Συνάδελφοι,

Με την απεργία μας σήμερα δίνουμε συνέχεια σε ένα πολύμηνο και σκληρό αγώνα που έχουμε ξεκινήσει μέσα στους χώρους δουλειάς, με παρεμβάσεις στο Σύνδεσμο των Κατασκευαστών και τις κατασκευαστικές εταιρίες, στα αρμόδια υπουργεία και τους άλλους κρατικούς φορείς, με σκοπό την υπογραφή κλαδικών συμβάσεων εργασίας με πραγματικές αυξήσεις στα μεροκάματα και τους μισθούς.

Ταυτόχρονα, δυναμώνουμε τον αγώνα μας για μέτρα προστασίας των ανέργων, μέτρα που θα διασφαλίζουν τη δυνατότητα να έχουμε δουλειά με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, να μπορούμε να βγούμε στη σύνταξη, να παίρνουμε σύνταξη και όχι ψίχουλα. Μια δυνατότητα, που έχουν χάσει χιλιάδες συνάδελφοι ως συνέπεια των αντεργατικών – αντιασφαλιστικών νόμων και των συνεπειών της μακρόχρονης ανεργίας.

Δεν υποχωρούμε και διεκδικούμε κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, που αύξησαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωσαν τις συντάξεις και τις παροχές που έχουμε πληρώσει με πολύ ιδρώτα και κόπο.

Διεκδικούμε, εδώ και τώρα, να αναγνωριστούν και να διανεμηθούν στον κλάδο τα «υπέρ αγνώστων» ένσημα.

Συνάδελφοι,

Με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι ο κλάδος μας, συσπειρωμένος γύρω από την Ομοσπονδία μας και τη γραμμή πάλης και αιτημάτων που βάζει μπροστά τις δικές μας ανάγκες, είναι σε καλύτερη θέση να αντιμετωπίσει την μεγαλοεργοδοσία και τις δυνάμεις που τη στηρίζουν.

Πατάμε πάνω στις μάχες που δώσαμε με επιτυχία το προηγούμενο διάστημα και είχαμε θετικά αποτελέσματα σε μια σειρά εργασιακούς χώρους, με αυξήσεις στα μεροκάματα, που δείχνουν ότι έχουμε δυνατότητες, ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό που πετύχαμε μετά από σκληρές απεργιακές μάχες. Αυτός ο αγώνας στον Αστέρα της Βουλιαγμένης, την ανάπλαση του Φαληρικού Όρμου, σε άλλα εργοτάξια στην Αττική, συμβάλλει συνολικά στη μάχη που δίνουμε. Μας τροφοδοτεί με αισιοδοξία και πείσμα. Αυτός ο αγώνας, που καθημερινά παλεύουμε να γενικευτεί σε όλη τη χώρα, θα υποχρεώσει αργά ή γρήγορα τη μεγαλοεργοδοσία να υπογράψει κλαδική σύμβαση εργασίας μετά από 9 ολόκληρα χρόνια που αρνείται πεισματικά. Τώρα, συνεχίζει να παίζει το παιχνίδι των καθυστερήσεων. Γνωρίζουμε καλά αυτή τη ταχτική. Γνωρίζουμε ακόμη καλύτερα πώς να την αντιμετωπίσουμε. Με τον αγώνα μας, με τη συσπείρωση γύρω από τα Συνδικάτα και την Ομοσπονδία μας, με ακούραστη παρέμβαση με σχέδιο μέσα στους χώρους δουλειάς. Ακόμα και εκεί, που η εργοδοσία ελίσσεται, φαίνεται να κάνει πίσω, εμείς δεν πρέπει να ησυχάζουμε. Μπροστά μας «κάνουν πίσω» και υπογείως βάζουν σε λειτουργία όλους τους μηχανισμούς για να τρομοκρατήσουν τους εργάτες, να δυναμώσουν την εκμετάλλευση. Εμείς δε σταματάμε τον αγώνα. Μαζί με τους οικοδόμους και τους εργαζόμενους στις Κατασκευές ό,τι κερδίζουμε με τον αγώνα μας θα επιβάλλουμε και την εφαρμογή του.

Συνάδελφοι,

Η απεργία μας είναι απάντηση στα ψέματα της κυβέρνησης που συνεχίζει το ίδιο βιολί. Ενώ, εμείς ζούμε από πρώτο χέρι τη βαρβαρότητα, τους αντιλαϊκούς νόμους που έχει ψηφίσει, όπως έκαναν και οι προηγούμενοι, αυτοί θέλουν να μας πείσουν από τα μπαλκόνια και τις πολυθρόνες των γραφείων τους ότι «εγένετο φως», ότι ξεμπερδέψαμε με τα μνημόνια, τα αντεργατικά μέτρα, την άγρια εκμετάλλευση από τη μεγαλοεργοδοσία.

Είναι επαγγελματίες ψεύτες. Επαγγελματίες δημαγωγοί και έμποροι ψεύτικων προσδοκιών. «Μανούλες» στην υπηρεσία των αφεντικών, οι καλύτεροι «υπάλληλοι». Τόσο, που ξεδιάντροπα λένε, ότι «τελείωσαν τα μνημόνια» και την ίδια ώρα ούτε ένας αντεργατικός νόμος που τα συνοδεύει δεν έχει πειραχτεί ούτε στο ελάχιστο. Ακόμα και ο πιο εμβληματικός νόμος για τον κατώτερο μισθό, ο νόμος Βρούτση, εφαρμόζεται μέχρι κεραίας από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Είναι ξεδιάντροποι!!

Μην κάνει εντύπωση σε κανέναν. Έτσι θα συνεχιστεί το έργο με ακόμη μεγαλύτερη ένταση, αφού βρισκόμαστε πριν τις εκλογές και οι κυβερνώντες μας έχουν συνηθίσει στα πολλά «θα» και σε διαρκή προσπάθεια να παρουσιάζουν την κόλαση με παράδεισο.

Από τη μια, θα λένε ότι δουλεύουν για μας, ότι σχεδιάζουν για το καλό μας, θα πετάνε και λίγα ψίχουλα για να μας πείσουν και από την άλλη, θα ακονίζουν τα ψαλίδια των νέων περικοπών και των νέων βασάνων για μας, για να θωρακίσουν τα κέρδη των λίγων.

Από τη μια, θα μας μιλάνε για ευημερία και ασφάλεια και από την άλλη, θα πολλαπλασιάζουν τους κινδύνους για το λαό μας, δίνοντας «γη και ύδωρ» στα γεράκια του ΝΑΤΟ και στα ιμπεριαλιστικά σχέδια για τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Τους λέμε καθαρά: «Δεν τσιμπάμε, δεν ξεγελιόμαστε. Θα πορευτούμε με οδηγό τις δικές μας ανάγκες, που δεν χωράνε στο δρόμο του κεφαλαίου, που γεννάει εκμετάλλευση, φτώχεια και πολέμους».

Συνάδελφοι,

Η απεργία είναι βήμα για την κλιμάκωση του αγώνα. Είναι η ζωντανή, μαχητική, αποφασιστική προετοιμασία του κλάδου για την επιτυχία της Γενικής Απεργίας, σε όλη τη χώρα, στις 28 Νοέμβρη.

Μια απεργία, που η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, σε συνεννόηση με την κυβέρνηση και το ΣΕΒ έκαναν τα πάντα να μην αποφασιστεί. Έπαιξαν πάλι το γνωστό παιχνίδι των ημερομηνιών. Αφού πρώτα είδαν ότι δεν τους έβγαινε το χαρτί να μη γίνει καθόλου απεργία, να μη βγουν σε γενική απεργιακή μάχη χιλιάδες εργάτες και υπάλληλοι.

Θέλουν «σιγή νεκροταφείου» για να υλοποιούν χωρίς εμπόδια τους αντεργατικούς σχεδιασμούς. Ο εργοδοτικός, κυβερνητικός συνδικαλισμός, διαχρονικά, δίνει χέρι βοήθειας στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.

Είναι αδίστακτοι!! Έφτασαν να ζητάνε την παρουσία της αστυνομίας και του «συνδικαλιστικού» της Ασφάλειας μέσα στα συνδικάτα, στις συνελεύσεις και τα συνέδρια των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Γιατί όλα αυτά; Για να έχουν εξασφαλισμένη τη δυνατότητα να συνεχίζουν να δίνουν στήριξη στη γραμμή της εργοδοσίας. Να ανακόπτουν από τα πάνω, «θεσμικά», όποια φωνή αντίστασης ξεπηδάει από τα κάτω, όποιο αγωνιστικό ρεύμα γεννιέται ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, να βάζουν εμπόδια με ημερομηνίες που στοχεύουν στο αδυνάτισμα των αγώνων. Να μπορούν να εκστομίζουν τις ανοησίες τους και να ανακαλύπτουν «κομμουνιστικό δάκτυλο» στους αγώνες, για να χωρίσουν τους εργαζόμενους και να βγάλουν λάδι τα αφεντικά τους. Με σημαία τους τον αντικομμουνισμό, όπως έκαναν και οι παλιότεροι εργατοπατέρες, πριν από αυτούς. Και κείνοι την προστασία της αστυνομίας ζήταγαν και τούτοι εδώ τα ίδια κάνουν. Και αφού το ζητάνε η κυβέρνηση τους ικανοποιεί.

Προχθές, στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης πιάσαμε ασφαλίτη μέσα στο συνέδριο που τον έστειλε η υπηρεσία του. Προηγούμενα, στο εργοτάξιο του γηπέδου της ΑΕΚ ήρθε αστυνομικός διευθυντής σταλμένος και αυτός από την υπηρεσία του να μας πει, «ότι η απεργία είναι παράνομη», «ότι θα μας πάει στον εισαγγελέα», ότι «αποτελούμε μια ισχνή μειοψηφία».

