Με την ευκαιρία της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης σημειώνεται κάθε χρόνο ένα μπαράζ προπαγανδιστικών και δημαγωγικών δηλώσεων που αποσκοπούν στον εξωραϊσμό της αντιλαϊκής πολιτικής των κομμάτων και κυβερνήσεων του δικομματισμού και στην καλλιέργεια ψεύτικων προσδοκιών για την βελτίωση της κατάστασης των εργαζομένων.

Εντούτοις κανένας εργαζόμενος δεν μπορεί να προσδοκά τίποτα από την πολιτική των κομμάτων του δικομματισμού που υπηρετούν τα συμφέροντα και τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου.

Οι μύθοι που καλλιεργήθηκαν για τους Ολυμπιακούς αγώνες καταρρίφθηκαν!

Οι πολυεθνικές δεν πανηγυρίζουν άδικα. Πανηγυρίζουν γιατί ωφελήθηκαν, γιατί κέρδισαν από αυτή την υπόθεση!

Η Εργατική Τάξη, τα λαϊκά στρώματα πλήρωσαν ακριβά και θα κληθούν να πληρώσουν βαρύτατο τίμημα για το τεράστιο κόστος των ολυμπιακών αγώνων.

1. Η… ισχυρή Ελλάδα τους!

Η Ελληνική οικονομία αναπτύχθηκε με υψηλούς ρυθμούς αλλά από αυτή την ανάπτυξη ωφελήθηκαν οι Βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, οι μεγαλοεργολάβοι και τα άλλα τμήματα της πλουτοκρατίας. Αυτοί αύξησαν τα κέρδη και ισχυροποίησαν την θέση τους. Έχασαν όμως η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα. Εντάθηκε ο βαθμός εκμετάλλευσης, καθηλώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις, επεκτάθηκε και βάθυνε η εμπορευματοποίηση της υγείας και της παιδείας, του αθλητισμού και του πολιτισμού. Ενισχύθηκε η κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία. Δέχονται ισχυρό κτύπηματα δημοκρατικά δικαιώματα και οι λαϊκές ελευθερίες. Στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους σκοτώνονται και τραυματίζονται σοβαρά εργάτες στους τόπους δουλειάς. Οι δέκατρεις (13) νεκροί των Ολυμπιακών έργων είναι συνέπεια αυτής της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής. Η προκλητική επιχείρηση να μετακυλήσουν χωρίς ντροπή το υπέρογκο κόστος για τα σπίτια του Ολυμπιακού χωριού στους άστεγους δικαιούχους εργάτες μέσω του ΟΕΚ.

1. Στους μισθούς…

Με την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (Μάη 2004) που υπέγραψε η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τους Βιομήχανους και ψήφισαν η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ, διαιωνίζεται η κατάσταση της φτώχειας και της εξαθλίωσης.

Από 1^η Σεπτέμβρη 2004 στον ιδιωτικό τομέα, το κατώτερο μεροκάματο για τον άγαμο διαμορφώθηκε στα 25.01 Ευρώ και ο κατώτερος μισθός στα 559.98 Ευρώ μικτά, για τον έγγαμο διαμορφώθηκαν αντίστοιχα στα 27.52 Ευρώ το μεροκάματο και 615.98 Ευρώ ο κατώτερος μισθός. Την περίοδο 1990-2003 οι αυξήσεις στους κατώτερους μισθούς υπολείπονται κι αυτού ακόμα του επίσημου – ψεύτικου πληθωρισμού περισσότερο από 6.5%. Επί της ουσίας οι κατώτεροι μισθοί μειώθηκαν.

Οι βασικοί μισθοί των πρωτοδιοριζόμενων εργαζομένων στο δημόσιο από 1.1.2004 καθορίστηκαν στα 590 Ευρώ (υποχρεωτική εκπαίδευση), 690 Ευρώ (Δευτεροβάθμια εκπαίδευση), 773 Ευρώ (τεχνολογική εκπαίδευση και 808 ευρώ (πανεπιστημιακή εκπαίδευση).

Συνολικά, πρόκειται για επικίνδυνη κατάσταση που αντανακλά τον ταξικό, αντιλαϊκό χαρακτήρα της εισοδηματικής πολιτικής. Η χαμηλοί μισθοί είναι η άλλη όψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Η κατάσταση αυτή αποδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, την ενσωμάτωση τους στη στρατηγική του κεφαλαίου, την υποταγή τους στην κυρίαρχη πολιτική.

