Να σταματήσει τώρα ο γενοκτόνος αποκλεισμός της Κούβας!
Για μια φορά ακόμα οι ιμπεριαλιστές προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τα αποτελέσματα του πιο μακρόχρονου και σκληρού ολοκληρωτικού αποκλεισμού στην ιστορία προκειμένου να επιβάλουν στην Κούβα τη θέλησή τους με τον πιο βάναυσο τρόπο.
Η Κούβα βρέθηκε ουσιαστικά αντιμέτωπη στην οικονομική, πολιτική και στρατιωτική επιβουλή των ΗΠΑ από τη χρονιά της επικράτησης της Επανάστασης, το 1959, μόλις η αμερικανική κυβέρνηση κατάλαβε πως δεν επρόκειτο για μια απλή αλλαγή στην εξουσία, αλλά για βαθύ κοινωνικό κίνημα με στόχο την απαλλαγή της χώρας από τα νεοαποικιακά δεσμά, μέσα από την πάλη για την εδραίωση της λαϊκής εξουσίας και την έναρξη καθοριστικών αλλαγών στην οικονομία.
Ο κύριος στόχος του ολοκληρωτικού οικονομικού αποκλεισμού ήταν και είναι το οικονομικό γονάτισμα της χώρας και η σημαντική πτώση του επιπέδου διαβίωσης ώστε να παραλύσει η κουβανική κοινωνία, να δημιουργηθεί κλίμα απογοήτευσης, να ωθηθεί η επανάσταση σε πολιτικές και οικονομικές παραχωρήσεις, βλέπε, υποχωρήσεις που θα δώσουν αντικειμενική βάση στο σπάσιμο της ενότητας του λαού και ρήξη στις σχέσεις λαού – κυβέρνησης.
Την Κυριακή 17 Μάρτη πραγματοποιήθηκαν διαμαρτυρίες στο Σαντιάγο δε Κούμπα, για τις πολύωρες διακοπές στο ηλεκτρικό ρεύμα και για υπαρκτές ελλείψεις σε είδη πρώτης ανάγκης, όπως καύσιμα και ορισμένα τρόφιμα.
Όπως έγραψε η εφημερίδα του ΚΚ Κούβας, Γκράνμα, ο κόσμος βγήκε στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί, ειρηνικά, χωρίς βία. Η αντιμετώπιση του προβλήματος ήταν πολιτική με παρέμβαση της Α’ Γραμματέα της Επαρχιακής Επιτροπής του ΚΚ Κούβας στο Σαντιάγο δε Κούμπα, Μπεατρίς Ουρούτια που συζήτησε με τους διαδηλωτές, χωρίς ΜΑΤ, χωρίς δακρυγόνα και καταστολή.
Όμως, παράλληλα με τις διαμαρτυρίες, εκδηλώθηκε μια ενορχηστρωμένη επίθεση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ιδιαίτερα από τις ΗΠΑ, εναντίον της κουβανικής κυβέρνησης, που καταγγέλθηκε από τον υπουργό Εξωτερικών της Κούβας, Μπρούνο Ροδρίγες Παρίγια. Ο υπουργός Εξωτερικών τόνισε πως οι ΗΠΑ έχουν άμεση ευθύνη για την οξεία οικονομική κατάσταση που βαραίνει την ευημερία του κουβανικού λαού και απαίτησε να σταματήσει η ανάμειξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ και ειδικά της πρεσβείας της στην Κούβα στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας και την υποκίνηση κοινωνικής αναταραχής.
Στις δύσκολες στιγμές που περνάει ο κουβανικός λαός το κίνημα αλληλεγγύης με την Κούβα βρίσκεται κοντά του, έχοντας την πεποίθηση πως η ενότητα λαού, κόμματος, κυβέρνησης που σφυρηλατήθηκε σε μια μακρόχρονη περίοδο αγώνων και πρωτοφανών κατακτήσεων θα παραμείνει στέρεη παρά τις λυσσασμένες προσπάθειες του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού.
