Τιμάμε αγωνιστικά την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, συμμετέχουμε στην συγκέντρωση την Τρίτη 8 Μαρτίου στην κ. Πλατεία Κομοτηνής στις 5.30 μ.μ.
H 8η Μάρτη είναι μέρα αφιερωμένη σε όλες τις αγωνίστριες της ζωής. Σε όλες εκείνες τις γυναίκες που βγήκαν και βγαίνουν μπροστά διεκδικώντας μία ζωή στο ύψος των κοινωνικών αναγκών, ανάλογη της εξέλιξης της επιστήμης και της τεχνολογίας, ανάλογη των τεράστιων παραγωγικών δυνατοτήτων της εποχής μας. Είναι όμως αφιερωμένη και σε εκείνες τις γυναίκες που δεν έχουν κάνει ακόμα το βήμα, δεν έχουν ακόμα πιστέψει στη δύναμη τους, δεν έχουν ενώσει τη δική τους φωνή μαζί με τόσες άλλες.
Η ζωή των γυναικών και συνολικά των εργαζομένων επιδεινώνεται συνεχώς. Κράτος και εργοδότες δημιουργούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο στο όνομα μάλιστα της ισότητας των δύο φύλλων. Μας προσφέρουν «ίσες» ευκαιρίες στην εργασιακή ζούγκλα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου όπου με απόφασή του νομιμοποιεί την απόλυση εγκύων εργαζομένων στο πλαίσιο αναδιοργάνωσης των επιχειρήσεων. Επιπρόσθετα δεν είναι και λίγες οι περιπτώσεις που μεγάλοι όμιλοι απολύουν γυναίκες μετά από την επιστροφή τους από την άδεια μητρότητάς ή τους αλλάζουν αντικείμενο εργασίας. Η ευελιξία την οποία διαφημίζουν και εφαρμόζουν ΕΕ, κράτος και εργοδότες δήθεν στα πλαίσια εξισορρόπησης της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής οδηγούν σε μεγαλύτερη εντατικοποίηση και αποδιοργάνωση της ζωής των εργαζομένων γυναικών, αλλά και των νέων γονέων. Είναι ευελιξία προσαρμοσμένη στην ανάγκη των εργοδοτών και όχι στις ανάγκες των εργαζομένων.
Ταυτόχρονα, αυτά τα δύο χρόνια της πανδημίας φανερώθηκαν με τραγικό τρόπο οι συνέπειες από την ανυπαρξία μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας, από την έλλειψη μέτρων προστασίας στα σχολεία και τις σχολές.
Δε συμφιλιωνόμαστε με την πολιτική που τσακίζει από δέκα μεριές το εισόδημά μας με τους λογαριασμούς ενέργειας, τους άμεσους κι έμμεσους φόρους στα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Την ίδια στιγμή που οι μισθοί μας είναι καθηλωμένοι, ταυτόχρονα η σημερινή, όπως και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, κάθε χρόνο δίνουν 4 δις ευρώ στο ΝΑΤΟ, με βαθύτερη εμπλοκή και συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, μακριά από τις ανάγκες και τα συμφέροντα των εργαζομένων, του λαού.
Μέσα, λοιπόν, σε όλες αυτές τις δυσκολίες στην καθημερινότητα της ζωής των γυναικών και συνολικά των εργαζομένων έρχονται να προστεθούν και η γενικευμένη αβεβαιότητα και ο φόβος που προκαλείται από την ιμπεριαλιστική επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία, αλλά και την εμπλοκή της χώρας μας στη διαμάχη ουσιαστικά μεταξύ ΗΠΑ, ΕΕ και Ρωσίας. Άκρως ανησυχητική και επικίνδυνη εξέλιξη για την περιοχή μας, είναι η παρουσία του αεροπλανοφόρου των ΗΠΑ “HarryS. Truman”, το οποίο συνοδεύεται και από ελληνικό πολεμικό πλοίο στο θρακικό πέλαγος και παρακολουθείται στενά από ρωσική φρεγάτα. Τα αεροπλάνα που σταθμεύουν στο “HarryS. Truman” αυτή τη στιγμή περιπολούν στον εναέριο χώρο της Ρουμανίας αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πόσο κοντά είναι ο πόλεμος σ’ εμάς. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον Ουκρανικό, το Ρωσικό και τους άλλους λαούς της περιοχής και στεκόμαστε στο πλευρό τους, προκειμένου να ζήσουν μια ζωή με αξιοπρέπεια, κυρίαρχοι στον τόπο τους. Καλούμε τις γυναίκες, τους εργαζόμενους του Νομού να μην πάρουν θέση δίπλα στα συμφέροντα του ενός ή του άλλου τμήματος των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των μεγαλεμπόρων κ.α. τα συμφέροντα των οποίων υπηρετούν, το ένα ή το άλλο κράτος ή ομάδα κρατών ή διεθνών οργανισμών. Καλούμε τις γυναίκες, τους εργαζόμενους, τις νέες και τους νέους, συνολικά τον λαό της περιοχής μας να ξεσηκωθούν ενάντια στον πόλεμο και να απαιτήσουν καμία εμπλοκή της χώρας μας με οποιοδήποτε μέσο. Να ξηλωθούν όλες οι ΑμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, η ΑμερικανοΝΑΤΟική βάση της Αλεξανδρούπολης, όλες οι υποδομές. Κανένα ελληνικό στρατιωτικό σώμα να μην σταλεί στις επιχειρήσεις στην Ουκρανία ή σε άλλες ιμπεριαλιστικές αποστολές. Μέσα από αυτό το δρόμο μπορούν ουσιαστικά να παλέψουν για την ειρήνη στη περιοχή και τις εύθραυστες ισορροπίες που θα επέρχονταν σε περίπτωση όποιου συμβιβασμού.
Μέσα στο συλλογικό, οργανωμένο αγώνα του Σωματείου της, του Συλλόγου της μπορεί κάθε εργαζόμενη να βρει τη δύναμη ώστε με τη δική της αποφασιστική θέληση, στάση, δράση να αντιπαλέψει την εκμετάλλευση, κάθε είδους διάκριση, τη βία, την ανισότητα και να εναντιωθεί στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
