Στις 21 Αυγούστου ανακοινώθηκαν από το υπουργείο οι καταργήσεις- συγχωνεύσεις σχολείων σε όλη τη χώρα. Επειδή γνωρίζουν ότι θα υπάρχουν αντιδράσεις, επιχειρούν να θολώσουν τα νερά και να παραπλανήσουν τον κόσμο με ψέματα και παραπληροφόρηση. Λένε ότι οι συγχωνεύσεις δεν θα έχουν επιπτώσεις και γίνονται για να υπάρχει -τάχα- καλύτερη εποπτεία των σχολείων, ανασύρουν αντιεπιστημονικά επιχειρήματα ότι γίνεται καλύτερο μάθημα με περισσότερους μαθητές στις τάξεις και φυσικά αξιοποιούν ως πρόσχημα τη μείωση του μαθητικού πληθυσμού και τη δημογραφική κατάρρευση.

Η ουσία είναι ότι η υπογεννητικότητα δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Πρόκειται για ένα ζήτημα που έχει βαθύτερες κοινωνικές και οικονομικές αιτίες, που δημιουργούνται στο έδαφος μιας συγκεκριμένης πολιτικής και οικονομικής κατάστασης.

Είναι τα τεράστια εμπόδια που έχει ένα νέο ζευγάρι να φτιάξει τη ζωή του και να κάνει την οικογένεια όπως το επιθυμεί, είναι τα αδιέξοδα που δημιουργούνται από τα άθλια μεροκάματα και τα ωράρια λάστιχο, είναι τα πανάκριβα ενοίκια που πρέπει να πληρώνει κανείς για να ζήσει σαν άνθρωπος. Είναι η ζούγκλα του ανταγωνισμού στην αγορά  εργασίας, που αναγκάζει νέους ανθρώπους να σπουδάζουν και να αναζητούν προσόντα και πιστοποιήσεις μέχρι τα 35 και τα 40 τους χρόνια, για να είναι ανταγωνιστικοί, όπως μας λένε, και αυτό εμείς οι εκπαιδευτικοί το ξέρουμε πάρα πολύ καλά. Είναι η 13ωρη εργασία ήλιο με ήλιο, που προωθούν ως κανονικότητα.

Το ΥΠΑΙΘΑ των συγχωνεύσεων και των λουκέτων στα σχολεία, η σημερινή αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις είναι που αντιμετωπίζουν τις αναπληρώτριες ως εργαζόμενες β’ κατηγορίας που δε δικαιούνται ούτε καν 9μηνη άδεια ανατροφής και επαπειλούμενη. Πως μετά να κάνουν οικογένεια;

Ο αγώνας μας χρειάζεται να είναι κοινός και ενιαίος για όλα τα ζητήματα που αφορούν τη ζωή μας. Για μισθούς και ζωή με αξιοπρέπεια, για μόνιμη και σταθερή εργασία, για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων.

Οι συγχωνεύσεις δεν πρέπει να περάσουν. Τα σχολεία μας πρέπει να κρατηθούν όρθια. Το κλείσιμο σχολείων, νοσοκομείων και άλλων δημόσιων υποδομών είναι παράγοντας που ενισχύει τη δημογραφική κατάρρευση. Ειδικά τα σχολεία των πιο πληττόμενων περιοχών πρέπει να αντιμετωπιστούν με θετική διάκριση και φροντίδα και αυτό θέλει αγώνα.

Το αίτημα της μείωσης του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, για την ακρίβεια το αίτημα για 15 μαθητές ανά τμήμα, που προβάλαμε πλατιά ειδικά την περίοδο της πανδημίας, αποτελεί τη σύγχρονη και παιδαγωγικά ορθή απάντηση συνολικά για την εκπαίδευση και έμμεσα απαντάει και στο θέμα της μείωσης του μαθητικού πληθυσμού.

Είναι αδύνατο για τον εκπαιδευτικό να ασκήσει απρόσκοπτα το παιδαγωγικό του έργο σε πολυπληθή τμήματα, μέσα στα οποία μάλιστα φοιτούν παιδιά με ειδικές μαθησιακές ανάγκες ή άλλες δυσκολίες. Με αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο τα παιδιά στερούνται το αυτονόητο δικαίωμά τους σε ισότιμη εκπαίδευση, που λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες του καθενός.

Είναι δικαίωμα κάθε μαθητής να έχει τη μόρφωση και το εκπαιδευτικό πλαίσιο που δικαιούται.

Αντί το 2025 να συζητάμε πώς οι μαθητές/τριες και ιδιαίτερα αυτοί/ές με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες θα έχουν ακόμη περισσότερες δυνατότητες εξέλιξης μέσα από την αντίστοιχη αναγκαία εκπαιδευτική παρέμβαση, το Υπουργείο απαντάει ότι αυτή η ανάγκη είναι κόστος που πρέπει να κοπεί.

Αντί να συζητάμε για μαζικές μόνιμες προσλήψεις όλων των αναπληρωτών, για να έχουν οι μαθητές όλη την αναγκαία στήριξη σε σταθερή βάση, στο Υπουργείο δημιουργούν κόφτες που μειώνουν τις προσλήψεις. Αντί να συζητάμε για αποφασιστική μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, έχουμε μια μεθοδευμένη επιχείρηση αύξησης των μαθητών, ακόμα και σε περιπτώσεις που υπάρχουν διαθέσιμες αίθουσες.

Οι ανάγκες των μαθητών/τριών μας δεν είναι κόστος ! Θα μας βρουν απέναντί τους.

Συσπειρωμένοι στα σωματεία, στην Ομοσπονδία, σε συμμαχία με τους γονείς των μαθητών μας, δε θα επιτρέψουμε να καταπατηθούν ούτε τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών/τριών μας ούτε ο παιδαγωγικός μας ρόλος.

Αυτό είναι το σχολείο της αγοράς, των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων, της κατηγοριοποίησης και της απαξίωσης του παιδαγωγικού ρόλου των δασκάλων. Το σχολείο του ΟΟΣΑ και της ΕΕ! Το σχολείο όπου οι μαθητές είναι αριθμοί και τα πάντα λογαριάζονται με τη λογική κόστους-οφέλους.

Απαιτούμε:

• Ανάκληση των αποφάσεων για κλείσιμο και συγχωνεύσεις τμημάτων.
• Να γίνουν δεκτά όλα τα αιτήματα των σχολείων για κατατμήσεις (διχοτομήσεις με παιδαγωγικά κριτήρια) και εγκρίσεις ολιγομελών τμημάτων.
• Μαζικούς μόνιμους διορισμούς με βάση τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων.
• Τμήματα 15 μαθητών!
• Μείωση του ωραρίου των νηπιαγωγών και των συναδέλφων στα ολιγοθέσια σχολεία όπως στους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς.
• Σε Τμήματα με πάνω από 15 νήπια/προνήπια 2η Νηπιαγωγός.
• Κάλυψη των αναγκών παράλληλης στήριξης για όλους τους μαθητές/τριες.
• Αυξήσεις στους μισθούς, επιστροφή 13^ου και 14^ου μισθού, 9μηνη άδεια ανατροφής για τις αναπληρώτριες. Μόνιμη και σταθερή εργασία με όλα τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, με σταθερό ωράριο. Κατάργηση των νόμων που προωθούν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την κατάργηση της Κυριακής Αργίας.
• Άδεια κύησης, τοκετού, λοχείας, μητρότητας με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεξάρτητα εργασιακών σχέσεων. Μέτρα ουσιαστικής στήριξης και προστασίας της μητρότητας.
• Ενίσχυση των νέων ζευγαριών, ειδικά της πολύτεκνης και της μονογονεϊκής οικογένειας.
• Αποκλειστικά δημόσιοι και δωρεάν βρεφονηπιακοί σταθμοί και δημιουργική απασχόληση για όλα τα παιδιά.
• Ενιαίο, καθολικό αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας – Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας για πρόληψη, θεραπεία, αποκατάσταση και προαγωγή της υγείας.
• Την αναστολή όλων των πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών. Λαϊκή στέγη σύγχρονη, φθηνή για όλο τον λαό».