Συνάδελφοι,

 Ο αγώνας που δίνουμε όλο αυτό το διάστημα,είναι δίκαιος, γιατί αφορά την υπεράσπιση του παιδαγωγικού μας ρόλου και των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών μας σε ένα σχολείο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν που δε θα διαχωρίζει τους μαθητές, θα δίνει ενιαία τη γνώση σε όλα τα παιδιά, θα μορφώνει και δε θα εξοντώνει.

 Τα συγκλονιστικά ποσοστά συμμετοχής που ξεπέρασαν το 75%, οι απεργιακές συγκεντρώσεις, τόσο στην Αθήνα όσο και σχεδόν σε όλες τις πόλεις επιβεβαίωσαν ότι οι συνάδελφοι στο σύνολό τους έχουν απορρίψει την υποτιθέμενη αξιολόγηση, δηλαδή τα αντιεκπαιδευτικά σχέδια για ένα σχολείο των ταξικών φραγμών, που θα «κοιτάει» στην τσέπη μαθητές και γονείς, για ένα σχολείο όπου όλα θα «πωλούνται» και όλα θα «αγοράζονται». Ακόμη, η συμμετοχή εκπρόσωπων από δεκάδες εργατικά συνδικάτα, των γονιών των μαθητών έδειξε τον δρόμο της συνέχισης του κοινού αγώνα μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών για ένα σχολείο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν.

 Όλο αυτό το διάστημα αποκαλύφθηκαν και συνεχίζουν να αποκαλύπτονται οι πραγματικές στοχεύσεις της κυβέρνησης, για ακόμα βαθύτερη ταξική κατηγοριοποίηση και διαφοροποίηση σχολείων, μαθητών και εκπαιδευτικών, για υποβάθμιση των μορφωτικών δικαιωμάτων για την πλειονότητα των παιδιών των λαϊκών οικογενειών, για επέκταση της επιχειρηματικής – ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας του σχολείου με τους γονείς και τους μαθητές πελάτες και τους εκπαιδευτικούς με σκυμμένο κεφάλι. Πίσω από τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» όλων των κυβερνήσεων κρύβεται μια βαθιά αντιεκπαιδευτική πολιτική που αντιμετωπίζει την μόρφωση των νέων σαν εμπόρευμα και τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων σαν κόστος. Βρίσκονται οι κατευθύνσεις της Ε.Ε., του ΟΟΣΑ και οι απαιτήσεις τους ΣΕΒ, στις οποίες «πίνουν νερό» όλες οι κυβερνήσεις.

 Κυβέρνηση και ΥΠΑΙΘ στριμώχνονται από τους αγώνες μας, από την τεράστια αλληλεγγύη που αναπτύσσεται από εργατικά συνδικάτα και γονείς.Ο αυταρχισμός της κυβέρνησης και οι αλλεπάλληλες δικαστικές προσφυγές δείχνουν ότι δεν έχουν άλλο τρόπο για να προωθήσουν μια πολιτική που έχει μαζικά απορριφθεί από τον κλάδο.Οι δικαστικές αποφάσεις που κρίνουν τις απεργίες «παράνομες» είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.Όμως, ένας δίκαιος αγώνας δεν μπορεί να σταματήσει από καμία δικαστική απόφαση. Ο αυταρχισμός και η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης σπάει στην πράξη, με τις αποφάσεις και την ανυπότακτη στάση των συνδικάτων και όχι με αναφορές στο Ευρωκοινοβούλιο και επιστολές διαμαρτυρίας.

Το πραγματικό δίλημμα αυτή τη στιγμή είναι: αποδοχή του αυταρχισμού και της «νομιμότητας» των στημένων αποφάσεων που καταστρατηγούν ακόμα το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην απεργία,για να προχωρήσει ο αντιδραστικός σχεδιασμός της κυβέρνησης ή απόρριψη των εκβιασμών και  αγωνιστική κλιμάκωση για να υπερασπιστούμε το δημόσιο σχολείο και τη μόρφωση των μαθητών μας; Απαντάμε καθαρά το δεύτερο. Άλλωστε, επαναπροκήρυξη μιας απεργίας – αποχής που κρίνεται παράνομη δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Έγινε τρεις συνεχόμενες φορές το 2014 από την ΑΔΕΔΥ, στην αξιολόγηση του Μητσοτάκη.

Οι αποφάσεις των Δ.Σ. της ΔΟΕ (10-10) και της ΟΛΜΕ, της Ολομέλειας προέδρων των ΕΛΜΕ (16-10), με τον τρόπο που πάρθηκε, δεν εκφράζουν την απαίτηση του κλάδου για συνέχιση του αγώνα. Είναι,αναντίστοιχη των απαιτήσεων της περιόδου αυτής, των αντικειμενικών δεδομένων που δημιούργησε ο αγώνας του κλάδου, της δύσκολης θέσης στην οποία βρίσκεται η κυβέρνηση και κυρίως της ίδιας της απαίτησης των συναδέλφων.

Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, 54% τόσο επί των ΕΛΜΕ, όσο και επί των αντιπροσώπων του συνεδρίου, για επαναπροκήρυξη της απεργίας- αποχής, κόντρα στην πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου της ΟΛΜΕ είναι ελπιδοφόρο, δείχνει τον δρόμο για το πώς πρέπει  να κινηθεί το κίνημα απέναντι σε αυτές τις ηγεσίες.

Το γεγονός ότι αναγκάστηκαν 7 εκπρόσωποι των ΕΛΜΕ να νοθεύσουν την απόφαση του σωματείου τους, προκειμένου να μη συνεχιστεί ο αγώνας, είναι όνειδος τόσο για τους ίδιους όσο και τις παρατάξεις που εκπροσωπούν, αλλά ταυτόχρονα δείχνουν και την απόφαση αυτών των δυνάμεων να υπηρετήσουν την κυβερνητική πολιτική με κάθε κόστος.

Η απόφαση των πλειοψηφιών σε ΔΟΕ – ΟΛΜΕ έχει πολιτικό χαρακτήρα, δεν είναι απλά μια εναλλαγή μορφής πάλης.Ο μαζικός, ενωτικός αγώνας των εκπαιδευτικών έχει δημιουργήσει σοβαρές προϋποθέσεις και υποδομές για την κλιμάκωση της πάλης. Τώρα χρειάζεται να  δυναμώσουμε τον κοινό αγώνα όλων των εργαζομένων, με συντονισμό σωματείων και Ομοσπονδιών. Υπάρχει τεράστια εμπειρία για το πώς μπορούν να μείνουν στα χαρτιά οι αντιλαϊκοί τους νόμοι. Η αταλάντευτη αγωνιστική στάση εκπαιδευτικών και μαθητών, η συσπείρωση και η αγωνιστική συμπόρευση όλων των εργαζομένων, όλων των κλάδων. Η μάχη ενάντια στον αντιδραστικό νόμο της κυβέρνησης θα συνεχιστεί ακόμα πιο μαζική, με όλες τις μορφές και όλα τα μέσα. 

• Είναι φανερό ότι, τις επόμενες μέρες θα πηγαίνουμε βήμα – βήμα, ανάλογα και με τις εξελίξεις. Τίποτα δεν έχει ακόμα κριθεί. Ακόμα και οι διαδικασίες που το ίδιο το ΥΠΑΙΘ προβλέπει είναι πολλές και τραβάνε μέχρι το τέλος της χρονιά που θα γίνει και η τελική έκθεση αξιολόγησης, η βαθμολόγηση από τους Συμβούλους Εκπαίδευσης κ.τ.λ. Έχουμε αρκετό δρόμο μπροστά μας, έχουμε πολλές ακόμα μάχες και στον κλάδο και στο εργατικό κίνημα συνολικά.

 Συνάδελφοι,

• ο κλάδος θα απαντήσει συντεταγμένα αξιοποιώντας όλες τις μορφές συλλογικής δράσης, σε επίπεδο συλλόγων διδασκόντων. Η «αξιολόγηση» θα ακυρωθεί στην πράξη.
• Θα γίνουν κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα, μαζί με τους γονείς, ενάντια στις μαζικές συγχωνεύσεις τμημάτων,για την κάλυψη όλων των κενών με μόνιμο προσωπικό.
• Ενημερώνουμε τους γονείς σε κάθε σχολείο με κείμενο της ΕΛΜΕ.
• Συμμετέχουμε μαζικά στα Πανεργατικά Συλλαλητήρια στις 4/11, για τις σύγχρονες ανάγκες μας στη δουλειά και τη ζωή και ενάντια στον νόμο Χατζηδάκη.
• πανεργατική 24ωρη απεργιακή απάντηση δημόσιου και ιδιωτικού τομέαενάντια στο σύνολο της αντεργατικής πολιτικής.

– Να μη συνεδριάσουν οι σύλλογοι διδασκόντων. Ούτως ή άλλως κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται ούτε από την Υπουργική Απόφαση η οποία με σαφήνεια ορίζει ως καταληκτική ημερομηνία για τις Ειδικές Συνεδριάσεις τις 10/10.Η ΕΛΜΕ ΚΙ προκηρύσσει 1ωρες και 2ωρες διευκολυντικές στάσεις εργασίας όπου χρειάζεται.

– θα ενημερωθούμε για τα επόμενα βήματα άμεσα, παραμένουμε ενωμένοι και συσπειρωμένοι στο σωματείο μας.