ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΑΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ, 11:30 πμ , στο ΕΚΘ

Συναδέλφισσα, συνάδελφε,

Η κυβέρνηση εφαρμόζει το δόγμα: να χάσουν οι εργαζόμενοι για να κερδίσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Για αυτό και η επίθεση στα δικαιώματά μας συνεχίζεται. Όλοι γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τι πάει να πει εντατικοποίηση της εργασίας: Με τα εξαντλητικά ωράρια-λάστιχο, με τις ατελείωτες και απλήρωτες υπερωρίες που σε συνδυασμό με το υποβαθμισμένο επίπεδο των μισθών μας ή ακόμα και εκεί που θεωρούνται καλοί πχ ελεγκτικές – συμβουλευτικές εταιρίες δεν μας επιτρέπει να καλύψουμε τις ανάγκες μας, αφού η ακρίβεια τσακίζει «κόκαλα», πληρώνουμε πανάκριβα την υγειά, την παιδεία, στέγη κ.α.

Βασικός τους στόχος είναι η ένταση της εκμετάλλευσης, η φτηνή εργασία, η δουλειά χωρίς δικαιώματα, η σύγχρονη σκλαβιά.

Το ζούμε καθημερινά όσοι εργαζόμαστε σε λογιστικά γραφεία και σε λογιστικές εταιρείες:

Βιώνουμε καθημερινά το μεγάλο άγχος για τα myDATA, το myERGANI και τις άλλες δηλωτικές υποχρεώσεις.

Αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε από το πρωί ως το βράδυ, να δεχόμαστε την πίεση για τις προθεσμίες, το φόβο για τα πρόστιμα. Οι παραιτήσεις συναδέλφων είναι συνήθης φαινόμενο, λόγω της εντατικοποίησης και των απλήρωτων υπερωριών, ακόμα και χωρίς να έχουν βρει δουλειά, όπως και ότι ο μεγάλος όγκος των προσλήψεων γίνεται με χαμηλότερους μισθούς και με ατομικές συμβάσεις που επιβάλουν άθλιους και απαράδεκτους όρους, ειδικά για τους νέους εργαζόμενους.

Παράλληλα συνεχίζεται να μην υπάρχει απολύτως καμία μέριμνα για την σχεδιασμένη  εκπαίδευσή μας από το Υπουργείο με αποτέλεσμα να αναγκαζόμαστε σε παρακολούθηση σεμιναρίων εκτός ωραρίου ή ακόμα χειρότερα να ανατρέχουμε σε δεκάδες διαφορετικές πηγές και να διαβάζουμε εκατοντάδες ώρες. Τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα να ξοδεύουμε όλο και περισσότερο από το χρόνο μας είτε είμαστε στην δουλεία είτε εκτός καθώς και χρήμα προκειμένου να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας.

Το ζούμε καθημερινά όμως και όσοι εργαζόμαστε σε Ελεγκτικές – Συμβουλευτικές εταιρείες:

Οι συνθήκες εργασίας χειροτερεύουν σε όλους τους τομείς ,είτε αφορά τον μισθό μας, το ωράριό μας, την υγεία μας και την ασφάλειά μας. Η εντατικοποίηση έχει χτυπήσει κόκκινο. Είναι αμέτρητα τα παραδείγματα για συναδέλφους που δουλεύουν από το πρωί ως το βράδυ ακόμα και σαββατοκύριακα.

Συναντάμε συχνά συναδέλφους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες όπως άγχος, κρίσεις πανικού  και αυχενικά είτε από το «μαστίγιο» των υπερωριών ή από το «καρότο» της αξιολόγησης και τις απολύσεις να μας χτυπούν την πόρτα πότε πότε, ανάλογα με τις ανάγκες της εργοδοσίας.

Από την άλλη, δεν δίνεται καμιά παροχή υπηρεσιών εκπαίδευσης, με αποτέλεσμα να βάζουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη μας για να πληρώνουμε τις εξετάσεις και τα βιβλία για τις πιστοποιήσεις που είμαστε υποχρεωμένοι να παρακολουθούμε. Να διαβάζουμε εκτός ωραρίου παρόλο που ο χρόνος επιμόρφωσης είναι- σύμφωνα και με τον νόμο -χρόνος εργασίας, άρα θα έπρεπε να αμείβεται υπερωριακά. Με το να πληρώνουμε από την τσέπη μας τα ιατρικά έξοδα που υποτίθεται καλύπτονται από το ΣΟΕΛ, τα οποία κάνουν πάνω από 6 μήνες να εκκαθαριστούν.

Οι μόνοι βέβαια ωφελημένοι από όλη αυτή την κατάσταση είναι οι μεγάλες ελεγκτικές- συμβουλευτικές- λογιστικές εταιρείες που τρίβουν τα χέρια τους για την κερδοφορία που βλέπουν να έρχεται, από την υλοποίηση των παραπάνω.

