Συναδέλφισσες- συνάδελφοι,
η φετινή 94η Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ θα διεξαχθεί μέσα σε ένα εκρηκτικό περιβάλλον με σοβαρές και απρόβλεπτες εξελίξεις για όλους τους εργαζόμενους. Σε έναν κόσμο που πραγματικά φλέγεται με πάνω από 60 ενεργά πολεμικά μέτωπα. Αυτό που συμβαίνει στη Γάζα δεν είναι ακόμα ένα αιματηρό επεισόδιο στην πολύχρονη σφαγή του λαού της Παλαιστίνης. Είναι γενοκτονία. Είναι η απάνθρωπη προσπάθεια εξάλειψης ενός ολόκληρου λαού που παλεύει να έχει τη δική του πατρίδα και να ζει σε αυτή. Είναι μία από τις «Γκουέρνικες» της εποχής μας, είναι η σφαγή που ήδη στιγματίζει τον αιώνα μας. Οι εκπαιδευτικοί στεκόμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας, δίπλα στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού για τη λευτεριά του. Εκφράζουμε πιο μαζικά την αλληλεγγύη μας σε όλους τους λαούς που απειλούνται με όλεθρο από το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ με την άμεση στήριξη ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε. Καταδικάζουμε την απαράδεκτη και διαχρονική στήριξη της Ελληνικής κυβέρνησης στο Ισραήλ.
Η σχεδιασμένη και στοχευμένη αεροπορική και πυραυλική επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν φουντώνει τη φωτιά του πολέμου στη Μέση Ανατολή και απειλεί με όλεθρο τους λαούς της ευρύτερης περιοχής. O πραγματικός στόχος αυτής της επίθεσης είναι η επιβολή των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών του Ισραήλ και των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή.
Οι ανταγωνισμοί, οι εμπορικοί πόλεμοι, οι συγκρούσεις για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών, των σπάνιων γαιών, που αποτελούν και πλευρά της αντιπαράθεσης στην Ουκρανία, ο ανταγωνισμός για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα, όλα τα παραπάνω δείχνουν το αποκρουστικό πρόσωπο του συστήματος, αποκαλύπτουν την άλλη όψη του καθημερινού πολέμου ενάντια στη ζωή και τα δικαιώματά μας για τα κέρδη των λίγων.
ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΜΙΣΘΟΥΣ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΑ ΣΦΑΓΕΙΑ
Την ίδια στιγμή, κράτη και συμμαχίες δίνουν προτεραιότητα στην πολεμική οικονομία και προετοιμασία παντού, με αστρονομικές αυξήσεις των δαπανών για εξοπλισμούς, που μόνο στην ΕΕ για τα επόμενα χρόνια ξεπερνάνε τα 800 δισεκατομμύρια. Τα «σπασμένα» από αυτές τις προτεραιότητες, θα τα πληρώσουμε ξανά οι εργαζόμενοι με δυσβάστακτες πολιτικές, με μέτρα περιορισμού των κοινωνικών δαπανών, με χτυπήματα σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, και στο εσωτερικό της χώρας και στο εξωτερικό, έναν και μόνο γνώμονα έχει: τη διασφάλιση και τη μεγιστοποίηση των κερδών μιας χούφτας ομίλων που ξεζουμίζουν εμάς τους εργαζόμενους. Μπροστά σε αυτόν τον στόχο και στο φόντο της ενεργότερης πολεμικής εμπλοκής και προσαρμογής θωρακίζεται απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων και στις δίκαιες διεκδικήσεις μας. Αξιοποιεί στον μέγιστο βαθμό τη στρατηγική σύμπλευση όλων των αστικών κομμάτων, ειδικά όσων κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια, η οποία αποτυπώθηκε και στην ψήφιση των πολεμικών – Νατοϊκών δαπανών στον κρατικό προϋπολογισμό του 2025 από Ν.Δ. – Π.Α.Σ.Ο.Κ. – ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ – ΕΛ.ΛΥΣΗ – ΝΙΚΗ και ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ.
