Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Την Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2024 πραγματοποιείται το Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου και Ανατολικής Αττικής. Οι συνδικαλιστές που εκπροσωπούμε το συνδυασμό της Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας, καλούμε όλους τους αντιπροσώπους να πάρουν ουσιαστικά μέρος στις διαδικασίες του Συνεδρίου, να μεταφέρουν την εμπειρία από τα σωματεία που εκπροσωπούν και από τους χώρους δουλειάς, να κάνουν το συνέδριο του εργατικού κέντρου, εφαλτήριο για την οργάνωση νέων αγώνων διεκδίκησης για τους εργαζόμενους της Ανατολικής Αττικής.
Από το προηγούμενο συνέδριο το 2021 έως σήμερα το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου Ανατολικής Αττικής, έδωσε όλες του τις δυνάμεις να πάρει σάρκα και οστά το κεντρικό σύνθημα του προηγούμενου συνεδρίου, να γίνει δηλαδή το ΕΚ αποκούμπι όλων των εργαζομένων της περιοχής μας και κάστρο αγώνα της διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών όσων ζουν και εργάζονται εδώ.
Στα τρία αυτά χρόνια, από τις πίστες του αεροδρομίου έως στους εμποροϋπαλλήλους στα μεγάλα εμπορικά πάρκα και από τις βιομηχανικές ζώνες της Ανατολικής Αττικής έως και τα μεγάλα ξενοδοχεία,το Εργατικό κέντρο και τα σωματεία του ήταν εκεί. Ήταν εκεί να παλέψουν, να διεκδικήσουν και πολλές φορές να φρενάρουν αντεργατικούς σχεδιασμούς της μεγαλοεργοδοσίας, όπως ήταν εκεί και στα μεγάλα οξυμένα Λαϊκά προβλήματα όλης της Ανατολικής Αττικής, στον μεγάλο αγώνα για την δημιουργία Δημόσιου Γενικού Νοσοκομείου, την ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, την ασφαλή διασύνδεση Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, την μαζική λαϊκή αλληλεγγύη σε όσους δοκιμάστηκαν αυτά τα χρόνια από την ανυπαρξία μέτρων πρόληψης της ζωής μας στην μεγάλη σε έκταση ευρύτερη περιοχή μας.
Ένα τέτοιο Εργατικό Κέντρο έχει ανάγκη ο εργαζόμενος της Ανατολικής Αττικής. Ένα εργατικό κέντρο που τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να είναι ακόμα πιο δυνατό, ενισχυμένο και με άλλα νέα σωματεία, Εργατικό Κέντρο πρωτεργάτης και οργανωτής του λαού στον μακρύ αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
Το Συνέδριο πραγματοποιείται σε μια περίοδο σοβαρών εξελίξεων, τόσο στην περιοχή μας, όσο και στη χώρα και διεθνώς. Η εργατική τάξη, δέχεται ολομέτωπη επίθεση στη ζωή και στα δικαιώματά της με νόμους όλων των κυβερνήσεων. Το εισόδημα των εργαζομένων μειώνεται δραστικά με τις αλλεπάλληλες αυξήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης, η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης αυξάνεται, ως προϋπόθεση «ανάπτυξης», μια σειρά εμπόδια ορθώνονται με μεγάλη ταχύτητα στη συνδικαλιστική δράση και στην λαϊκή διεκδίκηση. Μια σειρά νομεθετημάτων, των τελευταίων χρόνων έρχεται να ανατρέψει θεμελιακές κατακτήσεις των εργαζομένων και της πάλης των συνδικάτων, ως συνέχεια όλων των προηγούμενων σχετικών νόμων. Κατοχυρώνεται έτσι νομοθετικά η 6ήμερη εργασία, η κατάργηση του 8ωρου, της Κυριακάτικης αργίας, του δικαιώματος στην απεργία, της συμμετοχής στη συνδικαλιστική δράση, όλα ως σημεία αιχμής της στρατηγικής, ΣΕΒ επιχειρηματικών ομίλων και εφοπλιστών για την «προστασία» των επενδύσεών τους.
