Τα τελευταία χρόνια η εργοδοσία, και οι μηχανισμοί της, εκμεταλλευόμενη την απογοήτευση και την υποχώρηση που έφερε στους εργαζόμενους η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρεί όχι μόνο τον έλεγχο των συνδικαλιστικών εκπροσώπων, αλλά το διορισμό των ίδιων των εργοδοτών στις θέσεις αυτές και των διευθυντών τους.
Αυτή τη διαδικασία διεύρυνσης της εργοδοτικής παρέμβασης στα Συνδικάτα επιχείρησε να νομιμοποιήσει η συνδικαλιστική μαφία που ελέγχει τη ΓΣΕΕ.
Για πρώτη φορά στα χρονικά των Συνεδρίων δεν υπήρχε τεχνική επιτροπή από εκπροσώπους των παρατάξεων που θα παρέδιδε τις κάρτες και θα έκανε την ταυτοποίηση. Αντίθετα αυτό το ρόλο τον είχαν δώσει στους εργαζόμενους της υποδοχής και τις καμαριέρες των ξενοδοχείων, που είχαν βάλει τις κάρτες των Συνέδρων κάτω από τα μαξιλάρια.
Στις πολυήμερες πιέσεις της ΔΑΣ να συνεδριάσει η Διοίκηση για να οργανώσει τις διαδικασίες, όλες οι άλλες παρατάξεις αρνήθηκαν.
Στόχο είχαν να μην γίνει Συνέδριο με αντιπροσώπους που ήταν εργαζόμενοι και είχαν εκλεγεί με δημοκρατικές διαδικασίες από άλλους εργαζόμενους.
Γι’ αυτό οργάνωσαν το Συνέδριο μακριά από την Αθήνα σε ένα 5στερο ξενοδοχείο έξω από την Καλαμάτα. Σε ένα χώρο που οι εργαζόμενοι ούτε απ’ έξω δεν θα μπορούσαν να περάσουν, ενώ αντίθετα οι εργοδότες, τα golden boy τους που ήρθαν σαν αντιπρόσωποι και ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ με τα 8.000 € μηνιάτικο νιώθουν άνετα.
Όλοι αυτοί αρνιόνταν να αποφασίσει τη διαδικασία του Συνεδρίου η Διοίκηση της ΓΣΕΕ και οργάνωναν το Συνέδριο πίσω από κλειστές πόρτες με εσωτερικές συμφωνίες και συναλλαγές. Από κοινού επιδίωκαν να καταργηθεί η προβλεπόμενη δημοκρατική διαδικασία νομιμοποίησης των αντιπροσώπων από το Σώμα των αντιπροσώπων για να εντάξουν πληθώρα νόθων και εργοδοτών που είχαν βαφτίσει αντιπροσώπους των εργαζομένων (επισυνάπτουμε κατάλογο με κάποιες από τις κραυγαλέες περιπτώσεις που έφεραν).
Χαρακτηριστικό του στόχου τους ήταν ότι την ημέρα έναρξης του Συνεδρίου είχαν μαζέψει γύρω στα 50 άτομα που απαγόρευαν την είσοδο στους Συνέδρους μπροστά από την κλειστή είσοδο της αίθουσας του Συνεδρίου. Αυτό σε συνεννόηση με κανάλια που περίμεναν να πιάσουν την «τραμπούκικη» είσοδο των μελών του ΠΑΜΕ. Ήταν τόσο οργανωμένο το σχέδιό τους που είχαν φέρει και εισαγγελέα που διέμενε στο ξενοδοχείο. Όταν είδαν ότι το κόλπο δεν έπιασε κλείδωσαν την πόρτα και πήγαν στα πολυτελή δωμάτιά τους και στα ουζάδικα της Καλαμάτας.
Αντιπρόσωποι που στήριζαν τη ΔΑΣ μαζί με πραγματικούς εργαζόμενους όλων των ηλικιών περίμεναν έξω από το χώρο του Συνεδρίου μέσα στη βροχή, το χαλάζι και τον ήλιο ζητώντας να γίνει το Συνέδριο.
Η «συνδικαλιστική μαφία» όπως κάθε μαφία έχει και «γερές πλάτες».