Χαρακτηριστικό στοιχείο του ταξικού χαρακτήρα της πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ είναι ότι παρά την αύξηση της παραγωγικότητας και τη διεύρυνση των αναγκών των εργατικών οικογενειών το εισόδημα των εργαζομένων μειώνεται συνεχώς σε σχέση με το συνολικό παραγόμενο προϊόν. Έτσι που ενώ το 1982 το εισόδημα των εργαζομένων στις επιχειρήσεις ανέρχονταν στο 60% του προϊόντος, στο τέλος του 2004  υπολογίζεται ότι θα αν έρχεται μόλις στο 42%.

Η θέση για τη λεγόμενη σύγκλιση των μισθών των Ελλήνων εργαζομένων με τους μισθούς των εργαζομένων των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης καλλιεργεί κλίμα αναμονής και αναβλητικότητας στις διεκδικήσεις. Αποτελεί μέσο χειραγώγησης και πρόσχημα για τη διατήρηση των μισθών στην Ελλάδα σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα. Οι περί σύγκλισης ισχυρισμοί έχουν καταρριφθεί από την πραγματικότητα της ανισόμετρης οικονομικής ανάπτυξης που σημαδεύει την πορεία των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ακόμα και στην περίπτωση της αύξησης των ρυθμών του Ακαθάριστου Εγχώριου προϊόντος στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες, ο ταξικός χαρακτήρας της ανάπτυξης παραμένει. Οι εργαζόμενοι παραμένουν οι εκμεταλλευόμενοι που παράγουν τον πλούτο και τον καρπώνονται μια χούφτα καπιταλιστές. Η επίθεση του κεφαλαίου και η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται έχει ως αποτέλεσμα την ανατροπή των δικαιωμάτων και τη χειροτέρευση της κατάστασης της εργατικής τάξης σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι αντεργατικές επιθέσεις στη Γερμανία, την Γαλλία, την Ιταλία έχουν πυροδοτήσει μαζικούς εργατικούς αγώνες.

1. Στις συντάξεις

Χαρακτηριστικό στοιχείο επίσης είναι το απαράδεκτα χαμηλό επίπεδο των συντάξεων.

Το 33.9% των συντάξεων είναι μέχρι 400 Ευρώ.

Το 31.1% από 401 μέχρι 500 Ευρώ.

Το 9.1% από 501 μέχρι 600 Ευρώ.

Την ίδια ώρα οργιάζει η ακρίβεια. Τα Διόδια αναδείχνονται σε μηχανισμό λεηλασίας, οι τιμές βασικών ειδών που αφορούν τα λαϊκά νοικοκυριά αυξήθηκαν την περίοδο 2001-2004 κατά 30%.(π.χ. Ελαιόλαδο 30%, Φρέσκο γάλα 16%, Γιαούρτι 16%, Αλεύρι 18%, Ζυμαρικά 15%, καφές 55% κλπ.). Τα δίδακτρα ανεβαίνουν. Όλα τα σχολικά ήδη κάθε Σεπτέμβρη τραβούν την ανηφόρα.

1. Στα κοινωνικά δικαιώματα

Η εμπορευματοποίηση της υγείας και της παιδείας αποτελεί ισχυρό μηχανισμό αφαίμαξης του εργατικού εισοδήματος. Οι ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία εξαπλασιάστηκαν την περίοδο 1990-2003, αποτελούν το 45% του συνόλου το δαπανών. Σ’ αυτά τα πλαίσια κινούνται και οι ιδιωτικές δαπάνες για την παιδεία, ενώ ενισχύονται οι ταξικοί φραγμοί και η μορφωτική υποβάθμιση σε βάρος των παιδιών της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ πρωτοστατεί στην ίδρυση ｫμη κερδοσκοπικών πανεπιστημίωνｻ με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Τα λαϊκά νοικοκυριά καταχρεώνονται στις τράπεζες, καλύπτουν όλο και μεγαλύτερο μέρος των αναγκών τους με δανεικά (δάνεια, πιστωτικές κάρτες κλπ)

• Η ανεργία βασανίζει εκατοντάδες χιλιάδες εργατικές– λαϊκές οικογένειες.