Ταυτόχρονα, βιώνουμε στην καθημερινότητά μας, την ανεπάρκεια του συστήματος υγείας, την ανυπαρξία Δημόσιου Γενικού Νοσοκομείου στην Ανατολική Αττική, την ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση των κέντρων υγείας της περιοχής, τη μη ουσιαστική λήψη μέτρων προστασίας της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων. Η κυβέρνηση ενεργεί σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες μας. Με την «λογική» της «ατομικής ευθύνης» φορτώνει στις πλάτες μας όλες τις ανεπάρκειες, αλλά και τις επιλογές που ενισχύουν τον ιδιωτικό τομέα και υποβαθμίζουν το δημόσιο σύστημα υγείας.Αφήνει τον λαό της περιοχής στο έλεος της ανυπαρξίας μέτρων προστασίας από τις φυσικές καταστροφές, με αποτέλεσμα τα καλοκαίρια να καιγόμαστε και τους χειμώνες να πνιγόμαστε.Με την αντιλαϊκή πολιτική της στενάζει η εργατική τάξη και βγαίνουν κερδισμένοι μια χούφτα μονοπωλιακοί όμιλοι.
Την ίδια ώρα που η επίθεση στην χώρα είναι ανελέητη από κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, συνεχίζεται ο πόλεμος με αμείωτο ρυθμό στο έδαφος της Ουκρανίας, με το ΝΑΤΟ την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους συμμάχους τους, μεταξύ αυτών και την άρχουσα τάξη της χώρας μας, να εμπλέκονται όλο και περισσότερο. Την ίδια ώρα που το κράτος-δολοφόνος του Ισραήλ, με τις πλάτες ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνεχίζει το αιματοκύλισμα του ηρωικού Παλαιστινιακού λαού και προχώρα σε χερσαία εισβολή στο Λίβανο και επιτίθεται στο Ιράν,βάζοντας πραγματικά φωτιά στο ήδη αναμμένο φυτίλι των αντιθέσεων των μονοπωλιακών ομίλων στην Μέση Ανατολή, δυναμώνει η προσπάθεια της αστικής τάξης της χώρας να πείσει τους εργαζόμενους για τα οφέλη και την αναγκαιότητα στήριξης της εμπλοκής στον πόλεμο.
Εμπλοκή που βάζει σε κίνδυνο και τον λαό της περιοχής μας, καθώς το εργοστάσιο των ΕΑΣ ήδη δουλεύει σε φουλ ρυθμούς για να καλύψει ΝΑΤΟϊκά συμβόλαια, ενώ και τα λιμάνια Ραφήνας και Λαυρίου και το αεροδρόμιο σαν κόμβοι μεταφορικού έργου μπορούν να αξιοποιηθούν και να αποτελέσουν και στόχο «αντιποίνων» σε μια επόμενη φάση της εμπλοκής της Ελλάδας στους πολέμους που διεξάγονται σε Ουκρανία και Μ. Ανατολή.
Είναι ανάγκη σήμερα λοιπόν, να δυναμώσει ακόμα πιο πολύ ο βαθμός οργάνωσης των εργαζομένων. Είναι ανάγκη για να αποκρουστούν οι αντεργατικές και αντιλαϊκές επιθέσεις και μεθοδεύσεις να βρουν απέναντι τους την οργάνωση των εργατών, με ζωντανά δυνατά συνδικάτα και σωματεία. Να γίνουν οι χώροι δουλειάς, επίκεντρο της οργάνωσης και του αγώνα, με γενικές συνελεύσεις και μαζικές διαδικασίες. Οι διεκδικήσεις χρειάζεται να έχουν προσανατολισμό σύγκρουσης με την εργοδοσία και το κράτος της, προσανατολισμό ικανοποίησης των αναγκών της τάξης που παράγει τον πλούτο.
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΗΣ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΤΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ.
Οι συνδικαλιστές που εκπροσωπούμε τον συνδυασμό της «Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας»:
- Αποκαλύψαμε το χαρακτήρα των μέτρων της κυβέρνησης και συμβάλλαμε να μην περάσει το κλίμα φόβου, μοιρολατρίας, ανοχής και αναμονής. Δεν ρίξαμε τον πήχη των διεκδικήσεων και δεν υποχωρήσαμε από την πάλη για ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών μας. Παλέψαμε το Εργατικό Κέντρο να είναι όπλο οργάνωσης και αγώνα κάθε εργαζόμενου.
