Η καταστολή της σημερινής κυβέρνησης, όπως και της προηγούμενης, ενάντια στους αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και του λαού εντείνεται. Την μια, είναι οι πατεράδες και οι μανάδες μας, που τους πετσόκοψαν τους κόπους  μιας ζωής και αγωνίζονται για να τους πάρουν πίσω, την άλλη είναι τα παιδιά μας που παλεύουν για σχολεία που να μορφώνουν και όχι να τα εξοντώνουν, κόντρα σε ένα δυσοίωνο μέλλον που τους έχουν ετοιμάσει. Την επόμενη οι δάσκαλοί μας, πού αγωνίζονται για να μαθαίνουν τα παιδιά μας να ζουν με αξιοπρέπεια και γνώσεις. Τώρα, ήταν η σειρά των νοσοκομειακών γιατρών, να δοκιμάσουν τα χημικά και τα  ρόπαλα των ΜΑΤ, γιατρών που τις περισσότερες των περιπτώσεων προσπαθούν κάτω από  αντίξοες συνθήκες, λόγω της  υποχρηματοδότησης των δομών Υγείας, να προσφέρουν υγειονομική περίθαλψη στους εργαζόμενους και τον λαό. Συνάδελφισσες-οι, όλη αυτή η εντεινόμενη επίθεση και καταστολή ενάντια σε όσους σηκώνουν κεφάλι, δεν είναι τυχαία,  πηγάζει από την ίδια την βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος, είναι η άλλη όψη ενός συστήματος που έχει σαπίσει και πάει χέρι χέρι με  την ένταση της εκμετάλλευσης, την αντιλαϊκή πολιτική, τα χαράτσια, τα πολυνομοσχέδια που δίνουν γη και ύδωρ στους μονοπωλιακούς ομίλους, την διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης και πάει λέγοντας. Συνάδελφισσες-οι, δεν έχουμε άλλη επιλογή ο μόνος δρόμος είναι η οργάνωση μας στα ταξικά συνδικάτα, η πάλη και η στόχευση για να διεκδικήσουμε την ζωή που μας αξίζει, να διεκδικήσουμε να ζούμε σύμφωνα με τις ανάγκες μας, και αυτό δεν μπορεί να μας το στερήσει ούτε αυτή, ούτε καμία  κυβέρνηση που υπηρετεί το σάπιο σύστημα μίας μικρής παρασιτικής τάξης. Γι’ αυτό Προσπαθούν με ρόπαλα και χημικά να φοβίσουν και να τρομοκρατήσουν όσους αγωνίζονται, δεν θα τους περάσει.

Να είναι σίγουροι, ότι και όλα τα λουλούδια να κόψουν, την  άνοιξη δεν μπορούν να την εμποδίσουνε  να ‘ρθει.