Δεν θα μπορούσε η άρτια οργανωμένη απεργιακή εκδήλωση της Πρωτομαγιάς που διοργανώθηκε απ τα ταξικά σωματεία του ΠΑΜΕ για πρώτη φορά στο Εργατικό Κέντρο να μην ανησυχήσει το τοπικό κατεστημένο , τους επιχειρηματικούς κύκλους και τους μηχανισμούς τους.
Πέρσι στον ίδιο χώρο εμφανίστηκαν στις 10.30 τέσσερις άνθρωποι της τότε ψευδεπίγραφης πλειοψηφίας του Εργατικού Κέντρου και αφού έκαναν δήλωση στα κανάλια λέγοντας ότι ‘’οι εργαζόμενοι δεν απεργούν πλέον ’’, έκλεισαν το κτήριο και έφυγαν για να πιάσουν τον Μάη.
Γι αυτούς δεν ήταν εργαζόμενοι οι εκατοντάδες απεργοί που την ίδια ώρα έκαναν μαχητική συγκέντρωση στο Σαρόκο με το ΠΑΜΕ.
Το ίδιο σκηνικό είχε επαναληφθεί τόσο το 2017 ,όσο και το 2016.
Φέτος οι τρεις απ τους τέσσερις της περσινής ‘’συγκέντρωσης’’ του Εργατικού Κέντρου εμφανίστηκαν και πάλι , πίνοντας αυτή την φορά στην ‘’Κούλα’’ τον ΠΙΚΡΟ ΚΑΦΕ και αφού παρακολούθησαν αμήχανα την προσέλευση των εργαζομένων , εξαφανίστηκαν όπως και πέρσι , αφού όπως και πέρσι που δεν προσήλθε κανείς εργαζόμενος έτσι και φέτος , δεν γνώριζαν κανέναν εργαζόμενο από το πλήθος.
Εκεί τριγύρω στον πεζόδρομο επιχειρηματίες και ακόλουθοι τους , ένιωθαν έντονη την ανησυχία απ την αλλαγή της κατάστασης .
Η αγωνία ήταν έκδηλη στο βλέμμα τους και το εσπρεσάκι πικρό.
Δεν άργησαν λοιπόν και το βράδυ σκηνοθέτησαν κακόγουστη προπαγάνδα που περιελάμβανε:
α) Τηλεφωνικό παραλήρημα απ τον αδειούχο (;;;) της ΔΕΥΑΚ.
β)‘’Ανακάλυψη της Αμερικής ‘’ απ την ρεπόρτερ πως στην συγκέντρωση υπήρχαν σημαίες του ΠΑΜΕ !!!.
γ)Επισήμανση απ τον επιχειρηματία ότι , ‘’η προσωρινή διοίκηση του Εργατικού Κέντρου είναι για να κάνει εκλογές’’ , αφού πρωτύτερα είχε ευχαριστήσει το Θεό που τους γέμισε ξανά τα ταμεία το Πάσχα ,με το απαραίτητο βέβαια ξεμπέρδεμα και τις υπερωρίες των εργαζομένων .
δ) Για να κλείσει η έκπτωτη συνταξιούχα του Εργατικού Κέντρου με το συμπέρασμα ότι η συγκέντρωση ήταν κομματική αλλά η ίδια ως ‘’ακομμάτιστη’’, δικαιούται να πολιτεύεται στις Ευρωεκλογές με το κόμμα της.
Οι υπόλοιποι εργαζόμενοι κατά την κυρία συνταξιούχα, δεν έχουν δικαίωμα να επιλέγουν κόμμα ή κατά το ορθότερο ,οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να επιλέγουν το κόμμα της εργατικής τάξης.
Να θυμίσουμε λοιπόν ότι η κυρία ακομμάτιστη:
-Την εποχή των ρουσφετιών, ήταν ΠΑΣΟΚ Ανδρεικό.
-Την εποχή της σύγκλισης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και της ανταγωνιστικότητας , ήταν ΠΑΣΟΚ Σημιτικό .
-Την εποχή του ‘’λεφτά υπάρχουν ‘’, ήταν ΠΑΣΟΚ Γιωργοπαπανδρεικό.
-Την εποχή της ‘’ Μεγάλης ελπίδας ‘’ , ήταν Συριζαία.
-Την εποχή του συριζεικού μνημονίου ΛΑΦΑΖΑΝΙΖΕ.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ είναι με τον πολιτικό γυρολόγο που όπως μας ενημέρωσε συμμετείχε στην σύνταξη του Νόμου 1264/82.
Ας την ενημερώσει λοιπόν τώρα που την έχει Ευρωβουλευτίνα, αν σύμφωνα με το νόμο του, έχουν δικαίωμα ψήφου οι συνταξιούχοι στα σωματεία των εργατών και αν μπορούν να αποφασίζουν οι συνταξιούχοι για την κήρυξη απεργίας των εργατών.
Ξέχασε βέβαια η συνταξιούχα να πει ότι ο νέος αρχηγός της ήταν συνδιαμορφωτής και των αντεργατικών νόμων του πρώτου μνημονίου κατ εντολή της Τρόικας.
Συμμεριζόμαστε την ανησυχία του τοπικού κατεστημένου και θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας να τους την μεγαλώσουμε ,διότι εκτός απ τα οφέλη που θα έχει η εργατική τάξη με το δυνάμωμα του ταξικού τους πόλου, θα απολαμβάνουμε και νέα επεισόδια φαρσοκωμωδίας με την αυτογελιοποίηση των μηχανισμών τους.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
