Εισηγητική ομιλία στη συνέντευξη τύπου
έξω από το Υπουργείο Εργασίας στις 01 Σεπτέμβρη 2023
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι πραγματοποιούμε σήμερα με τα συνδικάτα μας αυτή τη μαζική παράσταση διαμαρτυρίας, ως πρώτη απάντηση στην κυβέρνηση η οποία έδωσε στη δημοσιότητα το νομοσχέδιό της για τα εργασιακά. Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για ένα νέο αντεργατικό τερατούργημα που στόχο έχει να γιγαντώσει την ευελιξία και να εντατικοποιήσει την εργασιακή εκμετάλλευση των εργαζομένων. Αφορά όλους τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, όπως θα αποδείξουμε και με τις υπόλοιπες παρεμβάσεις των συναδέλφων.
Από τη σημερινή μας κινητοποίηση, καλούμε όλους τους συναδέλφους μας, όλα τα σωματεία να ξεκινήσουμε τη μάχη, για να προετοιμαστεί άμεσα αγωνιστική απάντηση στο νομοσχέδιο που περνάει αλυσίδες στη ζωή μας, για να εμποδίσουμε την κατάθεσή του στη Βουλή.
Για να φέρουμε στο προσκήνιο τις δίκαιες διεκδικήσεις μας για σταθερή και μόνιμη εργασία, με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που να κατοχυρώνουν ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα, με σύγχρονα δικαιώματα. Για να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος, για 7ωρο-5ήμερο-35ωρο με κατάργηση των συμβάσεων -ομηρίας. Για την προστασία και τη διεύρυνση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος από τα χαράτσια και την ακρίβεια, για την προστασία της κατοικίας του λαού από τους πλειστηριασμούς.
Πρέπει σήμερα όλοι να μάθουν την αλήθεια. Δε πρέπει περάσουν η προπαγάνδα και οι πονηριές της κυβέρνησης και των εργοδοτών.
Βάζουμε άμεσα πρόγραμμα ώστε όλα τα συνδικάτα να οργανώσουν συνεδριάσεις Διοικητικών Συμβουλίων και Γενικών Συνελεύσεων, με ανακοινώσεις, με πλατιές ενημερώσεις μέσα στους χώρους δουλειάς, με συσκέψεις, για να προετοιμάσουμε την αγωνιστική απάντηση μας!
Με αυτό το θέμα καλούμε όλα τα σωματεία στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα στη σύσκεψη Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και Σωματείων της Αττικής την Τετάρτη 13 Σεπτέμβρη, στις 7:00μμ, στο μεγάλο θέατρο του πολυχώρου Λιπασμάτων Δραπετσώνας
Τι ακριβώς λοιπόν έρχεται με το νέο τερατούργημα, που η κυβέρνηση και ο Υπουργός Εργασίας μας το πλασάρουν ως πρόοδο:
- Η νομιμοποίηση της πολλαπλής εργασίας: Μας λένε ότι διασφαλίζουν το «δικαίωμα» του κάθε εργαζόμενου με πλήρη απασχόληση να έχει και δεύτερη και τρίτη δουλειά. Ποια είναι η αλήθεια : Η κυβέρνηση νομοθετεί το δικαίωμα των εργοδοτών να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους με 13 ώρες δουλειάς την ημέρα, 78 ώρες την εβδομάδα.!!!!
Η δεύτερη και η τρίτη δουλειά, δεν είναι ελεύθερη επιλογή για τους εργαζόμενους , αλλά εξαναγκασμός που σχετίζεται με το ότι ο 1 μισθός τελειώνει στις 15 κάθε μήνα και η ακρίβεια σε όλα τα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης τσακίζει κόκκαλα. Το καινούργιο όμως είναι ότι καταργείται στην ουσία ακόμα και η υποχρέωση που υπήρχε στους εργοδότες για την καταβολή προσαυξήσεων για υπερεργασία και υπερωρία, εφόσον με διαφορετικούς ΑΦΜ θα μπορούν να απασχολούν τον ίδιο εργαζόμενο μέχρι και 13 ώρες την ημέρα με τα διαλλείματα εκτός ωραρίου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα είμαστε για πάνω από 13 ώρες την ημέρα στη δουλειά υπολογίζοντας τα διαλλείματα και τη μετακίνηση μας. Δηλαδή η απόλυτη εξάντληση , θα γυρίζουμε σπίτι μόνο για ύπνο.
- Ο νόμος αυτός φέρνει επίσης τις νέες συμβάσεις ευέλικτης απασχόλησης , όπως αυτές των «μηδενικών» ορών και «κατά παραγγελία». Αυτές οι συμβάσεις προβλέπουν ότι δε θα υπάρχει καμία διασφάλιση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας , εφόσον δε θα ξέρουμε πότε και πόσες ώρες θα δουλέψουμε. Θα ενημερωνόμαστε 24ωρες πριν, όποτε ο εργοδότης μας έχει ανάγκη και στη πράξη σημαίνει ότι δε θα έχουμε σταθερό μισθό, αποδοχές αδείας, επιδομάτων, δε θα έχουμε κανένα οικογενειακό προγραμματισμό κ.λπ.
Η κυβέρνηση, μας λέει ότι έτσι θα βάλει φρένο στη μαύρη εργασία, ότι νομιμοποιεί μια κατάσταση που ήδη υπήρχε, αναφέροντας τους κλάδους επισιτισμού, καλλιτεχνών και φορτοεκφορτωτών. Μιλάμε για άλλη μια τομή στη ζωή μας και τα εργασιακά μας δικαιώματα που ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ. Απογειώνει τις ευέλικτες μορφές εργασίας, τις επεκτείνει, ώστε να κυριαρχήσουν στην αγορά εργασίας. Έτσι έγινε και με τις προηγούμενες, όπως τις συμβάσεις μερικής απασχόλησης , τις συμβάσεις εκ περιτροπής κ.λπ. που τότε το παραμύθι ήταν, ότι βοηθάνε τις γυναίκες, τους φοιτητές που αναζητούσαν εισόδημα. Τελικά η κατάληξη ήταν ότι οι 2 στις 3 προσλήψεις κάθε έτος να είναι ευέλικτες, να έχουμε πάνω από 6.000 απολύσεις εργαζομένων καθημερινά, και ειδικά οι επιχειρηματικοί όμιλοι στο τουρισμό να θησαυρίζουν, αξιοποιώντας αυτό το εργαλείο !
- Το νομοσχέδιο στοχεύει στην κατάργηση της πενθήμερης εργασίας όχι μόνο σε επιχειρήσεις συνεχούς παραγωγής αλλά και σε όσες μπορούν να δουλεύουν 6 και 7 ημέρες την εβδομάδα με το σύστημα των βαρδιών.
Το συγκεκριμένο μέτρο είναι ξεκάθαρο ότι το έχουν παραγγείλει για να μη πούμε ότι το έφτιαξε ο ίδιος ο ΣΕΒ. Καταργεί το 5ημερο, δεν προβλέπεται πουθενά δεύτερο ρεπό και στη πράξη σημαίνει ότι σε μία εβδομάδα μπορεί να δουλέψουμε μέχρι και 68ωρες, με το διάλλειμα πάντα έξω, και όριο τις 78ώρες δουλειά αν υπολογίσουμε και τη πολλαπλή εργασία που βέβαια με τη μετακίνηση γίνονται πολύ περισσότερες.
- Εισάγεται για πρώτη φορά ο δοκιμαστικός χρόνος στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Αυτό το άρθρο απελευθερώνει τις απολύσεις των συμβασιούχων πριν λήξουν οι συμβάσεις τους . Μέχρι σήμερα απόλυση πριν τη λήξη της σύμβασης ήταν έγκυρη μόνο με αιτιολογία εργοδότη και για σπουδαίο λόγο. Τώρα φεύγει έστω και αυτό το μικρό εμπόδιο για τους εργοδότες.
- Παρέχεται ιδιαίτερο κίνητρο στις επιχειρήσεις που εφαρμόζουν την ψηφιακή κάρτα εργασίας, να μην προδηλώνουν τις αλλαγές του ωραρίου εργασίας ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας καθώς και την υπερωριακή απασχόληση στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ II.
Θα θέσουμε μόνο μία πλευρά που φανερώνει την κοροϊδία από το υπουργείο. Για την ψηφιακή κάρτα προβλέπεται η «ευέλικτη προσέλευση» ως επιλογή που μπορεί να ενεργοποιήσει μονομερώς ο εργοδότης κατά την απογραφή των εργαζομένων στην ψηφιακή κάρτα και δίνει τη δυνατότητα να παραταθεί το τέλος της βάρδιας το ίδιο χρονικό διάστημα που παρατάθηκε και η έναρξη της.
Ορίζει για όλες τις κατηγορίες των εργαζομένων, χωρίς κανένα κριτήριο, την ευέλικτη προσέλευση στις 2 ώρες! Μάλιστα δε μας διευκρινίζει αν αυτή η ευελιξία αφορά μόνο χρονικά διαστήματα μετά την καθορισμένη ώρα έναρξης της εργασίας ή και πριν. Δηλαδή αν ένας εργαζόμενος που δουλεύει 08:00-16:00 μπορεί, στα πλαίσια της “ευελιξίας”, μια μέρα να πάει στη δουλειά 10:00-18:00 και την άλλη 06:00-14:00. Καταλαβαίνει κανείς πως με τη μέθοδο αυτή εργοδότης μπορεί να μεταβάλει καθημερινά την έναρξη και τη λήξη του ωραρίου εργασίας σε ένα εύρος 4 ωρών χωρίς καν να θεωρείται καταχρηστική η συνεχής αλλαγή ωραρίου! Γιατί αυτό θα συμβεί στην πράξη και όχι να πηγαίνει ο εργαζόμενος 2 ώρες αργότερα στη δουλειά και να “μην τρέχει τίποτα”, όπως λίγο πολύ ισχυρίζεται το υπουργείο.