Φτιάχνει ένα ακόμα πιο αντιδραστικό και εχθρικό κράτος για τους εργαζόμενους και τις ανάγκες μας, με υπηρεσίες ακόμα πιο εμπορευματοποιημένες, με ακόμα λιγότερο μόνιμο προσωπικό, με περισσότερα εργαλεία καταστολής, όπως οι απαράδεκτες αλλαγές στα πειθαρχικά. Με νέα εργαλεία τρομοκράτησης των εργαζομένων που αμφισβητούν αυτή τη στρατηγική της Κυβέρνησης και της συμπολιτευόμενης «αντιπολίτευσης». Έτσι εξηγείται και η στοχοποίηση, η βρώμικη κυβερνητική προπαγάνδα για την «αξιολόγηση», για τη «μονιμότητα» των υπαλλήλων και τις απειλές για απολύσεις.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
όλοι εμείς που δίνουμε καθημερινά τον αγώνα για τη μόρφωση των μαθητών και κρατάμε όρθιο το σχολείο χωρίς ουσιαστική στήριξη από το κράτος, με εξευτελιστικούς μισθούς και μέσα σε ένα πλαίσιο γραφειοκρατίας, αυταρχισμού και εργασιακής – παιδαγωγικής απαξίωσης, «σηκώνουμε το γάντι» μαζί με όλους τους εργαζόμενους απέναντι στην Κυβέρνηση και τους συνοδοιπόρους της.
ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΜΟΡΦΩΣΗ – ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ
Οι εκπαιδευτικοί με τη στάση, τη δράση και τις θέσεις μας όλα αυτά τα χρόνια έχουμε αποδείξει ότι παλεύουμε για τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών στις πιο αντίξοες συνθήκες. Η ίδια η Κυβέρνηση παραδέχεται ότι τα αντιεκπαιδευτικά της σχέδια δεν προχωράνε. Ο αγώνας του κλάδου όλα αυτά τα χρόνια τής έχει θέσει σοβαρά εμπόδια. Η πολιτική των απειλών, των διώξεων και των πειθαρχικών όσων αγωνίζονται δεν έχει αποδώσει τα «προσδοκώμενα αποτελέσματα». Για αυτό γενικεύουν τις διώξεις και την τρομοκρατία.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η αλλαγή της κατάστασης σε πολλά πρωτοβάθμια σωματεία, η προσπάθεια να αναζωογονηθεί και να ανασυνταχθεί το συνδικαλιστικό κίνημα, όπως και η πρωτιά για πρώτη φορά στην ιστορία της ΔΟΕ από τους εκλεγμένους με την ΑΣΕ έδωσε δύναμη και αντοχή στον αγώνα του κλάδου, ανέτρεψε σχέδια και επιδιώξεις.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ
Η 94η Γενική Συνέλευση του κλάδου χρειάζεται να επιβεβαιώσει ότι αυτός ο δρόμος πρέπει και μπορεί να δυναμώσει το επόμενο χρονικό διάστημα. Ότι απέναντι σε μια Κυβέρνηση που είναι αποφασισμένη να υλοποιήσει το αντιλαϊκό της σχέδιο και στην εκπαίδευση, που αξιοποιεί τη συναίνεση και τις δεσμεύσεις όλων των κόμματων της συστημικής αντιπολίτευσης και τη χείρα βοηθείας από τους συνδικαλιστικούς της εκπροσώπους, υπάρχει ένας κλάδος που παραμένει συσπειρωμένος και διεκδικητικός, που έχει στο επίκεντρο τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών.
Από την αρχή και της φετινής χρονιάς οι δυνάμεις της ΑΣΕ στους Συλλόγους αλλά και στην Ομοσπονδία, από τη θέση ευθύνης που μας αναλογεί, έχουμε συμβάλει αποφασιστικά σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη που έχει δοθεί, ώστε ο κλάδος να παραμείνει όρθιος, ενωμένος και αξιοπρεπής, ώστε τα σωματεία και η Ομοσπονδία να παίξουν αποφασιστικά τον ρόλο του οργανωτή για την υπεράσπιση της μόρφωσης των παιδιών μας, της παιδαγωγικής μας υπόστασης, της ζωής μας:
– Στη μεγάλη μάχη από την αρχή της χρονιάς μαζί με τους γονείς ενάντια στις συγχωνεύσεις-λουκέτα σε τμήματα, που είχε ως αποτέλεσμα να κερδηθούν εκατοντάδες τμήματα.
-Στην επιτυχημένη κλαδική απεργία στις 23/10 για αυξήσεις στους μισθούς, συμβάσεις και δώρα, που οδηγήθηκε στα δικαστήρια από την κυβέρνηση και παρόλα αυτά πραγματοποιήθηκε.
-Στην ανάληψη σπουδαίων, πολύμορφων πρωτοβουλιών μέσα στις τάξεις για την προώθηση της αλληλεγγύης και φιλίας των λαών, για την υπεράσπιση της ιστορικής αλήθειας, του δικαιώματος της μόρφωσης για όλα τα παιδιά.
