ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΑΠΡΙΛΗ

 10.30  π.μ. πλατεία Λαού (Άμφισσα)

ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΓΙΑ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ

ΓΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Η απεργία στις 28 Φλεβάρη ήταν μια από τις μεγαλύτερες των τελευταίων ετών. Συνένωσε τον αγώνα των εργαζομένων, των αγροτών, των φοιτητών, των αυτοαπασχολούμενων σε ένα μεγάλο πανελλαδικό μέτωπο ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, των επιχειρηματικών ομίλων και της Ε.Ε. Εξέφρασε τη γενικευμένη αγανάκτηση που υπάρχει μέσα στα σπίτια μας, αλλά και την οργή για την προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών για το έγκλημα στα Τέμπη. Εμείς όμως επιμένουμε. Το έγκλημα δε θα συγκαλυφθεί. Να πληρώσουν οι ένοχοι!

Συνεχίζουμε με ακόμα μεγαλύτερη ορμή την κλιμάκωση του αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς και σε κάθε κλάδο.

Προσπερνάμε τις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, τις συνδικαλιστικές δυνάμεις που είναι σταθερά στρατευμένες στη λογική της ανταγωνιστικότητας, των κοινωνικών διαλόγων και της κοινωνικής ειρήνης, που είναι προσκολλημένες στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι που πήραν μέρος στην απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις, οι εκατοντάδες απεργιακές αποφάσεις από πρωτοβάθμια σωματεία, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα ήταν η καλύτερη απάντηση στο σχέδιο υπονόμευσης των αγώνων μας. Οι εργαζόμενοι φώναξαν ότι τα προβλήματα δεν περιμένουν, ότι απαιτούνται λύσεις εδώ και τώρα.

Βγαίνουμε μπροστά για αυξήσεις στους μισθούς, για κατάργηση των αντεργατικών νόμων που υπονομεύουν τις συλλογικές συμβάσεις! Για να σταματήσει η εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους!

Σε δεκάδες χώρους δουλειάς και κλάδους αυτήν την περίοδο πραγματοποιούνται αγώνες για αυξήσεις στους μισθούς και υπογραφή συλλογικών συμβάσεων. Υπάρχουν κατακτήσεις, υπογράφονται συμβάσεις σε εργοστάσια μετά από πολλά χρόνια, οργανώνεται μεγάλο μέρος των εργαζομένων στη βάση της διεκδίκησης και όχι της μοιρολατρίας.

Η πανελλαδική απεργία των οικοδόμων, οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και σε εργοστάσια του μετάλλου, στα τρόφιμα – ποτά, οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα τηλεφωνικά κέντρα, οι μαζικές κινητοποιήσεις για την Υγεία σε πόλεις της χώρας, δείχνουν το δρόμο που είναι ανάγκη να δυναμώσει παντού.

Κυβέρνηση και επιχειρηματικοί όμιλοι ανησυχούν για τους αγώνες που βάζουν μπροστά τις ανάγκες των εργαζομένων, που πάνε κόντρα στα κέρδη και την εκμετάλλευση. Προσπαθούν να απορροφήσουν τους κραδασμούς και να τους χειραγωγήσουν.

Ως εδώ! Διεκδικούμε όλα όσα είναι αναγκαία για μια αξιοπρεπή ζωή! Δε δεχόμαστε να δουλεύουμε χωρίς συλλογικές συμβάσεις, με μισθούς και μεροκάματα που δε φτάνουν να καλύψουν τις βασικές και οξυμένες ανάγκες. Δε δεχόμαστε να γίνουμε κρέας στα κανόνια των ιμπεριαλιστών.

Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε να έρχεται σε εμάς ο λογαριασμός των ανατιμήσεων στα supermarket, να περιμένουμε τα εποχικά καλάθια τάχα ανακούφισης για τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, το καλοκαίρι για να ανταποκριθούμε. Δεν μπορούμε να δεχόμαστε ως φυσιολογικό να αναστενάζουμε σε κάθε λογαριασμό για το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, τη βενζίνη, το ηλεκτρικό ρεύμα, για να μη θιχτεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Η κοροϊδία της κυβέρνησης που ανακοίνωσε την απαράδεκτη πολιτική της απόφαση να κρατήσει τον κατώτερο μεικτό μισθό στα 830 ευρώ είναι πρόκληση! Καταδικάζει την πλειοψηφία των εργαζομένων να ζουν με 706 ευρώ καθαρά τον μήνα, όταν το κόστος ζωής έχει διπλασιαστεί! Είναι πρόκληση να ισχυρίζεται ο κύριος Μητσοτάκης ότι “αυτά μπορεί να δώσει η κυβέρνηση” για να μη διαταραχθεί η “ανάπτυξη”, όταν τα κέρδη προ φόρων των 500 μεγαλύτερων επιχειρηματικών ομίλων, το 2022 στη χώρα μας, προσέγγισαν το ιστορικό ρεκόρ των 20 δισ. Δίπλα στις δεκάδες νομοθετημένες φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο και στις μειώσεις των εργοδοτικών εισφορών, οι καθηλωμένοι μισθοί παραμένουν το κύριο στοιχείο της εκμετάλλευσής μας και αύξησης της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

Δεν θα επιτρέψουμε να γίνουν “κανονικότητα” τα εργοδοτικά εγκλήματα με τους νεκρούς και τους σακατεμένους στους χώρους δουλειάς, επειδή για τους επιχειρηματικούς ομίλους τα μέτρα προστασίας της ζωής μας “κοστίζουν” και “δεν βγαίνει γρήγορα η δουλειά”, δηλαδή τα κέρδη τους. Οι εργαζόμενοι, σε όποιο εργοδότη κι αν δουλεύουν, πρέπει να σπάσουν τη σιωπή τους. Να έρθουν σε επαφή με τα Συνδικάτα και το Εργατικό Κέντρο, να καταγγέλλουν ελλείψεις σε μέτρα Υγιεινής και Ασφάλειας. Δεν ανεχόμαστε να πηγαίνουμε για δουλειά με τον φόβο μήπως επιστρέψουμε σπίτια μας σακατεμένοι ή μήπως δεν γυρίσουμε και καθόλου.

Δε θα δεχτούμε ως κανονικότητα να ανησυχούμε για τη ζωή των παιδιών μας με τα επικίνδυνα σχολικά κτίρια και τα κοντέινερ.

Την ίδια στιγμή είμαστε αντιμέτωποι με αποδεκατισμένα Κέντρα Υγείας και την υποβάθμιση του Νοσοκομείου της Άμφισσας, με ελλιπές σε αριθμό ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό, ακριβοπληρώνουμε για γιατρούς, για φάρμακα, για εξετάσεις και θεραπείες διανύοντας πολλές φορές ακόμα και εκατοντάδες χιλιόμετρα και μέσα σε όλα ο αυτό το σκηνικό, που επικρατεί σε όλη τη χώρα, η κυβέρνηση προχωρά σε παραπέρα εμπορευματοποίηση υπηρεσιών που μέχρι τώρα παρείχε δωρεάν το δημόσιο σύστημα Υγείας, με τα επί πληρωμή απογευματινά χειρουργεία και τα “νόμιμα” φακελάκια.

Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες!

Η δύναμη βρίσκεται στην οργάνωση των εργαζομένων. Δεν περιμένουμε την κυβέρνηση ή άλλους όψιμους σωτήρες που δήθεν έχουν λύσεις ή θα προασπίσουν τα δικαιώματα μας.

Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τον εμβληματικό αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ που βρίσκεται στην πιο κρίσιμη καμπή του αφού εξελίσσεται ο εκβιασμός της κυβέρνησης να αποδεχθούν οι εργαζόμενοι τις απολύσεις για να μπουν στα προγράμματα ανεργίας. Αυτός ο εκβιασμός έπεσε στο κενό, κάτω από τη σθεναρή στάση όλων των Σωματείων της ΛΑΡΚΟ, την αγωνιστική ενότητα των εργαζομένων, την επιτυχία των μεγάλων τους κινητοποιήσεων, των Γενικών Συνελεύσεων, την αλληλεγγύη που όλοι μας δείξαμε. Για αυτό καλούμε όλους σε αγωνιστική ετοιμότητα και μαχητική αλληλεγγύη στον δίκαιο αγώνα των εργατών της ΛΑΡΚΟ και των οικογενειών τους.

17 Απρίλη Απεργούμε ξανά για τις ζωές μας διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς, μέτρα πραγματικής ανακούφισης που θα προστατεύουν το εργατικό- λαϊκό εισόδημα.