Ή εργατική πρωτομαγιά είναι ημέρα σύμβολο για την εργατική τάξη όλου του κόσμου στον κοινό αγώνα για μια κοινωνία χωρίς πολέμους, φτώχεια και εκμετάλλευση. Είναι ημέρα απεργίας και όχι αργία ή μουσειακή επέτειος όπως πολλοί στο παρελθόν επιδιώξαν, ανεπιτυχώς, να την μετατρέψουν. Μας θυμίζει πώς η ελπίδα βρίσκεται στην πάλη των λαών, πως η δύναμη της οργάνωσης και του συλλογικού αγώνα μπορεί να τα βάλει με κάθε αντίπαλο, όσο ισχυρός κι αν δείχνει και να νικήσει. Εμπνεόμαστε από τους ηρωικούς αγώνες της εργατικής τάξης, από το Σικάγο του 1886 και τους αγώνες για το 8ωρο ως την ματωμένη Πρωτομαγιά του 1936 στη Θεσσαλονίκη και την ηρωική θυσία των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944 και δυναμώνουμε τον καθημερινό αγώνα ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης.
Αναχρονισμός είναι την εποχή της αλματώδους ανάπτυξης της επιστήμης και τεχνολογίας να βλέπουμε να μας αφαιρούν συνεχώς δικαιώματα και να ματώνουν τους λαούς για τα κέρδη των λίγων.
Την ίδια στιγμή που το Ν.Α.Τ.Ο. απαιτεί 5% του ΑΕΠ για τις πολεμικές δαπάνες και η Ε.Ε. εξαγγέλλει 800 δισ. ευρώ ζεστό χρήμα για τις βιομηχανίες του πολέμου, βάζοντας «χέρι» μέχρι και στα αποθεματικά των συνταξιοδοτικών ταμείων, είναι πρόκληση να μας λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για μισθούς, συντάξεις, παιδεία και υγεία.
Είναι πρόκληση την ώρα που οι επιχειρηματικοί όμιλοι καταγράφουν κέρδη ρεκόρ και τα τρισεκατομμύρια πάνε κι έρχονται στα χρηματιστήρια από τους δασμούς των ΗΠΑ ή τα αντίποινα της Κίνας και των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων να βιώνουμε έναν άλλο πόλεμο στη ζωή και τα δικαιώματα μας. Να βλέπουμε να καταργείται το 8ωρο, να γίνεται λάστιχο ο εργάσιμος χρόνος και να γενικεύεται η 6ήμερη, 7ήμερη και 13ωρη εργασία με την αντεργατική νομοθεσία της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και τις κατευθύνσεις της Ε.Ε.
Να γιατί το μήνυμα της εργατική πρωτομαγιάς παραμένει επίκαιρο και ζωντανό τόσα χρόνια μετά.
Τιμάμε την εργατική Πρωτομαγιά, λοιπόν, σημαίνει, δυναμώνουμε τον αγώνα της τάξης μας για ζωή με δικαιώματα, για να δίνονται χρήματα για μισθούς, συντάξεις, παιδεία, υγεία και όχι για του πολέμου τα σφαγεία, για την απεμπλοκή από τους Ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις πολεμικές συγκρούσεις. Σημαίνει ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και αγώνας για μια κοινωνία στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων.
Σπύρος Μαρίνης, δάσκαλος, πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας
