Έκτακτη σύσκεψη για την κατάσταση στην ειδική αγωγή (ειδικά σχολεία, μεταφορά, ελλείψεις προσωπικού, παράλληλη στήριξη) συλλόγων γονιών και κηδεμόνων Κυριακή 21/09/2025, στις 18:00 διαδικτυακά μέσω zoom και για όσους μπορούν δια ζώσης στην αίθουσα των γραφείων μας, Χαλκοκονδύλη 37, 2ος όροφος, πλ. Βάθης, Αθήνα. Τα στοιχεία του Zoom είναι:
https://us02web.zoom.us/j/81684823950?pwd=Bla1tQp9IOms7kbm7rUM4z97KP7Svy.1
Meeting ID: 816 8482 3950
Passcode: 046321
Θα είναι σημαντική η συμβολή των ομοσπονδιών, αλλά και των ενώσεων γονέων, βεβαίως και των ανθρώπων που είναι καθημερινά δίπλα στα παιδιά μας και μαζί μας στον αγώνα, εκπαιδευτικών και άλλων εργαζομένων.
Δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν οι καταγγελίες του συλλόγου μας και πολλών άλλων ότι ξεκίνησε μία νέα και χειρότερη σχολική χρονιά. Ούτε για τα μισά παιδιά με αναπηρία που πηγαίνουν στα ειδικά σχολεία, η χρονιά δεν έχει ξεκινήσει ακόμη. Τα περισσότερα σχολεία είναι χωρίς νοσηλευτές και τα περισσότερα αιτήματα της παράλληλης στήριξης ανικανοποίητα παρά τις γνωματεύσεις. Δώσαμε μία πρώτη απάντηση με την κινητοποίησή μας μαζί με την Ομοσπονδία Γονέων χθες Τρίτη στις 13:00, στην Περιφέρεια Αττικής. Οι εκπρόσωποι της Περιφέρειας(!!) σαν κάτι το πιο φυσιολογικό λένε ότι θα μας απαντήσουν στις 25 Σεπτέμβρη. Τι θα γίνει με τα παιδιά μας που δεν πηγαίνουν στο σχολείο, τι θα κάνουν οι γονείς που δουλεύουν και δεν έχουν που να αφήσουν τα παιδιά τους; Θα τα αντιμετωπίσουμε (!!) στα πλαίσια της λογικής της κυβέρνησης, της ατομικής ευθύνης. Σαν δεν ντρέπονται! Οι εκπρόσωποι της Περιφέρειας και η κυβέρνηση μας λένε ότι φταίνε οι μεταφορείς. Μα αυτοί επέλεξαν να αφήνουν τις τύχες των παιδιών μας στα χέρια τους, να καθορίζει η αγορά, το κυνηγητό του κέρδους το αν και πως και πότε τα παιδιά μας θα πάνε στο σχολείο να μορφωθούν, να εκπαιδευτούν, να δουν ακόμα και τους φίλους τους.
Τα ειδικά σχολεία στα ίδια επικίνδυνα κτήρια, βεβαίως και η κατάσταση σε πολλά γενικά δεν είναι διαφορετική. Το πιο ελπιδοφόρο είναι ότι όλο και περισσότεροι σύλλογοι και γονείς επιλέγουν τον δρόμο του αγώνα. Ακουμπάμε ο ένας στον άλλον. Η απογοήτευση, η ατομική λύση είναι καταστροφή. Δεν αφήνουμε την απελπισία να μας πνίγει, τα παιδιά μας δεν είναι αναλώσιμα! Ενώνουμε τις αγωνίες μας, στον αγώνα, η αλληλεγγύη η μόνη διέξοδος. Ζητάμε, καταγράφουμε τα προβλήματα, καθορίζουμε από κοινού τις πρωτοβουλίες, την οργάνωση του αγώνα, τα αιτήματα, τις κινητοποιήσεις. Δεν θα μας γυρίσουν στον μεσαίωνα.
Ή ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ, ΟΙ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ!!
