Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Η Ομοσπονδία και τα Συνδικάτα μας, βρίσκονται, από την πρώτη μέρα της πανδημίας, στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την υπεράσπιση της υγείας και των δικαιωμάτων των συναδέλφων, απέναντι σε κυβέρνηση και εργοδοσία, που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν με άθλιο τρόπο τις εξελίξεις με τον κορονοϊό (για την εξάπλωση του οποίου ακόμα και σήμερα έχουν σοβαρές ευθύνες) για να τσακίσουν εργατικά δικαιώματα.
Για αυτό επιδιώξαμε συνάντηση με την διοίκηση της ΦΑΜΑΡ μέσα στο Δεκέμβρη – για το πάγιο αίτημα σε όλο το κλάδο – ώστε να επιστρέψουν άμεσα οι εργαζόμενοι από τις εργολαβίες, μέχρι να πάψει πλήρως αυτό το καθεστώς ομηρίας και όλοι οι εργαζόμενοι να έχουν σταθερή εργασία με συμβάσεις ΦΑΜΑΡ. Η εταιρεία κάνοντας χρήση κάθε αντεργατικού νομοθετικού εργαλείου που ψήφισαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις (ΝΔ,ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ) και δεν κατάργησαν οι πρόσφατες (ΣΥΡΙΖΑ), έχει δημιουργήσει εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων, συμβασιούχους, εργολαβικούς (ICAP, ADECCO, SKYMAR ο νέος εργολάβος καθαριότητας σε Ανθούσα και Άλιμο, ΓΕΝΚΑ), αορίστου. Η αντίφαση σε αυτήν τη στάση είναι πως όλοι οι συνάδελφοι καλύπτουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες σε όποια φάση ανάκαμψης ή ύφεσης βρίσκεται η δουλειά.
Η πραγματικότητα είναι πως είτε σε περιόδους ανάπτυξης είτε σε περιόδους κρίσης οι συνάδελφοι “έβαλαν πλάτη” με υπερωρίες, με εργασία Σάββατο ή Κυριακή, με μετακινήσεις από εργοστάσιο σε εργοστάσιο του Ομίλου, από περιοχή σε περιοχή. Την ίδια στιγμή, όπως φαίνεται από τις ανακοινώσεις που κατά καιρούς δημοσιεύει η εταιρεία, η ΦΑΜΑΡ υπερκάλυπτε τους στόχους και την κερδοφορία της.
Αντίθετα αρκετοί συνάδελφοι μας, από ICAP, ADECCO, ΓΕΝΚΑ ήρθαν στη δυσάρεστη θέση, μέσα στο δεύτερο κύμα της πανδημίας, να βρεθούν στις λίστες της ανεργίας λόγω «αναδουλειάς» ή «δυσκολίας για το πρώτο τρίμηνο του 2021».
Πάντα στην κρίση και στη ζημιά θυμούνται ότι είμαστε μια οικογένεια, στα κέρδη το ξεχνάνε. Δεν είναι τυχαίο ότι οι αυξήσεις στη ΦΑΜΑΡ ήταν οριακά στο 1% ενώ τα κέρδη είναι νούμερα πολλαπλάσια. Ωστόσο, η αύξηση αυτή ήταν μόνο για μία ταχύτητα εργαζομένων, ενώ κανένας εργολαβικός και κανένας από τους νέους συμβασιούχους δεν είδε αυτή την αλλαγή στο μισθό του.
Σε ένα κλάδο που στην διάρκεια της πανδημίας οι εργοδότες είδαν τα κέρδη τους να πολλαπλασιάζονται, να έχουν αύξηση του τζίρου τους, να αυξάνονται οι εξαγωγές που σε μερικές περιπτώσεις φτάνουν μέχρι και το 60%. Με βάση τα στοιχεία, ήδη ο κλάδος του φαρμάκου καταγράφεται ο δεύτερος εξαγωγικός τομέας μετά την ενέργεια, και η κυβέρνηση μαζί με τους εργοδότες για να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των φαρμακευτικών επιχειρήσεων παίρνουν μέτρα που τσακίζουν την δικιά μας ζωή.
Ήδη η κυβέρνηση και η εργοδοσία του κλάδου αξιοποιούν όλα τα αντεργατικά μέτρα, την κατάργηση του 8ωρου, την επιβολή απλήρωτων υπερωριών, την αύξηση των απολύσεων, και την μεταφορά των εργατικών διαφορών από τις επιθεωρήσεις εργασίας στον ΟΜΕΔ. Ταυτόχρονα για να εξασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρχουν οργανωμένες αντιστάσεις σήμερα και στο μέλλον βάζουν περισσότερα εμπόδια στην λειτουργία και δράση των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την οργάνωση στα σωματεία μας, την αλληλεγγύη που πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στους συναδέλφους, τη συσπείρωση στην Ομοσπονδία μας (ΟΕΦΣΕΕ).
Η μεγαλύτερη δύναμη της Ομοσπονδίας μας, των Κλαδικών Συνδικάτων, του Επιχειρησιακού Σωματείου, είναι η παρέμβαση και η δράση των ίδιων των συναδέλφων μέσα στους χώρους δουλειάς για να σπάσει η μοιρολατρία. Με την αποφασιστικότητα μας να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας, να υπερασπιστούμε τις δουλειές μας, να βάλουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες. Ας διαψεύσουμε όλους αυτούς που μας θεωρούν ελεγχόμενους, πειθήνιους, σιωπηλούς, όλους αυτούς που θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε πως οι αγώνες είναι μάταιοι και δεν οδηγούν πουθενά. Εμείς απαντάμε πως χαμένη μάχη είναι αυτή που δε δίνεται, έχουμε τη δύναμη να αντισταθούμε, πρέπει να το κάνουμε!
ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ!
ΜΟΝΙΜΗ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
