Μετά την επιχείρηση καταστολής των απεργών στη Μαλαματίνα, την παραπομπή σε δίκη της Προέδρου της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών γιατρών από την κυβέρνηση για λογαριασμό της εργοδοσίας, η προσπάθεια ποινικοποίησης των αγώνων εντείνεται απέναντι στον αγώνα των εργαζομένων του ΕΟΔΥ για τα δεδουλευμένα τους, απέναντι στους εργαζόμενους του ξενοδοχείου ΤΙΤΑΝΙΑ που απαιτούν ανάκληση απολύσεων και διασφάλιση των θέσεων εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς, βιώνουν για τα καλά όλους τους απεργοκτόνους νόμους, όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων και απέναντι στους εργαζόμενους του ΟΣΥ που απεργούν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών.
Οι προσφυγές του κράτους και των εργοδοτών για να χαρακτηριστούν οι απεργιακοί τους αγώνες παράνομοι και καταχρηστικοί δεν είναι ξεκομμένοι από όλους τους μηχανισμούς που έχουν στηθεί και βρίσκουν έκφραση στα κάθε λογής «διαδηλωτοδικεία», «φοιτητοδικεία», «αγροτοδικεία», «απεργοδικεία», είναι συνέχεια όλων των αντεργατικών νόμων όλων των κυβερνήσεων.
Για το κράτος είναι παράνομο και καταχρηστικό να ζητάς τα δεδουλευμένα σου.
Για τους εργοδότες είναι παράνομο και καταχρηστικό να ζητάς αυξήσεις στους μισθούς όταν τα κέρδη τους έχουν φέτος ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.
Για την κυβέρνηση είναι ποινικό αδίκημα να απαιτούν οι φοιτητές να βγει έξω από τις σχολές τους η αστυνομία, παράνομο να διεκδικούν οι υγειονομικοί μέτρα για τη δημόσια υγεία και οι εργαζόμενοι του ΕΟΔΥ τα δεδουλευμένα τους. Όπως επίσης παράνομο είναι να ζητάς ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και σταθερή εργασία με όλα τα δικαιώματα σε ένα σημαντικό κλάδο όπως οι δημόσιες συγκοινωνίες.
Κι όμως, οι προσπάθειες όσων θέλουν να βάλουν στο γύψο κάθε αγωνιστική διεκδίκηση, πέφτουν και θα πέφτουν στο κενό. Ακυρώνονται στην πράξη όχι μόνο από τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες των εργαζομένων που αδυνατούν να ικανοποιηθούν από την εχθρική προς τα συμφέροντά τους πολιτική, αλλά και από την ανάλογα αυξανόμενη αλληλεγγύη που συναντά πλέον κάθε αγώνας μικρός και μεγάλος.
Μια αλληλεγγύη που θα κλιμακώνεται όχι μόνο στηρίζοντας όσους ξεσηκώνονται, αλλά και από την οργάνωση κλαδικών και επιχειρησιακών αγώνων ακόμη κι εκεί που δεν το περιμένουν.
Γιατί καλύτερη στήριξη ενός αγώνα δεν είναι άλλη από την καθολική αντίσταση σε όσους μας υπόσχονται φτώχια, ακρίβεια, απληρωσιά και απολύσεις.
Καλούμε όλα τα σωματεία να οργανώσουμε την πάλη μας μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά με βάση τις ανάγκες μας. Οι εργαζόμενοι μπορούν να ανατρέψουν τα σχέδια κυβέρνησης και μεγαλοεργοδοτών.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙA
