ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΤΥΠΟΥ 20/03/2024 για κατώτατο μισθό και τις διεκδικήσεις των συνδικάτων έξω από το Υπουργείο Εργασίας
Η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Εργασίας ετοιμάζονται μεθαύριο να ανακοινώσουν τον νέο κατώτατο μισθό. Να σταματήσουν τις κοροϊδίες και τους πανηγυρισμούς γιατί εμείς που βιώνουμε το πρόβλημα ξέρουμε ότι με αυτό το μισθό ο μήνας δεν βγαίνει.
Το μικρό ποσοστό αύξησης από τα 780 ευρώ που είναι σήμερα σε λίγο πάνω από τα 800 ευρώ είναι σε ευθυγράμμιση με την πρόταση των εργοδοτικών οργανώσεων. Δεν έχει καμία σχέση με τις διεκδικήσεις και τα αιτήματα των συνδικάτων στα οποία η κυβέρνηση στέκεται απέναντι.
Ο νέος κατώτατος μισθός είναι λίγο πάνω από τον κατώτατο μισθό στις αρχές της δεκαετίας του 2010, τότε που από κοινού οι σημερινοί κυβερνώντες, μαζί με το ΠΑΣΟΚ, τον κατέβασαν, πάγωσαν τις τριετίες, την υποχρεωτικότητα των συμβάσεων, την αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης και μια σειρά αντεργατικών παρεμβάσεων που παραμένουν ως σήμερα, με αποκορύφωμα να αποφασίζει ο Υπουργός Εργασίας το ύψος του κατώτατου μισθού στην βάση του νόμου Βρούτση – Αχτσιόγλου βγάζοντας έτσι από την δύσκολη θέση την μεγαλοεργοδοσία, υλοποιώντας την «βρώμικη δουλειά» ώστε να την «βγάζουν καθαρή» οι εργοδότες.
Πόσες και πόσες φορές όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουμε ακούσει τους εργοδότες να δικαιολογούνται απέναντι στις διεκδικήσεις μας για μεροκάματα και μισθούς επικαλούμενοι το νομοθετικό πλαίσιο και τον εκάστοτε «αποφασιζόμεν και διατάσσομεν» υπουργό Εργασίας. Έχουν μεγάλες ευθύνες γι’ αυτή τη κατάσταση όλες οι κυβερνήσεις. Η σημερινή της ΝΔ, οι προηγούμενες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.
Το πρώτο που θα έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση και το Υπουργείο Εργασίας είναι ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ!
Να καταργήσει τους αντεργατικούς νόμους που ψηφίστηκαν στα χρόνια των μνημονίων έως σήμερα.
Να αποκαταστήσει την διαδικασία των ελεύθερων διαπραγματεύσεων για τον κατώτατο μισθό.
Να καταργήσει όλους τους περιορισμούς που εμποδίζουν να κηρυχτούν υποχρεωτικές οι κλαδικές συμβάσεις που υπογράφονται.
Να ξεπαγώσει τις τριετίες που με το «έτσι θέλω» έχει διαγράψει από το 2012 – 2023.
Ξεδιάντροπα μας λέει ότι μια 12ετία της ζωής και της δουλειάς μας δεν υπάρχει. Από πού και ως πού;;;; Μαζί με τον κ. Μητσοτάκη, τον κ. Γεωργιάδη και την κ. Μιχαηλίδου κάναμε τα μεροκάματα αυτά τα χρόνια που χωρίς ντροπή τους βάζουν ένα μεγάλο «Χ»;;
Δεν δεχόμαστε να διαγράφουν την ζωή μας, την δουλειά μας, και να παρουσιάζονται πανηγυρίζοντες ότι μας κάνουν χάρη δίνοντας «αυξήσεις» στο μεροκάματό μας που μέσα σε συνθήκες ακρίβειας, ανατιμήσεων, φοροληστείας μοιάζουν με το «μαρτύριο της σταγόνας».
Η κυβέρνηση για να κρύψει την άμεση σύνδεση της πολιτικής της στον κατώτερο μισθό με την στρατηγική και τις απαιτήσεις του κεφαλαίου για φθηνά εργατικά χέρια χρησιμοποιεί τον «μπαμπούλα» των ορίων της οικονομίας και της καπιταλιστικής ανάπτυξης για να περάσει στον εργαζόμενο λαό το μήνυμα «από το τίποτα είναι καλύτερο μια μικρή αύξηση γιατί πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος της κατρακύλας».
