Τα νέα κατασταλτικά κυβερνητικά μέτρα που εξάγγειλε ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης, στο όνομα της πάταξης της εγκληματικότητας, αποσκοπούν στην ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών, έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν πιο αποτελεσματικά στην περιστολή της ελεύθερης έκφρασης και δράσης του λαϊκού κινήματος και στη θωράκιση της εγκληματικής αντεργατικής κυβερνητικής πολιτικής. Της πολιτικής που στο όνομα της διαβόητης ανταγωνιστικότητας, της στρατηγικής του κεφαλαίου, μειώνει τους μισθούς και τις συντάξεις, αφαιρεί τα όποια εργασιακά, οικονομικά και κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα έχουν απομείνει στους εργαζόμενους και πλήττει καίρια το βιοτικό επίπεδο τους.
Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι η νέα αντεργατική της επέλαση θα ξεσηκώσει λαϊκή θύελλα – μια πρώτη γεύση πήρε και από την πρόσφατη δυναμική απεργιακή κινητοποίηση του ΠΑΜΕ – και γι’ αυτό επιδιώκει να καταστείλει τις έντονες αγωνιστικές διαθέσεις της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων που το επόμενο διάστημα θα εκφραστούν ακόμα πιο έντονα. Για να προλάβει συνεπώς μια τέτοια εξέλιξη καταφεύγει στη δημιουργία ενός ευρύτερου χαφιέδικου πλέγματος, στην αναδιοργάνωση των κρατικών κατασταλτικών μηχανισμών, στην ενεργοποίηση των ευρωτρομονόμων και των άλλων ευρωενωσιακών κατασταλτικών μέτρων. Για να νομιμοποιήσει μάλιστα όλους αυτούς του σχεδιασμούς, επιχειρεί να εντάξει στον ευρύτερο χαφιέδικο μηχανισμό, συλλόγους σωματεία και άλλους φορείς. Ως πρόφαση για όλα αυτά αξιοποιεί την αύξηση της εγκληματικότητας και της προβοκατόρικης «τρομοκρατικής» δράσης διαφόρων μηχανισμών που διαπλέκονται και συμπλέκονται με πολλούς τρόπους, με επιχειρηματικούς κύκλους, με μυστικές υπηρεσίες και με τους κρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς.
Είναι μεγίστη υποκρισία και φαρισαϊσμός, να διατείνεται η κυβέρνηση ότι έτσι θα καταστείλει το κοινό οργανωμένο έγκλημα, ενώ ή ίδια με τις αντιλαϊκές της πολιτικές, ως υπηρέτης του απάνθρωπου κοινωνικοοικονομικού συστήματος, ενισχύει τις κοινωνικές αιτίες της εγκληματικότητας. Τα κυβερνητικά μέτρα επομένως, δεν υπηρετούν τη πάταξη της εγκληματικότητας αλλά στοχεύουν στην απαγόρευση των διαδηλώσεων, των εργατικών συλλαλητηρίων και των άλλων μορφών πάλης που κάθε φορά επιλέγει το μαζικό λαϊκό κίνημα.
Έτσι γίνεται για μια ακόμα φορά φανερό ότι η άλλη όψη των αντιλαϊκών αντεργατικών μέτρων αλλά και αναγκαίο συμπλήρωμά τους, είναι η καταστολή. Είναι όμως εξίσου αποδεδειγμένο ότι ο αυταρχισμός και η καταστολή τσακίζονται από τους ταξικούς δυναμικούς αγώνες της αντεπίθεσης και σε αυτήν την προοπτική πρωτοστατεί το ΠΑΜΕ, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Αυτή η προοπτική θα κάνει πράξη το: «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» που αναδείχνεται ως το πιο επίκαιρο σύνθημα των σύγχρονων ταξικών αγώνων.
Η Εκτελεστική Γραμματεία