Πριν λίγο διάστημα, είδαμε αστυνομικές δυνάμεις μαζί με ιδιωτικές εταιρίες φύλαξης να κάνουν «πόρτα» στην είσοδο εργατικών κέντρων για να προστατεύσουν εργατοπατέρες και νόθους, που αγωνιούν για τις καρέκλες τους. Σφυρίζουν αδιάφορα μπροστά σε ανθρώπους της νύχτας, που τρομοκρατούν, προπηλακίζουν συνδικαλιστές. Ρίχνουν ακόμα και τον ΣΔΟΕ για να μπλοκάρουν τη συνδικαλιστική δράση, όπως έγινε πρόσφατα στην ΕΛΜΕ, στον Πειραιά. Στέλνουν ραβασάκια από Πρωτοδικεία και ζητούν απίθανες εξηγήσεις, με όχημα ανώνυμες καταγγελίες. Ο σχεδιασμός τους ενάντια στους αγώνες, το ταξικό κίνημα, ξεδιπλώνεται καθημερινά. Θα δούμε κι άλλα τέτοια παρόμοια.

Αυτό που γίνεται σε Εργατικά Κέντρα, η σύγκρουση που διεξάγεται με τον εργοδοτικό, κυβερνητικό συνδικαλισμό δεν γίνεται για να αποτυπωθούν μονάχα οι πραγματικοί συσχετισμοί, για να αντιμετωπιστεί η νοθεία. Είναι μάχη για τον προσανατολισμό του κινήματος. Αυτοί θέλουν ένα κίνημα καθηλωμένο, προσαρμοσμένο στα «θέλω» του ΣΕΒ και των αφεντικών. Εμείς παλεύουμε για ένα κίνημα που θα βάζει μπροστά τα «θέλω» και τα συμφέροντα των εργατών, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Που θα συγκρούεται με τις απαιτήσεις του κεφαλαίου, που θα παλεύει κάτω από τη σημαία των δικών του συμφερόντων και της προοπτικής που έχει ανάγκη η φτωχολογιά, μιας προοπτικής που μπορεί να εξασφαλίσει την ικανοποίηση των αναγκών μας.

Δεν θα τους περάσει. Είμαστε πολύ σκληρά καρύδια.

Σωστά συνάδελφοι, είχαμε εκτιμήσει, πέρσι στις μεγάλες κινητοποιήσεις και την απεργία ενάντια στον απεργοκτόνο νόμο, ότι σκοπός τους είναι να βάλουν στον έλεγχό τους, να περιορίσουν τη συνδικαλιστική δράση και τους αγώνες των εργαζομένων, να ξαναβάλουν την αστυνομία μέσα στα συνδικάτα.

Ό,τι και να κάνουν, τους εργάτες και τους αγώνες δεν μπορούν να τους ανακόψουν.

Καλούμε όλο τον κλάδο σε επαγρύπνηση. Η ταξική μας ενότητα θα σμπαραλιάσει τους σχεδιασμούς τους.

Με μεγαλύτερο πείσμα δίνουμε τη μάχη για την Γενική Απεργία στις 28 του μήνα. Παρά τα εμπόδια και τις τρικλοποδιές των ανθρώπων της εργοδοσίας απεργία θα γίνει. Οι εργάτες θα διαδηλώσουν με τα αιτήματά τους, με σύνθημα: «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες». Οι εργατοπατέρες θα αποκαλυφθούν για μια ακόμη φορά και θα ψάχνουν να κρυφτούν.

Όσο και αν προσπάθησαν, Γενική Απεργία θα γίνει!! Γιατί υπάρχουν και δουλεύουν γι΄ αυτή την προοπτική οι Ομοσπονδίες, όπως η δική μας, η Ομοσπονδία Φαρμάκου, Τροφίμων-Ποτών, γιατί υπάρχουν Εργατικά Κέντρα, όπως των Γιαννίνων, της Πάτρας, του Αγρινίου, της Λάρισας. Γιατί υπάρχουν Συνδικάτα, όπως των Οικοδόμων, του Μετάλλου και πολλά άλλα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Επειδή υπάρχει το ΠΑΜΕ.

Μόνο στον ύπνο τους μπορούν να δουν οι κατ΄ επάγγελμα απεργοσπάστες ότι θα πετύχουν τα βρώμικα σχέδιά τους. Όσο κι αν χτυπάνε τα ταξικά συνδικάτα, όσο κι αν χτυπάνε το ΠΑΜΕ, εμείς θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε για την ανασύνταξη του κινήματος, για συνδικάτα γερά, μαζικά, ταξικά, που να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της σημερινής σκληρής πραγματικότητας. Ό,τι μπορούμε να πετύχουμε, θα το πετύχουμε σε αυτή την προοπτική.

Όλοι στον αγώνα – Όλοι στη μάχη