«Πρωτομαγιά. Γεια σας, όλοι πάμε στη μάχη!»
«Όταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά, δεν πεθαίνει ποτές!»
(Σημειώματα αγωνιστών στο δρόμο για την εκτέλεση την Πρωτομαγιά του 1944 )
6 ΜΑΗ απεργούμε!
Τιμάμε τη φετινή Πρωτομαγιά με τις αξίες της τάξης μας!
Μαζικά, ταξικά, αγωνιστικά!
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέες, νέοι, άνεργοι, συνταξιούχοι,
Η 1η Μάη είναι η μέρα-σύμβολο στον αγώνα των εργατών όλου του κόσμου για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Είναι μέρα που τιμάμε τους νεκρούς της τάξης μας, τους ηρωικούς αγώνες και τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος στην ασίγαστη πάλη με το κεφάλαιο. Είναι εμβληματική μέρα που η παγκόσμια εργατική τάξη ανανεώνει την απόφαση της για να συνεχίσει αυτόν τον ηρωικό αγώνα ως τη νίκη.
Όπως την Πρωτομαγιά του 2020 τα συνδικάτα έδωσαν οργανωμένα μήνυμα ελπίδας από το Σύνταγμα και από άλλες πόλεις της Ελλάδας σε ολόκληρο τον κόσμο, τσακίζοντας στην πράξη τις κυβερνητικές απαγορεύσεις και αναδεικνύοντας το μήνυμα της εργατικής Πρωτομαγιάς μέσα στην πανδημία, έτσι και φέτος κάνουμε δική μας υπόθεση και την οργάνωση της εργατικής Πρωτομαγιάς.
Οι νεκροί μας είναι τα κέρδη τους!
Η πανδημία «θερίζει» το λαό μας
Ένας χρόνος πανδημίας ανέδειξε με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο πως το σύστημα της εκμετάλλευσης δεν εξανθρωπίζεται. Στη χώρα μας οι νεκροί ξεπέρασαν τους 9.000, οι διασωληνωμένοι από Covid είναι καθημερινά εκατοντάδες. Ακόμη περισσότεροι είναι όσοι πάσχουν από άλλες ασθένειες και βρίσκονται καθημερινά εκτός ΜΕΘ, αναμένοντας ένα κρεβάτι με κόστος μερικές φορές τη ζωή τους.
Είναι τεράστιες οι ευθύνες όλων των κυβερνήσεων για την κατάρρευση των δημόσιων νοσοκομείων, την ίδια ώρα που οι ιδιωτικοί όμιλοι υγείας κερδοσκοπούν σε βάρος των λαών.
Η κυβέρνηση αντί να προχωρήσει στην επίταξη των ιδιωτικών κλινικών για να βρεθούν απλές κλίνες, ΜΕΘ και το αναγκαίο προσωπικό, νοικιάζει με το «αζημίωτο» ιδιωτικές κλινικές υποδομές και τους δίνει και γιατρούς από τα δημόσια νοσοκομεία.
Οι επιχειρηματικοί όμιλοι δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε καλό στην εργατική τάξη παρά μόνο θύματα από πανδημίες και πολέμους. Είναι εκατομμύρια τα εγκλήματά τους σε χώρους δουλειάς. Είναι δισεκατομμύρια όσοι βιώνουν καθημερινά αδιέξοδα για να μπορούν μερικές χιλιάδες κροίσοι να απολαμβάνουν τον πλούτο από την εκμετάλλευση των λαών.
Κάτω τα χέρια από το 8ωρο!
Η κυβέρνηση με το νόμο που θα φέρει το επόμενο διάστημα κηρύσσει τον πόλεμο στην εργατική τάξη.
135 χρόνια από την εξέγερση των εργατών του Σικάγου και 101 χρόνια μετά την κατάκτηση του 8ωρου στην Ελλάδα, η κυβέρνηση επέλεξε να το καταργήσει, να επιβάλει ανεξάντλητα ωράρια, απλήρωτη δουλειά, ενώ με το νομοσχέδιο επιχειρεί να βάλει τα συνδικάτα και τη συλλογική δράση στο γύψο.
Οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους βαφτίζουν «πρόοδο» να δουλεύουμε όπως το 1919, 10 ώρες την ημέρα, ενώ σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για μείωση του χρόνου εργασίας σε 7ωρο και 6ωρο, σε 5μερο. Απαιτούν την αύξηση της απλήρωτης δουλειάς, μέχρι και 150 ώρες.
