Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Οι εκλογές του Ιουλίου είχαν σαν αποτέλεσμα την αλλαγή στα κυβερνητικά έδρανα. Έχουμε συνέχεια της ίδιας αντεργατικής, αντιλαϊκής, βάρβαρης πολιτικής. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα καλό. Για αυτό λέμε καμιά αναμονή, καμιά πίστωση χρόνου.
Είδαμε προχθές τη συνάντηση Μητσοτάκη με τον ΣΕΒ, το ΣΕΤΕ και τους άλλους εργοδοτικούς φορείς και μαζί με αυτούς τον Παναγόπουλο με την παρέα του. Εκεί όπως γράφουν σήμερα τα δημοσιεύματα οι βιομήχανοι της Βορείου Ελλάδας κατέθεσαν πρόταση ξανά, για τη νομοθέτηση ειδικών Οικονομικών ζωνών σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα, γύρω από τα μεγάλα λιμάνια σε όλη τη χώρα και τις βιομηχανικές ζώνες. Δηλαδή ειδικό καθεστώς φορολογικό για τα αφεντικά και τις εταιρείες και καθεστώς άγριας εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους όπου θα εξαιρούνται και από τις ελάχιστες συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τα ελάχιστα που έχουν απομείνει από εργατικά δικαιώματα, χωρίς ελέγχους και χωρίς συνδικαλιστική οργάνωση και δράση.
Εκεί βρισκόταν όπως είπαμε και ο Παναγόπουλος. Είδατε να πει τίποτα; Δίκαια και σωστά οι εργαζόμενοι τους χαρακτήρισαν συνδικαλιστική μαφία. Το μυαλό τους είναι τα ανταλλάγματα που θα δώσουν από τα δικαιώματά μας για να τους βοηθήσει ο Μητσοτάκης ώστε να ξανάκάτσουν στο σβέρκο μας και στις παχυλές αμειβόμενες θέσεις τους, με τη βοήθεια του συνδικαλιστικού της Ασφάλειας, των μπράβων, των ΜΑΤ και των δικαστηρίων, της ίδιας της μεγαλοεργοδοσίας.
Ξεκίνησαν τα παζάρια από ότι μαθαίνουμε για τις εξαιρέσεις των κλαδικών συμβάσεων, για τη μονομερή προσφυγή των εργαζομένων στον ΟΜΕΔ και άλλα πολλά. Έφτασαν στο σημείο να πρωτοστατούν στην ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης. Εκεί που κάθονταν στο ίδιο τραπέζι όχι μόνο δεν υπερασπίστηκαν ότι έχει απομείνει από τα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα αλλά αποκαλύφθηκε ότι έχουν συμφωνήσει με τους εργοδότες για Εθνικό επαγγελματικό ταμείο, δηλαδή την απαλλαγή των εργοδοτών, την εισαγωγή της ιδιωτικής ασφάλισης, το τζογάρισμα των μισθών των εργαζομένων, το τάισμα των κορακιών των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών και των διαφόρων επενδυτών του κόπου, της δουλειάς και του αίματος των εργαζομένων. Αφού απέκτησαν τεχνογνωσία από το επαγγελματικό ταμείο του φαρμάκου και έφαγαν τα λεφτά των εργαζομένων, τώρα ζητούν να το γενικεύσουν σε πανεθνικό επίπεδο, πρωτοστατώντας στην ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, παραμονές της κυβερνητικής επίθεσης.
Η πάλη για την υπεράσπιση της ζωής μας των δικαιωμάτων μας, η πάλη για σύγχρονους ορους δουλειάς, αμοιβής, ασφάλισης και συνολικά της ζωής μας, δε μπορεί να ξεχωριστεί από τον αγώνα για να ανασυντάξουμε το κίνημά μας, για να απαλλαγεί από τη συνδικαλιστική μαφία, από την καταστροφική για τους εργαζόμενους θεωρία του κοινωνικού εταιρισμού, δηλαδή της εργοδοτικής προπαγάνδας ότι οι εργάτες και αφεντικά έχουν κοινό συμφέρον και στόχους.
Θέλουμε σήμερα να κάνουμε μία νέα αρχή. Συζητάμε με αγωνιστές και συνδικαλιστές που έχουν αγωνία για το σήμερα και το αύριο. Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με αυτήν την κατάσταση. Η ανασυνταξη, η ανασυγκρότηση των συνδικάτων του εργατικού κινήματος επείγει. Ανασύνταξη για τον προσανατολισμό του, που είναι το κύριο και το βασικό. Να αφήσουμε πίσω τον συμβιβασμό, την ηττοπάθεια, τη λογική του μικρότερου κακού. Να τραβήξουμε μπροστά σηκώνοντας ξανά την πίστη στη δύναμη μας, στο οργανωμένο αγώνα μας, στην ταξική πάλη.
