Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,

Χαιρετίζουμε όλους τους εργαζόμενους που δίνουν σήμερα το παρόν και εδώ και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας ενάντια στον “μεταμνημονιακό προϋπολογισμό” της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που δεν υπολείπεται σε τίποτα τόσων άλλων προηγούμενων μνημονιακών προϋπολογισμών.

Χαιρετίζουμε τους 15.000 συνταξιούχους που έδωσαν το παρόν τους το Σάββατο από κάθε μεριά της χώρας. Συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα, βροντοφωνάζοντας πως δεν πέφτουν στις προπαγανδιστικές παγίδες που στήνει η κυβέρνηση πετσοκόβοντας το βιός των απομάχων της δουλειάς.

Είναι πρόκληση να πανηγυρίζουν για τον τάχα μεταμνημονιακό προϋπολογισμό, την ώρα έχουν μετατρέψει όλη την Ελλάδα σε ένα γιγαντιαίο ΝΑΤΟϊκό αεροπλανοφόρο, διαθέτοντας αφειδώς 4 δις ευρώ ετησίως για εξοπλισμούς θανάτου, εμπλέκοντας τη χώρα μας σε επιδρομές θανάτου και ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που μας φέρνουν ολοένα και πιο κοντά στο μάτι του κυκλώνα του πολέμου.

Μειώνουν τη χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων κατά 65 εκ. ευρώ, ενώ ήδη μετράμε θανάτους λόγω σοβαρών ελλείψεων σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, αλλά και υλικοτεχνικό εξοπλισμό στα νοσοκομεία, ενώ η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας είναι στην ουσία ανύπαρκτη.

Θέλουν να μετατρέψουν τις δημόσιες μονάδες υγείας σε «αυτοτελείς επιχειρηματικές μονάδες» που θα καλύπτουν ολοένα μεγαλύτερο μέρος του κόστους λειτουργίας, συμπεριλαμβανομένης και της μισθοδοσίας, από την «πώληση» υπηρεσιών υγείας σε ασθενείς και ασφαλιστικά ταμεία. Μπάζουνε δηλαδή για τα καλά τα αρπακτικά στον κλάδο της Υγείας.

Μειώνουν την κρατική χρηματοδότηση προς τα ασφαλιστικά ταμεία κατά 935 εκ. ευρώ, αυξάνοντας τη συμμετοχή των ασφαλισμένων σε μια σειρά φάρμακα και εξετάσεις, ενώ μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες και ιδιωτικοί όμιλοι υγείας έχουν τεράστια κέρδη. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην υγεία, για το οποίο έχουν τεράστιες ευθύνες και η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Την ώρα που μειώνουν τα ήδη ελλειμματικά επιδόματα ανεργίας κατά 63 εκ. ευρώ, αυξάνουν κατά 191 εκ. ευρώ τα προγράμματα επιδότηση εργοδοτών. Δίνουν δηλαδή ζεστό χρήμα και τζάμπα εργαζόμενους στις επιχειρήσεις.

Αυξάνεται η φορολόγηση των λαϊκών οικογενειών κατά 1 δις ευρώ, ενώ οι συντελεστές των μεγαλοεπιχειρηματιών μειώνονται.

Μετά τα κροκοδείλια δάκρυα που έχυσαν τον περασμένο Νοέμβρη για τις καταστροφικές πλημμύρες στη Μάνδρα και το καλοκαίρι για τις τρομακτικές πυρκαγιές στο Μάτι, όπου λίγες μέρες πριν θρηνήσαμε το εκατοστό θύμα, τα κονδύλια για την αντιπλημμυρική, αντιπυρική και αντισεισμική προστασία, για τη δασοπροστασία και την πυρόσβεση παραμένουν καθηλωμένα στα επίπεδα των προηγούμενων χρόνων.

Ιδού λοιπόν ο πρώτος “μεταμνημονιακός προϋπολογισμός”, ιδού το “τέλος των μνημονίων”, ιδού η “επιστροφή στην κανονικότητα”, ιδού η “νέα εποχή”. Η “έξοδος” από τα μνημόνια τους δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα την “είσοδο” στα μνημόνια. Όλα τα αντεργατικά μέτρα διατηρούνται στο ακέραιο, ενισχύονται κι εφαρμόζονται χωρίς παρέκκλιση.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ακολουθεί την ίδια ρότα, βαδίζει απαρέγκλιτα στο ίδιο μονοπάτι ισοπέδωσης των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων προς συμφέρον του μεγάλου κεφαλαίου. Λένε, ότι μας έβγαλαν από τα μνημόνια, αλλά μας έβγαλαν από τα ρούχα μας!

Με το άλλοθι του “πρώτη φορά Αριστερά” ο ΣΥΡΙΖΑ εγκλώβισε, κορόιδεψε, δημιούργησε εντέχνως και μελετημένα προσδοκίες στον ήδη εξαθλιωμένο λαό, προκειμένου να κερδίσει χρόνο και να εφαρμόσει ακόμα γρηγορότερα και με όσο λιγότερες αντιδράσεις όσους αντεργατικούς και αντιλαϊκούς νόμους δεν κατάφεραν να εφαρμόσουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Με τις πλάτες των ξεπουλημένων ηγεσιών ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ έφερε τον απεργιοκτόνο νόμο. Με τις ευλογίες της ΝΔ εφάρμοσε το χθεσινό νόμο Βρούτση, σημερινό νόμο Βρούτση – Αχτσιόγλου, σε μια προσπάθεια όχι μόνο να διατηρήσει τους μισθούς στα τάρταρα και τις εργασιακές σχέσεις λάστιχο, αλλά πρωτίστως για να χτυπήσει το εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα, να το κάμψει, να μετατρέψει τα όργανά του σε “Κοινωνικούς Εταίρους” που θα συνδιαλέγονται με τους επιχειρηματικούς ομίλους και την εκάστοτε κυβέρνηση σε στρογγυλές τράπεζες, σφίγγοντας στο τέλος των συνομιλιών τα χέρια και χαμογελώντας στις κάμερες.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό της Χαλυβουργικής, όπου οι εργοδοσία καλούσε τους εργαζόμενους να “διεκδικήσει” επιδοτήσεις για λογαριασμό της, την ίδια στιγμή που τους τρομοκρατούσε με επιχειρήματα τύπου “οι αγώνες των εργαζομένων κλείνουν τις επιχειρήσεις”. Σήμερα έβαλε “λουκέτο” η Χαλυβουργική, χωρίς να έχουν προηγηθεί αγώνες των εργαζομένων. Το ΠΑΜΕ είχε δίκιο! Οι εργάτες του διπλανού εργοστασίου είχαν δίκιο! Οι ηρωικοί χαλυβουργοί της Ελληνικής Χαλυβουργίας που 9 μήνες πάλευαν για τα ίδια πράγματα, για να μη δουλεύουμε για 500 ευρώ, για να μην κλείνουν τα εργοστάσια! Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους, οδηγεί βιομηχανίες στρατηγικής σημασίας να κλείνουν, ενώ θα μπορούσαν να στηρίξουν την ανάπτυξη προς όφελος του λαού, στο πλαίσιο μιας οικονομίας που θα υπηρετούσε τις λαϊκές ανάγκες.

Το δικαίωμά των εργαζομένων στη σταθερή και αξιοπρεπή δουλειά με δικαιώματα δεν χαρίζεται από κανέναν. Κατακτιέται με τον αγώνα, την ταξική πάλη και σε σύγκρουση με το σύστημα της εκμετάλλευσης, τα αδιέξοδα και την αναρχία του οποίου τα “φορτώνονται” οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.