Εργαζόμενοι-λάστιχο με βάση τις ανάγκες των επιχειρήσεων
Η κατάργηση του σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου, αυτό που ΕΕ-κυβερνήσεις και επιχειρηματικοί όμιλοι το περιέγραψαν ως «ευελιξία» στην αγορά εργασίας, φτάνει στο κόκκινο την εκμετάλλευση. Το «τέντωμα» του καθημερινού ωραρίου, η εντατικοποίηση της δουλειάς, η «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου με βάση τις ανάγκες των επιχειρήσεων, σε βάρος των δικαιωμάτων και της ζωής τους, αποτελούν ισχυρά πλήγματα στην ζωή των εργαζομένων.
Ο νόμος που ανέτρεψε τις εργασιακές σχέσεις και το ωράριο, προβλέπεται ήδη από νομοθετικές ρυθμίσεις στις οποίες έχουν βάλει το αντεργατικό τους λιθαράκι όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις ως σήμερα. Η περίφημη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου θεσμοθέτησε την παράταση του εργάσιμου χρόνου σε 9 και 10 ώρες δουλειάς ανά τρίμηνο ή εξάμηνο, χωρίς πληρωμή υπερωρίας, διότι σε ένα μελλοντικό χρονικό διάστημα θα γίνεται ανάλογη μείωση του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου ή θα δίνονται ρεπό, ή μεγαλύτερες άδειες.
Από τη μία δυναμώνει η απλήρωτη εργασία ανάλογα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων και από την άλλη διαλύεται η κοινωνική ζωή των εργαζομένων, η φυσική αντοχή, ο απαραίτητος ημερήσιος χρόνος που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να ξεκουράζεται, να βρίσκεται με την οικογένεια του, να έχει ελεύθερο χρόνο.
Με το νέο νομοσχέδιο η κυβέρνηση θέλει να απαλλάξει την εργοδοσία και από τα τελευταία αγκάθια που την δυσκόλευαν στην εφαρμογή του μέτρου, ακυρώνοντας την προϋπόθεση της συμφωνίας του εργοδότη και του συλλογικού οργάνου εκπροσώπησης των εργαζομένων για την εφαρμογή της «διευθέτησης». Προσπαθούν να απομονώσουν τον κάθε εργαζόμενο σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, να γίνεται πιο εύκολη λεία στις δαγκάνες της εργοδοσίας.
Η δήθεν «εθελοντική» συμφωνία και συναίνεση του εργαζόμενου
Οι ισχυρισμοί του υπουργού γύρω από τις θετικές προεκτάσεις των ατομικών συμβάσεων και της ατομικής διαπραγμάτευσης αποτελούν πρόκληση για τους εργαζόμενους. Η δήθεν εθελοντική επιλογή της 10ωρης εργασίας γίνεται ανέκδοτο αυτές τις μέρες στους χώρους δουλειάς.
Χιλιάδες εργαζόμενοι, κυρίως νέοι που εργάζονται σε κάθε κλάδο αντιμετωπίζουν στο πετσί τους την εργοδοτική τρομοκρατία και ασυδοσία, το περίφημο διευθυντικό δικαίωμα που δίνει το δικαίωμα στην εργοδοσία μονομερώς να «αλλάζει τα φώτα» στο ωράριο, να τροποποιεί μονομερώς, τον τόπο, τον χρόνο, και το είδος της παρεχόμενης εργασίας
Η διαρκής κινητικότητα των εργαζομένων από κλάδο σε κλάδο και από δουλειά σε δουλειά, οι εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις, οι στρατιές ανέργων που ανακυκλώνονται κάθε μήνα είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα που δείχνουν το σημερινό ναρκοπέδιο των εργασιακών σχέσεων. Σε αυτό το έδαφος οι εργοδότες έχουν ανεξάντλητη πηγή όπλων για να εκβιάζουν, να απειλούν και να επιτυγχάνουν τους όρους εργασίας που επιθυμούν.
Δίνουν γη και ύδωρ στις επιχειρήσεις
Παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση τους δίνει ένα ακόμα επιπλέον όπλο. Αν εργαζόμενος που «εθελοντικά» απολυθεί από την εργασία του, έχει το σθένος να διεκδικήσει το δίκιο του στα δικαστήρια και στο τέλος δικαιωθεί, δηλαδή στη γλώσσα τους η απόλυση να θεωρηθεί παράνομη, τότε ο εργοδότης αντί να δεσμεύεται από αυτήν την απόφαση, ΔΕΝ είναι υποχρεωμένος να την υλοποιήσει!
Δεν έχει δηλαδή την υποχρέωση επαναπρόσληψης του εργαζόμενου και μπορεί να τη σκαπουλάρει με μια μικρή αποζημίωση που θα ξεκινά από τους 3 μισθούς, αν και εφόσον το επιτρέπει η οικονομική κατάσταση της επιχείρησης.
