεκάδων εκατομμυρίων προς τους εργαζόμενους, τα ασφαλιστικά ταμεία, το δημόσιο και κυκλοφορούν άνετοι και ωραίοι χωρίς να τους αγγίζει καμιά δικαιοσύνη και καμία κυβέρνηση.

Μετά το κύμα συμπαράστασης που ξεσήκωσαν τα ταξικά σωματεία και άλλοι μαζικοί φορείς τον περασμένο Νοέμβρη, έγινε δυνατή η αποφυλάκισή της, το ελάχιστο μπροστά σε αυτήν την κατάφωρη αδικία, που στην ουσία οδηγούσε στη φυσική και οικονομική εξόντωση την ίδια και την οικογένειά της.

Ήταν μια πρώτη νίκη απέναντι στην προσπάθεια να χρησιμοποιηθούν  τέτοιες περιπτώσεις σαν «αντισώματα»  του αστικού κράτους στη σαπίλα του, τη στιγμή που η Κυβέρνηση από τη μια καταδικάζει στη φτώχεια και την εξαθλίωση τα λαϊκά νοικοκυριά και από την άλλη επιδοτεί με δισεκατομμύρια ευρώ τους επιχειρηματικούς ομίλους και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ.

Το Εργατικό Κέντρο Ν. Λάρισας, απαιτεί να τερματισθεί τώρα ο γολγοθάς της συναδέλφου, με την οριστική αθώωση της, με την επιστροφή στη δουλειά της και την καταβολή κανονικά όλων των αποδοχών της και των ενσήμων της γι’ αυτό το διάστημα που ταλαιπωρήθηκε.