Θα συναντηθούμε αγωνιστές που ξεκινήσαμε από διαφορετικές αφετηρίες. Με άλλους οι δρόμοι μας χώρισαν τα προηγούμενα χρόνια των αυταπατών, της εξαπάτησης, των ψεύτικων ελπίδων. Τα σωματεία, οι ομοσπονδίες και οι αγωνιστές συνδικαλιστές που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ πήραμε τη σημερινή πρωτοβουλία. Θέλουμε να υπάρχει και συνέχεια στην Αθήνα στο τέλος Σεπτέμβρη. Ανοίγουμε την ανθρώπινη αλυσίδα των αγωνιστών, των συνδικάτων, για να οργανώσουμε την πάλη μας. Περισσότεροι να ανοίξουμε μία νέα σελίδα στη συγκέντρωση δυνάμεων για την προάσπιση των συνδικάτων, του δικαιώματος στην απεργία, στην κοινωνική ασφάλιση, για την κατάργηση όλων των αντεργατικών αναδιαρθρώσεων και μεταρρυθμίσεων, για μία νέα άνοδο της πάλης ενάντια στους επιχειρηματικούς ομίλους, τα κόμματα που τους υπηρετούν και την εξουσία τους.
Οι εξελίξεις παγκόσμα προμηνύουν νέα κατρακύλα της παγκόσμιας οικονομίας σε ύφεση παραπέρα όξυνση των αντιθέσεών. Τα ανταγωνιστικά ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα ετοιμάζονται για όλα τα ενδεχόμενα. Παλιέ συμφωνίες και συμμαχίες σπάνε , ένας νέος κύκλος εξοπλισμών βρίσκεται σε εξέλιξη τεράστια γεωπολιτικά συμφέροντα συγκρούονται και με τα όπλα σε πολλές γωνίες του πλανήτη.
Είναι βέβαιο ότι η αστική τάξη και οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες της δεν επαναπαύονται στις δάφνες τους στην υποχώρηση δηλαδή του κινήματος και στο αρνητικό για τους λαούς συσχετισμό.
Ξέρουν καλά ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο τίποτα δεν είναι ακούνητο και σταθερό ότι μπροστά στις εξελίξεις υπάρχει ο κίνδυνος της πολιτικής αστάθειας και μιας νέας ανόδου της ταξικής πάλης. Για αυτό παίρνουν τα μέτρα τους και κλιμακώνουν με όλα τα μέσα την αντιλαϊκή επίθεση.
Η κυβέρνηση της ΝΔ ξεκίνησε με φόρα την επίθεση στα συνδικαλιστικά δικαιώματα πιστοί στο δόγμα νόμος και τάξη δεν κρύβει τις προθέσεις της που δεν είναι άλλες από το τσάκισμα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος θέλει να βάλει τα σωματεία στο γύψο. Μετά τον απεργοκτόνο νόμο του ΣΥΡΙΖΑ η ΝΔ ανακοίνωσε νέο συνδικαλιστικό νόμο που θα αντικαταστήσει τον 12/64 θα καταργήσει στην ουσία καταστατικά σωματείων και κάθε μορφή δημοκρατικής συλλογικής διεργασίες του κινήματος όπως είναι η ΓΣ των σωματείων και θα επιβάλει την δημιουργία ηλεκτρονικού μητρώου μελών αλλά και ηλεκτρονική ψηφοφορία. Για να μπορούν κυβέρνηση και εργοδότες να ελέγχουν τα σωματεία να ξέρουν ανά πάσα ώρα και στιγμή ποιος εργαζόμενος ή εργαζόμενη είναι μέλη σωματείου, αν έχει αγωνιστικές διαθέσεις μιας και θα ξέρουν αν συμμετέχει σε διαδικασίες του κινήματος. Έτσι θα μπορεί να μην προσλαμβάνει ή και να απολύει κάθε εργαζόμενο που τον ενοχλούν οι ιδέες η δράση του η αγωνιστική στάση του, άσε που δεν χρειάζεται πλέον να αιτιολόγηση για την απόλυση από την μεριά της εργοδοσίας. Για αυτό φρόντισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα σε όλο το λαό την εργατική τάξη σε όλα τα σωματεία σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή να μην κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια περιμένοντας από κάποιον άλλο να μπει μπροστά και να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Το πρώτο βήμα που πρέπει άμεσα να κάνουμε είναι το εξής : Κάθε κλαδικό και επιχειρησιακό σωματείο να πάρει απόφαση άμεσης απεργιακής απάντησης όποτε η κυβέρνηση τολμήσει και φέρει αυτές τις τροπολογίες. Ήδη έχουν παρθεί δεκάδες αποφάσεις. Μπορεί να δημιουργηθεί μια μεγάλη συσπείρωση, να καλλιεργηθεί αγωνιστικό κλίμα κόντρα στην επίθεσή.
