Απευθυνόμαστε στα σωματεία μέλη του Εργατικού Κέντρου και τους εργαζόμενους του Πειραιά γιατί η αγωνιστική δράση του Εργατικού Κέντρου δεν μπορεί να κρύψει σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει στη λειτουργία της διοίκησης του.
Η προσπάθεια της ΔΕΣΚ ως πρώτη δύναμη, είναι το Εργατικό Κέντρο να γίνεται πραγματικό αποκούμπι των εργαζομένων του Πειραιά, σε στεριά και θάλασσα. Είναι να βρίσκεται δίπλα σε κάθε σωματείο μέλος του, σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα που σ’ αυτές τις συνθήκες, σηκώνει το κεφάλι, πάει κόντρα στην πολιτική των κυβερνήσεων, της ΕΕ, της εργοδοσίας. Κάνουμε μεγάλη προσπάθεια για να ανοίγουμε όλα τα μεγάλα μέτωπα πάλης που αφορούν την υγεία, την εκπαίδευση, την ποιότητα ζωής όλου του λαού του Πειραιά σε συντονισμό με τους μαζικούς λαϊκούς φορείς της πόλης.
Αυτή η προσπάθεια που γίνεται όλα τα χρόνια, έχει ως αποτέλεσμα την συσπείρωση όλο και περισσότερων εργαζόμενων στα σωματεία τους, με τους αγώνες των λιμενεργατών, των μεταλλεργατών, των ναυτεργατών άλλων κλάδων και με μικρές κατακτήσεις, να μπαίνει στο μάτι όλων των κυβερνήσεων, των εργοδοτικών ενώσεων και των ανθρώπων τους μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Όλα αυτά τα θέματα έχουν ανοίξει με προτάσεις της ΔΕΣΚ, που έχουν γίνει αποφάσεις των συνεδρίων του Εργατικού Κέντρου και καθορίζουν την πορεία δράσης του. Όμως όλος αυτός ο αγωνιστικός σχεδιασμός δεν αγκαλιάζει το σύνολο των σωματείων της πόλης μας – όχι με δική μας ευθύνη – αφού οι άλλοι συνδυασμοί αρνούνται τη συζήτηση στα διοικητικά συμβούλια και τη μεθοδική προετοιμασία των κινητοποιήσεων, με αποτέλεσμα να μη γίνεται συζήτηση για το περιεχόμενο των κινητοποιήσεων και τον προσανατολισμό των αγώνων.
Η διοίκηση έχει περάσει σε μια λειτουργία «δια περιφοράς» για πολύ κρίσιμα ζητήματα. Θυμίζουμε ότι ο συσχετισμός στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά των συνδικαλιστικών δυνάμεων που απαρτίζουν το Διοικητικό Συμβούλιο είναι δεδομένος. Εννιά αντιπρόσωποι της ΔΕΣΚ (ΠΑΜΕ), τέσσερις της ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά, Πλεύση Ελευθερίας), τρεις της ΕΠΑΚ (ΠΑΣΚΕ), δύο της ΕΡΣ, ένας της ΔΑΚΕ.
Με αυτόν τον τρόπο οι άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις βάζουν διαρκώς εμπόδια στην προσπάθεια οργάνωσης της πάλης. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλές φορές απουσιάζουν από διοικητικά συμβούλια με αποτέλεσμα να ακυρώνονται οι συνεδριάσεις του. Μετά το έγκλημα στα Τέμπη πέρασαν οχτώ μήνες για να γίνει συνεδρίαση. Δεν είναι λίγες οι φορές που μέλη της διοίκησης ψηφίζουν κινητοποιήσεις στα ΔΣ του ΕΚΠ και στα σωματεία τους και παίρνουν αντίθετες αποφάσεις. Εκεί όμως που έδωσαν ρέστα οι άλλες δυνάμεις ήταν όταν αρνούνταν για εβδομάδες να σταλούν τα υλικά αλληλεγγύης που είχαν συγκεντρωθεί από το υστέρημα του λαού του Πειραιά και όχι μόνο, στους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας.
Είναι φανερό ότι «παρά τις μεγάλες ιδεολογικές και πολιτικές τους διαφορές» οι δυνάμεις αυτές δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συμπράττουν σε ένα αντίΠΑΜΕ μέτωπο, βάζοντας εμπόδια στη δημοκρατική λειτουργία του ΕΚΠ ώστε να παράγει αποτελέσματα από την σκοπιά της υπεράσπισης των εργατικών λαϊκών συμφερόντων.
Η ΔΕΣΚ, ο συνδυασμός που συγκροτούν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και άλλοι πρωτοπόροι αγωνιστές, παρά τον αρνητικό συσχετισμό που επικρατεί στη Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε μπροστά στην οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων του Πειραιά και συνολικά. Θα συνεχίσουμε να αντιπαλεύουμε την γραμμή του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού αλλά και του οπορτουνισμού, φορείς των οποίων είναι οι ηγεσίες των άλλων παρατάξεων του Εργατικού Κέντρου. Κυρίως όμως θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις στην προσπάθεια ανασύνταξης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος στον Πειραιά και σε όλη τη χώρα. Από αυτή τη μάχη δεν θα λείψει κανένας.
Οι ενστάσεις που επικαλείται ο συνάδελφος Αντωνόπουλος για τον τρόπο λήψης αποφάσεων, είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας των επικεφαλής των άλλων παρατάξεων που έχουν μοναδικό σκοπό την δημιουργία εντυπώσεων και όχι την λύση προβλημάτων, επενδύοντας στην παραπληροφόρηση και την λάσπη.
Συνεχίζουμε, όλοι οι εκλεγμένοι με το ψηφοδέλτιο της ΔΕΣΚ όπως είχαμε εκλεγεί από το τελευταίο ε/α συνέδριο του Εργατικού Κέντρου. Συνεχίζουμε την πάλη για τα δικαιώματα των εργαζομένων, ξεπερνάμε τα εμπόδια, κοιτάζοντας στα μάτια τις αδυναμίες μας. Γινόμαστε πιο δυνατοί και ικανοί, οργανώνουμε ακόμα καλύτερα την αντεπίθεσή μας.
