Εργατικό Κέντρο Φωκίδας : Για την πρωτομαγιάτικη Συγκέντρωση στην Άμφισσα

Δημοσιεύτηκε στις

Μαχητικό μήνυμα από τους εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα σε όλη τη Φωκίδα στάλθηκε σήμερα στην συγκέντρωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην πλατεία Λαού. Με το σύνθημα “ελπίδα η πάλη των λαών”, δόθηκε ξεκάθαρο μήνυμα ενάντια στην εκμετάλλευση, στη φτώχεια, στο πόλεμο.

Οι εκατοντάδες απεργοί στην περιοχή μας και οι εκατοντάδες χιλιάδες ακόμα σε όλη τη χώρα, στην απεργία που προηγήθηκε στις 6 του Απρίλη και οι άλλοι τόσοι που διαδήλωσαν σήμερα σε όλη την Ελλάδα δίνουν την καλύτερη απάντηση ότι υπάρχει διάθεση για αγώνα, ότι δεν παραδίδουμε τίποτα από όλα όσα δικαιούμαστε. Έδωσαν ηχηρή απάντηση σε όσους λένε ότι δεν είναι καιρός για αγώνες, ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή και να μην έχουμε πολλές απαιτήσεις γιατί τώρα γίνεται πόλεμος. Μεγάλη συμμετοχή στην συγκέντρωση είχαν σωματεία συνταξιούχων, επαγγελματίες, αγρότες, άνεργοι και νεολαία.

Στη συγκέντρωση την κεντρική ομιλία έκανε η πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Φωκίδας Ειρήνη Καραχάλιου ενώ χαιρετισμό απεύθυνε ο Δημάρατος Ηλίας από το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ. Η Στεφανία Μελίδου, πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Φωκίδας «Αλ. Δελμούζος» απήγγειλε το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη ” Αν θες να λέγεσαι άνθρωπος”. Μετά τη συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε μαχητική πορεία στους κεντρικούς δρόμους της Άμφισσας.

ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΦΩΚΙΔΑΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Συνάδελφοι εργατοϋπάλληλοι του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα

Αυτοαπασχολούμενοι – επαγγελματίες – αγρότες

νέοι και νέες – άνεργοι – γυναίκες

Απόμαχοι της δουλειάς

Η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Φωκίδας σας απευθύνει θερμό και αγωνιστικό χαιρετισμό.

Η σημερινή είναι η μέρα που τιμάμε τους νεκρούς της εργατικής τάξης, τους σκληρούς κι ανυποχώρητους αγώνες για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες, για να ανθρωπέψει η ζωή. Την περίοδο εκείνη που αναπτύσσονταν αυτοί οι πρώτοι αγώνες με αποκορύφωμα το 1886 στο Σικάγο, οι εργάτες ακόμα και τα παιδιά, αναγκάζονταν να δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες μέχρι και 14 ώρες τη μέρα. Οι διεκδικήσεις των εργατών συμπυκνώνονταν τότε στο σύνθημα «8 ώρες δουλειά – 8 ώρες ανάπαυση – 8 ώρες ελεύθερος χρόνος».

Από το Σικάγο του 1886, από την πρώτη αιματοβαμμένη πρωτομαγιά στην Ελλάδα το 1924, το Μάη των εργατών το 1936 στη Θεσσαλονίκη μέχρι την Πρωτομαγιά του 1944 στην Καισαριανή. Μέσα από μια σειρά και άλλων ακόμα μεγάλων αγώνων και στη χώρα μας που ξεκινούν από εκείνη την περίοδο όπως στα ναυπηγεία και τα βυρσοδεψία στη Σύρο, στα μεταλλεία στο Λαύριο, στα μεταλλεία στη Σέριφο κατακτήθηκε η καθιέρωση της 8ωρης εργασίας.

Μια κατάκτηση που τα τελευταία χρόνια έχει δεχτεί μεγάλο χτύπημα, είτε με τις ελαστικές μορφές εργασίας που δίνουν μισά δικαιώματα, μισή ζωή, είτε με τα 10ωρα – 12ωρα και τις απλήρωτες υπερωρίες υπέρ των …αναξιοπαθούντων μεγαλοεργοδοτών.

Αλλά αν το καλοσκεφτούμε και η ανάπαυση και ο ελεύθερος χρόνος που από τότε διεκδικούμε οι εργαζόμενοι, έχουν πάει περίπατο σήμερα, τα θυσιάζουμε υπέρ της εργοδοσίας όταν δουλεύουμε τόσες ώρες, όταν η διαδρομή για τη στοά δε θεωρείται εργάσιμος χρόνος∙ θυσιάζουμε τον δημιουργικό ελεύθερο χρόνο για εμάς και για τα παιδιά μας, γιατί όλα αυτά θεωρούνται κόστος για τους μεγαλοεργοδότες και το κράτος τους, αφού δεν υπάρχουν ουσιαστικά δομές δημιουργικής απασχόλησης, ο πολιτισμός, οι διακοπές, είναι ακριβά εμπορεύματα και ούτε δομές υποστήριξης της οικογένειας υπάρχουν, αφού η φροντίδα των παιδιών και των ηλικιωμένων θεωρείται ατομική υπόθεση.

Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες, φίλες και φίλοι

Η φετινή Πρωτομαγιά μάς βρίσκει κάτω από τη σκιά ενός ακόμα ιμπεριαλιστικού πολέμου ανάμεσα στην Ουκρανία και το ευρωατλαντικό στρατόπεδο από τη μία και τη Ρωσία από την άλλη, που γίνεται για να μοιράσουν τις αγορές και τις σφαίρες επιρροής. Έναν πόλεμο που πληρώνουνε οι λαοί, είτε με νεκρούς και με ξεριζωμένους, είτε με τους πολεμικούς εξοπλισμούς και την εξάπλωση της ενεργειακής ακρίβειας και της φτώχειας.

Η Ελλάδα εμπλέκεται άμεσα στον πόλεμο, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ και των προηγούμενων κυβερνήσεων, που έχουν γεμίσει την χώρα με αμερικανονατοϊκές στρατιωτικές βάσεις, καθιστώντας την στόχο αντιποίνων. Γι’ αυτό σήμερα εδώ πρέπει να βροντοφωνάξουμε όλοι μαζί: Καμία συμμετοχή στο νέο σφαγείο – απεμπλοκή τώρα! Δεν έχουμε κανένα λόγο εμείς να πληρώσουμε τα έξοδα του δικού τους πολέμου!

Το φωνάζουμε αυτό γιατί πραγματικά οι λαοί έχουν τη δύναμη να βάζουν εμπόδια σ’ αυτούς τους μηχανισμούς κι ας φαντάζουν ανίκητοι, όπως απέδειξαν με τη στάση τους οι εργαζόμενοι της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στη Θεσσαλονίκη, που αρνήθηκαν να μετακινηθούν στην Αλεξανδρούπολη για να συμμετάσχουν στη μεταφορά ΝΑΤΟικού πολεμικού υλικού στα περίχωρα της Ουκρανίας∙ όπως και το 1999 που ο λαός της Θεσσαλονίκης παραπλάνησε, αλλάζοντας τις οδικές ταμπέλες, τα ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα που κατευθύνονταν στα Σκόπια και στο Κόσσοβο και τα έστειλε στη λαχαναγορά της πόλης να στοχεύουν τα λάχανα και τα μαρούλια∙ όπως τόσες και τόσες ακόμα φορές που η λαϊκή θέληση και δράση αποδείχθηκε πιο ισχυρή από παντοδύναμους κατά τ’ άλλα μηχανισμούς.

Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες, φίλες και φίλοι

Οι εκατοντάδες απεργοί στην περιοχή μας και οι εκατοντάδες χιλιάδες ακόμα σε όλη τη χώρα, στην απεργία που προηγήθηκε στις 6 του Απρίλη και οι άλλοι τόσοι που διαδηλώνουμε σήμερα σε όλη την Ελλάδα δίνουν την καλύτερη απάντηση ότι υπάρχει διάθεση για αγώνα, ότι δεν παραδίδουμε τίποτα από όλα όσα δικαιούμαστε.

Δε μπορούν να πείσουν όσοι λένε ότι δεν είναι καιρός για αγώνες, ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή και να μην έχουμε πολλές απαιτήσεις γιατί τώρα γίνεται πόλεμος και άλλα τέτοια. Αυτά μας έλεγαν και παλιότερα.

Δε μπορεί την ίδια στιγμή που οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι πρώτες στις ΝΑΤΟϊκές δαπάνες, πληρώνοντας πάνω από 4 δις € το χρόνο σε εξοπλισμούς που δεν έχουν καμία σχέση με την άμυνα της χώρας, να κουνάνε το δάχτυλο στους εργαζόμενους, να επικαλούνται τις “αντοχές” τις οικονομίας και να μας λένε ότι πρέπει να ζούμε με ψίχουλα.