Αντεργατικό νομοσχέδιο κόλαση
Τις ρυθμίσεις που κάνουν το ωράριο και τη ζωή των εργαζομένων «λάστιχο» συμπληρώνει στο νομοσχέδιο η πρόβλεψη για αύξηση των νόμιμων υπερωριών, καθώς και η ένταξη ακόμα περισσότερων επιχειρήσεων στη λίστα αυτών που μπορούν να λειτουργούν τις Κυριακές
Παράλληλα, μονιμοποιούν την «τηλεργασία» ως έναν νέο τρόπο οργάνωσης της εργασίας που μετατρέπει το σπίτι σε χώρο δουλειάς τσακίζοντας την επαγγελματική, προσωπική και οικογενειακή μας ζωή.
Ιδιωτικοποιούν τις επικουρικές συντάξεις μετατρέποντας την Κοινωνική Ασφάλιση σε ατομική υπόθεση, με συντάξεις και παροχές που θα εξαρτώνται όχι από τις ανάγκες, αλλά από την τσέπη του κάθε ασφαλισμένου.
Προωθούν το ηλεκτρονικό φακέλωμα και νέο χτύπημα στα συνδικαλιστικά μας δικαιώματα για να μας δέσουν χειροπόδαρα, να μην μπορούμε να απεργήσουμε, να συνδικαλιστούμε, να παρεμβαίνουν απροκάλυπτα στη λειτουργία των συνδικάτων μας.
Η κυβέρνηση της ΝΔ συνδέει οργανικά το νέο αντεργατικό τερατούργημα με την εκταμίευση δισ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης, που προορίζονται για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Ομολογεί κυνικά ότι αποτελεί προαπαιτούμενο η ισοπέδωση κορυφαίων εργατικών κατακτήσεων για να δώσει νέο πακτωλό χρημάτων στα μονοπώλια, για να ανοίξει νέους δρόμους κερδοφορίας, σε Ενέργεια, Μεταφορές, Ύδρευση, Άρδευση, Χρήσεις Γης, Υγεία, Παιδεία, με νέα κίνητρα και προνόμια για το κεφάλαιο και νέες ανατροπές στη ζωή του λαού. Στο χρέος των 340 δισ. ευρώ που δημιουργήθηκε για τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων και θα πληρώνουν οι λαϊκές εργατικές οικογένειες για πολλές γενιές, θα προστεθούν άλλα 60 δισ.
Επιβεβαιώνεται ότι η περιβόητη «ανάπτυξη» που μας τάζουν τα κόμματα της πλουτοκρατίας, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ αφορά τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα κέρδη τους. Δίπλα τους και με ενεργό ρόλο στέκεται η απαξιωμένη ηγεσία της ΓΣΕΕ που πλέον δεν παίζει απλά αντιδραστικό ρόλο στην ενσωμάτωση των εργαζομένων αλλά συνδιαμορφώνει την επίθεση ως χρήσιμος σύμμαχος της κυβέρνησης.
Πραγματική πρόοδος είναι η πάλη των εργαζομένων για δουλειά με δικαιώματα και ζωή με αξιοπρέπεια.
135 χρόνια μετά το Σικάγο, ο τροχός της ιστορίας πίσω δεν πάει! ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
Η ζωή που μας αξίζει προϋποθέτει οι εργαζόμενοι να απολαμβάνουν τον πλούτο που παράγουν με τον ιδρώτα και τον κόπο τους. Η επιστημονική γνώση να αξιοποιείται για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών και όχι για να πλουτίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας, των ψηφιακών εργαλείων και μέσων να αξιοποιείται για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής και δουλειάς, για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου και την ευημερία όλου του λαού.
Για μια κοινωνία που θα μας επιτρέπει να χαιρόμαστε τη ζωή μας, να είμαστε υγιείς, να αντέχουμε στις επιδημίες, να έχουμε τη δυνατότητα να ονειρευόμαστε, να ζούμε ανθρώπινα.
Για να μπει ένα οριστικό τέλος στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους που αναδεικνύουν τη σαπίλα του καπιταλισμού, τροφοδοτούν και τροφοδοτούνται από τις κρίσεις, δημιουργούν κύματα προσφυγιάς, φτώχειας, κάνουν ακόμη πιο σφοδρή την επίθεση του κεφαλαίου κατά της εργατικής τάξης και των λαών.
Η υπόθεση βρίσκεται στα χέρια των εργαζομένων της χώρας, σε όλους τους λαούς. Τα συνδικάτα σηκώνουμε το βάρος της μαζικής οργάνωσης και της κλιμάκωσης των αγώνων, ανοίγουμε το δρόμο της ανατροπής.
Μένουμε ενωμένοι, δυνατοί, δεν κάνουμε βήμα πίσω από τα δικαιώματά μας, τις διεκδικήσεις!
Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά,
6 ΜΑΗ – ΗΜΕΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑΣ
ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ – ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ – ΣΤΙΣ 10 πμ
ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ – ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΜΑΣ
ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
