Τι άλλο να σκεφτεί κανείς όταν διαβάζει: «Τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας Υπουργού Παιδείας είναι θετικά. Οι πρωτοβουλίες της και οι επαφές με θεσμικούς φορείς δημιουργούν ελπίδες για αλλαγή πορείας».

Η παραπάνω δήλωση δεν ανήκει σε κάποιο δελτίο τύπου του Υπουργείου «Παιδείας» ή σε δημοσίευμα σε «φιλοκυβερνητικό» έντυπο. Ανήκει στον αιρετό του ΚΥΣΠΕ, εκλεγμένο με την παράταξη της ΔΑΚΕ, ΤάσοΑντωνιάδη.

Τέτοιες δηλώσεις αποτελούν το λιγότερο προσβολή για έναν κλάδο που βιώνει την προσπάθεια της κυβέρνησης και του Υπουργείου «Παιδείας» να ιδιωτικοποιήσει – κατηγοριοποιήσει την εκπαίδευση, που βιώνει την οικονομική εξαθλίωση, την ανασφάλεια των κτηριακών υποδομών, την ανέχεια με τους εξαθλιωμένους μισθούς και τις κατηργημένες σχολικές επιτροπές, τα υπερπληθή τμήματα, την επιβαρυμένη καθημερινότητα μαθητών και εκπαιδευτικών και άπειρων άλλων προβλημάτων που έχουν κληροδοτήσει τόσο οι προηγούμενες όσο και η νυν κυβέρνηση στους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς.

Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού την περασμένη Παρασκευή στο Υπουργείο «Παιδείας», ότι όποιος εκπαιδευτικός αρνείται από θέση αρχής την αξιολόγηση δεν έχει θέση στο εκπαιδευτικό σύστημα αποτελεί «θετικό δείγμα»;

Δημιουργεί «ελπίδες για αλλαγή πορείας» μια  ευθεία απειλή απολύσεων προς τη συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών, που κρατάνε όρθια τα σχολεία και η κυβέρνηση τους «επικροτεί» με χιλιάδες κλήσεις σε Πειθαρχικά Συμβούλια και γενικότερα διώξεις ακόμα και για τα στοιχειώδη, δηλαδή το να μιλήσουν για τον πόλεμο και την ειρήνη στα παιδιά ή να ζητήσουν το απαραίτητο προσωπικό για να λειτουργούν τα σχολεία;

Είναι δυνατόν, υποτίθεται «εκπρόσωπος του κλάδου», να εξωραΐζει την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, η οποία ακόμα ΔΕΝ έχει συναντηθεί με το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε., αλλά σε όλες τις παρεμβάσεις της συνεχίζει να προσπαθεί να επιβάλει μια  «αξιολόγηση» κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της υποβάθμισης του εκπαιδευτικού και των μαθητών, της κατηγοριοποίησης και της έντασης των ταξικών φραγμών, ακριβό εμπόρευμα για τις τσέπες της λαϊκής οικογένειας;

Η σύγχρονη κοινωνική απαίτηση για τη μορφωτική πρόοδο των παιδιών του λαού είναι συνυφασμένη με την πάλη για την στήριξη του έργου των εκπαιδευτικών, με τον αγώνα για να σταθούν όρθιοι και όχι σκυφτοί, μέσα κι έξω από τη σχολική τάξη. Αυτή η πάλη για το σχολείο των σύγχρονων αναγκών είναι στο επίκεντρο του αγώνα των εκπαιδευτικών και από αυτήν τησκοπιά υπερασπίζονται τον ρόλο τους ως παιδαγωγοί. Και περνάει μέσα από την οργανωμένη διεκδίκηση μαζί με τους εργαζόμενους, τους γονείς, τους μαθητές. Όχι μέσα από «παρακάλια» και κολακείες!

ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ Ο κος ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ;

Καταλαβαίνει και πολύ καλά μάλιστα!!!!   Έκαστος εφ’ωετάχθη!