Το σύνολο σχεδόν των Μέσων Ενημέρωσης με την ΕΡΤ να σέρνει τον χορό, έχουν επιδοθεί αυτές τις μέρες σε ένα όργιο παραπληροφόρησης και συκοφαντίας. Προσπαθούν να κάνουν το μαύρο άσπρο, βαφτίζοντας τους εργαζόμενους τραμπούκους και τους τραμπούκους εργαζόμενους. Άλλοι επιλέγουν μια πιο ύπουλη τακτική εξομοιώνοντας αυτούς που αγωνίζονται ενάντια στη σαπίλα με την ίδια τη σαπίλα. Προσπαθούν να εμφανίσουν την προσπάθεια αποκάλυψης που κάνουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ σαν τσακωμό για τις καρέκλες, δύο πλευρών που με ενιαίο τρόπο κάνουν νοθείες.
Είναι εξοργιστικό Συνδικάτα όπως το ‘Τύπου Χάρτου’ που εμφανίζεται σαν υπεραγωνιστικό, να μην έχει βγάλει ανακοίνωση για την αθλιότητα και τις νοθείες του εργατοπατερισμού κι ξαφνικά να κατηγορεί το ΠΑΜΕ σαν μέρος αυτής της αθλιότητας. Αυτοί δεν ήταν όλα αυτά τα χρόνια που το ΠΑΜΕ έχει διαχωρίσει τη θέση του από τη ΓΣΕΕ, οι οποίοι, το κατηγορούσαν για «σεχταρισμό» και διάσπαση;
Τώρα γίνεται πιο καθαρό σε κάθε εργαζόμενο ότι οι κοινές συκοφαντικές ανακοινώσεις ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ομάδα Βασιλόπουλου, που στηρίζονται από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τίποτε άλλο από αυτό το μαύρο μέτωπο που έχει τσακίσει τις ζωές μας. Αυτοί από κοινού ψήφισαν το 3ο μνημόνιο και εφαρμόζουν και τα δύο προηγούμενα. Αυτοί είναι που κατεβαίνουν σε κοινά ψ/δ σε πληθώρα Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων. Αυτοί από κοινού οργανώνουν νοθείες και βάζουν την εργοδοσία στα Συνδικάτα. Αυτοί είναι που συκοφαντούν τα Σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Όλα αυτά που αναφέρονται γίνονται κάπου αλλού έξω από το δικό μας κλάδο;
Αντίθετα και στις τελευταίες εκλογές της Ομοσπονδίας μας είχαμε ανάλογα ζητήματα. Η πλειοψηφία που στηρίζει και στηρίζεται από το ΣΥΡΙΖΑ αφού έβλεπε ότι χάνει την πλειοψηφία έφερε ένα Σωματείο ‘μηχανισμό’ από την ΕΡΤ, ανάστησε χωρίς διορισμό Διοίκησης ένα άλλο ‘σωματείο μηχανισμό’ στη Λυρική και πήρε την πλειοψηφία. Χαρακτηριστικό είναι ότι για να απαντήσει στις κατηγορίες μας για νοθεία, συκοφαντεί το ΣΕΗ για νοθείες που ποτέ δεν μας τις κατέγραψαν συγκεκριμένα και ποτέ δεν δέχτηκαν να αποκλείσουμε παράτυπους από όπου και να προέρχονται.
Μπροστά σ’ αυτή τη δυσοσμία και την αθλιότητα υπάρχει διέξοδος. Στην προσπάθειά μας να ταράξουμε τα νερά του βούρκου βρήκαμε Συνέδρους που μας είπαν «καλά κάνατε, κάτι πρέπει να γίνει». Κάθε μέρα στους χώρους εργασίας του κλάδου μας συναντάμε εργαζόμενους που θέλουν να δραστηριοποιηθούν, που δε συμβιβάζονται με τα λίγα.
Το μεγαλύτερο όπλο μας είναι η ανιδιοτέλεια, η μαχητικότητα και το δίκιο μας. Γι’ αυτό, αυτό το δίκιο δεν το κόβουμε στα μέτρα αυτής της οικονομίας. Αντίθετα παλεύουμε να γίνει το κριτήριο της δικής μας «ανάπτυξης», που οι εργαζόμενοι θα μοιράζονται τον πλούτο που παράγουν.
Για το Δ.Σ.
