Κάθε μέρα χιλιάδες εργάτες πέφτουν θύματα του καπιταλιστικού κυνηγητού, δολοφονούνται για την μεγιστοποίηση του κέρδους, στις χώρες της ΕΕ και σε όλο τον κόσμο.

Αυτό μαρτυρούν τα περίπου 2,2 εκατομμύρια των εργαζομένων, που σύμφωνα και με αυτά τα υποτιμημένα στοιχεία της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ), χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους σε όλον τον κόσμο, από τις επαγγελματικές ασθένειες και από τα εργατικά ατυχήματα, ποσοστό που αντιστοιχεί περίπου σε μια αύξηση της τάξης του 10%, σε σχέση με προηγούμενες εκτιμήσεις.

Επίσης περίπου 270.000.000 άνθρωποι είναι σακατεμένοι από εργατικά ατυχήματα και άλλα 160.000.000 εργαζόμενοι, είναι καθηλωμένοι στο κρεβάτι και υποφέρουν από ασθένειες που σχετίζονταν άμεσα με την εργασία.

Κάθε τρεισήμισι λεπτά ένας εργαζόμενος πεθαίνει στην ΕΕ από σχετιζόμενες με την εργασία αιτίες.  Αυτό ισοδυναμεί με περισσότερους από 160.000 θανάτους κάθε χρόνο που οφείλονται στις επαγγελματικές ασθένειες και πάνω από 6000 θανάτους εξαιτίας των εργατικών «ατυχημάτων». Στην Ελλάδα σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία πάνω από 120 σκοτώνονται κάθε χρόνο.

Σχεδόν 5.500 οι νεκροί εργάτες από το 1970 μέχρι σήμερα (χωρίς να υπολογίσουμε τους νεκρούς ναυτεργάτες, αγρότες και μεταλλωρύχους) και πολλαπλάσιοι από επαγγελματικές ασθένειες. Στη χώρα μας δεν υπάρχει επί της ουσίας διαδικασία διάγνωσης, αναγνώρισης και καταγραφής των επαγγελματικών ασθενειών. Ο μοναδικός ασφαλιστικός φορέας που μπορεί να αναγνωρίσει και να καταγράψει τα επαγγελματικά νοσήματα, το ΙΚΑ, δεν δίνει στη δημοσιότητα αξιόπιστα στοιχεία, τη στιγμή που ο αριθμός των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων με την αιτιολογία της «κοινής νόσου», αυξάνει θεαματικά τα τελευταία χρόνια (9.000 νέες αιτήσεις περίπου για την τετραετία 1995-1998 μόνο για την περιοχή της Αττικής).

Η εφαρμογή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, με την αύξηση του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την απελευθέρωση των απολύσεων, την αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης, την κατάργηση των ΒΑΕ σε μια σειρά από κλάδους, την εμπορευματοποίηση τομέων της κοινωνικής πολιτικής, την πολιτική της ανεργίας  και της φτώχειας, αποτελούν αιτίες επιδείνωσης όχι μόνο των συνθηκών εργασίας αλλά και της υγείας των εργαζομένων και του λαού γενικότερα.

Καταγγέλλουμε την Ε.Ε., τα κόμματα της Ευρωυποταγής που υλοποιούν αντεργατικές πολιτικές σε βάρος των εργατών.

H δραματική αυτή κατάσταση πρέπει να σημάνει συναγερμό και δυνάμωμα της πάλης για την προστασία της υγείας της σωματικής ακεραιότητας και της ζωής των εργατών.

Δεν πρέπει να επιτρέπουμε στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, να σφετερίζονται το χυμένο αίμα των εργατών και συγχρόνως να  καλλιεργούν αυταπάτες επιχειρώντας να ταυτίσουν το εργοδοτικό με το εργατικό συμφέρον μέσα από κοινωνικούς διαλόγους και κάθε λογής συμβιβασμούς και συναινέσεις.

Το ΠΑΜΕ καλεί την εργατική τάξη, τα ταξικά συνδικάτα και όλους τους εργαζόμενους με όλες τους τις δυνάμεις να αγωνιστούν για να σταματήσουν αυτόν τον καθημερινό πόλεμο και την αιματοχυσία στους χώρους δουλειάς, διεκδικώντας άμεσα:

• Τη σύσταση και ενεργοποίηση ταξικών επιτροπών Υγείας και Ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, όπου θα αναδεικνύουν και θα συνδέουν τα προβλήματα με τις πραγματικές αιτίες που τα γενούν, δε θα αφήνουν να διεξάγεται εργασία όταν δεν εξασφαλίζονται οι όροι υγείας και ασφάλειας για τους εργαζόμενους, θα συσπειρώνουν εργάτες στο πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ. 

• Την κατάργηση της εμπορευματοποίησης της εργασιακής υγείας και ασφάλειας με την κατάργηση των ιδιωτικών Υπηρεσιών Πρόληψης (ΕΞΥΠΠ) και τη δημιουργία Δημόσιων Υπηρεσιών Υγείας και Ασφάλειας της εργασίας ενταγμένων σε ένα Ενιαίο Δημόσιο Σύστημα Υγείας.

• Την κατοχύρωση εργοδοτικής εισφοράς για την ασφαλιστική κάλυψη του επαγγελματικού κινδύνου, στο πλαίσιο ενός δημόσιου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, καθώς και τη διευρυμένη εφαρμογή του θεσμού των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων.

• Τη διεύρυνση των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελματων.

• Την κατοχύρωση του 35ωρου – 5μερου – 7ωρου

• Το τσάκισμα της εργοδοτικής τρομοκρατίας στους χώρους δουλειάς.

• Την κατοχύρωση δημόσιας-δωρεάν καθολικής κοινωνικής ασφάλισης και υγείας.

Ο κύκλος των θανάτων και των θυμάτων της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης θα συνεχίζεται όμως, όσο θα υπάρχουν οι αιτίες που τον τροφοδοτούν. Απαιτεί από τα ταξικά συνδικάτα την ανάπτυξη αγωνιστικών πρωτοβουλιών. Πάλη  για την εκπλήρωση όχι μόνο, της ιστορικής αποστολής της εργατικής τάξης αλλά και του χρέους της απέναντι στα θύματα αυτής της εφιαλτικής εκμετάλλευσης. Η ουσιαστική βελτίωση του εργασιακού περιβάλλοντος και των συνθηκών εργασίας είναι άρρηκτα δεμένες με τη μαζική αμφισβήτηση του δικομματικού μονόδρομου, τη σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τους πολιτικούς εκφραστές του, την Ε.Ε., τη ριζική αλλαγή του συσχετισμού σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.