Αγαπητοί σύντροφοι
Εκ μέρους των ταξικών συνδικάτων της Ελλάδας, του ΠΑΜΕ χαιρετίζουμε το 18ο συνέδριο της ΠΣΟ και ευχαριστούμε την USB για την φιλοξενία σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας με τους λαούς που αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό, σταθερά στο πλευρό των λαών της Παλαιστίνης, της Κούβας , της Συρίας κ.α.
Σας ευχαριστούμε όλους σας και ειδικά την Γραμματεία και το Προεδρείο της ΠΣΟ για την στήριξη στους αγώνες των εργαζομένων της Ελλάδας. Η βοήθεια σας και η αλληλεγγύη σας ήταν σημαντική και κρίσιμη για τους αγώνες και την δράση μας.
Και για αυτό πριν προχωρήσουμε στην τοποθέτηση μας, θα ήθελα να σας ενημερώσω για μια τελευταία εξέλιξη. Η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας υπέγραψε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με αυξήσεις κατα μέσο όρο πάνω απο 25%!
Είναι πολύ σημαντική επιτυχία που αφορά σχεδόν 100.000 εργαζόμενους στην Ελλάδα και έρχεται ως συνέχεια μεγάλων επιτυχιών σε λιμενεργάτες της COSCO, ντελιβεράδες της EFOOD, ναυπηγοεπισκευή και άλλες μικρότερες ή μεγαλύτερες μάχες που δώσαμε.
Φυσικά η κατάσταση για τους εργαζόμενους της Ελλάδας, όπως και στις περισσότερες καπιταλιστικές χώρες του κόσμου παραμένει εξαιρετικά δύσκολη και αρνητική. Οι μισθοί στην Ελλάδα είναι σε χαμηλότερο επίπεδο από ότι ήταν πριν 15 χρόνια, ενώ το κόστος ζωής, ενέργειας κτλ έχουν εκτοξευτεί. Μια σειρά κατακτήσεις και δικαιώματα, όπως στον εργάσιμο χρόνο, στην ασφάλιση αλλά και στην συνδικαλιστική οργάνωση, στην απεργία, δέχονται τεράστια επίθεση.
Όμως θα μας επιτρέψετε να σταθούμε, όχι στην κατάσταση στην Ελλάδα, αλλά στην λειτουργία, τις δυνατότητες της ΠΣΟ.
Το ΠΑΜΕ στήριξε την ΠΣΟ απο την ίδρυση του. Πριν 17 χρόνια ανέλαβε την φιλοξενία των κεντρικών Γραφείων της ΠΣΟ, διέθεσε πόρους, στελέχη και προσωπικό για την λειτουργία της. Το 2011 φιλοξενήσαμε το 16ο Παγκόσμιο Συνδικαλιστικό Συνέδριο στην Αθήνα, αλλά και πλήθος συναντήσεων ΤΥΙ, επιτροπών, γραφείων, διεθνών θεματικών συναντήσεων και εκδηλώσεων.
Το 2005 η ΠΣΟ αριθμούσε περίπου 30 εκατομμύρια μέλη. Σήμερα αριθμεί 105. Τότε η ΠΣΟ διέθετε κάποιες κλαδικές και περιφερειακες οργανώσεις που δρούσαν σε πολύ δύσκολες συνθήκες, ενώ σήμερα διαθέτει ΤΥΙ και Περιφερειακά Γραφεία, σε όλους τους βασικούς κλάδους και σε όλες τις ηπείρους και περιφέρειες. Φυσικά αυτό ήταν αποτέλεσμα της συλλογικής προσπάθειας και προσφοράς των οργανώσεων-μελών της ΠΣΟ που για χρόνια την στήριξαν και την κράτησαν όρθια απέναντι στις επιθέσεις των ιμπεριαλιστών και των μηχανισμών τους.
Η κύρια συνεισφορά που θεωρούμε ότι είχε το ΠΑΜΕ αυτά τα 17 χρόνια ήταν ότι σταθερά, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια, μεταφέραμε την πείρα και τα συμπεράσματα απο τους αγώνες των εργαζομένων της Ελλάδας και της Ευρώπης. Συγκρουστήκαμε με την λογική της ταξικής συνεργασίας, της λογικής περί ενός πιο «ανθρώπινου εκμεταλλευτικού συστήματος» ή ότι Εργάτες και Αφεντικά πρέπει να μοιραστούν τις συνέπειες των καπιταλιστικών κρίσεων. Συγκρουστήκαμε με την λογική που ήθελε τους εργαζόμενους να επιλέγουν ποια αστική κυβέρνηση, δηλαδή ποια μερίδα των καπιταλιστών θα τους εκμεταλλεύεται.
Την περίοδο της πανδημίας σπάσαμε την φίμωση και τις απαγορεύσεις ενάντια στους εργατικούς αγώνες, την λογική της αδράνειας και της αναμονής επιβεβαιώνοντας στην πράξη ότι τα ταξικά συνδικάτα έχουν καθήκον σε όλες τις συνθήκες, κόντρα σε όλα εμπόδια και τις δυσκολίες να βρίσκονται στους χώρους δουλειάς, δίπλα στον εργάτη, να αποτελούν πόλο συσπείρωσης, αγώνα και ελπίδας, γιατί η ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες των λαών.
Με αυτόν τον τρόπο, μέσα απο δυσκολίες, σκληρούς αγώνες στηρίξαμε την ΠΣΟ και τα ταξικά χαρακτηριστικά της. Στηρίξαμε την αρχή της ανειρίνευτης ταξικής πάλης ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τις οργανώσεις του. Ενάντια στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ, το ΔΝΤ, κτλ.
Αγωνιστήκαμε να αποκαλύψουμε τις μαριονέτες του ιμπεριαλισμού και των πολυεθνικών μέσα στα συνδικάτα, τις κίτρινες ITUC και ETUC. Ειδικά σήμερα, σε συνθήκες νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου η ITUC και ETUC θέλουν τους εργαζόμενους να συστρατευθούν πίσω από το ένα ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο των ΗΠΑ-ΕΕ ενάντια στους ιμπεριαλιστές της Ρωσίας. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να θυσιαστούν για τους πολέμους των ιμπεριαλιστών, πολέμους που γίνονται για την μοιρασιά του κόσμου, των πηγών ενέργειας, δρόμων μεταφοράς και σφαιρών επιροής.
Η ενδυνάμωση του εργατικού κινήματος προυποθέτει την αποδυνάμωση και απομόνωση της εργατικής αριστοκρατίας, των πρακτόρων του ιμπεριαλισμού μέσα στα συνδικάτα, όπως είναι η ITUC και ETUC διεθνώς και οι μηχανισμοί τους σε κάθε χώρα.
Με το συνέδριο της ΠΣΟ σήμερα, με τα ντοκουμέντα και τις αποφάσεις που δημοκρατικά και συλλογικά θα καταλήξουμε θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για την ενδυνάμωση του παγκόσμιου εργατικού κινήματος. Για την ισχυροποίηση της ΠΣΟ και των εργατικών αγώνων σε κάθε γωνιά της γης, σε κάθε κλάδο και περιοχή.
Με συνδικάτα μαζικά, δραστήρια, μαχητικά, με καθημερινή παρουσία στους χώρους δουλειάς, στις βιομηχανίες. Με πίστη στις αρχές της αλληλεγγύης, του διεθνισμού, ενάντια στον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Με καθημερινό οδηγό το στόχο κάθε ταξικού συνδικάτου, τον αγώνα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια και πολέμους.
Ζήτω το 18ο Παγκόσμιο Εργατικό Συνέδριο
Ζήτω η Παγκόσμια Εργατική Τάξη
Ζήτω η ΠΣΟ