Οι εργαζόμενοι έχουμε αποδείξει, ότι ένα τέτοιο συνδικαλιστικό κίνημα θέλουμε. Τρανταχτά παραδείγματα είναι τα 530 Συνδικάτα που κατέθεσαν σχέδιο νόμου για την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης. Η απεργία του Γενάρη ενάντια στον απεργιοκτόνο νόμο κόντρα στη στάση συναίνεσης και συμβιβασμού της ηγεσίας της ΓΣΕΕ και πρόσφατα η απεργία στις 28/11, όπου η ηγεσία ΓΣΕΕ κυριολεκτικά σύρθηκε πίσω από τις χιλιάδες αποφάσεις Σωματείων και αναγκάστηκε να προκηρύξει κάτω από την πίεση και την αγανάκτηση των εργαζομένων απεργία στις 28/11. Προσπάθησε να μπερδέψει με το παιχνίδι των ημερομηνιών, να θολώσει τα νερά, αλλά η τακτική της δεν της βγήκε. Τα Σωματεία, τα Εργατικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες απάντησαν στην προσπάθεια υποδαύλισης, στους τακτικισμούς και την ωμή τρομοκρατία με μαχητικά απεργιακά συλλαλητήρια.

Το όργιο νοθείας που αποκαλύπτεται καθημερινά σε μια σειρά Συνέδρια Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών, αλλά και Σωματείων, τα Σωματεία της εργοδοσίας που στήνονται μόνο και μόνο για την παραγωγή αντιπροσώπων στα τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα, για την εκλογή στα όργανα διοίκησης ακόμα και εργοδοτών, φανερώνει περίτρανα, πως κυβέρνηση, εργοδοσία και η ηγεσία της ΓΣΕΕ ένα στόχο έχουν, να βάλουν το εργατικό κίνημα στο γύψο.

Ο πρόσφατος πραξικοπηματικός αποκλεισμός της ΔΑΣ από το ΔΣ του ΟΑΕΔ ως εκπροσώπου των εργαζομένων και η αντικατάστασή του από  διευθυντικό στέλεχος του Σκλαβενίτη, δηλαδή του μεγαλύτερου εργοδότη της χώρας, φανερώνει  πως οι ταξικές δυνάμεις αποτελούν  αγκάθι για το σχεδιασμό και τη γραμμή της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ.

Στη ΓΣΕΕ οι σύγχρονοι Λικιαρδόπουλοι, Μακρήδες και Θεοδωρήδες έχουν βρει από το ΠΑΜΕ τον μάστορά τους και τους κάνουμε ακόμα πιο καθαρό ότι δεν θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί. Ως εδώ με τον εργατοπατερισμό και το ξεπούλημα των αγώνων, τις νοθείες και τις απάτες τους! Θα τους αλλάξουμε τα φώτα!

Λογάριασαν  χωρίς τον ξενοδόχο. Δεν θα τους επιτρέψουμε να χτίσουν την καπιταλιστική τους ανάκαμψη πάνω στα ερείπια των εργατικών – λαϊκών δικαιωμάτων, πάνω στο αίμα των εκατοντάδων εργαζομένων που έχασαν τη ζωή τους τον προηγούμενο χρόνο την ώρα που πάλευαν για το μεροκάματο.

Έχουμε επίγνωση, ότι ο αγώνας θα είναι δύσκολος και σκληρός, όμως με οργάνωση των εργαζομένων σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο ενάντια στην εργοδοσία και το κράτος της μπορούμε να μετράμε νίκες. 

Όπλο μας είναι η κοινή δράση, η συμμαχία των εργατοϋπαλλήλων με τους μικρούς αγρότες, με τους αυτοαπασχολούμενους απέναντι στον κοινό εχθρό, τους επιχειρηματικούς ομίλους, το κράτος και τα κόμματα τους.

Συνεχίζουμε ακόμα πιο δυνατά! Όλοι μαζί στην πορεία στη Βουλή!