Μόνιμη επωδός οι αντοχές της οικονομίας. Για το ΝΑΤΟ όμως , αυτή τη μηχανή πολέμου και αίματος, η κυβέρνηση διαθέτει κάθε χρόνο 7 δις που τα πληρώνει ο λαός εμπλέκοντάς μας σε μεγάλους κινδύνους και στερώντας την κάλυψη αναγκών των εργαζόμενων, των συνταξιούχων, του λαού. Στην βάση αυτή αρνείται την επιστροφή των δώρων στους συνταξιούχους και τους δημόσιους υπαλλήλους.
Ταυτόχρονα παίζει διπλό παιχνίδι.
Υπόσχεται ότι ο μέσος μισθός μέχρι το τέλος της τετραετίας θα αυξηθεί. Μα όταν ο κατώτερος μισθός κρατείται σε επίπεδα μιας 12ετίας τουλάχιστο πίσω πως θα αυξηθεί ο μέσος μισθός. Ο κατώτερος μισθός κρατιέται χαμηλά για να συμπιεστεί και ο μέσος μισθός. Αυτή είναι η απαίτηση των εργοδοτών. Αυτό έχει συμβεί. Γι’ αυτό και μέχρι το Φλεβάρη του 2023 που έχουμε τα στοιχεία του ΕΦΚΑ, ο μέσος πραγματικός μεικτός μισθός όλων των εργαζομένων είναι τα 1.038,23 ευρώ, όταν τον αντίστοιχο μήνα του 2010 ο μέσος πραγματικός μεικτός μισθός όλων των εργαζομένων ήταν τα 1.417,84 ευρώ, μειωμένος δηλαδή κατά 26,77%.
Δε λένε φυσικά τίποτα για το γεγονός ότι το 50% των προσλήψεων του 2023, αφορούσαν ευέλικτες μορφές απασχόλησης.
Δε λένε φυσικά τίποτα για το γεγονός ότι 122.375 συνάδελφοι μας έκαναν και δεύτερη δουλειά το 2023 για να τα βγάλουν πέρα, όταν το 2013 ήταν 36.235, αύξηση δηλαδή 338%!
Δε λένε φυσικά τίποτα για το γεγονός ότι το 2023, το 31% των εργαζομένων αμείβεται με ονομαστικό μισθό έως 800€.
Είναι προκλητικό οι κυβερνώντες να πανηγυρίζουν με ανακοινώσεις μικρών αυξήσεων και ταυτόχρονα να καλλιεργούν αυταπάτες με πολλά «θα» που δεν έχουν καμιά σχέση με αυτό που πραγματικά βιώνει ο εργαζόμενος.
Πανηγυρίζουν με ψέματα την ώρα που οι εργαζόμενοι έχουν μείνει στο έλεος της ακρίβειας και των καθημερινών ανατιμήσεων.
Οι σουπερμαρκετάδες αλλάζουν καθημερινά τις τιμές των προϊόντων προς τα πάνω και εμάς μας ανακοινώνουν αυξήσεις που δεν καλύπτουν τίποτα, πολύ περισσότερο που ο μισθός μας εξανεμίζεται το πρώτο 15νθήμερο του μήνα.
Το ελαιόλαδο στο σούπερ μάρκετ από τον Ιούνιο του 2021 έχει πάρει 135,5% επάνω, οι δαπάνες για διατροφή συνολικά κατά 30,5% σε σχέση με το 2020 και κατά 37% σε σχέση με το 2011 και αυτοί οι αθεόφοβοι δεν ντρέπονται να εξαγγέλλουν αυξήσεις κοροϊδία. Τα νωπά λαχανικά 52%, τα κρέατα 30,7%, το ψωμί 33,4% και ο κατάλογος των ανατιμήσεων δεν έχει τελειωμό. Αν βάλουμε και τις στεγαστικές ανάγκες στο λογαριασμό, τα πράγματα είναι δραματικά. Ακόμη περισσότερο που για να γιατροπορευτούμε θα πληρώνουμε τα δημόσια χειρουργεία. Πως θα καλυφθούν αυτές οι ανάγκες; Με τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού και του Υπουργείου Εργασίας;
Είναι σωστό αυτό που κουβεντιάζουμε μεταξύ μας οι εργαζόμενοι και αποτυπώνει την μόνη αλήθεια:
Στα χρόνια της κρίσης κυνηγάμε με το ντουφέκι να βρούμε μεροκάματο, να μπορέσουμε να μπαλώσουμε τρύπες και ανάγκες. Σήμερα με τις μηχανές της ανάκαμψης να γυρίζουν, έχοντας δουλειά, βρισκόμαστε στα ίδια προβλήματα και ακόμη χειρότερα.
Η στρατηγική της κυβέρνησης απέναντι στο εξασθενημένο εισόδημα μας που το κατατρώει η ακρίβεια βρίσκεται σε αυτό που είπε προ ημερών η υπουργός Εργασίας σε συνάντηση με τους συνταξιούχους που διεκδικούν την επιστροφή των δώρων. Ακούστε και θαυμάστε απάντηση της υπουργού εργασίας στους απόμαχους της δουλειάς.
Τους είπε ότι αν θέλουν extra εισόδημα επειδή δεν τα βγάζουν πέραν με την σύνταξη, να πάνε για μεροκάματο. Έχει φροντίσει η κυβέρνηση και ο προηγούμενος υπουργός Εργασίας να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα και περιορισμός.
Το φάρμακο δηλαδή για τα προβλήματά μας είναι η δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα. Τι και αν έχουμε πληρώσει, αν συνεχίζουμε να πληρώνουμε τα ταμεία. Αυτά είναι ψιλά γράμματα για την υπουργό και την κυβέρνηση. Η «δουλειά να γίνεται» πάση θυσία για να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις της εργοδοσίας, 13ωρη δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα, καθηλωμένοι μισθοί και συντάξεις και από την άλλη ακόμη χαμηλότερα μεροκάματα στους χώρους δουλειάς, αδήλωτη εργασία, εισφοροδιαφυγή και πάει λέγοντας.
Μονά – ζυγά το ίδιο , αρκεί για να κερδίζουν οι μεγαλοεργοδότες. Οι κυβερνητικές αποφάσεις ξεκινάνε και τελειώνουν από αυτό το σημείο.
Εκτός από τα κόμματα και τις προηγούμενες κυβερνήσεις που έχουν επιβάλλει αυτό το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο στο κατώτερο μισθό, τις κλαδικές συμβάσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων υποστηρικτής και κλακαδόρος αυτής της αντεργατικής πολιτικής είναι η θλιβερή ηγεσία της ΓΣΕΕ.
Ανεξάρτητα τους βερμπαλισμούς και τους ψευτολεονταρισμούς στηρίζει με κάθε τρόπο και αφορμή αυτή την αντεργατική πολιτική.
Αρκεί κανείς να σκεφτεί ότι προκήρυξε πανελλαδική απεργία στις 17 Απρίλη που την προετοιμάζει με ξυλοπόδαρους και αποκριάτικο πνεύμα την ώρα που η κυβέρνηση θα ανακοινώσει τον κατώτερο μισθό στις 22 Μάρτη!!
Έχουν κερδίσει τον χλευασμό όλων των εργαζομένων. Την μάχη της απεργίας στις 17 Απρίλη , όπως και την απεργία της 1ης ΜΑΗ θα την δώσουν τα συνδικάτα, οι ομοσπονδίες, τα εργατικά κέντρα, οι εργαζόμενοι που βγήκαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες στους δρόμους στις 28 Φλεβάρη.
Που βροντοφώναξαν το σύνθημα «Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας». Ένα σύνθημα που αγκαλιάζει όλη την ζωή των εργαζόμενων. Για το μεροκάματο, τα μέτρα υγείας και ασφάλειας, την υγεία, την παιδεία, τις ασφαλείς υποδομές στις συγκοινωνίες, για αντιπλημμυρική προστασία και αντισεισμική θωράκιση.
Είναι το σύνθημα που απαντάει στην πολιτική του «πάμε και όπου βγει» ώστε να βγαίνει θωρακισμένη η κερδοφορία των λίγων απέναντι στις ανάγκες των πολλών.
Την μάχη της απεργίας θα την δώσουμε με αποφασιστικότητα και επιμονή. Και θα πετύχουμε γιατί αυτός ο δρόμος είναι η πραγματική διέξοδος για εμάς τους εργαζόμενους.
Με τον αδιάκοπο αγώνα μας θα βάλουμε στέρεες βάσεις για να γίνουν πράξη οι διεκδικήσεις των συνδικάτων μας:
- Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς. Κατάργηση των αντεργατικών νόμων και επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στα συνδικάτα.
- Αύξηση του κατώτερου μισθού στα 900 ευρώ. Ρήτρα αναπροσαρμογής των μισθών που να καλύπτει τις συνεχούς αυξανόμενες τιμές στα προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης.
- Καθολική επαναφορά των τριετιών ενσωματώνοντας την περίοδο 2012 – 2023.
- Επαναφορά της αρχής της ευνοϊκότερης σύμβασης, της μετενέργειας κ.ο.κ.
- Επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού για όλους τους ανέργους.
- Σταθερή δουλειά με δικαιώματα. 7ωρο – 5νθήμερο – 35ωρο. Καμιά ανοχή στα ωράρια εξόντωσης των εργαζομένων στις ελαστικές μορφές απασχόλησης και στις απλήρωτες υπερωρίες.