Αξίζει να πούμε κάποια πράγματα παραπάνω για αυτό το θέμα : Για μας είναι καθαρό, ότι το «ηλεκτρονικό μητρώο» έχει προφανή στόχο το φακέλωμα των συνδικαλιστών και των εργαζομένων – μελών του σωματείου, εντείνοντας την κρατική – εργοδοτική τρομοκρατία και τον αυταρχισμό.
Οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες θα ενισχύουν την αποξένωση των εργαζομένων από τα συνδικάτα. Γι’ αυτό προωθούν αυτά τα μέτρα, επειδή δεν θέλουν συνδικάτα – ζωντανές εστίες οργάνωσης αγώνων, όπου οι εργαζόμενοι θα συμμετέχουν ενεργά με τη φυσική παρουσία τους, τη ζωντανή συζήτηση και αντιπαράθεση, την καθημερινή δράση.
Για κερασάκι στην τούρτα και απογειώνοντας την πρόκληση, η κυβέρνηση σχεδιάζει – σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα – τη δημιουργία ειδικής ιστοσελίδας με ευθύνη της εργοδοσίας, στην οποία θα μπορούν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να δημοσιοποιούν τις ανακοινώσεις τους ηλεκτρονικά!
Τέτοιες μεθοδεύσεις, όμως, πραγματικό στόχο έχουν να περιορίσουν τη φυσική παρουσία των συνδικαλιστών στο χώρο δουλειάς για ενημέρωση και συζήτηση με τους εργαζόμενους, με το πρόσχημα ότι η εργοδοσία εξασφαλίζει τάχα με άλλους τρόπους αυτήν την επικοινωνία, καλλιεργώντας ταυτόχρονα τη λογική της ταξικής συνεργασίας, αφού η εργοδοσία εμφανίζεται να διευκολύνει δήθεν τη συνδικαλιστική δράση, ενώ στην πραγματικότητα την περιορίζει και την καθιστά «ακίνδυνη» για τα συμφέροντά της.
Ο κρατικός έλεγχος και το φακέλωμα στα συνδικάτα, σε συνδυασμό με την εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, στόχο έχουν να βάλουν επιπλέον εμπόδια στη οργάνωση αγώνων μπροστά στον νέο γύρο της αντεργατικής επίθεσης. Γι’ αυτό πρέπει να πάρουν μαχητική απάντηση από τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα τους.
Χρειάζεται να αναπτυχτεί και ο εξής προβληματισμός:
Ποιος θα οργανώσει αυτή την πάλη ;
Μήπως έχουν να περιμένουν κάτι οι εργαζόμενοι από τα τσιράκια της ξεπουλημένης και ξεπεσμένης νόθας πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ και του ΕΚΘ που δεν έχουν καμία σχέση με τους αγώνες της εργατικής τάξης το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να υπονομεύουν και να ξεπουλάνε κάθε αγωνιστική διάθεση και πρωτοβουλία των εργαζόμενων. Ποιος ξέχασε ότι πριν λίγους μήνες στο συνέδριο του ΕΚΘ αστυνομικός από το συνδικαλιστικό της ασφάλειας, όχι μόνο παρακολουθούσε αλλά ήταν και έτοιμος να ψηφίσει ως αντιπρόσωπος.
Θα αναφερθώ μόνο σε 2-3 παραδείγματα των τελευταίων μηνών που χαρακτηρίζουν την πλειοψηφία του ΕΚΘ.
Τους τελευταίους μήνες είχαμε κινητοποιήσεις στους εργολαβικούς ων ΕΛΠΕ, στους εργαζομένους στην υπηρεσίας διαχείρισης των κόκκινων δανείων της Πειραιώς και των εργαζομένων της Σιδενόρ. Κάθε κινητοποίηση είχε διαφορετικό περιεχόμενο όμως όλες κινδύνεψαν από την επίθεση της εργοδοσίας με δικαστικές αποφάσεις και με άλλους τρόπους να διωχθούν, να βγουν παράνομες. Στο απλό ζήτημα που θέσαμε ως ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ η διοίκηση του ΕΚΘ να καλύψει συνδικαλιστικά τους εργαζόμενους οι δυνάμεις αυτές σου πετάνε αλλά λόγια να αγαπιόμαστε. Τη μια επικαλούνται την ΟΤΟΕ και ότι δεν μπορούν να πάνε κόντρα στις Ομοσπονδίες του κλάδου, τη άλλη ότι θα δουν τι θα ποινή οι εργαζόμενοι και ότι άλλη δικαιολογία θέλεις αρκεί να αποφύγουν να πάρουν ξεκάθαρη θέση.
