Είναι να απορεί κανείς. Την ώρα που ο κλάδος δέχεται συντονισμένη και πολυμέτωπη επίθεση από την κυβέρνηση — με την αντιδραστική «αξιολόγηση», τις διώξεις, την απειλή άρσης της μονιμότητας, τα νέα μορφωτικά φράγματα και την εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης — κάποιοι βρήκαν τον πραγματικό τους εχθρό… στην Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών.

Ο λόγος για τις Παρεμβάσεις, που φαίνεται πως ζήλεψαν τη «δόξα» της Ομάδας Αλήθειας της ΝΔ. Όπως εκείνη στοχοποίησε τον πρόεδρο της ΔΟΕ και τον γ.γ. της ΟΛΜΕ, έτσι κι αυτές επιδόθηκαν σε χυδαία επίθεση στην ΑΣΕ, από την πρώτη κιόλας στιγμή της Γενικής Συνέλευσης Προέδρων – το Σάββατο 24/5 – αλλά και στη συνέχεια με κεντρική τους ανακοίνωση. Αποκορύφωμα: η στοχοποίηση της εκλεγμένης Προέδρου της Δ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, την οποία αμφισβήτησαν χέρι-χέρι με τη Διευθύντρια Εκπαίδευσης και τους τοπικούς συνδικαλιστές των ΣΥΝΕΚ και της ΔΑΚΕ. Τους ενώνει ο ίδιος στόχος: να χτυπήσουν την ΑΣΕ. Και η ταύτισή τους μόνο τυχαία δεν είναι.

Στο παραλήρημά τους έφτασαν να υποστηρίζουν ότι οι συνταξιούχοι μπορούν να συμμετέχουν –λόγω παράδοσης – στα σωματεία (!), ή ότι η Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης έχει δικαίωμα να παρεμβαίνει σε σχολεία και συναδέλφους που δεν έχει καμία οργανική σχέση μαζί τους (!). Όταν απουσιάζει η πολιτική πρόταση — και η στοιχειώδης λογική — περισσεύει η φαιδρότητα.

Αντί να στραφούν στην κυβερνητική πολιτική και τα δεκανίκια της, οι Παρεμβάσεις ξοδεύονται σε ανούσια λιβελογραφήματα. Πίσω από τις πομπώδεις επιθέσεις τους κρύβονται τα πολιτικά τους αδιέξοδα, ο άκρατος τυχοδιωκτισμός τους με «προτάσεις αγώνα» που δεν πιστεύουν ούτε καν οι ίδιοι και η θλιβερή τους ανυπαρξία μέσα στον κλάδο.

Τους πονάει που η ΑΣΕ είναι παρούσα σε κάθε κινητοποίηση και κάθε μάχη. Τους ενοχλεί που μπαίνει μπροστά και οργανώνει τον αγώνα, έχουν καημό τους γιατί η ΑΣΕ βρίσκεται σταθερά στην πρώτη γραμμή: στις μάχες, στις κινητοποιήσεις, στις πρωτοβουλίες.

Η καταγγελία τους δεν είναι πολιτική διαφωνία. Είναι απελπισμένη κραυγή αυτογελοιοποίησης.

Δεν θα μπούμε στο βούρκο τους. Δεν θα ζητιανέψουμε «αποκατάσταση του ήθους». Οι εκπαιδευτικοί βλέπουν ποιοι αγωνίζονται και ποιοι λασπολογούν. Την ώρα που εμείς οργανώνουμε τον αγώνα απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης που διαλύει το σχολείο και τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών, αυτοί γράφουν ανακοινώσεις για να ξεπλύνουν τη δική τους στάση.

Συνεχίζουμε πιο αποφασιστικά. Μαζί με τους συναδέλφους μας, στους αγώνες!