-Στην οργάνωση της μεγαλύτερης πανεργατικής απεργίας των τελευταίων 50 ετών, στις 28/2, για το έγκλημα στα Τέμπη, βροντοφωνάζοντας το σύνθημα “ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ”. Εκεί όπου αποδείξαμε τη δύναμη που έχει ο οργανωμένος λαός.
-Στις μεγάλες πανεργατικές απεργίες και τους αγώνες για μισθούς, Συλλογικές Συμβάσεις και εργασιακά δικαιώματα.
-Στην προσπάθεια υπεράσπισης και υλοποίησης των συλλογικών αποφάσεων του κλάδου μέσα στα σχολεία και τους ΣΕΠΕ όλης της χώρας, για να κρατιέται ανοιχτός και ελπιδοφόρος ο αγώνας που δίνουμε ενάντια στην αντιεκπαιδευτική αξιολόγηση, παρά την ανοιχτή υπονόμευση και την καλλιέργεια απογοήτευσης, φόβου αλλά και αυταπατών από όλες τις άλλες δυνάμεις. Στην υλοποίηση των συλλογικών αποφάσεων για εσωτερική – εξωτερική αξιολόγηση.
-Σε κάθε κινητοποίηση για τη στήριξη των χιλιάδων συναδέλφων που αντιμετωπίζουν διώξεις και πειθαρχικά για κάθε αφορμή, δίπλα σε καθέναν και καθεμιά, που εφαρμόζοντας συλλογικές αποφάσεις παλεύουν ενάντια στην κατηγοριοποίηση των σχολείων που προωθεί η λεγόμενη αξιολόγηση, που διεκδικούν λύσεις για τα προβλήματα των σχολείων μας. Προσπερνώντας τη συνειδητή υπονόμευση και το μπλοκάρισμα συμμετοχής από την πλειοψηφία των ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ-ΔΙΚΤΥΟ στο ΔΣ της ΔΟΕ.
-Στην ολοκλήρωση της πανελλαδικής και συντονισμένης προσπάθειας κατάθεσης των συλλογικών αιτήσεων και προσφυγών για τη μονιμοποίηση των νεοδιόριστων του 2020-2021, μιας διαδικασίας που δεν είχε προηγούμενο για τον κλάδο.
-Στις πρωτοβουλίες ενάντια στις διώξεις στις 31/1 αλλά και στην μεγάλη πανελλαδική κινητοποίηση στις 29/3 στην Αθήνα, που χτυπήθηκε από την Κυβέρνηση και τις δυνάμεις καταστολής .
-Σε κάθε αγωνιστική πρωτοβουλία και διεκδίκηση για τα κενά και τις ελλείψεις στα σχολεία, την υποχρηματοδότηση, τις απαράδεκτες και επικίνδυνες σχολικές υποδομές, τα ιδιαίτερα προβλήματα των νηπιαγωγείων, τα ζητήματα των ειδικοτήτων.
– Στην επεξεργασία θέσεων, αιτημάτων και διεκδικήσεων για όλα τα ζητήματα που αφορούν τον κλάδο, τα οποία αποτυπώθηκαν με προτάσεις και εισηγήσεις και στο ΔΣ της ΔΟΕ και στα σωματεία, όπως για το θέμα των μισθών, του κτιριακού, του συνταξιοδοτικού των εκπαιδευτικών κ.α.
– Στην αναζωογόνηση και την ενίσχυση της λειτουργίας και της δράσης των σωματείων.
Βαδίζουμε μπροστά, με ενίσχυση του δρόμου που άνοιξε στην 93η ΓΣ του κλάδου, την αποφασιστική ενίσχυση του αγωνιστικού προσανατολισμού του συνδικάτου, την ακόμα μεγαλύτερη αποδυνάμωση των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού, που περιορίζουν τη δράση του συνδικάτου στα όρια των αντοχών της οικονομίας, στο πλαίσιο της πολιτικής της Ε.Ε., που θεωρούν ότι η ΔΟΕ δεν πρέπει να παίρνει θέση για τα μεγάλα και καθοριστικά ζητήματα, όπως ο πόλεμος και η εμπλοκή της χώρας, για να γίνει η ΔΟΕ το συνδικάτο που μας αξίζει και έχουμε ανάγκη οι εκπαιδευτικοί.
Η συναίνεση και οι δεσμεύσεις στην πολιτική που τσακίζει τις ζωές μας, στα δημοσιονομικά πλαίσια και περιορισμούς, στο αυτόνομο εμπορευματοποιημένο σχολείο είναι ο λόγος και η αιτία που οι δυνάμεις των ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ, ΔΙΚΤΥΟΥ δεν μπορούν και φυσικά δεν θέλουν να είναι η Ομοσπονδία το αποκούμπι και ο οργανωτής της πάλης των εκπαιδευτικών για δημόσιο και δωρεάν σχολείο, για δουλειά και ζωή με δικαιώματα. Για αυτό και από κοινού πολλές φορές, αλλά και καθεμιά ξεχωριστά, με τη στάση τους σε όλα τα μεγάλα θέματα αποδεικνύουν ότι είναι στήριγμα της αντιλαϊκής πολιτικής, υπονομεύουν τις αγωνιστικές συλλογικές αποφάσεις του κλάδου, μπλοκάρουν προωθητικές αποφάσεις στην Ομοσπονδία, υιοθετούν και αναπαράγουν αυτούσια την πολιτική των εκβιασμών και του εκφοβισμού, για να δικαιώσουν τις επιλογές τους απέναντι στα δίκαια αιτήματα του κλάδου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι παρατάξεις των ΔΑΚΕ – ΔΗ.ΣΥ., που δεν ψήφισαν την απόφαση για την αξιολόγηση στην 93η Γ.Σ., όχι μόνο δεν υλοποίησαν, αντιθέτως, την πολέμησαν χωρίς έλεος στα σωματεία και τα σχολεία.
Η ηγεσία του ΔΙΚΤΥΟΥ, σε κάθε δύσκολη στιγμή, αποκαλύπτει την πλήρη ταύτισή του με τη ΔΑΚΕ και τη ΔΗ.ΣΥ για κάθε ολιγωρία και καθυστέρηση της ΔΟΕ. Θα πρέπει να κριθεί από τους συναδέλφους για την υιοθέτηση των επιχειρημάτων του ΥΠΑΙΘΑ και της διοίκησης στην επιχείρηση τρομοκράτησης του κλάδου. Η «υπευθυνότητα» που τάχα πλασάρει, οι εφικτές και λογικές επιλογές, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η προτροπή στους συναδέλφους να σταματήσουν να παλεύουν, περιμένοντας μια ξαναζεσταμένη και πολλάκις προδομένη «πολιτική αλλαγή», δηλαδή τη χρεοκοπημένη κυβερνητική εναλλαγή. Η αντιλαϊκή πολιτική δεν σκίζεται με «ένα νόμο και ένα άρθρο», αλλά αντιμετωπίζεται μέσα από την καθημερινή πάλη στον δρόμο της ανατροπής.
Τα μέλη της ηγεσίας των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, με την τυχοδιωκτική και άνευ όρων αντιΠΑΜΕ λογική που έχουν επιλέξει, ιδιαίτερα μετά την αλλαγή του Προεδρείου τη φετινή χρονιά, επιδιώκουν μια τακτική να ψέγουν μόνιμα, γενικώς και αορίστως τη ΔΟΕ για ο,τιδήποτε, ενώ και οι ίδιοι υπονόμευσαν ανοιχτά πολλές από τις αποφάσεις της. Μέσα από αυτή την τακτική προσπαθούν να κρύψουν τις μεγάλες ευθύνες τους για κρίσιμες αποφάσεις (όπως το 2021 που σταμάτησαν την απεργία – αποχή), ενώ τελικά όλη η αγωνιστική ρητορεία καταλήγει σε μια λογική απαξίωσης του συνδικάτου, απογοήτευσης και καλλιέργειας νομικών αυταπατών για την εξέλιξη του αγώνα του κλάδου. Επιχειρούν να συγκαλύψουν την πολιτική ουσία της γραμμής τους στο κίνημα, ότι για ακόμα μια φορά, παρά την αντικυβερνητική ρητορεία, θέλουν να το καταστήσουν ουρά στα νέα σενάρια αναμόρφωσης, να ψάχνει τη νέα σοσιαλδημοκρατική εκδοχή διαχείρισης του συστήματος, όπως έκαναν και στο παρελθόν με την «πρώτη φορά αριστερά».
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί που αγωνιούμε, που δίνουμε καθημερινά τη μάχη να στηρίξουμε τους μαθητές μας μέσα στα σχολεία, είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε αυτόν τον ωραίο και δίκαιο αγώνα. Γνωρίζουμε καλά ότι η απόρριψη των κυβερνητικών σχεδίων στην εκπαίδευση είναι το ουσιαστικό αποτέλεσμα της μάχης που δίνει ο κλάδος όλα αυτά τα χρόνια κόντρα σε «θεούς και δαίμονες», κάτι που δεν ήταν ούτε δεδομένο ούτε αυτονόητο.
Την απάντηση στο ερώτημα «τι πρέπει να γίνει σήμερα» τη δίνουμε όλοι μαζί μέσα στη δράση, μέσα στην οργάνωση της πάλης και της διεκδίκησης, στη σύγκρουση με αυτό το σάπιο κράτος και τις κυβερνήσεις του. Εκεί θα αναμετρηθούμε με τις αδυναμίες μας, θα δούμε τις μεγάλες δυνατότητες που έχουμε αλλά και τα εμπόδια με τα οποία πρέπει να ξεμπερδεύουμε. Εκεί θα προσπεράσουμε μια αλληλοτροφοδοτούμενη λογική στον κλάδο από διάφορες δυνάμεις, που από τη μια καλλιεργεί την απογοήτευση και τον φόβο και από την άλλη την απαξίωση του συνδικάτου.
Για να συνειδητοποιείται η πραγματική δύναμη των εργαζομένων να βάλουν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις, η δύναμη της οργάνωσης της πάλης, της ενίσχυσης των σωματείων, της αλλαγής του συσχετισμού παντού. Όλα εκείνα τα ελπιδοφόρα δηλαδή στοιχεία που έχουν αποτυπωθεί στην πράξη με τις πολύ μεγάλες εργατικές – λαϊκές κινητοποιήσεις τους προηγούμενους μήνες, τις απεργίες, τις διαδηλώσεις, την αλλαγή στο τιμόνι της Ομοσπονδίας μας και αλλού.
Για να δυναμώσει όσο γίνεται περισσότερο το ρεύμα της αμφισβήτησης στην κυρίαρχη πολιτική, η πραγματική σύγκρουση με αυτή, και να μην ξοδεύεται η μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια στα διλήμματα της κυβερνητικής εναλλαγής, που έρχονται και σερβίρονται με διάφορες μορφές ανάλογα με τις ανάγκες του συστήματος.
Στον δρόμο αυτό θα γίνεται ακόμα πιο αιχμηρός ο αγώνας μας για να μην περάσει το σχέδιο κατηγοριοποίησης και περαιτέρω εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης και μέσω της «αξιολόγησης», για αυξήσεις στους μισθούς μας, για να διδάσκουμε και να ζούμε με αξιοπρέπεια. Στον δρόμο αυτό θα αντιμετωπίζουμε και την ένταση του αυταρχισμού, τη στοχοποίηση και τον εκφοβισμό μέσα από τις διώξεις και τα πειθαρχικά. Έτσι θα φωτίζουμε ακόμα καλύτερα και το πραγματικό διακύβευμα της περιόδου, που τελικά είναι ποιος είναι ο ρόλος του εκπαιδευτικού, πώς πρέπει να στέκεται μέσα στο σχολείο στις σημερινές συνθήκες. Για όλα αυτά δώσαμε σημαντικές μάχες και θα παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις οι εκλεγμένοι με την ΑΣΕ στους συλλόγους και την Ομοσπονδία και την επόμενη χρονιά.
ΜΕ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ, ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΣΜΟ ΠΡΟΧΩΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ, ΑΓΩΝΙΖΌΜΑΣΤΕ:
- Για αυξήσεις στους μισθούς μας, επιστροφή 13ου και 14ου μισθού και υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ωράριο νηπιαγωγών, δικαιώματα αναπληρωτών κ.ά.)
- Ενάντια στην αντιεκπαιδευτική «αξιολόγηση» και την κατηγοριοποίηση μαθητών, σχολείων και εκπαιδευτικών με συνέχιση της υλοποίησης της απόφασης της 93ης Γ.Σ.
- Ενάντια στις διώξεις, τα πειθαρχικά και την άρση της μονιμότητας υπερασπιζόμαστε το απεργιακό δικαίωμα και το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία.
- Για σχολεία σύγχρονα και ασφαλή με αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση.
- Καμία στήριξη στο κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Καμία εμπλοκή της Ελλάδας στους σχεδιασμούς ΗΠΑ – ΝΑΤΟ -Ε.Ε.
Όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί, συσπειρωμένοι στους Συλλόγους και την Ομοσπονδία θα τα καταφέρουμε ακόμα μια φορά.