- Οργανώσαμε και συμμετείχαμε σε κινητοποιήσεις για την ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, με καταλυτική την παρέμβαση να μην σταματήσει η 24ωρη λειτουργία του Κέντρου Υγείας Λαυρίου, παλέψαμε με μια σειρά πρωτοβουλιών για μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, για εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, συμμετείχαμε σε απεργίες και συλλαλητήρια.
- Σταθήκαμε και στεκόμαστε απέναντι σε όλους τους νόμους που ενισχύουν τα εμπόδια για αξιοπρεπή ζωή και δουλειά, που μετατρέπουν την κοινωνική ασφάλιση, την υγεία, την εκπαίδευση, τον Πολιτισμό και τον Αθλητισμό σε ατομική υπόθεση, απαλλάσσοντας τους επιχειρηματίες και το κράτος, λειτουργώντας με τη λογική κόστους-οφέλους και της εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αυτών αγαθών.
- Μπήκαμε μπροστά διεκδικώντας αγωνιστικά λύση σε οξυμένα λαϊκά προβλήματα της Ανατολικής Αττικής, από την πάλη δημιουργίας Γενικού Δημόσιου Νοσοκομείου στην Ανατολική Αττική μέχρι τον αγώνα για την μη επέκταση της χημικής βιομηχανίας RAVAGOστο Λαύριο.
- Βρεθήκαμε δίπλα στις διεκδικήσεις και τους αγώνες χιλιάδων εργαζομένων της περιοχής , στο αεροδρόμιο, στο εκπτωτικό χωριό, στα μεγάλα εργοστάσια και ξενοδοχεία.
- Πρωτοστατήσαμεστην ανάπτυξη μορφών αλληλεγγύης, με συλλογή τροφίμων, με έμπρακτη αλληλεγγύη σε περιοχές που δοκιμάστηκαν από πυρκαγιές και πλημμύρες, μπήκαμε μπροστά με εκατοντάδες επανασυνδέσεις ρεύματος για να μην μείνει κανένα λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, ενάντια στους πλειστηριασμούς. Αντιπροσωπεία συνδικαλιστών μας βρέθηκε στην σεισμόπληκτη Τουρκία να παραδώσει εκατοντάδες τόνους τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, να εκφράσει την διεθνή αλληλεγγύη μας.
Σήμερα είναι ανάγκη να δημιουργηθεί ένα πλατύ μέτωπο συνδικάτων, συνδικαλιστών και εργαζομένων που θα διεκδικεί την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας και μέσα απ’ αυτή την πάλη θα ακυρώνει κάθε αντεργατικό νόμο. Το παράδειγμα των διανομέων της e-food και της WOLT μας γεμίζει αισιοδοξία, το παράδειγμα των εργατών της COSCO τόσο στον οργανωμένο αγώνα τους και την νίκη με τα ΒΑΕ όσο και με την ηρωική πράξη να μην περάσουν τα κοντέϊνερ με τις σφαίρες για το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ,είναι οδηγός για τους αγώνες μας.
Πρόοδος και ρεαλισμός δεν είναι να γυρίζει πίσω ο τροχός! Πρόοδος και ρεαλισμός σήμερα, με βάση την ανάπτυξη της τεχνολογίας, των επιστημών, την παραγωγικότητα της εργασίας μας, είναι να δουλεύουμε λιγότερο και να απολαμβάνουμε περισσότερα. Να καλύπτουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας, να έχουμε ελεύθερο χρόνο να ζήσουμε μαζί με τα παιδιά μας και όχι εμείς στη δουλειά και αυτά κλεισμένα στο σπίτι.
Όλοι στην μάχη-Όλοι στον αγώνα!
Την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου να σταματήσουν τα πάντα, να βουλιάξουν οι πλατείες όλης της χώρας.
Εμείς έχουμε την δύναμη στα δικά μας χέρια, στην απόφαση να μπούμε στην μάχη για την ζωή που μας αξίζει τον 21ο αιώνα.
ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ Η ΔΥΝΑΜΗ-ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ Η ΕΛΠΙΔΑ!
