Συνάδελφε, συναδέλφισσα,

Ήδη μετράμε τις πρώτες μέρες άρσης των περιοριστικών μέτρων κυκλοφορίας. Κάνοντας έναν απολογισμό των μέτρων που πήρε η κυβέρνηση τις προηγούμενες βδομάδες, σε συνδυασμό με τα πάγια αιτήματα των εργοδοτικών ενώσεων για την ακόμα πιο «ευέλικτη» εκμετάλλευση των εργαζομένων, εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι η κυβέρνηση νομοθετεί για να μην πληρώσουν την κρίση οι εργοδότες.

Ο ΣΕΒ στο «Δελτίο» του τονίζει ότι «τα μέτρα που εφαρμόστηκαν στην κρίση θα πρέπει να ενταχθούν σε ένα ενιαίο πλαίσιο πολιτικής απασχόλησης», και κάνει λόγο για ανάγκη «προγραμμάτων μειωμένου χρόνου εργασίας».

Η κυβέρνηση μιλά για «νέο εργασιακό τοπίο», αφού με τις δέσμες μέτρων δίνει φοροαπαλλαγές και χρηματοδοτήσεις σε εργοδότες, σε συνδυασμό με μια βεντάλια αντεργατικών μέτρων. Ετοιμάζεται μάλιστα να ψηφίσει 26 αντιλαϊκά νομοσχέδια.

Στην τελευταία ΠΝΠ, μπήκε ξανά στο στόχαστρο ο σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας, το 8ωρο, αφού επιχειρήσεις που «πλήττονται σημαντικά» ή ανεστάλη η λειτουργία τους, μπορούν να «προσαρμόζουν το ωράριο εργασίας των εργαζομένων τους με το ωράριο λειτουργίας τους». Με την ίδια ΠΝΠ, και δείχνοντας για μια ακόμα φορά πόσο πολύτιμος είναι για την εργοδοσία ο νόμος Βρούτση – Αχτσιόγλου για τον καθορισμό από το κράτος του κατώτατου μισθού, η κυβέρνηση της ΝΔ επιβάλλει τη διατήρησή του στα σημερινά άθλια επίπεδα των 650 ευρώ για όλο το 2020, μεταθέτοντας την όποια «επανεξέτασή» του από τον υπουργό Εργασίας στο πρώτο δίμηνο του 2021!

Η καπιταλιστική κρίση και η …«δίκαιη μοιρασιά»!

Η καπιταλιστική κρίση, που είναι ήδη εδώ, επιχειρείται να παρουσιαστεί ως “κρίση του κορωνοϊού”, όπως επιχειρήθηκε και πριν από 10 χρόνια με τις θεωρίες περί καζινοκαπιταλισμού, κλπ. Στόχος των διάφορων καλοθελητών είναι να αποκρύψουν την πραγματική αιτία αλλά και την διέξοδο για τον λαό. Η αιτία της κρίσης παραμένει η ίδια και είναι ο σκοπός της παραγωγής, δηλαδή το κέρδος.

Την δίκαιη μοιρασιά την μάθαμε καλά και στην προηγούμενη κρίση… όπου το 2010 με το πρώτο μνημόνιο επί ΠΑΣΟΚ μειώθηκαν δραματικά οι μισθοί, οι συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες, άρα και το δημοσιονομικό έλλειμμα για το ‘10 και το ‘11, αλλά η κρίση κράτησε 10 χρόνια, έφερε άλλα 2 μνημόνια με όλες τις κυβερνήσεις να βάζουν το λιθαράκι τους στο τσάκισμα των δικαιωμάτων μας.

Μάλιστα στον κλάδο μας, ιδιαίτερα μετά την λήξη της ισχύος της κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ), είδαμε τραγικά αποτελέσματα στην δουλειά και στην ζωή μας. Εντάθηκε η επίθεση από την εργοδοσία. Οι περισσότεροι είδαν τους μισθούς τους να παγώνουν αν όχι να μειώνονται, την εντατικοποίηση της δουλειάς να μεγαλώνει, το φαινόμενο των απλήρωτων υπερωριών να γενικεύεται, το ωράριο να γίνεται λάστιχο, να επεκτείνεται η μαύρη εργασία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι μεγάλες συμβουλευτικές-ελεγκτικές εταιρίες που μέσα στην κρίση είχαν αύξηση τζίρων και κερδών τους, ενώ οι μισθοί των νεοπροσλαμβανομένων έπεφταν χρόνο με τον χρόνο.

Την δίκαιη μοιρασιά την βλέπουμε και τώρα… με την πραγματικότητα που βιώσαμε «λόγω κορωνοϊού». Μεγάλη εντατικοποίηση της εργασίας, αναστολές και εκ περιτροπής εργασίας συχνά με παράλληλη αδήλωτη εργασία, τηλεργασία με δουλειά μέχρι τα μεσάνυχτα, υποχρεωτικές άδειες και άδειες άνευ αποδοχών, αβεβαιότητα και φόβος για απολύσεις την επόμενη μέρα.

Ήδη με την άρση των μέτρων γίνεται προσπάθεια για μονιμοποίηση της τηλεργασίας, με τους εργοδότες προκλητικά να λένε πως «δεν περιμέναμε να λειτουργήσει τόσο καλά»! Σε πολλούς συναδέλφους τίθεται το εκβιαστικό δίλλημα «αναστολή και θα δουλεύεις ή εκ περιτροπής και μισά λεφτά», «εκ περιτροπής ή απόλυση» την ίδια ώρα που ο φόρτος εργασίας μεγαλώνει και μάλιστα εταιρίες καλούν προκλητικά εργαζόμενους να ξεχάσουν τις καλοκαιρινές άδειες και να προετοιμάζονται για δουλειά 12ωρα και Σαββατοκύριακα!

Τα συμφέροντα των εργαζομένων και των επιχειρηματικών ομίλων
δεν συναντιούνται πουθενά!

Τι διεκδικούμε;

Συνάδελφοι, μπροστά στην επερχόμενη κρίση αλλά και στα μέτρα εργοδοσίας-κυβέρνησης προβάλλει πιο αναγκαία από ποτέ η ανάγκη υπογραφής ΣΣΕ για τους εργαζόμενους του κλάδου μας! Είναι πρωταρχικής σημασίας η υποχρέωση τήρησης κανόνων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας. Είναι επιτακτική η οριοθέτηση του χρόνου και των συνθηκών εργασίας μας, με θεσμοθετημένη 40ωρη βδομαδιάτικη εργασία πέντε ημερών, 8 ωρών ημερησίως με συνεχές ημερήσιο ωράριο.

Αυτό το διάστημα προτάξαμε αιτήματα για να μη χειροτερεύσουν οι εργασιακές σχέσεις, να μη μονιμοποιηθεί η τηλεργασία, για να παρθούν τα αναγκαία μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς με τακτικές απολυμάνσεις, συντήρηση κλιματιστικών, επαρκής εξαερισμός σε όλους τους χώρους, για τήρηση προβλεπόμενης απόστασης, χορήγηση ΜΑΠ σε όλους τους εργαζόμενους…

Αιτήματα που παλεύουμε καθημερινά και που είναι πλευρές του συνολικού σχεδίου της κλαδικής ΣΣΕ της ΠΟΛ, που καλύπτει όλους τους εργαζομένους σε λογιστήρια, λογιστικά γραφεία και εταιρίες, καθώς και στις ελεγκτικές/συμβουλευτικές εταιρίες. Το σχέδιο αυτό ήρθε σαν ανάγκη και αποτέλεσμα μετά από πλατιά συζήτηση με συναδέλφους και με αιτήματα που πατάνε γερά στο σήμερα!

Η διεκδίκηση σύμβασης δεν ξεκινάει από το μηδέν. Το σωματείο μας τα προηγούμενα χρόνια έκανε μια σειρά από παρεμβάσεις σε μεγάλες εταιρίες του κλάδου, σε εργοδοτικούς φορείς. Πραγματοποίησε συνελεύσεις με εργαζόμενους.

Αυτή η προσπάθεια θα ενταθεί με νέες παρεμβάσεις, τρόπους και μέσα, όπου παρά τις ιδιαίτερες και πρωτόγνωρες συνθήκες που βιώνουμε, προκύπτουν νέες δυνατότητες αλλά και νέες απαιτήσεις!  Δεν κάνουμε βήμα πίσω στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων του κλάδου, θα παλέψουμε ώστε αυτά να αποτυπωθούν στην υπογραφή της ΣΣΕ, ιδιαίτερα σε μία περίοδο που προετοιμάζονται για μεγαλύτερη επίθεση στα δικαιώματά μας!

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου να πάρουν την υπόθεση της διεκδίκησης ΣΣΕ στα χέρια τους. Είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί να πιέσει τον κάθε μεμονωμένο εργοδότη, αλλά και τις εργοδοτικές ενώσεις να υπογράψουν ΣΣΕ.

Συνάδελφοι, όλοι μαζί ενωμένοι δυναμώνουμε το σωματείο μας, συγκροτούμε σωματειακές επιτροπές, επιτροπές υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς για να διεκδικήσουμε ζωή και δουλειά με δικαιώματα, να διεκδικήσουμε όλες τις ανάγκες μας.

Γινόμαστε μέλη στα σωματεία μας-προβάλουμε την ανάγκη υπογραφής κλαδικής ΣΣΕ εδώ και τώρα!