Οι άνεργοι ξεπερνούν τις 500 χιλιάδες. Ακόμα και με τα στοιχεία της εθνικής στατιστικής υπηρεσίας που περιορίζουν το μέγεθος του προβλήματος, ποσοστό ανεργίας το 2003 είναι στο 9.3% και οι άνεργοι το 4^ο τρίμηνο του 2003 ανέρχονται στις 427 χιλιάδες. Τα υψηλότερα ποσοστά παρατηρούνται στους νέους και τις γυναίκες, ενώ οι μακροχρόνια άνεργοι (πάνω από 12 μήνες) υπολογίζονται στο 56.2% του συνόλου των ανέργων. Σε μεγάλες περιοχές η ανεργία ξεπερνάει το 10%. Π.χ Ανατολική Μακεδονία Θράκη 10.3%, Κεντρική Μακεδονία 10.2%, Δ. Μακεδονία 15.7%, Ήπειρος 11.8%, Θεσσαλία 10.2%.

Η κατάσταση θα χειροτερεύσει. Το πρόβλημα της ανεργίας θα οξυνθεί .

Οι εξελίξεις στην Βαλκάν, στο Χωναίο και άλλες επιχειρήσεις στη Θεσσαλονίκη, στα κλωστήρια Λαναρά στη Νάουσα, στην Οττο Έβρος, στην αλλαντοβιομηχανία Θράκη, οι απολύσεις αυτής της περιόδου, η άρνηση της ικανοποίησης του αιτήματος για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων, η περάτωση μεγάλων έργων, η πορεία ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς και το κλείσιμο μικρομεσαίων επιχειρήσεων δείχνουν την τάση και τον κίνδυνο αύξησης της ανεργίας.

Ο κίνδυνος γίνεται ακόμα μεγαλύτερος στην προοπτική της οικονομικής κρίσης της ελληνικής οικονομίας η οποία σαν σύμφυτο του συστήματος καιροφυλακτεί .

Ο καπιταλισμός, η πολιτική που διαχειρίζεται το εκμεταλλευτικό σύστημα, η ανάπτυξη που έχει κριτήριο το κέρδος του κεφαλαίου γεννάνε την ανεργία, τη φτώχεια. Αυτή η ανάπτυξη δεν μπόρεσε, δεν μπορεί να εξασφαλίσει το δικαίωμα στη δουλειά, το δικαίωμα στην πλήρη – σταθερή εργασία για όλους, ναικανοποιήσειτιςανάγκεςτωνεργατικώνλαϊκώνοικογενειών.

Τα κέρδη στα ύψη.

Το 2003 οι εισηγμένες επιχειρήσεις στο χρηματιστήριο αύξησαν τα κέρδη τους κατά 27% έναντι του 2002 και οι τράπεζες κατά 55%..

Η κερδοφορία συνεχίζεται.

Το πρώτο εξάμηνο του 2004 οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο επιχειρήσεις αύξησαν τα κέρδη τους κατά 30%.

Το πρώτο 6μηνο του 2004 alpha Bank αύξησε τα κέρδη της κατά 73.5%, η Εθνική κατά 20%, η τράπεζα Πειραιώς κατά 45.3%.

Το Α εξάμηνο του 2004 η Coca -Cola αύξησε τα κέρδη της κατά 76%.

1. Επίθεση σε όλα τα μέτωπα

Οι αποφάσεις της συνόδου κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στη Λισσαβόνα, οι αποφάσεις της συνόδου κορυφής το Μάρτη του 2004 που στηρίζει και υλοποιεί η κυβέρνηση της Ν.Δ, όπως και το ΠΑΣΟΚ αποτελούν βάση για την εξαπόλυση σφοδρότερης επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων. Επίθεση σε όλα τα μέτωπα.

Οι αποφάσεις αυτές με προμετωπίδα την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, δηλαδή την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου, στοχεύουν στην καθήλωση -μείωση των μισθών, την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, την επέκταση της μερικής απασχόλησης και των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης ακόμα και στα 70 χρόνια, την πάρα πέρα εμπορευματοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης παιδείας και της Υγείας, την ένταση της καταστολής και του αυταρχισμού.

Η Ανταγωνιστικότητα (διαρθρωτική, όπως τη βαφτίζει η ΓΣΕΕ, ή μη διαρθρωτική!) και η παραγωγικότητα που υμνούν οι πολιτικές δυνάμεις του Ευρωμονοδρομου και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, είναι βασικοί μοχλοί για την κερδοφορία και τη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, για τη συγκέντρωση της οικονομικής δύναμης σε λιγότερα χέρια.

Η εμπειρία αυτών των χρόνων αποδεικνύει ότι όλα αυτά τα αντεργατικά μέτρα συγκλίνουν σε ένα φαύλο κύκλο που αρχίζει με τη λιτότητα,  συνεχίζεται με την ψευτοκατάρτιση και την υποαπασχόληση και κλείνει με την ανεργία,  στην κατεύθυνση της συνεχούς υπονόμευσης των Συλλογικών Συμβάσεων,  υποβάθμισης των μισθών, των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Αυτό βιώνουν σήμερα χιλιάδες νέοι και νέες,  χιλιάδες εργαζόμενοι, εργαζόμενες. Στους τόπους δουλειάς οργιάζει η καταστρατήγηση των δικαιωμάτων, η υπονόμευση των Συλλογικών Συμβάσεων, η απλήρωτη εργασία.

Συνυπάρχουν τα 12ωρα και τα 14ωρα με τη μερική απασχόληση. Επεκτείνεται η μαύρη -ανασφάλιστη εργασία, η ενοικίαση εργαζομένων, οι εξοντωτικοί όροι που επιβάλλονται στους εργαζόμενους που δουλεύουν στους εργολάβους.

Τι θα πει η Ν.Δ και ο Πρωθυπουργός ?

Η κυβέρνηση της Ν.Δ θα επαναλάβει στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης αυτά που επαναλαμβάνουν τόσα χρόνια οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Τα κυβερνητικά επιτελεία ήδη αναφέρονται:

Στη δημοσιονομική εξυγίανση και τη μείωση των ελλειμμάτων. Αυτό σημαίνει συνέχιση της λιτότητας, περικοπή των κοινωνικών δαπανών, νέα βάρη για τα λαϊκά στρώματα.

Στην επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών. Αυτό σημαίνει επιθετική πολιτική ιδιωτικοποιήσεων όπως δείχνει η παραχώρηση του 35% των μετοχών των Ελληνικών Πετρελαίων στο μονοπώλιο του Λάτση. Σημαίνει μείωση των θέσεων εργασίας, απολύσεις, ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων, όπως δείχνουν οι πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου του ΟΤΕ και η τοποθέτηση του Υφυπουργού οικονομικών Δούκα για ακόμα πιο αντιδραστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις.

Στην παραχώρηση νέων προνομίων στο μεγάλο κεφάλαιο (π.χ. μείωση του συντελεστού φορολογίας των κερδών από 35% στο 25% κ.α.) στον όνομα των επενδύσεων. Πολιτική που δοκιμάστηκε επανειλημμένα και αύξησε τα κέρδη της πλουτοκρατίας μέσα από την καταπάτηση δικαιωμάτων και την επιβολή όρων μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης.

1. Το ΠΑΜΕ στην Αντεπίθεση

Το ΠΑΜΕ καλεί την εργατική τάξη, τους εργαζόμενους και τους ανέργους να οργανωθούν στα συνδικάτα και στους τόπους δουλειάς,  να συσπειρωθούν στο ταξικό κίνημα και να διαθέσουν τις δυνάμεις τους για την αντιμετώπιση της αντεργατικής επίθεσης.

Να αναπτύξουν την πάλη τους για να εμποδίσουν τα αντεργατικά μέτρα που ετοιμάζει η κυβέρνηση για να φορτώσει στα λαϊκά στρώματα το κόστος των ολυμπιακών αγώνων, της Ολυμπιάδας των πολυεθνικών που ξεπέρασε τα 7 δισ. Ευρώ.

Να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους, τα αιτήματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες – πραγματικές ανάγκες των εργατικών λαϊκών οικογενειών.

Μ’ αυτόν τον προσανατολισμό παλεύει το ταξικό κίνημα. Μ’ αυτόν τον προσανατολισμό που εναντιώνεται στην κερδοφορία του κεφαλαίου και στοχεύει στη βελτίωση της ζωής των εργατικών οικογενειών καλείται να παλέψει η εργατική τάξη,  τα συνδικάτα και να απορρίψουν την πολιτική που υποκαθιστά τις ανάγκες με τα ψίχουλα της χειραγώγησης που πετάνε τα κόμματα του δικομματισμού κάθε χρόνο από το βήμα τηςΔΕΘ.