- Εισάγεται άρθρο για την κανονική άδεια. Στο νομοσχέδιο υπάρχει αναφορά ότι ο εργοδότης θα ενημερώνει για το χρόνο και τον τρόπο που θα δίνεται η άδεια. Άρα ο εργαζόμενος χάνει το δικαίωμα να παίρνει την άδειά του σύμφωνα με το δικό του προγραμματισμό και ο εργοδότης θα τη δίνει όποτε θέλει.
- Προωθείται η κατάργηση του διαλείμματος της εργασίας στην απασχόληση των 13 ωρών την ημέρα με δεδομένο ότι το διάλειμμα εργασίας – με το νόμο Χατζηδάκη – βγήκε εκτός του ωραρίου εργασίας
- Η κυβέρνηση με άρθρο στο νέο νομοσχέδιο ποινικοποιεί το δικαίωμα της διεκδίκησης και της συνδικαλιστικής δράσης , με στόχο να περάσουν όλα αυτά χωρίς να κουνηθεί φύλλο. Απειλεί και τρομοκρατεί νομοθετώντας βαρύτατο πρόστιμο και ποινές φυλάκισης, σε όσους αγωνίζονται και σηκώνουν κεφάλι απέναντι στους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς και τη καταστολή που από κοινού στήνουν στους χώρους δουλειάς το κράτος και η εργοδοσία. Προσθέτει ένα ακόμα όπλο στους εργοδότες όπως έκαναν οι προηγούμενοι νόμοι Χατζηδάκη και Αχτσιόγλου.
Η προστασία της εργασίας που λέει η κυβέρνηση είναι στην ουσία η περιφρούρηση συμφερόντων των εργοδοτών. Προστασία της εργασίας δε σημαίνει, φυλάκιση και πρόστιμα στους εργαζόμενους που αγωνίζονται. Προστασία της εργασίας σημαίνει μείωση του εργάσιμου χρόνου με αυξήσεις των μισθών, σταθερή και μόνιμη δουλειά, σταθερό ημερήσιο χρόνο. Αυτά τα δικαιώματα το νομοσχέδιο τα τσακίζει, δε τα προστατεύει.
Σε αυτό το ζήτημα όπως και για όλο το νομοσχέδιο είναι εκκωφαντική η σιωπή της συμβιβασμένων ηγεσιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που είτε με προσχήματα είτε και χωρίς, στην ουσία στηρίζουν αυτό το έκτρωμα, διότι συμφωνούν σε αυτό που υπηρετεί ο νέος νόμος δηλαδή την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων.
Η κυβέρνηση, το κράτος και η εργοδοσία, με τη στήριξη των εργατοπατέρων θέλουν να χτυπήσουν κάθε φωνή που αντιστέκεται στον αντεργατικό όλεθρο, στη δουλειά ως τα γεράματα, στη διαρκή ομηρία μέσω της ευελιξίας, στην κακοπληρωμένη εργασία.
Αυτός ο νόμος λοιπόν αποτελεί μια νέα τομή και συμπληρώνει τις αντιδραστικές διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας για να μην υπάρχει πλέον κανένα ίχνος του 8ωρου – 5νθήμερου – 40ωρου.
Η επέκταση της ευελιξίας, οι 13ώρες την ημέρα, η δουλειά ως τα 74 χρόνια, οι συμβάσεις μηδενικών ή ελάχιστων ωρών, η 6μερη εργασία είναι ομολογία της κυβέρνησης ότι ένας μισθός για το κάθε εργαζόμενο δεν επαρκεί, ότι το εισόδημα των εργαζομένων που λεηλατείται, ότι από την ακρίβεια που αυτές τις μέρες κορυφώνεται και από τους δεκάδες αντεργατικούς νόμους που τσάκισαν συλλογικές συμβάσεις και δικαιώματα, δε μπορούμε να καλύψουμε βασικές ανάγκες.
Σήμερα κανένας εργαζόμενος, καμιά εργαζόμενη, καμιά συνδικαλιστική εργατική οργάνωση δε πρέπει να δείξει ανοχή στη σύγχρονη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής σκλαβιάς. Δεν ζούμε για να δουλεύουμε, δουλεύουμε για να ζούμε και να απολαμβάνουμε όλα τα αγαθά της σκέψης και της εργασίας μας.