Οι εργαζόμενοι, μπορούμε να βάλουμε φρένο στους σχεδιασμούς της εργοδοσίας, να σπάσουμε τον φόβο, να διεκδικήσουμε ζωή με αξιοπρέπεια, μόνο με την δύναμη του αγώνα.

Αυτό σημαίνει ανυποχώρητη διεκδίκηση στους χώρους δουλειάς. Σημαίνει περισσότεροι εργαζόμενοι συσπειρωμένοι στο σωματείο μας έτσι ώστε να δυναμώσει ο αγώνας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας . Για την διεκδίκηση μισθών – ωραρίων – ΣΣΕ, στήριξης του εισοδήματος, της υγείας και διεύρυνση συνολικά των κοινωνικών δικαιωμάτων. Για να δυναμώσει το μέτωπο της αντιπαράθεσης με πλαίσιο πάλης που θα θέτει το βασικό κριτήριο: τα κέρδη τους ή οι ανάγκες μας..

Εμείς πρέπει να παλέψουμε για να μην θυσιάζονται οι βασικές και καθημερινές μας ανάγκες για να χορηγούνται πάνω από 7 δισ. ευρώ τον χρόνο, για να συμμετέχει η Ελλάδα στους πολέμους των ιμπεριαλιστών στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή, να στέλνει όπλα στο καθεστώς Ζελένσκι, να μπορεί να διατηρεί φρεγάτες και στρατεύματα στο εξωτερικό, μακριά από τα σύνορα της χώρας, τα οποία έχουν ταχθεί να προστατεύουν οι Ένοπλες Δυνάμεις. Για να δίνονται βάσεις, λιμάνια και αεροδρόμια στους Αμερικανούς και στο ΝΑΤΟ ώστε να τα κάνουν ορμητήρια πολέμου απέναντι σε άλλους λαούς και να μπαίνουν έτσι οι πόλεις μας στο στόχαστρο των αντιπάλων τους. Γι’ αυτό παλεύουμε για την απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τους οποίους όλοι μας πληρώνουμε με αιματηρές οικονομικές συνέπειες και με κινδύνους που γεννούν το ενδεχόμενο μιας νέας γενικευμένης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.

Δεν ξεχνάμε τα εγκλήματα της πολιτικής που δε μας αφήνει να αναπνεύσουμε.

Οφείλουμε να σταματήσουμε την λογική του «πάμε και όπου βγει». Το σύνθημα που φωνάξαμε στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις και απεργίες πως «όλων των νεκρών θα γίνουμε φωνή» συνεχίζει να ηχεί μέχρι οι ένοχοι να λογοδοτήσουν και μέχρι να εκλείψουν οι αιτίες που κάνουν τη χώρα μια απέραντη κοιλάδα των Τεμπών. Γι’ αυτό απαιτούμαι να αποδοθούν οι διαχρονικές ευθύνες, όλων των κυβερνήσεων, που με την εφαρμογή της πολιτικής της “απελευθέρωσης” των σιδηροδρόμων, οδήγησαν με μαθηματική ακρίβεια σε αυτό τα απεχθές έγκλημα που και με την πρόσφατη αποκάλυψη των ηχητικών ντοκουμέντων, προκαλεί φρίκη.

Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για την επιτυχία της απεργίας στις 28/2, όπου δεκάδες σωματεία και Ομοσπονδίες έχουν πάρει ήδη αποφάσεις.

Τώρα είναι ανάγκη να αναπτύξουμε περισσότερο ακόμα την δράση μας.

Πιο αποφασιστικά να οργανωθεί η μάχη ενάντια στις σημερινές συνθήκες «ζούγκλας» στους εργασιακούς χώρους, της «διευθέτησης» του εργάσιμου χρόνου, που ήδη έχουν οδηγήσει εργοδότες σε ωμή τρομοκρατία, με στόχο απλήρωτες υπερωρίες, παραπάνω ξεζούμισμα της εργατικής μας δύναμης.

Απέναντι στις συνθήκες εργασίας που έχουν οδηγήσει κάθε χώρος δουλειάς να είναι μια «κοιλάδα των Τεμπών», με αμέτρητα εργατικά ατυχήματα αλλά και ρεκόρ νεκρών εργατών τα τελευταία χρόνια. Μέτρα προστασίας που μπαίνουν στο ζύγι «κόστους-οφέλους», με θύματα τους εργαζόμενους.

Τώρα πρέπει να δυναμώσει πιο αποφασιστικά ο αγώνας

 για Συλλογικά εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα,
 για να δουλεύουμε 7ωρο – 5νθήμερο – 35ωρο,
 για να υπογράψουμε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς,
 για μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.

Δυνατά- μαζικά όλοι μαζί μπορούμε και θα τα καταφέρουμε!
Απολογιστική Γενική Συνέλευση, Σάββατο 22/2, στις 11.30 στο ΕΚΘ

ΑΠΕΡΓΙΑ 28/2, 10.30 στο Αγ. Βενιζέλου