Μια εβδομάδα έμεινε μέχρι τις 4 Απρίλη, ημέρα κατά την οποία η πλειοψηφία στην ηγεσία της ΓΣΕΕ, ανακοίνωσε ότι θα γίνει το 37ο «Συνέδριο» της Συνομοσπονδίας. Και όμως ακόμα κανείς δε γνωρίζει το που θα γίνει και με ποιους όρους.
Όλες αυτές τις ημέρες διεξάγεται ένα ανεξάντλητο κομπρεμί μεταξύ της συνδικαλιστικής μαφίας, των ηγεσιών των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ) για να μοιράσουν καρέκλες και να εξασφαλίσουν ότι θα κάνουν ένα συνέδριο παρωδία λίγων ωρών, μακριά από τους εργαζόμενους, κουρελιάζοντας το καταστατικό της ΓΣΕΕ αφού δεν επιδιώκουν να κάνουν καμία διαδικασία νομιμοποίησης, πόσο μάλλον να γίνει ουσιαστική συζήτηση για τα προβλήματα των εργαζομένων. Αυτοί που ισχυρίζονται ότι η σύγκρουση γίνεται για τα κουκιά είναι οι μοναδικοί που στήνουν «Συνέδριο» με στόχο την κάλπη.
Μια βασική επιδίωξη έχουν. Να εξασφαλίσουν τη φυσική παρουσία εργοδοτών και ανώτερων διευθυντικών στελεχών, όχι μόνο στη ΓΣΕΕ αλλά σε όλη την κλίμακα των συνδικάτων. Να εκλεγεί διοίκηση που θα υπερασπίζεται με λύσσα τη στρατηγική του κεφαλαίου μέσα στην εργατική τάξη, τη λογική των θυσιών και του μικρότερου κακού για να αβγαταίνουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Κατά συνέπεια απολύτως φυσιολογικά οι διάφοροι Παναγόπουλοι, Καραγεωργόπουλοι, Κουτσούκηδες και Βασιλόπουλοι, απευθύνονται στο ΣΕΒ, στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και σε όλα εκείνα τα κόμματα που ψήφισαν τρία μνημόνια και πάνω από 1.000 αντεργατικούς νόμους, στα ΜΑΤ και στους εισαγγελείς για να τους στηρίξουν σε αυτήν την προσπάθεια. Να καταφέρουν ότι δεν κατάφεραν στην ΟΙΥΕ και στην Καλαμάτα, διαλύοντας τα συνέδρια που οι αντιπρόσωποι των εργαζομένων επέμεναν μέχρι την τελευταία στιγμή να γίνουν χωρίς νόθους και εργοδότες.
Με ύβρεις και απειλές στο ΠΑΜΕ, σε δεκάδες συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, σε δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους που κινητοποιούνται ενάντια σε αυτές τις πρακτικές της συνδικαλιστικής μαφίας, προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν και να σηκώσουν προπέτασμα καπνού. Όμως δεν τα καταφέρνουν. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι. Αυτό το αναγνωρίζουν χιλιάδες εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς. Όλη αυτή την περίοδο μέσα από γενικές συνελεύσεις σωματείων, περιοδείες και συγκεντρώσεις σε χώρους δουλειάς, συσκέψεις και εκδηλώσεις η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων μας λέει «μπράβο, συνεχίστε».
Με τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ συντάσσονται δεκάδες ακόμα συνδικάτα και συνδικαλιστές, που δε συμφωνούν σε όλα μαζί μας όμως συμφωνούν ότι πρέπει «να καθαρίσει η κόπρος του Αυγείου». Παίρνουν ξεκάθαρη θέση και καταδικάζουν:
– την παρουσία εργοδοτών στα συνδικάτα όπως του Καραγεωργόπουλου, μετόχου και διοικητικού στελέχους 4 εταιρειών τα τελευταία πέντε χρόνια
– την παρουσία ανώτερων διευθυντικών στελεχών που αποτελούν φύση και θέση το δεξί χέρι της εργοδοσίας στους χώρους δουλειάς όπως η γνωστή διευθύντρια – συνδικαλίστρια του My Market που μαζί με τους ομοίους της οργανώνουν τις αρχαιρεσίες, συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια και «εκλέγονται» «αντιπρόσωποι» τον εργαζομένων για λογαριασμό της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ (ΕΑΚ)
– τα προκλητικά προνόμια που απολαμβάνει αυτή η κάστα των γραφειοκρατών συνδικαλιστών, προνόμια που είδαν με τα ματάκια τους χιλιάδες εργαζόμενοι στην Καλαμάτα, που τους έχουν δοθεί με νόμους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και διατήρησε αλώβητους και ο ΣΥΡΙΖΑ
– τον πακτωλό χρημάτων που διαχειρίζονται και για τα οποία δεν υπάρχει κανένας έλεγχος όπως στο ΙΝΕ της ΓΣΕΕ που έχει να γίνει διαχειριστικός έλεγχος για 3 χρόνια, όπως στο ΕΚ Φθιώτιδας που φαγώθηκαν 1εκ. ευρώ από τα χρήματα των εργαζομένων και απλά οι εργατοπατέρες άλλαξαν ΑΦΜ
Η πάλη με την εργοδοσία και με τους ανθρώπους της δεν αφορά μόνο το Συνέδριο της ΓΣΕΕ αλλά όλο το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, για να γίνει πράξη το σύνθημα «συνδικάτα εργατών όχι των εργοδοτών».
Μαυροκέφαλος Νίκος
Μέλος ΕΓ του ΠΑΜΕ και στο ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Αθήνας