Παλεύουμε για σωματεία μαζικά αγωνιστικά που μόνο οι εργαζόμενοι θα έχουν λόγο μέσα σε αυτά απαλλαγμένα από τους ρουφιάνους της εργοδοσίας και της κάθε κυβέρνησης. Στόχος των σωματείων θα πρέπει να είναι η οργάνωση αγώνων για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, τα σωματεία πρέπει να είναι χώροι που οι εργαζόμενοι θα μπορούν να λένε ελεύθερα αυτό που πιστεύουν θα βρίσκουν το κουράγιο και την δύναμη να αποτρέπουν την όποια παραβίαση εργατικών δικαιωμάτων.
- Απέναντι στην επίθεση που μας γίνεται ή τα ψίχουλα που μας πετάνε κατά καιρούς, να διεκδικήσουμε σύγχρονους όρους δουλειάς, αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, διεύρυνση των κοινωνικών παροχών.
- Στη βάση αυτή σήμερα δεν μπορούμε πάρα να ξεκινήσουμε των αγώνα από την ανάκτηση των απωλειών, προβάλλοντας επιθετικά τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και τις δυνατότητες που αντικειμενικά υπάρχουν για την ικανοποίησή τους.
- Θέλουμε τα σωματεία πραγματικά με δράση και υπόσταση, ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων σε συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες και όχι εργοδοτικοί γραφειοκρατικοί μηχανισμοί που στήνονται από εργοδότες, κυβερνήσεις, νόθες διαδικασίες και μπράβους της νύχτας.
- Θέλουμε ένα κίνημα που δε θα παζαρεύει πόσα δικαιώματα θα χάσουν κάθε φορά οι εργαζόμενοι, δε θα είναι ουρά και όχημα της κάθε αντιλαϊκής κυβέρνησης. Αυτό το ζήσαμε έντονα με την στάση των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ μέσα στην κρίση και το απορρίπτουμε. Αυτές οι ηγεσίες δεν μπορούν ούτε θέλουν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων και να διεκδικήσουν.
- Ένα κίνημα που θα έχει σταθερό μέτωπο υπεράσπισης των εργαζομένων απέναντι στους επιχειρηματικούς μονοπωλιακούς ομίλους και σε κάθε κυβέρνηση που τους υπηρετεί.
Με βάση όλα αυτά σήμερα σας μοιράσαμε σήμερα εδώ δυο κείμενα:
- Ένα σχέδιο ψηφίσματος για όλα τα σωματεία ενάντια στον προσπάθεια της ουσιαστικής διάλυσης των συνδικάτων και παράλληλα για απεργιακές αποφάσεις.
- Το πλαίσιο πάλης για το επόμενο διάστημα που θα παρουσιάσουμε στην αυριανή συνέντευξη τύπου.
Καλούμε κάθε συνάδελφο, συναγωνιστή που έχει να προσθέσει, να προτείνει κάτι επιπλέον να πάρει το λόγο και για τα δυο αυτά κείμενα.
Στις μέρες που μας απομένουν να φτάσουμε σε όσους περισσότερους εργασιακούς χώρους μπορούμε με το κάλεσμα του ΠΑΜΕ για το συλλαλητήριο το Σάββατο στη ΔΕΘ 6μμ στη πλατεία Αριστοτέλους να επιδιώξουμε την ουσιαστική συζήτηση με τους συναδέλφους για τις εξελίξεις πάνω στο πλαίσιο του ΠΑΜΕ , οργανώνουμε συνελεύσεις σωματείων και συσκέψεις να εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια για την συμμετοχή του κόσμου , να δουλέψουμε με τα μητρώα μελών για να μην ξεχάσουμε κανέναν. Κάθε σωματείο να φροντίσει να έχει πανό , σημαίες και ντουντούκα να βρισκόμαστε από νωρίς στον χώρο της συγκέντρωσης για την συγκρότηση και την περιφρούρηση.
ΚΑΝΕΝΑΣ «ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΗ»
ΔΕ ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ
ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΤΡΕΜΟΥΝ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΗ ΝΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΝΙΚΕΣ, ΣΕ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ
