Συναδελφισες συνάδελφοι
Σε εποχές γενικευμένης κρίσης και επίκτητων κοινωνικών αντιθέσεων, όταν τα πλατιά λαϊκά στρώματα, η εργατική τάξη ,συμπιέζεται και ασφυκτιά κάτω υπό το βάρος της καθημερινής επιβίωσης ,αντιμέτωπη με το φάσμα της οικονομικής ύφεσης , τότε αποκαλύπτεται το πραγματικό προσωπείο του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος , που εκ φύσεως αδύνατη και είναι ανίκανο , να διαφυλάξει και να στηρίξει τα συμφέροντα και την συνοχή της κοινωνικής βάσης. Ένα σύστημα το οποίο δημιουργείται και εδράζει την υπόσταση του , στις ταξικές και κοινωνικές ανισότητες με κύριο γνώμονα την κερδοφορία του κεφαλαίου, μέσω της εμπορευματοποίησης επί παντός επί στητού. Είτε πρόκειται για δημόσια κοινωνικά αγαθά όπως είναι η ενέργεια ,η επικοινωνία ,το νερό, είτε για εκείνα τα αγαθά τα οποία χαρακτηρίζονται πρώτης ανάγκης για την αξιοπρεπή διαβίωση του ατόμου.
Η εργαλειοποίηση κάθε είδους κρίσης (οικονομικής, υγειονομικής , πολιτικής) από όλες τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις , που επί σειρά δεκαετιών διαμόρφωσαν , κατασκεύασαν και εφάρμοσαν ,τους πλέον αντιδραστικούς και αντιλαϊκούς νόμους με μόνο κριτήριο την ενίσχυση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου των πολυεθνικών και των μονοπωλίων. Πιστές πάντοτε στις επιταγές και στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν ως αποτέλεσμα , την συρρίκνωση των κεκτημένων εργασιακών δικαιωμάτων καθώς και την καταστρατήγηση των ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών . το απαύγασμα λοιπόν όλων αυτών των νόμων έχει ως κύριο χαρακτηριστικό του, την τροχοπέδηση κάθε αγωνιστικής συνδικαλιστικής δράσης και κοινωνικής αντίδρασης που προκύπτει από την εφαρμογή τους με σκοπό το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, μια περιουσία που πηγάζει από το λαό και ανήκει στο λαό .Οι πιστοί υπηρέτες αυτής της βαρβαρότητας , οι αστικές κυβερνήσεις και τα κόμματα δορυφόροι τους, μπροστά στο φάσμα που εξυφαίνετε απειλητικά για τα σχέδια και τα κέρδη του κεφαλαίου, δεν διστάζουν να προβούν σε μέτρα καταστολής και φίμωσης ώστε να καταπνίξουν οποιαδήποτε αντίδραση πηγάζει από την λαϊκή δυσαρέσκεια, μέτρα που νομιμοποιούνται στο νομοθετικό πλαίσιο της ευρωπαϊκής ένωσης.
Στο πλαίσιο λοιπόν του κέρδους και της αειφόρου καπιταλιστικής ανάπτυξης ,όπως πολύ συχνά δηλώνουν κυβερνητικά στελέχη με βερμπαλιστικές κορώνες, μέσα από την πλειάδα των συστημικών ΜΜΕ έχουν ως στόχο να επηρεάσουν την κοινή γνώμη ότι είναι προς το συμφέρων του λαού οι εξαγγελίες των εκάστοτε κυβερνώντων, περί εξορθολογισμού των δημόσιων επιχειρήσεων και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Η αήθης κυβερνητική τακτική επέφερε την είσοδο των επιχειρήσεων στο χρηματιστήριο μετασχηματίζοντας το νομικό τους πλαίσιο έτσι ώστε , ο δρόμος προς την ιδιωτικοποίηση να είναι πλέον διάπλατα ανοιχτός. Άλλωστε είναι πασιφανές ότι η αιχμή του δόρατος όλων των κυβερνήσεων τουλάχιστον τα τελευταία 30 χρόνια ,είναι η συνεχής προσπάθεια αποδόμησης και απαξίωσης όλων των ΔΕΚΟ με την συνεχής υποδαύλιση τους έναντι του κοινωνικού συνόλου. Ο πρώτος κρίκος λοιπόν της αλυσίδας των ιδιωτικοποιήσεων μπήκε με την συγχώνευση οργανισμών και την είσοδο τους στο χρηματιστήριο, μετατρέποντας τες έτσι σε ανώνυμες εταιρείες επί κυβερνήσεων (ΠΑΣΟΚ). Την σκυτάλη έπειτα ανέλαβαν οι κυβερνήσεις ( ΝΔ & ΠΑΣΟΚ ) όπου τις παρέδωσαν στο ΤΑΙΠΕΔ σπάζοντας τες σε (θυγατρικές και μητρικές) και σαν άξιος συνεχιστής αυτής της πολιτικής η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τις τοποθέτησε στο υπερταμείο ψηφίζοντας μάλιστα από κοινού με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ το 2016 το νόμο για τις ΣΔΙΤ. Πρόκειται για τον ίδιο αυτό νόμο που σήμερα αξιοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ, για να προχωρήσει στην παρά πέρα ιδιωτικοποίηση, ο νόμος αυτός εισάγει την μέθοδο των ΣΔΙΤ ως τον πλέον προσοδοφόρο σχήμα αντί της ευθέως ιδιωτικοποίησης, αφού με αυτόν τον τρόπο οι ιδιωτικοί όμιλοι μπορούν να διασφαλίζουν υψηλή κερδοφορία την ίδια στιγμή που ενδεχόμενες ζημιές που μπορεί να προκύψουν στην πορεία, της σύμπραξης περνούν στο δημόσιο δηλαδή στις πλάτες του λαού.