Οι σημερινές απεργιακές συγκεντρώσεις είναι απάντηση στην κυβέρνηση και στους επιχειρηματικούς ομίλους που φιλοδώρησαν τους εργαζόμενους – και μάλιστα τους χειρότερα αμειβόμενους – με μόλις 1,66 ευρώ καθαρά τη μέρα με το πάτημα που τους δίνει ο νόμος έκτρωμα Βρούτση – Αχτσιόγλου, έχοντας το θράσος να μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα ότι τώρα ο δρόμος είναι ανοιχτός για μεγαλύτερες αυξήσεις στις κλαδικές και επιχειρησιακές Συμβάσεις! Πανηγυρίζουν ξεδιάντροπα ότι «εξετέλεσαν το χρέος τους» απέναντι στους εργαζόμενους και ότι με αυτήν την αύξηση – κοροϊδία κερδίζουν και οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες.

Έχοντας μπετονάρει τον κατώτατο μισθό στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο, η κυβέρνηση μας εμπαίζει αισχρά και υπονομεύει εκ των προτέρων κάθε διεκδίκηση, για λογαριασμό της εργοδοσίας.

Αποκρύπτει σκόπιμα ότι ο κατώτατος μισθός αναγορεύεται από τους εργοδότες σε «ρυθμιστή» και των υπόλοιπων μισθών, δίνοντάς τους άλλοθι για αντίστοιχες «αυξήσεις» στις κλαδικές και επιχειρησιακές Συμβάσεις, όπου και όποτε αυτές υπογραφούν.

Είναι άλλωστε γνωστό ότι οι εργοδότες ήταν αυτοί που απαίτησαν τον καθορισμό του κατώτατου μισθού με νόμο, ώστε η συγκράτηση και η μείωσή του να αντανακλώνται συνολικά στο λεγόμενο «κόστος εργασίας», με σταδιακή μείωση του μέσου μισθού.

Δεν είναι τυχαίο ότι η μείωση διά νόμου του κατώτατου μισθού και η συνολικότερη μνημονιακή νομοθεσία οδήγησαν σε καταβαράθρωση του μέσου καθαρού μισθού, από τα 1.051 ευρώ το 2011 στα 886,1 ευρώ το 2019!

Ξέρουν όμως και έχουν υπολογισμένο ότι οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα, δεν συμβιβάζονται αλλά απαιτούν ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, στους κλάδους και στις επιχειρήσεις. Γι’ αυτό έχουν πάρει τα μέτρα τους, ψηφίζοντας τους απεργοκτόνους νόμους Αχτσιόγλου-Χατζηδάκη, για να καταστείλουν κάθε κινητοποίηση, να ποινικοποιήσουν τη συνδικαλιστική δράση, για λογαριασμό της μεγαλοεργοδοσίας.

Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι

Όλοι μαζί να φωνάξουμε σήμερα εδώ, ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! Δε θα δεχτούμε άλλες θυσίες!

Θυσιάσαμε τα δικαιώματά μας τόσο στην κρίση όσο και τώρα στην αναιμική ανάκαμψη με το ενδεχόμενο νέου γύρου κρίσης να αχνοφαίνεται. Πληρώσαμε με ανεργία, χαμηλωμένους μισθούς. Τώρα πληρώνουμε τον λογαριασμό για να συμμετέχει η χώρα μας στον πόλεμο. Πληρώνουμε με την ακρίβεια, χωρίς να έχει παρθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο για την προστασία του εισοδήματός μας. Πληρώνουμε με επαγγελματικές ασθένειες. Πληρώνουμε με νεκρούς στους χώρους δουλειάς. Πληρώνουμε με νεκρούς την πανδημία γιατί, όχι σήμερα αλλά από χθες οι κυβερνήσεις φρόντισαν η Υγεία να είναι εμπόρευμα, φρόντισαν τα Νοσοκομεία να λειτουργούν σαν επιχειρήσεις και άλλα τα έκλεισαν ή τα μετατρέπουν σε Κέντρα Υγείας όπως της Άμφισσας, φρόντισαν η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας να είναι ανύπαρκτη, οι κρατικές δαπάνες για την Υγεία να μειώνονται χρόνο με το χρόνο και ουσιαστικά να μας στέλνουνε γραμμή στους ιδιώτες και όποιος έχει και μπορεί να βρίσκει το γιατρικό του.

Τη στιγμή που σήμερα με την εξέλιξη τις επιστήμης και της τεχνολογίας υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να ζούμε καλύτερα, να έχουμε ελεύθερο χρόνο με μείωση του εργάσιμου χρόνου, να παίρνονται κατάλληλα μέτρα Υγιεινής & Ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, μας ζητάνε κι άλλες θυσίες. Είτε στο όνομα της κρίσης παλιότερα, είτε στο όνομα της ανάκαμψης σήμερα, ζητάνε να κάνουμε υπομονή «για να είμαστε ανταγωνιστικοί» μη τυχόν και πάθει τίποτα η κερδοφορία της κάθε εταιρίας και να μην έχουμε και πολλές απαιτήσεις τώρα γιατί γίνεται πόλεμος.

Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες, φίλοι και φίλες

Κατά τη γνώμη μας, αν πραγματικά θέλουμε να λέμε σαν συνδικαλιστικό κίνημα ότι τιμάμε την Πρωτομαγιά και το συμβολισμό που αυτή η μέρα φέρει, πρέπει να το κάνουμε καθημερινά, συμβάλλοντας με όλες μας τις δυνάμεις στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, βοηθώντας στο να ξεπερνιούνται οι δυσκολίες και τα κηρύγματα συμβιβασμού και υποταγής, να αντιμετωπίζονται ο φόβος και οι απειλές της εργοδοσίας και του Κράτους της και οργανώνοντας παράλληλα την αλληλεγγύη, για να μη μείνει κανείς μόνος του.

Όχι μόνο η ιστορία των αγώνων της εργατικής τάξης αλλά και οι σημερινοί αγώνες που αναπτύσσονται σε μια σειρά χώρους, όπως στη ΛΑΡΚΟ, στην COSCO, στην efood, στη Ναυπηγοεπισκευή, στους Οικοδόμους, στα Πετρέλαια Καβάλας και μια σειρά άλλοι αγώνες του λαού μας, όπως των κατοίκων της Βόρειας Εύβοιας, όπως τόσοι και τόσοι ακόμα, φωτίζουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε σήμερα. Το δρόμο του συλλογικού αγώνα, που δε συμβιβάζεται, δε τα μαζεύει μπροστά στους εκβιασμούς και τις απειλές.

Όλοι αυτοί οι αγώνες αποδεικνύουν ότι καμιά διεκδίκηση δεν μένει στα στενά όρια μιας επιχείρησης, αντίθετα, και για να έχει αποτελέσματα πρέπει να αγκαλιάζεται από όλη την τοπική κοινωνία και έτσι πραγματικά γίνεται, γιατί η τοπική κοινωνία δεν είναι κάτι ξένο από μας, είναι οι οικογένειές μας. Φυσικά στους αγώνες αυτούς, εκφράζεται αλληλεγγύη και έμπρακτη στήριξη από φορείς σε όλη τη χώρα.

Και στην περιοχή μας έχουμε κάθε λόγο να παλέψουμε για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, μέτρα Υγιεινής & Ασφάλειας, προστασία του εισοδήματος μας, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες σήμερα και όχι ψίχουλα, ουσιαστική ενίσχυση του Νοσοκομείου Άμφισσας και των Κέντρων Υγείας με μαζικές μόνιμες προσλήψεις, κάλυψη όλων των πραγματικών κενών στα σχολεία με μόνιμους διορισμούς, ουσιαστική ενίσχυση του παιδαγωγικού έργου, κατάλληλα σχολικά κτίρια, ενίσχυση των δομών Πολιτικής Προστασίας και μια σειρά άλλα.

Η ίδια μας η πάλη είναι αυτή που μπορεί όχι μόνο να εμποδίσει πράματα, αλλά και να μας φέρει κατακτήσεις. Να μη χάσουμε άλλο χρόνο με ελπίδες που αποδεικνύονται ψεύτικες, από μεσσίες και παραγοντίσκους που τάζουν λύσεις. Δυναμώνουμε, δίνουμε ζωή στους συλλογικούς μας φορείς.

Καλή δύναμη σε όλους , καλή αντάμωση στους αγώνες που έχουμε μπροστά μας!

Περισσότερα

Συνδικάτο Επισιτισμού-Τουρισμού-Ξενοδοχείων Αττικής: Η τρομοκρατία δε θα περάσει!

Η τρομοκρατία δε θα περάσει! Η προσπάθεια κυβέρνησης και εργοδοσίας να επιβάλλουν τη σιγή...

Κλαδικό Σωματείο Ενέργειας: Κάτω τα χέρια από τους εργαζόμενους στα δίκτυα διανομής φυσικού αερίου

 Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, το Κλαδικό Σωματείο στην Ενέργεια καταγγέλλει την Italgas για την επιχείρηση μη ανανέωσης...

Σωματείο Εργαζομένων Mitel Networks: Για τις απολύσεις που ανακοινώθηκαν από την εταιρία

ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΧΩΡΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΛΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΣ Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, Χθες η διοίκηση της εταιρίας...