Να πάψουν οι διακοπές να είναι είδος πολυτελείας για τις εργατικές- λαϊκές- οικογένειες και όνειρο θερινής νυκτός για τους συνταξιούχους
Αν τα προηγούμενα χρόνια είχαμε τα διάφορα Pass και voucher για διακοπές στα καμένα της Εύβοιας, του Έβρου κλπ από το Μάη έχουν ξεκινήσει να τρέχουν τα διάφορα «δήθεν» προγράμματα κοινωνικού τουρισμού, όπου για να μπορέσεις να είσαι ένας από τους ελάχιστους τυχερούς που θα μπορέσεις να κληρωθείς για να πάς ολιγοήμερες διακοπές θα πρέπει να έχεις ή μπάρμπα στον ΟΠΕΚΕΠΕ ή τύχη για τζόκερ (με πολλαπλό τζακ ποτ).
Τουλάχιστον αυτό μαρτυράν πολλές αναφορές συναδέλφων μας (άλλων ταμείων – εκτός ΙΚΑ) που έχουν κάνει τις περιβόητες αιτήσεις αλλά εις μάτην δεν έχει κληρωθεί (επιλεγεί) κανένας τους, εδώ και χρόνια.
Για μια ακόμη χρονιά όμως, εμείς, οι συνταξιούχοι του ΙΚΑ δεν είμαστε στους δικαιούχους, στα παραπάνω προγράμματα κοινωνικού τουρισμού.
Τι κι αν καταβάλαμε εισφορές σε ολόκληρο τον εργασιακό μας βίο για Εργατική Εστία, που υλοποιούσε τα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού, χορήγησης εισιτηρίων αλλά και βιβλίων, τώρα στα γηρατειά μας μας πετάνε σα στυμμένες λεμονόκουπες, ενώ την περιουσία της Εστίας την εξαφάνισαν σε μια νύχτα! Όπως εξαφάνισαν τις συντάξεις μας. Τα δώρα, τα επιδόματα, το ΕΚΑΣ.
Την ώρα που η Ελλάδα καταγράφει ρεκόρ αφίξεων, σχεδόν ένας στους δύο Έλληνες δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά ούτε μία εβδομάδα διακοπών, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Eurostat όπου το 46% των πολιτών άνω των 16 ετών δηλώνει αδυναμία να κάνει έστω και επταήμερες διακοπές μακριά από το σπίτι, κατατάσσοντας τη χώρα δεύτερη στην Ε.Ε. σε τουριστική στέρηση, πίσω μόνο από τη Ρουμανία (58,6%).
Και είναι οι ηλικίες 16 έως 30-40 που δείχνουν αυτά τα ποσοστά. Αν η έρευνα αυτή γινόταν ανάμεσα σε συνταξιούχους, τα ποσοστά θα ήταν τραγικά με 90% και πάνω με αδυναμία να κάνουν διακοπές έστω και για Σαββατοκύριακο!
Στα ίδια στατιστικά, υπάρχει και η εικόνα ότι ενώ κάθε χρόνο έρχονται και περισσότεροι τουρίστες όλο και μειώνονται τα έσοδα. Δηλαδή έρχονται περισσότεροι και ξοδεύουν λιγότερα. Την ώρα που ο εξωτερικός τουρισμός ενισχύεται, ο εσωτερικός τουρισμός παραμένει ζητούμενο για ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
Στοιχεία όπως τα παραπάνω καταρρίπτουν για μια ακόμα φορά τους μύθους της «ανάπτυξης για όλους», της «δίκαιης ανάπτυξης» ή όπως αλλιώς βαφτίζουν την καπιταλιστική ανάπτυξη οι αστικές κυβερνήσεις.
Η ανισορροπία ανάμεσα στις επιδόσεις του τουρισμού και την πραγματική δυνατότητα των συνταξιούχων πολιτών να συμμετέχουν σε αυτόν, αναδεικνύει την ανάγκη α) ο τουρισμός στην Ελλάδα να πάψει να είναι μόνο εξαγώγιμο προϊόν και να λειτουργήσει και ως μέσο κοινωνικής συνοχής (με προγράμματα όπως της Εργατικής εστίας παλιότερα, με προσιτά πακέτα ) και β) να επανέλθουν οι συντάξεις μας στα επίπεδα του ’11-12 καθώς και η επαναφορά των δώρων.
Ακόμη και για την κατάργηση (επι της ουσία) των διακοπών μας υπεύθυνοι είναι όσοι κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες αλλά και η ΕΕ, το ΔΝΤ που επέβαλλαν την κατάργηση της Εργατικής Εστίας για να καρπωθούν τα αποθεματικά της τα τρωκτικά, τραπεζίτες και εφοπλιστές και βιομήχανοι.
Γιατί η «ατμομηχανή της οικονομίας», ο τουρισμός είναι για τους μεγαλοξενοδόχους και όχι για το λαό. Για το λαό προβλέπουν ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΝΔΙΑ!
Γιατί ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ – κυβερνήτες και κεφάλαιο – ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ.
Εμείς οι συνταξιούχοι και το κίνημά μας, θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για:
Να επανέλθουν εδώ και τώρα οι συντάξεις μας στα προ κρίσης επίπεδα. Για επαναφορά όλων των «δώρων» μας που είναι πληρωμένες εισφορές 35 και 40 χρόνια. Για να επανιδρυθεί η Εργατική Εστία με επαναφορά των «αρπαγμένων» αποθεματικών της