Μέσα στον κυκεώνα των ιδιωτικοποιήσεων δεν θα μπορούσε επ΄ουδενί να απουσιάζει το ζήτημα του νερού. Για τη σπουδαιότητα του νερού ως φυσικού πόρου και την σημασία του ως το πολυτιμότερο αγαθό του πλανήτη καθώς αποτελεί τον κολοφώνα κάθε έμβιου οργανισμού αλλά και το μέτρο προόδου των ανθρώπινων κοινωνιών , είναι κάτι αδιαμφισβήτητο και αποδεκτό απ΄όλους. Άς αναλογιστούμε το ρόλο που παίζει το καθαρό πόσιμο νερό στην καθημερινότητα μας από την ποιο απλή οικιακή χρήση, μέχρι την βιομηχανική και αγροτική εκμετάλλευση αλλά και την αναγκαιότητα του σε θέματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, καθώς στο πολύ πρόσφατο παρελθών βιώσαμε την έξαρση της πανδημίας του Κορωναιού.
Η σημερινή ΕΥΑΘ που ανάγει την ιστορική της διαδρομή επί της ουσίας πίσω στο 1939 ως οργανισμός, υδρεύσεως Θεσσαλονίκης συγχωνεύτηκε το 1998 με τον οργανισμό αποχέτευσης δημιουργώντας έτσι, την ΕΥΑΘ Α.Ε η οποία το 2001 εισήχθη στο χρηματιστήριο. Η ΕΥΑΘ ΑΕ είναι ο μοναδικός φορέας υδροδότησης της πόλης έχοντας στην κατοχή της ,εκτός από πλειάδα εγκαταστάσεων και υποδομών ( Αγωγούς , Αντλιοστάσια, κτήρια κτλ ) που αποτελούν την πάγια περιουσία της εταιρείας ένα ακόμα σπουδαιότερο εχέγγυο της ταυτότητάς της, είναι το έμψυχο δυναμικό της Οι εργαζόμενοι της ευαθ που κατέχουν την τεχνογνωσία και την εμπειρία του δικτύου αποτελούν την σφραγίδα της εγγύησης της. Οι εργαζόμενοι της ΕΥΑΘ στο σύνολο τους δίνουν τον καθημερινό αγώνα στο έπακρο των δυνατοτήτων τους, για την διασφάλιση της απρόσκοπτης λειτουργίας του δικτύου την τελική ποιότητα του νερού που διανέμετε προς τον κοινωνικό ιστό της πόλης, καθώς και την εύρυθμη και ομαλή εξυπηρέτηση των πολιτών.
ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΕΣ – ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ
Εμείς ως εργαζόμενοι της ΕΥΑΘ αισθανόμαστε κομμάτι της εταιρείας και είμαστε περήφανοι για όλους τους συναδέλφους μας, που έχουν σταθεί στο ύψος των περιστάσεων σε πολύ δύσκολες και κρίσιμες στιγμές κατά το παρελθόν, υπερβάλλοντας εαυτών πολλές φορές για την αντιμετώπιση κρίσεων και μεγάλων βλαβών όπως το 2018 , με το σπάσιμο του αγωγού της Αραβυσού ίσως η μεγαλύτερη βλάβη στο δίκτυο των τελευταίων δεκαετιών. Εδώ αξίζει να γίνει ειδική μνεία για ους εργαζόμενους όλων των συνεργείων που με συνεχόμενο και εντατικό ρυθμό χωρίς σταματημό, κατάφεραν να αποκαταστήσουν και να επαναφέρουν σε κανονική λειτουργία το δίκτυο πολύ συντομότερα από το αναμενόμενο. ΟΙ εργαζόμενοι της βάρδιας στα αντλιοστάσια που χειρίζονται όλο το υδροδοτικό σύστημα της πόλης μέσο τηλεελέγχου ( SCADA ) επί 24ωρου βάσεως επτά μέρες την εβδομάδα, και φέρουν την ευθύνη της ομαλής και απρόσκοπτης διανομής του νερού καθώς και το νευραλγικό τμήμα του χημείου που με την επιστημονική του κατάρτιση , και τους δειγματοληπτικούς ελέγχους σε καθημερινή βάση διασφαλίζει την άριστη ποιότητα του νερού της ΕΥΑΘ. Εν ολίγοις η ΕΥΑΘ είναι ο θεματοφύλακας του νερού της Θεσσαλονίκης που βάση του δημόσιου χαρακτήρα της, το νερό αποτελεί ένα κοινωνικό αγαθό προσβάσειμο για όλους.
