Θέλουμε να ξεκινήσουμε χαιρετίζοντας τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό που πραγματοποιήθηκαν από σωματεία και μαζικούς φορείς στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις, απαιτώντας να σταματήσει η σφαγή στη Γάζα και οποιαδήποτε εμπλοκή της χώρας μας και συνεργασία με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ. Ήδη σωματεία κι άλλοι φορείς προγραμματίζουν με αυτό το περιεχόμενο πολύμορφες δράσεις στις 29 Νοέμβρη, που είναι Παγκόσμια Ημέρας Αλληλεγγύης με τον Παλαιστινιακό Λαό.

Καταγγέλλουμε τις νέες τρομοκρατικές πρακτικές της ελληνικής κυβέρνησης ενάντια σε όσους εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στην Παλαιστίνη με συλλήψεις και “προληπτικές” προσαγωγές κόσμου για να εμποδίσουν εκδηλώσεις αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, αλλά και τις απαράδεκτες δηλώσεις του Υπ. Παιδείας, ο οποίος κατηγόρησε για “αντισημιτισμό” την ΟΛΜΕ, τους εκπαιδευτικούς, επειδή εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στην Παλαιστίνη!

Το Συνδικάτο Οικοδόμων της Αθήνας ήταν ένα από τα σωματεία που κάλεσαν στη σημερινή σύσκεψη τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα και τα σωματεία της Αττικής γιατί η κατάσταση δεν πάει άλλο. Γιατί δεν είμαστε καταδικασμένοι να σκεφτόμαστε πόσες μέρες πρέπει να περάσουν μέχρι να πάρουμε τον επόμενο μισθό και να μας πιάνει απελπισία. Γιατί δεν μπορεί να πληρώνουμε από ένα λεηλατημένο εισόδημα, ιδιώτες γιατρούς και απογευματινά ιατρεία σε δημόσια νοσοκομεία, φροντιστήρια για τα παιδιά μας και τόσα άλλα.

Στη συζήτηση μέσα στους χώρους δουλειάς για το που θα πάει αυτή η κατάσταση, είναι ανάγκη να δείξουμε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για εμάς πέρα από αυτόν του αγώνα μέσα από τα σωματεία. Είναι δύσκολος δρόμος, αλλά κι ο μοναδικός που είναι αξιοπρεπής και μπορεί να έχει αποτελέσματα.

Με αυτό τον προσανατολισμό κάθε σωματείο και Ομοσπονδία να φτιάξει το δικό τους σχέδιο δράσης και ταυτόχρονα να προχωρήσουμε όλοι μαζί, με κοινό αγωνιστικό βηματισμό. Μόνο ζωντανά σωματεία που βρίσκονται κοντά στους εργαζόμενους, που ενημερώνουν, που παίρνουν πρωτοβουλίες, που βοηθάνε στην κινητοποίηση και στη συλλογική διεκδίκηση μπορούν να συμβάλλουν στην κοινή δράση όλων των εργαζόμενων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.

Η απεργία του δικού μας κλάδου με την καθολική συμμετοχή των οικοδόμων και το σχέδιο κλιμάκωσης της πάλης τους για το επόμενο διάστημα έχει σημασία για όλα τα σωματεία, τα Εργατικά Κέντρα, τις Ομοσπονδίες. Όπως σημασία έχουν οι αγώνες κάθε κλάδου. Ο αγώνας των εργαζομένων της efood για την υπογραφή επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης. Ο πολυήμερος απεργιακός αγώνας των εργαζομένων στην NEXI για να διασφαλίσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα. Ο αγωνιστικός σχεδιασμός της Ομοσπονδίας των γιατρών με την 48ωρη απεργία στις 29 και 30 Νοέμβρη με κλαδικά αιτήματα, ενάντια στην άθλια κατάσταση που έρχονται αντιμέτωποι όλοι οι εργαζόμενοι στην υγεία. Ο αγώνας των εργαζομένων στο ψυχιατρικό νοσοκομείο και στις μονάδες απεξάρτησης ενάντια στο νομοσχέδιο του υπουργείου υγείας για τη ψυχιατρική μεταρρύθμιση. Ο σχεδιασμός των εργαζομένων στους δήμους, οι οποίοι θα οργανώσουν την κλαδική τους απεργία το πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκέμβρη, προτάσσοντας τη διεκδίκηση για τη μετατροπή των συμβάσεων των συναδέλφων τους συμβασιούχων σε αορίστου χρόνου.

Χαιρετίζουμε ακόμα το πολύ μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο που οργάνωσαν την Παρασκευή οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις διεκδικώντας για τους συνταξιούχους αυτά που δικαιούνται, ζωή με αξιοπρέπεια. Εμπνεόμαστε από το πείσμα και τη μαχητικότητά τους.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Η κατάσταση με την ακρίβεια έχει γίνει απελπιστική. Οι τσέπες μας έχουν μονίμως μια τρύπα. Δέκα μέρες αφότου πληρωνόμαστε βάζουμε το χέρι μας και πιάνουμε μόνο τα παπούτσια. Μόνο την τελευταία τριετία η αύξηση των τιμών στα τρόφιμα έφτασε το 28,8%, στη στέγαση το 18,7% και στις μεταφορές το 15,8%. Σε έρευνα που έγινε για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, το 90% δηλώνει ότι έχουν μειώσει την κατανάλωση βασικών αγαθών εξαιτίας της ακρίβειας. “Πολύ” απαντά το 18%, “Αρκετά” το 51% και “Λίγο” το 21%.

Βέβαια, το λαϊκό εισόδημα δεν καθορίζεται μόνο από την ακρίβεια. Αν δεν πληρώναμε οι εργαζόμενοι μαζί με άλλους ανθρώπους του μεροκάματου το 95% των φόρων, αν οι μισθοί μας ήταν πολύ μεγαλύτεροι, η ακρίβεια μπορεί να ήταν υποφερτή. Δεν είναι τυχαίο που όλοι οι υποστηρικτές της πολιτικής που μας έφτασε έως εδώ ενώ μιλάνε για την ακρίβεια και την ανάγκη να αντιμετωπιστεί για την αύξηση των μισθών έχουν πιει το αμίλητο νερό.

Το χαμηλό επίπεδο των διαθέσιμων εισοδημάτων των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα αναδεικνύεται από την έρευνα που προαναφέρθηκε από το γεγονός ότι το 30% δηλώνει ότι δεν διαθέτει αποταμιεύσεις και παράλληλα ένα 37% αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει τις αποταμιεύσεις του για να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες αγοράς βασικών αγαθών.

Το 64% των εργαζομένων δηλώνει ότι δεν έλαβε καμία αύξηση στο μισθό του κατά το έτος 2023, ενώ το 52% θεωρεί ότι δεν θα λάβει κάποια αύξηση στο μισθό του μετά την απόφαση για το ξεπάγωμα των τριετιών.

Ίδια και χειρότερη είναι η κατάσταση για τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα. Οι δήθεν αυξήσεις της κυβέρνησης στους δημοσίους υπαλλήλους που κατά μέσο όρο ποσοστιαία είναι 5,53% αποτέλεσαν στην ουσία τους, νομιμοποίηση των απωλειών των προηγούμενων χρόνων. Είναι χαρακτηριστικό ότι η μείωση του ονομαστικού μέσου μικτού μισθού των δημοσίων υπαλλήλων, την περίοδο 2008 -2020 έφτασε το 25,6%.

