Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!!
ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ στην απεργία της Πρωτομαγιάς,
Πέμπτη 1η Μαΐου, Αθήνα, 10:30 το πρωί στο Σύνταγμα
1η του Μάη ημέρα τιμής για την εργατική τάξη! Τιμάμε τους αγώνες και τις θυσίες που κάνουν τόσα χρόνια οι εργάτες όλου του κόσμου για μια ζωή χωρίς φτώχεια, χωρίς πολέμους και εκμετάλλευση. Παίρνουμε δύναμη από τους μεγάλους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος και συνεχίζουμε δυνατά και μαχητικά. Οι μεγαλειώδες συγκεντρώσεις και η μεγάλη συμμετοχή των εργαζομένων έστειλε το μήνυμα ότι η εργατική τάξη απέναντι στα κέρδη των καπιταλιστών προτάσσει τη ζωή της!
Παίρνουμε οξυγόνο από τη δύναμη του οργανωμένου αγώνα. Βγαίνουμε πάλι στους δρόμους και φωνάζουμε ακόμα πιο δυνατά το σύνθημα «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», ένα σύνθημα που γεννήθηκε στους δρόμους, μέσα στους αγώνες ενάντια στην πολιτική που θυσιάζει τις ζωές μας, για να αυξάνονται τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, ενάντια στην πολιτική της απελευθέρωσης και των ιδιωτικοποιήσεων, που γεννά καθημερινά νέα Τέμπη στο δρόμο, στα μέσα μεταφοράς, σε όλους τους χώρους δουλειάς.
Μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας στον δρόμο της σύγκρουσης και της ανατροπής.
Σήμερα, εποχή μεγάλων επιστημονικών – τεχνολογικών επιτευγμάτων, του 5G και της A.I. (τεχνητής νοημοσύνης), των ασύλληπτων δυνατοτήτων της παραγωγής και της ανθρώπινης εργασίας, δεν αποδεχόμαστε το ζοφερό μέλλον και τον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν.
Άλλωστε έχουμε εμπειρία από τον ίδιο το κλάδο μας, όπου η ψηφιακή οργάνωση και τα τεχνολογικά επιτεύγματα αξιοποιούνται εις βάρος της ζωής μας και των δικαιωμάτων μας. Ολόκληρη η ψηφιακή μετάβαση του κράτους πέρασε από τις δικές μας πλάτες και ενώ θα μπορούσαμε να δουλεύουμε λιγότερες ώρες, είμαστε κυριολεκτικά πάνω σε έναν υπολογιστή από το πρωί μέχρι το βράδυ, ενώ η παραγωγικότητα της εργασίας μας έχει ανέβει κατακόρυφα, οι μισθοί μας μένουν εδώ και χρόνια στα ίδια και χαμηλότερα επίπεδα, ενώ θα μπορούσαμε να έχουμε προστασία της υγείας μας, οι επαγγελματικές ασθένειες είναι στο καθημερινό μενού είτε πρόκειται για μυοσκελετικές παθήσεις είτε για κρίσεις πανικού,ψυχολογική πίεση κ.α
Ταυτόχρονα οι μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου συνεχίζουν να αυξάνουν τους τζίρους τους και τα κέρδη τους εκμεταλλευόμενες την εργασιακή ζούγκλα που έχουν επιβάλει δια ροπάλου όλες οι κυβερνήσεις, εκμεταλλευόμενες την ουσιαστική κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων εργασίας – και του δικού μας κλάδου – και επιβάλλοντας όρους τρομοκρατίας και εκφοβισμού στους χώρους εργασίας.
Καμία θυσία για τα κέρδη των λίγων και για τα γεράκια του πολέμου.
Είναι πρόκληση να μας λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για μισθούς, συντάξεις, παιδεία και υγεία. την ίδια στιγμή που το Ν.Α.Τ.Ο. απαιτεί 5% του ΑΕΠ για τις πολεμικές δαπάνες και η Ε.Ε. εξαγγέλλει 800 δισ. ευρώ ζεστό χρήμα για τις βιομηχανίες του πολέμου, βάζοντας «χέρι» ακόμα και στα αποθεματικά των συνταξιοδοτικών ταμείων.
Είναι πρόκληση να κηρύσσουν τη λιτότητα για το λαό, την ώρα που οι επιχειρηματικοί όμιλοι καταγράφουν κέρδη ρεκόρ (25% αύξηση για τις τράπεζες, 770εκ € για τους ενεργειακούς ομίλους, 10% αύξηση για τα σούπερ μαρκετ κ.α.) και τα τρισεκατομμύρια πάνε κι έρχονται στα χρηματιστήρια από τους δασμούς των ΗΠΑ ή τα αντίποινα της Κίνας και των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Να βλέπουμε και να βιώνουμε να καταργείται το 8ωρο, να γίνεται λάστιχο ο εργάσιμος χρόνος και να γενικεύεται η 6ήμερη, 7ήμερη και 13ωρη εργασία με την αντεργατική νομοθεσία της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. Να δουλεύουμε 10ωρα και 12ωρα, με ατελείωτες υπερωρίες – σε πολλές περιπτώσεις απλήρωτες – και με μισθούς που δε φτάνουν να καλύψουν ακόμα και τις βασικές μας ανάγκες. Με ατομικές συμβάσεις με άθλιους όρους και συνθήκες εργασίας και απογείωσης της «ευελιξίας», δουλειά όσο και όποτε θέλει ο εργοδότης, ακόμα και σε ημέρες επίσημων αργιών, με τις άδειες μας να ρυθμίζονται ανάλογα με τις ανάγκες της εκάστοτε εργοδοσίας. Να ζούμε την ασύλληπτη ακρίβεια, που έχει κάνει απλησίαστα ακόμα και βασικά είδη.
Δίνουμε τη δική μας απάντηση στην εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης και των υπόλοιπων κομμάτων, του κεφαλαίου, της Ε.Ε. και του Ν.Α.Τ.Ο.
Δε θα πληρώσουμε εμείς τις ματωμένες μπίζνες, τους εμπορικούς και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των καπιταλιστών. Αυτό το σάπιο σύστημα, το κράτος των λίγων και οι διεθνείς συμμαχίες των ιμπεριαλιστών είναι εχθρικά για το λαό. Δεν αλλάζουν, ούτε αποκτούν ανθρώπινο πρόσωπο.
Δίνουμε την μάχη μας καθημερινά για τα εργασιακά μας δικαιώματα, για υπογραφή ΣΣΕ που να καλύπτει όλους τους εργαζόμενους του κλάδου ανεξαρτήτως ειδικότητας, για μέτρα προστασίας των ανέργων, έναντι της ακρίβειας, για προστασία της υγείας μας, της ασφάλειας μας, των σπιτιών μας, των παιδιών μας. Για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στην ζωή μας.
Μπορούμε να βάλουμε και θα βάλουμε τη σφραγίδα μας στις εξελίξεις στον δρόμο της ανατροπής της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Αυτό επιβεβαιώνει η ιστορία των αγώνων της τάξης μας. Από το Σικάγο του 1886 και τους αγώνες για το 8ωρο ως την ματωμένη Πρωτομαγιά του 1936 στη Θεσσαλονίκη και την ηρωική θυσία των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944 ένα κόκκινο νήμα συνδέει την ασίγαστη πάλη για την απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Οι σκληροί ταξικοί αγώνες που βάφτηκαν με το αίμα χιλιάδων εργατών και εργατριών φωτίζουν τους αγώνες του σήμερα, για να γράψουμε τις επόμενες λαμπρές σελίδες στους αγώνες της τάξης μας απέναντι στο κεφάλαιο, τα κόμματα και τις ενώσεις τους, για δουλειά και ζωή με δικαιώματα, για να ανοίξει ο δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Στον δρόμο αυτό, με ενότητα και οργάνωση, μπορεί να τσακίζεται η εργοδοτική τρομοκρατία, η κρατική καταστολή, με όποια μορφή και αν εμφανίζεται. Μπορούν να ακυρώνονται τα διάφορα σχέδια εγκλωβισμού του λαού στο πλαίσιο της εναλλαγής αστικών κυβερνήσεων που βαδίζουν στον ίδιο δρόμο, να ματαιώνονται τα διάφορα σενάρια αναπαλαίωσης του σάπιου πολιτικού συστήματος.
Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία.
Βγαίνουμε πιο αποφασιστικά στον δρόμο του αγώνα. Προσπερνάμε τον θλιβερό εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που στηρίζουν την πολιτική του κεφαλαίου και τις αυταπάτες για τη θεραπεία «των παθογενειών του κράτους». Του άδικου και σάπιου κράτους, που δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα του λαού μας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι εργαζόμενοι τους γύρισαν άλλη μια φορά την πλάτη στην απεργία στις 9 του Απρίλη, συμμετέχοντας μαζικά στις απεργιακές συγκεντρώσεις των συνδικάτων.
Συνεχίζουμε ακόμα πιο μαχητικά και πιο αποφασιστικά για:
Τη διεκδίκηση καλύτερων όρων δουλειάς και ζωής, για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς και διεύρυνση δικαιωμάτων. Kατώτατος κλαδικός μισθός στα 1.000€.
Την άμεση κατάργηση των αντεργατικών νόμων που τσακίζουν το 8ωρο και ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση, απαγορεύουν το δικαίωμα στην απεργία. Παλεύουμε για 7ωρο – 5νθήμερο – 35ωρο όπως επιτρέπουν η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας..
Το έγκλημα στα Τέμπη να μη συγκαλυφθεί. Να αποκαλυφθούν οι πραγματικοί ένοχοι και οι πολιτικές που οδήγησαν στο θάνατο 57 αθώους ανθρώπους
Απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις πολεμικές συγκρούσεις.
Αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης, στο δίκαιο και σκληρό αγώνα που δίνει απέναντι στο κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ, που τον σφαγιάζει με τις πλάτες του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.
Τιμάμε την εργατική Πρωτομαγιά – δυναμώνουμε τον αγώνα της τάξης μας !
Όλοι στην απεργία της 1ης Μάη!!
