Στις 7 Μαρτίου 2012 η Εκτελεστική Επιτροπή της ΣΕΣ εξέδωσε ψήφισμα μνημειώδους σύμπλευσης με τη στρατηγική διεξόδου από την κρίση προς όφελος των μονοπωλίων. Το ψήφισμα αυτό το υιοθέτησε πλήρως η ΓΣΕΕ. Άλλωστε είναι στην ίδια γραμμή πλεύσης. Στο μείγμα της εναλλακτικής πολιτικής που προτάσσεται από την ΣΕΣ ο ωφελημένος είναι το κεφάλαιο και μόνο το κεφάλαιο, χαμένοι είναι οι εργαζόμενοι και ο λαός γενικότερα και μόνον αυτοί.
Στο πλαίσιο της ανακοίνωσης εκθειάζεται για πολλοστή φορά ο «κοινωνικός διάλογος», ένα από τα βασικά εργαλεία ταξικής συνεργασίας-άλλοθι κοινωνικής συναίνεσης για την υποταγή της εργατικής τάξης στην ακόρεστη δίψα του κεφαλαίου για περισσότερα κέρδη. Ταυτόχρονα μέσα από την «δοξολογία» του κοινωνικού εταιρισμού σήμα κατατεθέν της ΣΕΣ επιχειρείται η αποδοχή της συνευθύνης καπιταλιστών και εργαζομένων καλώντας ουσιαστικά την εργατική τάξη να σηκώσει αγόγγυστα τα βάρη της κρίσης και τις θυσίες για εύφορη κοιλάδα όπου θα ευδοκιμήσει η καπιταλιστική ανάπτυξη.
Ανησυχούν δήθεν για την εξαθλίωση του ελληνικού λαού «η οποία ξεπερνά κατά πολύ την έννοια της δημοσιονομικής πειθαρχίας…» αναγνωρίζοντας έτσι έμμεσα τα ελλείμματα που δημιούργησε η πλουτοκρατία και «την ανάγκη» των θυσιών από την πλευρά της εργατικής τάξης στο όνομα της αντιμετώπισης τους.
Προτείνουν ένα νέο «σχέδιο Μάρσαλ» για την Ευρώπη, δηλαδή έναν δρόμο ανάπτυξης των μονοπωλίων που θα πληρώσουν ακριβά οι λαοί με αιματηρές θυσίες, ένα δρόμο ανάπτυξης που οδήγησε στην κρίση, η οποία βούλιαξε στην εξαθλίωση εκατομμύρια εργαζόμενους.
Αναγνωρίζουν επίσης και το εξωτερικό χρέος το οποίο δημιουργήθηκε για λογαριασμό των ντόπιων και ξένων κεφαλαιοκρατών το οποίο δεν θέλουν να έχει προβάδισμα έναντι των μισθών και των συντάξεων. Ουσιαστικά ζητούν αλλαγή των όρων που θα πληρώσει ο ελληνικός λαός για να διασωθεί και να διαφυλαχθεί η κερδοφορία των μονοπωλίων.
Η Ανακοίνωση της ΣΕΣ στη εισαγωγή της, αλλά και στον επίλογό της αθωώνει πανηγυρικά τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, αφού πίσω από την «πρωτοφανή επίθεση» σε δικαιώματα και κατακτήσεις βλέπει το ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ αποκρύπτοντας τη συνομολογία και την αναγκαία συμμαχία της κυβέρνησης με τους παραπάνω οργανισμούς των οποίων αποτελεί οργανικό κομμάτι.
Είναι επικίνδυνα, σθεναροί υποστηρικτές του κεφαλαίου. Οι εργαζόμενοι πρέπει να τους αποτινάξουν άμεσα από το σβέρκο τους, να δυναμώσουν την ταξική τους ενότητα, το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ.
Η Εκτελεστική Γραμματεία
