Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Με το συλλαλητήριο της 26 Φλεβάρη, Δυναμώνουμε τον Αγώνα μας με τη συμμετοχή ΟΛΩΝ ενάντια στην ακρίβεια για την προστασία της δουλειάς και της υγείας μας!

Δυο χρόνια μετά την έναρξη της πανδημίας, ο τραγικός απολογισμός είναι 25.000 χιλιάδες νεκροί, δεκάδες διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ και ένα αποδυναμωμένο δημόσιο σύστημα υγείας με σοβαρές επιπτώσεις και επιβάρυνση στην υγεία του λαού,όταν σήμερα υπάρχουν όλες εκείνες οι επιστημονικές, τεχνολογικές και παραγωγικές δυνατότητες για την αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων.

Δεν ικανοποιήθηκαν αιτήματα των υγειονομικών για ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, για μέτρα προστασίας σε χώρους δουλειάς και ΜΜΜ,προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, μετατροπών συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου και επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας, ο οποίος συνεχίζει και θησαυρίζει εν μέσω πανδημίας.

Αντίθετα, τίθενται σε εφαρμογή τα σχέδια για το «Νέο ΕΣΥ» με εφαρμογή κλεισίματος, συγχωνεύσεων νοσοκομείων-τμημάτων, με τηλειτουργία των δημόσιων δομών υγείας αλλά και του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με κατάργηση της μονιμότητας και την διεύρυνση των ελαστικών σχέσεων εργασίας.Αυτή η εγκληματική πολιτική είναι αποτέλεσμα της αντιμετώπισης της υγείας του λαού ως κόστος, για να είναι δυνατή η περαιτέρω ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων με επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές.

Αντίστοιχα και στους δικούς μας χώρους δουλειάς,και ενώ οι εξαρτήσεις και ο υψηλού κινδύνου πληθυσμός αυξήθηκαν αυτά τα δύο χρόνια, η «ανάπτυξη» επιτρέπεται μόνο μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ. Δεν γίνεται στην κατεύθυνση της ουσιαστικής ενίσχυσης ενός αποτελεσματικού δημόσιου συστήματος πρόληψης-θεραπείας-κοινωνικής επανένταξης, αλλά της διαχείρισης των πιο ακραίων μορφών του προβλήματος και των αποσπασματικών, και συχνά με ημερομηνία λήξης, υπηρεσιών. Δομές πρόληψης και απεξάρτησης συρρικνώνονται και παρακμάζουν, ενώ οι υπηρεσίες μείωσης της βλάβης αποσυνδέονται από το στόχο της ολοκληρωμένης αντιμετώπισης του εξαρτημένου, ανάγονται σε αυτοσκοπό και αφήνονται στη «φιλανθρωπία» των διαφόρων ΜΚΟ και άλλων ιδιωτών.Η εμμονή στο αναχρονιστικό θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των Κέντρων Πρόληψης και η κατάργηση του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ, επιπλέον, προδίδουν την πολιτική επιλογή υπονόμευσης του έργου της πρόληψης και των στεγνών θεραπευτικών προγραμμάτων. Ανάλογη είναι και η υποβάθμιση του ΟΚΑΝΑ και η μετατροπή του σε φορέα μείωσης της βλάβης μέσω της ελαστικοποίησης του θεραπευτικού πλαισίου και των προδιαγραφών ένταξης και παραμονής στα θεραπευτικά προγράμματα υποκατάστασης, της λειτουργίας των ΧΕΧ κ.α.

Ο κατακερματισμός αυτός της ενιαίας αντίληψης για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των εξαρτήσεων συνοδεύεται, αλλά και ενισχύεται, από τον κατακερματισμό των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων: πολλαπλές εργασιακές σχέσεις διαφορετικών ταχυτήτων, διαφορετικά μισθολόγια, μη αναγώριση τυπικών ή/και ουσιαστικών προσόντων σε συμβασιούχους κ.α. Επιπλέον: καθήλωση μισθών για όλους, κατάργηση του επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας, των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και της δυνατότητας ελεύθερων διαπραγματεύσεων. Μόνιμη υποστελέχωση αντί για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, αναστολές εργασίας με απειλή απόλυσης, συνεχείς απολύσεις όσων λήγουν οι συμβάσεις τους, για να προσληφθούν άλλοι στη θέση τους μετά από λίγο.

Το εισόδημα εξανεμίζεται πολύ γρήγορα με την ακρίβεια στα σούπερ μάρκετ και με τους λογαριασμούς του ρεύματος, του φυσικού αερίου να εκτοξεύονται στα ύψη. Τα ψίχουλα που κατά καιρούς δίνουν οι κυβερνήσεις έχουν από τα πριν υπολογίσει πως θα τα πάρουν πίσω στο διπλάσιο, ενώ η ακριβοπληρωμένη από το λαό πράσινη ανάπτυξη σημαίνει κέρδη για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που βλέπουν την επιδημία ως ευκαιρία για ακόμα μεγαλύτερα κέρδη και τσάκισμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Κανένας εργαζόμενος να μην συμβιβαστεί με αυτή την πραγματικότητα, η αγανάκτηση των εργαζομένων να βρει αγωνιστική διέξοδο, να μην περάσει η μοιρολατρία και η στάση αναμονής που καλλιεργούν η κυβέρνηση,αλλά και οι δυνάμεις της πλειοψηφίας που δρουν στα σωματεία μαςκαι δυο χρόνια τώρα δεν πήραν θέση για τα ζητήματα που καίνε κάθε εργαζόμενο, κάθε λαϊκή οικογένεια.

Εμείς, οι εργαζόμενοι σε Πρόληψη και Απεξάρτηση,εμπνεόμαστε και παίρνουμε δύναμη από τους μεγάλους αγώνες σε σημαντικούς κλάδους,όπως είναι οι κινητοποιήσεις των μεταλλεργατών της ΛΑΡΚΟ, των εργαζομένων τηςCOSCO,στα Πετρέλαια Καβάλας,στην E-FOOD,στους οικοδόμους, οι οποίοι κινήθηκαν συλλογικά ενάντια σε κάθε απόλυση και διεκδίκησαν αγωνιστικά ΣΣΕ, μόνιμη και σταθερή εργασία.

 Με αφορμή τη συμπλήρωση των δύο χρόνων από την εμφάνιση του πρώτου κρούσματος κορονοϊού στη χώρα μας,

ΚΑΛΟΥΜΕ

τα σωματεία εργαζομένων στους χώρους της Πρόληψης και Απεξάρτησης να πάρουν απόφαση και να δώσουν δυναμικά το παρόν στο μεγάλο συλλαλητήριο που οργανώνεται
το Σάββατο 26 Φλεβάρη στις 12 μμ στο Σύνταγμα, με προσυγκέντρωση 11πμ στα Προπύλαια.

Να πλημμυρίσουμε το Σύνταγμα για να διαδηλώσουμε διεκδικώντας :

• Κανένας εργαζόμενος χωρίς Συλλογική Σύμβαση Εργασίας
• Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις
• Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης
• Επίδομα ανεργίας 600€ για όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις
• Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης καθώς και του ΕΝΦΙΑ για τα φτωχά εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά
• Μείωσης της τιμής του ρεύματος κατά 50% και κατάργηση των φόρων στα καύσιμα και συνολικά στην ενέργεια
• Όχι στις κατασχέσεις και στους πλειστηριασμούς της περιουσίας του λαού
• Μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, στις μεγάλες βιομηχανικές ζώνες, στα σχολεία, στους παιδικούς σταθμούς, στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
• Κρατική χρηματοδότηση για τη στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας, επίταξη του ιδιωτικού τομέα της υγείας.
• Προσλήψεις προσωπικού με σταθερή δουλειά και δικαιώματα στην υγεία, την πρόνοια, την εκπαίδευση, στους ΟΤΑ και στους τομείς πολιτικής προστασίας, σε Πρόληψη και Απεξάρτηση
• Μετατροπή όλων των συμβάσεων σε μόνιμες σχέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης.Κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας
• Καμία απόλυση. Καμία κατάργηση υπηρεσίας με πρόσχημα τη λήξη της χρηματοδότησης
• Να επιστρέψουν στις θέσεις τους όσοι είναι σε αναστολή
• Ενιαίο Δημόσιο Φορέα των Κέντρων Πρόληψης
• Επαναφορά του αυτοδιοίκητου του ΚΕΘΕΑ
• Ενίσχυση του ΟΚΑΝΑ στην κατεύθυνση της θεραπείας
• Μέτρα στήριξης για την κοινωνική επανένταξη των απεξαρτημένων.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ! ΟΛΑ ΚΑΤΑΚΤΩΝΤΑΙ!