Η ιδιωτικοποίηση των ΕΥΑΘ – ΕΥΔΑΠ είναι η κορωνίδα και το κύριο μέλημα της τωρινής κυβέρνησης της ΝΔ, ώστε να περάσει στα χέρια ιδιωτών, άλλωστε η πολυεθνική SUEZ Γαλλικών συμφερόντων κατέχει το 5,46% των μετοχών της ΕΥΑΘ και δείχνει σθεναρό ενδιαφέρων για την απόκτηση ακόμα μεγαλύτερου ποσοστού μετοχών της εταιρείας, ώστε να μπορεί να έχει λόγο και έρεισμα στα διοικητικά πεπραγμένα. Δεν είναι όμως μόνο η SUEZ που θέλει να μπει στο παιχνίδι καθώς πολύ μνηστήρες ακόμη , εφοπλιστές επιχειρηματικοί όμιλοι επενδυτικά FANS εποφθαλμιούν τα κέρδη της, σε λίγες μέρες από σήμερα η ΕΥΑΘ ΑΕ θα συμμετάσχει στον διαγωνισμό για το μεγάλο έργο του φράγματος ΧΑΒΡΙΑ , μαζί με την μέτοχο της SUEZ και ακόμα έναν εταίρο κατασκευαστική εταιρεία. Η ΕΥΑΘ ΑΕ είναι σε θέση να γνωρίζει ότι η εισηγμένη εταιρεία της θεσσ/νίκης θα μετέχει στον διαγωνισμό ,με ποσοστό 30% ενώ η μέτοχος της SUEZ θα είναι επικεφαλής με ποσοστό συμμετοχής κοντά στο 40% αξίζει να σημειωθεί ότι το έργο θα ανατεθεί στον διάδοχο που θα επιλεγεί για περίοδο 30 ετών. Αν συνυπολογίσουμε και την ολοένα αυξανόμενη εργολαβοποίηση μεγάλου τμήματος του κύκλου εργασιών της εταιρείας αλλά και την πιστή τήρηση στο έπακρο όλων αντιδραστικών ,αντεργατικών νόμων που εφαρμόζει η εκάστοτε διορισμένη κομματική διοίκηση έχοντας ρόλο φερέφωνου της κυβερνητικής πολιτικής στο εσωτερικό της εταιρείας , αν μη τι άλλο είναι ενέργειες που ανοίγουν ολοένα περισσότερο την κερκόπορτα της ιδιωτικοποίησης.
Η μόνη ασπίδα προστασίας του δημόσιου χαρακτήρα της ΕΥΑΘ είναι η συσπείρωση και η πάλη των εργαζομένων, που από κοινού με τον λαό της Θεσσαλονίκης θα είναι η τροχοπέδη που θα βάλει φρένο στην εμπορευματοποίηση του νερού και θα δημιουργήσει της συνθήκες εκείνες , που θα καταστήσουν αναφαίρετο δικαίωμα την καθολική πρόσβαση σ αυτό το κοινωνικό αγαθό. Η λαϊκή βούληση για τον δημόσιο χαρακτήρα της ΕΥΑΘ και την ανάδειξη του νερού ως κοινωνικό αγαθό ,έχει εκφραστή κατά το παρελθόν όταν το 2014 το δημοψήφισμα που οργανώθηκε από τους εργαζόμενους της εταιρείας παράλληλα με τις αυτοδιοικητικές εκλογές ,έδωσε ένα ισχυρό ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση του νερού με ποσοστό 98%.Η ιστορία της ιδιωτικοποίησης του νερού έχει αποδείξει περίτρανα όπου εφαρμόστηκε σε όλο τον κόσμο ότι ο λαός, η πλατιά εργατική τάξη βγαίνει πάντα ζημιωμένη με υπέρογκες ανατιμήσεις του κόστους κατανάλωσης, χαμηλή ποιότητα υπηρεσιών ,ανύπαρκτες συντηρήσεις και έργα υποδομών με βασικότερο στοιχείο όλων την πολύ χαμηλή έως και επικίνδυνη πολλές φορές ποιότητα του νερού, μπροστά στην κερδοφορία του κεφαλαίου εκμηδενίζετε κάθε κοινωνική και ανθρωπιστική σταθερά .Εμείς από την πλευρά μας ως εργαζόμενοι της ΕΥΑΘ και ως ενεργοί σκεπτόμενοι πολίτες αυτής της πόλης, θα δίνουμε το παρών στις επάλξεις του αγώνα για την διασφάλιση της λαϊκής περιουσίας , μέσα από τον στίβο της συνδικαλιστικής δράσης, θα στήνουμε αναχώματα προς κάθε επιβούλευση και καταπάτηση των εργασιακών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων.
ΤΟ ΝΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