Θα ρωτούσε κάποιος, που θα βρεθούν τα λεφτά. Ρωτάμε κι εμείς, που βρέθηκαν τα 7,4 δισεκατομμύρια ευρώ το 2022, δηλαδή το 3,54% του ΑΕΠ, για στρατιωτικές δαπάνες της Ελλάδας; Τα 6,7 δισεκατομμύρια το 2021 για τον ίδιο λόγο; Το επιχείρημα ότι η Ελλάδα πρέπει να θωρακιστεί αμυντικά το έχουμε ακούσει, τι σχέση έχουν όμως αυτές οι δαπάνες με την αμυντική θωράκισή της; Έχουμε σύνορα έξω από το Λίβανο και το Ισραήλ και πήγε η φρεγάτα «Ψαρά» να τα φυλάξει;

Λέμε στην κυβέρνηση και στους προκάτοχούς της ότι δεν μπορούν να μας νανουρίσουν με το παραμύθι ότι αν αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας θα ζήσουμε κι εμείς καλύτερα. Ότι το ταβάνι για τις διεκδικήσεις μας είναι οι δημοσιονομικές αντοχές και πρέπει να περπατάμε σκυφτά για “να μην βρούμε”. Δεν δεχόμαστε να μας χρησιμοποιούν ως άλλοθι, καλλιεργώντας τον κοινωνικό αυτοματισμό, ότι το απαράδεκτο φορολογικό νομοσχέδιο της Κυβέρνησης που επιβαρύνει με νέους φόρους τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς επαγγελματίες οδηγώντας χιλιάδες στο λουκέτο, φτιάχτηκε τάχα για το καλό των μισθωτών.

Δεν ήρθαμε από το διάστημα, ξέρουμε καλά τι γίνεται. Ξέρουμε για τις ενισχύσεις που δίνονται σε επιχειρηματικούς ομίλους, για τις χρυσοπληρωμένες υπηρεσίες που αναλαμβάνουν οι εργολάβοι την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοί τους παίρνουν μισθούς πείνας, για τους νόμους που συντάσσονται για να διασφαλιστεί ότι τα υπερκέρδη των επιχειρήσεων θα μεγαλώνουν.

Ογδόντα επτά απαλλαγές ενεργοποιήθηκαν στη φορολογία κεφαλαίου την περασμένη χρονιά σε 4,9 εκατομμύρια περιπτώσεις, γλιτώνοντας μεγάλες επιχειρήσεις από φόρους 5,5 δισ. ευρώ. Συνυπολογίστε τις πενήντα και πλέον που απολαμβάνουν οι εφοπλιστές, άλλες φορολογίες και “γενικές απαλλαγές” που ισχύουν για τους επιχειρηματικούς ομίλους και δεν καταγράφονται ούτε ως διαφυγόντα έσοδα. Και δεν φτάνει μόνο αυτό, παρά τις φοροαπαλλαγές, τις διευκολύνσεις και τις επιδοτήσεις που απολαμβάνουν, μια χούφτα καπιταλιστές χρωστούν στην εφορία περισσότερα από 90 δισ. ευρώ, από τα 105 δισ. ευρώ που είναι οι συνολικές ληξιπρόθεσμες οφειλές!

Ο κρατικός προϋπολογισμός που κατατέθηκε και θα συζητηθεί στη Βουλή από τις 13 έως τις 17 Δεκέμβρη θυμίζει τον στίχο “να δεις τι σου ‘χω για μετά”… Φοροκαταιγίδα με 63 δισ. φόρους, ματωμένα πλεονάσματα, περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες, ουσιαστική καθήλωση των μισθών για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα κι από την άλλη για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, υπάρχουν νέες επιδοτήσεις, διατήρηση και θέσπιση νέων φοροαπαλλαγών, ενώ τους ενισχύει με μερικά ακόμα δισεκατομμύρια ευρώ και πάνω από 80 αντιλαϊκά προαπαιτούμενα που βρίσκονται στο “επικαιροποιημένο” σχέδιο για την αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης.

Απέναντι σε αυτούς πρέπει τα Εργατικά Κέντρα, τα σωματεία και οι Ομοσπονδίες να οργανώσουν την πάλη και τον αγώνα τους με βάση τα αιτήματα που έχουν διαμορφώσει και δίνουν πραγματικές ανάσες στις ζωές μας:

• Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις. Να δυναμώσει η πάλη για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Επαναφορά των Δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα στους δημοσίους υπαλλήλους και στους συνταξιούχους.
• Δραστική μείωση και πλαφόν στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος, φυσικού αερίου, πετρελαίου θέρμανσης καθώς και στα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης όπως τα τρόφιμα.
• Κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στην ενέργεια καθώς και του ΦΠΑ στην ενέργεια και σε όλα τα βασικά είδη πλατιάς κατανάλωσης όπως τα τρόφιμα.
• Αφορολόγητο όριο 12.000€ προσαυξημένο κατά 3.000€ για κάθε παιδί.
• Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για τα εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά.
• Να σταματήσει, εδώ και τώρα, το αίσχος των πλειστηριασμών των λαϊκών κατοικιών και της μικρής επαγγελματικής στέγης.
• Καμία χρηματοδότηση – Καμία εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Αποφασιστική ενίσχυση της κρατικής χρηματοδότησης για Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, για την προστασία από φυσικές καταστροφές. Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλους αυτούς τους κρίσιμους τομείς.
• Επιδότηση ενοικίου για εργατικά και λαϊκά νοικοκυριά, τους φοιτητές και τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης και αύξηση της επιδότησης.
• Έκτακτη επιχορήγηση στις Σχολικές Επιτροπές για ασφαλή και λειτουργικά σχολεία. Κατάργηση των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς.
• Έκτακτη επιχορήγηση για την ομαλή λειτουργία των αθλητικών (π.χ. κολυμβητήρια) και άλλων κοινωνικών υποδομών (π.χ. παιδικοί σταθμοί).

Ταυτόχρονα γίνεται ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη πέρα από τα επιμέρους οικονομικά αιτήματα να οργανωθεί η πάλη για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε κάθε κλάδο και χώρο, για την κατάργηση των νόμων που απαγορεύουν την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για μισθολογικά ζητήματα στο Δημόσιο.

Ιδιαίτερο είναι το μέτωπο, για την προστασία των οικογενειών μας από τις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς, που θα κλιμακώνεται. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της κυβέρνησης για πάνω από 700.000 πλειστηριασμούς, ώστε να θωρακιστούν οι τράπεζες και να κερδίσουν τα “κοράκια” των funds. Η μάχη αυτή πρέπει να γίνει υπόθεση των ίδιων των σωματείων, για να μην υπάρχει κανένας εργαζόμενος που να είναι μόνος του, που να νιώθει ανίσχυρος.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

Κρίσιμο ζήτημα παραμένει η υπεράσπιση της Υγείας και της ζωής του λαού. Η κατάσταση είναι τραγική, χειρότερη από ποτέ. Το παράδειγμα του συναδέλφου μας, συνδικαλιστή στην περιφέρεια, που τον πέταξαν έξω από το δημόσιο νοσοκομείο πριν κάνει εγχείρηση και τον ανάγκασαν να πάει σε ιδιωτικό για να πληρώσει αρκετές χιλιάδες ευρώ είναι ενδεικτικό το τι επικρατεί γενικευμένα με άλλους ανθρώπους που δεν έχουν σωματείο να τους υπερασπιστούν – όλα τα σωματεία πρέπει να παρεμβαίνουν για τέτοια ζητήματα – που δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν.

Οι ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα είναι πολύ μεγάλες. Η μάχη δίνεται για αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, για αναβάθμιση μέσων και υποδομών. Με οδηγό τις τεράστιες σύγχρονες δυνατότητες της επιστήμης να δυναμώνει και η πάλη για ουσιαστική πρόληψη, για ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, κόντρα στη λογική των “παροχών” που είναι ελάχιστες, για λίγους και για πολύ λίγο.

Τα παραδείγματα κινητοποιήσεων σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας για τη διεκδίκηση καλύτερων όρων για τη λειτουργία των νοσοκομείων φανερώνουν ότι υπάρχει δυνατότητα να μπουν στον αγώνα πλατιά τμήματα εργαζομένων.

Με βάση αυτές τις εξελίξεις:

• Απευθύνουμε κάλεσμα κοινής δράσης σε όλα τα σωματεία, ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα για το θέμα της προστασίας του εισοδήματός μας, με τη διεκδίκηση καλύτερων μισθών. Επίσης στο δημόσιο το ζήτημα των αναγκαίων προσλήψεων, του αγώνα για να μην απολυθεί κανένας συμβασιούχος.

Για το σκοπό αυτό συνεδριάζουν τα Διοικητικά Συμβούλια, κάνουμε γενικές συνελεύσεις, οι εργαζόμενοι παίρνουν ενεργά μέρος στην οργάνωση της πάλης. Δεν αφήνουμε καμία μορφή αναξιοποίητη, είτε πρόκειται για ανακοίνωση και ηλεκτρονικό προπαγανδιστικό υλικό είτε για ζωντανή συζήτηση με περιοδείες των Διοικητικών Συμβουλίων, συσκέψεις ανά τμήμα και διεύθυνση, χώρο παραγωγής. Αξιοποιούμε παραστάσεις σε διοικήσεις.

Σε κάθε χώρο και κλάδο να υπάρχει σχέδιο αγωνιστικής παρέμβασης. Με μαζικές παραστάσεις στην εργοδοσία και σε διοικήσεις, με κινητοποίηση σε υπουργεία που θα απαιτούνται λύσεις, με αξιοποίηση κεντρικών πρωτοβουλιών όπως είναι η παράσταση διαμαρτυρίας των Ομοσπονδιών και των σωματείων των εργαζομένων του δημοσίου την Τετάρτη 6 Δεκέμβρη στις 12:30 στο υπουργείο Οικονομικών για αυξήσεις στους μισθούς, για να τους δοθεί δώρο Χριστουγέννων.

• Στηρίζουμε τις κλαδικές κινητοποιήσεις και απεργίες που έχουν προκηρυχθεί.

Συμμετέχουμε στις τοπικές κινητοποιήσεις που θα γίνουν στις γειτονιές της Αθήνας, στις 29 Νοέμβρη το απόγευμα, πρώτη μέρα της 48ωρης απεργίας της ΟΕΝΓΕ, για το ζήτημα της υγείας. Στο παμπειραϊκό συλλαλητήριο για την Υγεία που αποφασίστηκε μετά από κάλεσμα του σωματείου του νοσοκομείου Μεταξά σε δεκάδες σωματεία και φορείς. Στο συλλαλητήριο στο Περιστέρι στις 7 μ.μ., στην πλατεία Δημαρχείου για την υπεράσπιση της Υγείας του λαού της Δυτικής Αθήνας, στο συλλαλητήριο στην πλατεία του Γέρακα την ίδια ώρα και σε άλλους δήμους το επόμενο διάστημα.

• Αποκαλύπτουμε τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του κρατικού προϋπολογισμού. Προετοιμάζουμε συλλαλητήριο ως στοιχείο κλιμάκωσης του αγώνα μας στις 15 Δεκέμβρη, στις 7 μ.μ., στο Σύνταγμα.
• Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγώνα των μικρών επαγγελματιών, των αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων, στηρίζοντας τα δίκαια αιτήματά τους και τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις που έχουν μπροστά στην κατάθεση του φορολογικού νομοσχεδίου. Σήμερα, η κυβέρνηση προσπαθεί να αξιοποιήσει τους εργαζόμενους για να δικαιολογήσει την επίθεση της στους επαγγελματίες, αύριο θα τους κλείνει το μάτι για να μην αυξηθεί ο βασικός μισθός, αφού ύπουλα συνδέει τη φορολογία τους με αυτόν.

Μαζί, οι εργαζόμενοι και οι μικροί επαγγελματίες θα δώσουμε τη μάχη ενάντια σε όλες τις αντιλαϊκές πολιτικές που με χίλιους δυο τρόπους τσακίζουν καθημερινά το εισόδημα και τη ζωή μας