Αγώνας με προοπτική. Ο αγώνας της εργατικής τάξης θα είναι αποτελεσματικός όταν δυναμώνει η Αντιμονοπωλιακή– Αντιϊμπεριαλιστική συσπείρωση, συμμαχία, για τη διεκδίκηση βαθιών, ριζικών αλλαγών στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας.

Γιατί,  μόνο όταν η εξουσία ασκείται από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της και υπηρετεί τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων,  μόνο όταν η οικονομία αναπτύσσεται με κριτήριο την ευημερία των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων,  μόνο όταν τα βασικά μέσα παραγωγής,  ο πλούτος που παράγεται γίνει κτήμα,  περιουσία των ανθρώπων του μόχθου μπορεί να αλλάξει η κατάσταση και να επιλυθούν τα χρόνια προβλήματα που βασανίζουν τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους.

Το ΠΑΜΕ διεκδικεί:

1.Πλήρη – σταθερή εργασία για όλους. ΟΧΙ στις απολύσεις.

Διεκδίκηση προσλήψεων στους τομείς της υγείας, της πρόνοιας, της παιδείας. Ανάπτυξη πολιτιστικών, κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών για τις λαϊκές οικογένειες με κρατικές επενδύσεις.

Αυτόματη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων.

Κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και μορφών απασχόλησης.

Ουσιαστική προστασία των ανέργων.

Επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού που διεκδικεί το ΠΑΜΕ, μέχρι να βρει ο άνεργος δουλειά.

Υπολογισμό του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου.

Επιδότηση των νέων ανέργων, χωρίς καμιά προϋπόθεση.

Επέκταση της υπαλληλικής αποζημίωσης (Ν.2112 ) για όλους.

ｫΠάγωμαｻ των δανείων για απολυμένους-ανέργους.

Επιχορήγηση του ενοικίου.

Διάθεση δωρεάν κρατικών βρεφονηπιακών, παιδικών σταθμών για τα παιδιά των ανέργων.

Ειδικά μέτρα προστασίας των ανέργων γυναικών και των νέων, των ατόμων με ειδικές ανάγκες.

Κατάργηση των αντεργατικών νόμων του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ που ανατρέπουν εργασιακά δικαιώματα, χτυπούν τις ΣΣΕ, εισάγουν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης και τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου

Μείωση του εργάσιμου χρόνου.

7ωρο -5νθήμερο-35ωρο με πλήρη μισθολογικά-ασφαλιστικά δικαιώματα.

6ωρο -30ωρο για τα βαρέα -ανθυγιεινά επαγγέλματα.

Τριάντα (30) ημέρες άδειας σ΄ όλους τους εργαζόμενους και επίδομα αδείας ίσο με ένα μισθό για όλους.

Όχι στην απελευθέρωση του ωραρίου.

2. Κατώτερος μισθός 1.200 Ευρώ. Κατώτερο μεροκάματο 48 Ευρώ. Κατώτερη σύνταξη 960 Ευρώ. Ουσιαστικές αυξήσεις σε όλα τα επίπεδα των μισθών και των συντάξεων.

Κατάργηση του Φόρου προστιθέμενης αξίας και πάγωμα των τιμών στα είδη πλατιάς κατανάλωσης, πρώτα απ’ όλα στα είδη διατροφής, ένδυσης -υπόδησης, σχολικά είδη, φάρμακα.

Δωρεάν εισιτήριο σε όλα τα Μέσα Μαζικής Συγκοινωνίας κατά τις πρωινές ώρες που πάνε οι εργαζόμενοι στη δουλειά. Μείωση της τιμής του εισιτηρίου τις επόμενες ώρες.

Αφορολόγητο όριο για άγαμο φορολογούμενο στα 15.000 Ευρώ. Αφορολόγητο όριο για την οικογένεια 30.000 Ευρώ, προσαυξημένο με 5.000 Ευρώ για κάθε παιδί. Ετήσια αναπροσαρμογή σύμφωνα με την αύξηση του τιμάριθμου.

Αύξηση της φορολογίας των κερδών και των περιουσιακών στοιχείων του μεγάλου κεφαλαίου.

3. ΟΧΙ στις ιδιωτικοποιήσεις. Καμιά ιδιωτικοποίηση στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις. Αυτές να δοθούν για δωρεάν χρήση στους εργαζόμενους, στα λαϊκά στρώματα. Κατάργηση των διοδίων στην Αττική Οδό και στους άλλους δρόμους. Ελεύθερη πρόσβαση των εργαζομένων.

Δημιουργία Αθλητικών, πολιτιστικών υποδομών σε κάθε γειτονιά, στην ύπαιθρο.

Να αναπτυχθεί ο σχολικός, ο ερασιτεχνικός, μαζικός – λαϊκός αθλητισμός, να χτυπηθεί η εμπορευματοποίηση, τα εκφυλιστικά φαινόμενα που ανθίζουν στα πλαίσια της πολιτικής που αντιμετωπίζει τον αθλητισμό και τον πολιτισμό σαν εμπόρευμα. Όχι στον αποκλεισμό και την εκμετάλλευση των παραλίων από τους ιδιώτες. Ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα.

4.Αποκλειστικά Δημόσιο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης (Υγεία, συνταξιοδότηση, Πρόνοια) που θα καλύπτει πλήρως τις ανάγκες των εργαζόμενων και των οικογενειών τους.

Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες, στα 60 για τους άνδρες -50 και 55 αντίστοιχα για τα βαρέα ανθυγιεινά.

Κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4050 ημέρες εργασίας.

Σύνταξη ανεξαρτήτως ηλικίας στα 30 χρόνια ασφάλισης.

Σύνταξη στο 80% του μισθού.

Αποκλειστικά Δημόσια -Δωρεάν Υγεία, χωρίς εισιτήριο εισόδου στα δημόσια νοσοκομεία. Κατάργηση της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για τον κλάδο υγείας και κατάργηση επίσης της εισφοράς των ασφαλισμένων στα φάρμακα.

Πλήρη κάλυψη των αναγκών της υγείας με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ουσιαστική πρωτοβάθμια φροντίδα που θα στηρίζεται σε κέντρα υγείας στις πόλεις και την ύπαιθρο. Πλήρη επάνδρωση και εξοπλισμό των δημόσιων νοσοκομείων και των κέντρων υγείας. Κατάργηση κάθε ιδιωτικής δραστηριότητας στα δημόσια νοσοκομεία.

Ουσιαστική προστασία της μητρότητας, ειδικά μέτρα πρόληψης και προστασίας της υγείας του γυναικείου πληθυσμού (γυναικολογικά ιατρεία στα κέντρα υγείας, κέντρα οικογενειακού προγραμματισμού).

Δημιουργία κρατικών βρεφονηπιακών-παιδικών κέντρων με δωρεάν υπηρεσίες.

Διάθεση χωρίς καμία επιβάρυνση στους δικαιούχους των 2202 κατοικιών του ΟΕΚ στο Ολυμπιακό Χωριό.

Ιδιαίτερη φροντίδα για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑΜΕΑ) και τις οικογένειες τους, τους ηλικιωμένους και τους χρόνια πάσχοντες.

Το ΠΑΜΕ θα συνεχίσει και θα κλιμακώσει τον αγώνα του για την εφαρμογή ουσιαστικών μέτρων για την Υγιεινή και ασφάλεια στους τόπους δουλειάς. Υπεράσπιση και επέκταση του κατακτημένου πλαισίου των βαρέων ανθυγιεινών επαγγελμάτων. Καθιέρωση -κατοχύρωση της εργοδοτικής εισφοράς για ασφαλιστική κάλυψη του επαγγελματικού κινδύνου.

Κρατικό σώμα τεχνικών ασφαλείας και γιατρών εργασίας ενταγμένο στο δημόσιο σύστημα υγείας .Κατάργηση των ιδιωτικών Εξωτερικών Υπηρεσιών Προστασίας και Πρόληψης (ΕΞΥΠΠ) και της ανάθεσης καθηκόντων τεχνικών ασφαλείας στους εργοδότες.

Αυστηρές ποινές στους εργοδότες για κάθε παραβίαση της νομοθεσίας.

Μέτρα για την αντιμετώπιση της εντατικοποίηση της δουλειάς.

Εργατικός έλεγχος -Αναβάθμιση της παρέμβασης των συνδικάτων στο σχεδιασμό και την εφαρμογή των μέτρων Υγιεινής και Ασφάλειας.

5. Κάλυψη του συνόλου των εκπαιδευτικών αναγκών μέσα από το δημόσιο, δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα. Κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης.

Όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια με οποιαδήποτε μορφή -συμπεριλαμβανομένου και του μηχανισμού που στήνει η ΓΣΕΕ αναλαμβάνοντας το ρόλο του Δούρειου Ίππου για την ανοιχτή δράση των πολυεθνικών και στα ΑΕΙ.

Ενιαίο 12χρονο υποχρεωτικό σχολείο για όλους. Μέτωπο ενάντια στους ταξικούς φραγμούς και στη μορφωτική υποβάθμιση.

Ριζική αλλαγή στο περιεχόμενο (αναλυτικά προγράμματα , βιβλία) και στη λειτουργία του σχολείου.

Ενιαία Ανώτατη εκπαίδευση .Έρευνα στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.

Πλήρη κάλυψη των αναγκών της παιδείας από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Άδειες με αποδοχές για τους εργαζόμενους μαθητές-σπουδαστές, στις εξετάσεις.

Δημόσια -Δωρεάν Επαγγελματική Εκπαίδευση μετά το Λύκειο.

Κατάργηση των διδάκτρων στα ΙΕΚ.

Όχι στην ιδιωτικοποίηση των σχολών του ΟΑΕΔ και της Ναυτικής εκπαίδευσης.

Δωρεάν στέγαση και σίτιση για τους φοιτητές, σπουδαστές η ανάλογη οικονομική στήριξη για τα παιδιά των εργατικών -λαϊκών οικογενειών για την κάλυψη του συνόλου των αναγκών.

6. Οι εκατοντάδες τρομοκρατικές απολύσεις πρωτοπόρων εργατών, η ανάπτυξη των συστημάτων παρακολούθησης ｫχαφιεδοκάμερεςｻ, η μεθοδευμένη επίθεση σε βάρος ανυπόταχτων συνδικάτων όπως η περίπτωση της ΠΟΕΕΠ, αποτελούν επικίνδυνα σινιάλα για το τι ετοιμάζουν σε βάρος μας τα επιτελεία του συστήματος.

Το Ταξικό Συνδικαλιστικό Κίνημα και το επόμενο διάστημα θα αγωνιστεί για την διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών.

Για δημοκρατία στους τόπους δουλειάς. Υπεράσπιση του απεργιακού δικαιώματος από τις κρατικές -εργοδοτικές επιθέσεις. Απαιτούμε…

Απαγόρευση των απολύσεων για συνδικαλιστικούς και πολιτικούς λόγους.

Κατάργηση των τρομονόμων, κάθε αυταρχικού, αντιδημοκρατικού μέτρου που χτυπάει τους εργαζόμενους και τους αγώνες τους.

Ξήλωμα του συνόλου του χαφιέδικου μηχανισμού παρακολούθησης και τρομοκράτησης του λαού, που στήθηκε για τους ολυμπιακούς αγώνες.

Δραστική αντιμετώπιση των φαινομένων ρατσισμού και ξενοφοβίας και ίσα εργασιακά, ασφαλιστικά, μισθολογικά και δημοκρατικά δικαιώματα στους οικονομικούς μετανάστες.

7. Διάθεση δωρεάν σπιτιών από τον ΟΕΚ στις οικογένειες των νεκρών από εργατικά ατυχήματα όπως και σ΄ εκείνους τους μισθωτούς που τραυματίζονται σοβαρά από παρόμοια ατυχήματα.

Γίνεται φανερό από την ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ που προωθεί το Ταξικό Συνδικαλιστικό Κίνημα ότι η δική μας αφετηρία βρίσκεται στο ερώτημα ποιες είναι οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων;. Σ΄ αυτό το ερώτημα έρχεται να απαντήσει η πρόταση του ΠΑΜΕ. Σε αντίθεση με την αντίληψη των Κυβερνήσεων, του ΣΕΒ αλλά και του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ που έχουν σαν αφετηρία το σλόγκαν Τι αντέχουν οι επιχειρήσεις;.

Εν τέλει η ισχυρή Ελλάδα αυτών των δυνάμεων είναι αυτή που συσσωρεύει κέρδη για τους λίγους και προβλήματα για το λαό!

Η δική μας ισχυρή Ελλάδα στόχο έχει να νιώθουν και να είναι πανίσχυροι εργάτες, οι βιοπαλαιστές, η φτωχή αγροτιά, η νεολαία και η προοδευτική διανόηση.

Για τέτοια Ελλάδα παλεύουμε εμείς!