Για μια ακόμα φορά η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει τον πραγματικό εαυτό της με το απαράδεκτο ψήφισμα του Ευρωκοινοβούλιου που απαιτεί πρόσθετες κυρώσεις της ΕΕ κατά της Κούβας.
Ο διακρατικός καπιταλιστικός οργανισμός, που έχει χτίσει την ανάπτυξή του πάνω στην πολύχρονη εκμετάλλευση των ευρωπαίων εργαζόμενων και οδηγεί στη φτώχεια, την ανασφάλεια μεγάλα τμήματα των πληθυσμών του, στη σχετική, αλλά και απόλυτη εξαθλίωση, στην πλήρη καταστροφή και των υπολειμμάτων του κοινωνικού κράτους, «δεν διαθέτει την ηθική, πολιτική και νομική εξουσία να κρίνει την Κούβα», όπως αναφέρει η Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Εθνοσυνέλευσης της Λαϊκής Εξουσίας της Κούβας.
Για να πετύχει την αδρανοποίηση των εργαζόμενων εφαρμόζει όλο και περισσότερα αυταρχικά μέτρα, καταστολή και προώθηση φασιστικών ομάδων, συμμοριών και κομμάτων. Σε πολλές από αυτές τις «δημοκρατικές» χώρες απαγορεύεται ρητά ή πρακτικά η έκφραση αντίθετης γνώμης και η λειτουργία κομμάτων της εργατικής τάξης. Η πληροφόρηση ελέγχεται ασφυκτικά και απευθείας από το μεγάλο κεφάλαιο. Και τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, η ΕΕ προκαλεί ή συμμετέχει στην ανατροπή ανεπιθύμητων κυβερνήσεων ξένων χωρών, σε στρατιωτικές εισβολές, δημιουργεί εμφύλιες συρράξεις.
Στα πλαίσια αυτά η ΕΕ, ευθυγραμμισμένη με την πολιτική των ΗΠΑ, βάζει ξανά το χέρι της στην προσπάθεια ανατροπής του σοσιαλισμού στην Κούβα. O γενοκτόνος αμερικάνικος αποκλεισμός έχει φτάσει τα τελευταία πέντε χρόνια σε παροξυσμό πνίγοντας την οικονομία της, στερώντας την από αναγκαία επενδυτικά κεφάλαια, δεσμεύοντας κουβανικές καταθέσεις σε τράπεζες τρίτων χωρών. Δημιούργησε μεγάλες δυσκολίες στην αντιμετώπιση της πανδημίας –όπου η Κούβα έδειξε την απόλυτη υπεροχή του σοσιαλιστικού οικονομικοκοινωνικού συστήματος- καθώς και στην πρόληψη μεγάλων βιομηχανικών ατυχημάτων και την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών.
Όμως το Ευρωκοινοβούλιο αντιπαρέρχεται τις επιπτώσεις του αποκλεισμού και έρχεται να εκμεταλλευτεί πολιτικά αυτά που είναι οι στόχοι του ιμπεριαλιστικού αποκλεισμού, η καταστροφή δηλαδή της κουβανικής οικονομίας, η δημιουργία σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων και η απομάκρυνση του κουβανικού λαού από την Επανάστασή του και που νομίζει ότι έχουν επιτευχθεί.
Το Ευρωκοινοβούλιο κατηγορεί την κουβανική Επανάσταση για παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Ψεύδεται και πάλι. Όχι μόνο γιατί η Κούβα αποτελεί το παγκόσμιο παράδειγμα πραγματικής εφαρμογής των δικαιωμάτων του ανθρώπου μέσα στα πλαίσια του γενοκτόνου αποκλεισμού, αλλά και γιατί τα όργανα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου δεν έχουν το ηθικό σθένος να πουν ανοιχτά πως ακριβώς αυτά τα δικαιώματα που εξασφαλίζει ο σοσιαλισμός είναι εκείνα που δεν μπορούν να ανεχτούν καθώς είναι διαμετρικά αντίθετα με το ταξικό τους συμφέρον.
Η Κούβα θα τους διαψεύσει ξανά.
