Η ΟΡΓΗ ΔΕΝ ΚΟΠΑΖΕΙ, Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ. ΣΤΙΣ 9 ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!
Λίγες μέρες μετά τη μεγαλειώδη απεργία με τη σχεδόν καθολική συμμετοχή στις 28/2 και τα σπουδαία συλλαλητήρια που ακολούθησαν για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα των Τεμπών και για μη ζήσουμε κι άλλα Τέμπη στα σχολεία μας, όπως και σε όλους τους χώρους δουλειάς, ο αγώνας και η συζήτηση συνεχίζεται!
Γιατί το έγκλημα στα Τέμπη ήταν αυτό που σημειολογικά καθένας και καθεμιά είδε ποιος και τι φταίει για τα μεγάλα προβλήματα που έχουμε οι εργαζόμενοι σε κάθε τομέα της ζωής μας. Ήταν η θρυαλλίδα που έσπασε την συνολικότερη οργή και αγανάκτηση που υπάρχει σε κλάδους και χώρους δουλειάς με δικά τους μεγάλα και συσσωρευμένα προβλήματα αυτή της πολιτικής που τα μετράει όλα με όρους κόστους-οφέλους που στερεί το οξυγόνο.
Οι εκπαιδευτικοί λοιπόν, δεν ανεχόμαστε τα σχολεία-παγίδες που σοβάδες πέφτουν στα κεφάλια, που “σκάνε” εν ώρα μαθήματος οι σωλήνες της θέρμανσης, που δεν έχουν τις στοιχειώδεις υποδομές, για να γίνεται αξιοπρεπώς η εκπαιδευτική διαδικασία. Δεν ανεχόμαστε τα ληγμένα κοντέινερς να φιλοξενούν παιδιά προσχολικής αγωγής και να προσπαθούμε να βρούμε τρόπους-που δεν υπάρχουν- για να καλυφθούν τα κενά, ακόμη και Μάρτη μήνα.
Δεν δεχόμαστε να θεωρούνται κόστος οι ανάγκες μας σε αξιοπρεπείς μισθούς και εργασιακά δικαιώματα, ώστε να μπορούμε εξ ολοκλήρου να αφοσιωνόμαστε στο ρόλο μας και όχι να ψάχνουμε 2η και 3η δουλειά, για να τα βγάλουμε πέρα. Τα εκατοντάδες παραδείγματα συμβασιούχων εκπαιδευτικών που δουλεύουν σεζόν, αλλά και οι πάνω από 1200 παραιτήσεις αναπληρωτών την εκπαιδευτική περίοδο που διανύουμε, μιλούν από μόνα τους ως στοιχεία.
Η κυβέρνηση και υπουργείο Παιδείας, αντί να δώσουν λύση σε αυτά και πολλά άλλα εκρηκτικά και συσσωρευμένα προβλήματα, προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τους εκπαιδευτικούς που τα αναδεικνύουν και αγωνίζονται μέσα από τις συλλογικές τους αποφάσεις, με τα σωματεία τους. Το τελευταίο χρονικό διάστημα αντιμετωπίζουμε ένα μπαράζ πειθαρχικών διώξεων και πειθαρχικών. Μέχρι και απόφαση για δυνητική αργία συναδέλφισσας από την ΕΛΜΕ Πειραιά, επειδή εναντιώθηκε στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης. Οι εκπαιδευτικοί το μοναδικό «έγκλημα» που έχουμε κάνει είναι να υπερασπιζόμαστε το δικαίωμά μας στην απεργία, τα μορφωτικά δικαιώματα όλων των μαθητών και την παιδαγωγική μας υπόσταση, τη δυνατότητά μας δηλαδή να μπαίνουμε στην τάξη με το κεφάλι ψηλά, να διδάσκουμε την επιστημονική αλήθεια στα παιδιά.
Τώρα μιλάμε εμείς και οι ανάγκες μας! Στις 29 Μαρτίου «βουλιάζουμε» το κέντρο της Αθήνας ζητώντας να συναντηθούμε με τον Πρωθυπουργό. Στο μεγάλο πανεκπαιδευτικό πανελλαδικό συλλαλητήριο στις 12:00 στα Προπύλαια και στην πορεία προς το Μέγαρο Μαξίμου θα απαιτήσουμε :
ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΛΥΣΕΙΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ, ΜΑΘΗΤΕΣ , ΓΟΝΕΙΣ!
ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ – ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!
Όπως φωνάξαμε μαζί με τους μαθητές μας, τους γονείς και όλους τους εργαζόμενους στις 28 Φλεβάρη, θα κλιμακώσουμε τον αγώνα μας με τη νέα μεγάλη πανεργατική Απεργία στις 9 Απρίλη και στις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλες τις πόλεις, στην Αθήνα στα Προπύλαια στις 10.30π.μ. Όπως δείξαμε τη δύναμη του οργανωμένου λαού, έτσι συνεχίζουμε και τώρα.
Δεν τσιμπάμε στα “κόλπα” και τους ανασχηματισμούς. Από την ίδια μας την εμπειρία είδαμε ότι αυτό το εχθρικό κράτος δεν “φτιασιδώνεται”. Τα πρόσωπα και οι κυβερνήσεις μπορεί να αλλάζουν, αλλά η πολιτική των κερδών, που τσακίζει τις ζωές μας, που οδήγησε στα εγκλήματα, όπως των Τεμπών, όπως στο θάνατο του μαθητή στις Σέρρες, όπως στο Μάτι και την Μάνδρα συνεχίζεται.
Καμία αναμονή, καμία εμπιστοσύνη σε αυτή την πολιτική και τους διαχειριστές της. Όταν η Κυβέρνηση και η «βολική» συστημική αντιπολίτευση ανησυχούν από τη δράση και την παρέμβαση των εργαζομένων πρέπει να μετατρέψουμε την ανησυχία τους σε εφιάλτη. Συνεχίζουμε, δυναμώνουμε την αμφισβήτηση και τη σύγκρουση του οργανωμένου λαού μέχρι την ανατροπή αυτής της βαρβαρότητας.
Σπύρος Μαρίνης, δάσκαλος, πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας.
