Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Πραγματοποιούμε σήμερα αυτή τη σύσκεψη στην οποία παίρνουν μέρος οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, ΟΓΕ, ΜΑΣ με σκοπό: Να συζητήσουμε την οργάνωση της δράσης και του συντονισμού των δυνάμεών μας για συγκεκριμένα και επείγοντα ζητήματα που βασανίζουν αυτή την περίοδο την πλειοψηφία της εργατικής τάξης, τους αυτοαπασχολουμένους και τη φτωχή αγροτιά.

Τα προβλήματα αυτά δεν είναι ούτε ένα ούτε δύο. Η ανεργία τσακίζει κάθε εργατική και λαϊκή οικογένεια. Χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι πετιούνται στο δρόμο. Χιλιάδες είναι απλήρωτοι για πολλούς μήνες. Κλείνουν μαζικά μικρομάγαζα. Χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ πετιούνται στην ανεργία, καταχρεωμένοι και χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Η εργοδοσία επιτίθεται με αγριότητα. Μειώνονται διαρκώς μισθοί, συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Με λίγα λόγια η ζωή της εργατικής οικογένειας πλήττεται από όλες τις μεριές. Η φτώχεια και η εξαθλίωση παίρνει μαζικά χαρακτηριστικά. Έχουμε μπροστά μας πολλά μέτωπα και αποκτά πρωταρχική σημασία η πάλη για την προστασία της ζωής και της επιβίωσης μεγάλων τμημάτων εργαζομένων. Χωρίς να παραγνωρίζουμε κανένα από τα οξυμμένα αυτά προβλήματα προκρίνουμε στη σημερινή συζήτηση ορισμένα από τα πιο επείγοντα και επίκαιρα ενιαία κοινά προβλήματα.

Όπως η φοροκαταιγίδα και τα χαράτσια, που οδηγεί σε απόγνωση και αδιέξοδο πολύ κόσμο, η εξασφάλιση των φαρμάκων και της φροντίδας για την υγεία, πρόβλημα ζωής και θανάτου για όλο και περισσότερο κόσμο.

Νομίζουμε ότι έχουμε όλοι συνείδηση μέσα σε ποιες συνθήκες καλούμαστε να οργανώσουμε τη δράση μας. Επιγραμματικά υπογραμμίζουμε.

α) Η οικονομική καπιταλιστική κρίση συνεχίζεται και βαθαίνει και στην Ελλάδα και στην ΕΕ. Ζούμε όλη αυτή την κατάσταση σε κάθε κλάδο, με μεγάλη μείωση παραγωγής, και εμπορίου, με μεγάλες καταστροφικές συνέπειες. Κλείσιμο επιχειρήσεων ιδιαίτερα μικρομάγαζων, απολύσεις, ανεργία, με περιορισμούς εσόδων στα κρατικά ταμεία και ασφαλιστικούς οργανισμούς, με μεγάλη μείωση μισθών, συντάξεων, αύξηση της εκμετάλλευσης, κ.ά.

Η πτώση ή η μείωση κερδών για το κεφάλαιο κάνει την επίθεση του κεφαλαίου πιο αδίστακτη, πιο ανελέητη σε βάρος της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων, της φτωχής αγροτιάς σε βάρος όλων των εργαζομένων. Ιδιαίτερα πλήγματα δέχονται οι νέες ηλικίες και οι γυναίκες.

Αυτή είναι η διέξοδος για το κεφάλαιο από την κρίση. Δεν έχει άλλη επιλογή. Αγριότητα και αίμα για τους πολλούς, για το λαό.

Ζούμε επίσης και τις πολιτικές εξόδου από την κρίση που είναι πλήρως ευθυγραμμισμένες και προσαρμοσμένες στις ανάγκες του μονοπωλιακού κεφαλαίου.

Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι πλατιές εργατικές και λαϊκές μάζες, και έχουμε χρέος να βοηθήσουμε, ότι την κρίση δεν τη γέννησαν κακές πολιτικές της μίας ή της άλλης κυβέρνησης ή τα μνημόνια, αλλά είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό και εκδήλωση της σαπίλας τους. Είναι βαριά και αγιάτρευτη αρρώστια. Τα μνημόνια είναι η ενιαία ταξική πολιτική της ΕΕ για διέξοδο από την κρίση προς όφελος των μονοπωλίων. Επεξεργασμένη από χρόνια και η οποία προσαρμόζεται διαρκώς. Αν αυτά δεν συνειδητοποιηθούν, οι εργαζόμενοι θα παγιδεύονται σε απατηλές ιδέες και πολιτικές και σε αυταπάτες, ότι μπορεί από τα πάνω και με μια καλύτερη διαχείριση να διορθωθούν τα πράγματα και να αλλάξει η αντεργατική πολιτική.

β) Ο περίφημος «νέος αέρας» που φυσάει στην ΕΕ και παγίδευσε αρκετό κόσμο προεκλογικά, είναι αέρας αγριότητας και νέας επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων, των λαών. Έρχεται νέα καταιγίδα μέτρων. Αυτά αποφάσισαν στην πρόσφατη Σύνοδο της ΕΕ.

γ) Μέσα σε αυτές τις συνθήκες έχουμε και το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα που είναι συνολικά αρνητικό για τα λαϊκά συμφέροντα.

Η νέα κυβέρνηση και η νέα διάταξη των πολιτικών δυνάμεων αντανακλά τη θέληση και το σχεδιασμό της αστικής τάξης και των διεθνών συμμάχων της για ανάσχεση και τσάκισμα του ταξικού εργατικού κινήματος, γενικότερα του λαϊκού κινήματος. Θέλουν με κάθε μέσο να γονατίσουν το λαό να του υποτάξουν στο δικό τους μονόδρομο και να χτυπήσουν κυρίως την προοπτική ότι υπάρχει άλλος δρόμος, άλλη εναλλακτική λύση.

Στους σχεδιασμούς αυτούς δε σηκώνει καμία υποτίμηση, καμία εφησύχαση.

Η άρχουσα τάξη, μπροστά στις δυσκολίες διαχείρισης της κρίσης και στο ενδεχόμενο απώλειας ελέγχου της κατάστασης, πέρα από την εργοδοτική τρομοκρατία, που θα ενταθεί, θα επιστρατεύσει την κρατική τρομοκρατία και θα επιχειρήσει να αξιοποιήσει τη νέα διάταξη των πολιτικών δυνάμεων για να πλήξει το ταξικό κίνημα και ιδιαίτερα το ΠΑΜΕ και τις άλλες συσπειρώσεις που αποτελούν το βάθρο της κοινωνικής συμμαχίας.

δ) Ο σχηματισμός νέας κυβέρνησης δε σημαίνει και πολιτική σταθερότητα. Οι δυσκολίες του συστήματος στη διαχείριση της κρίσης και στον έλεγχο των λαϊκών αντιδράσεων παραμένουν. Θα επιχειρήσουν και με το μαστίγιο και με το καρότο να εμποδίσουν το κίνημα. Να τσακίσουν αγωνιστικές κινητοποιήσεις και να το ενσωματώνουν στην ταξική συνεργασία, στην υποταγή στο μονόδρομο της ΕΕ και της καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες θα κινηθούμε και πρέπει γρήγορα να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας και να ετοιμαστούμε για πιο σύνθετους και σκληρούς ταξικούς αγώνες.

Αυτό που αυτή τη στιγμή προέχει είναι να μην επιτρέψουμε στις γραμμές του ταξικού κινήματος, της κοινωνικής συμμαχίας να περάσει πνεύμα απογοήτευσης, μοιρολατρίας, ηττοπάθειας.

Έχουμε τις δυνάμεις, τις θέσεις, την πείρα, έχουμε όλες τις προϋποθέσεις να μπούμε μπροστά αποφασιστικά για να σηκώσει ο κόσμος κεφάλι, να μην υποταχθεί, να μη γονατίσει.

Το ΠΑΜΕ από την ίδρυσή του, τα ταξικά συνδικάτα που συσπειρώνονται σ΄ αυτό, οι άλλες αντιμονοπωλιακές συσπειρώσεις, οι αγωνιστές και αγωνίστριες που συσπειρώνονται στις γραμμές τους έχουν σημαντική διαδρομή με σκληρούς αγώνες που αναπτύχθηκαν με τη συγκεκριμένη γραμμή και στόχους πάλης που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, αποτελούν το στήριγμα και τη βάση της προετοιμασίας μιας νέας αντεπίθεσης.

Οι αγώνες αυτοί καθυστέρησαν, δυσκόλεψαν την υλοποίηση αντιλαϊκών νόμων έχουν φέρει αποτελέσματα. Αξιοποιήθηκαν διάφορες μορφές πάλης, συμβάλλαμε στον απεγκλωβισμό δυνάμεων από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό. Αυτή η πείρα είναι πολύτιμη.

Όμως έχουμε συνείδηση ότι το κίνημα αυτό δεν αντιστοιχεί με αυτό που απαιτείται σε περίοδο κρίσης, έντασης του πολέμου της πλουτοκρατίας, που φορτώνει την κρίση και τα χρέη στην πλάτη του λαού, καταργώντας κάθε δικαίωμα και οδηγεί την εργατική και λαϊκή οικογένεια στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Με την ίδια γραμμή πάλης, με όρους ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, συνεχίζουμε τη δράση μας για κάθε μεγάλο και μικρό πρόβλημα, για αντιστοίχηση του κινήματος με τις απαιτήσεις της ιδεολογικής και πολιτικής πάλης ώστε να μην εγκλωβίζονται οι εργαζόμενοι στην αστική και μικροαστική πολιτική σε ψεύτικες ελπίδες και αυταπάτες εύκολων λύσεων.

Τώρα απαιτείται να προχωρήσουν όλα όσα έχουμε συζητήσει για την ανασύνταξη με μεγαλύτερη ευθύνη, με αυξημένη κριτική και αυτοκριτική στάση. Τώρα χρειάζεται να περάσει η λειτουργία των Σωματείων και κάθε άλλης μορφής οργάνωσης σε άλλο επίπεδο, με καλά επεξεργασμένο σχέδιο, καλύτερη οργάνωση δουλειάς σε κάθε χώρο σε κάθε κλάδο, αξιοποίηση όλο και περισσότερων δυνάμεων και επιμονή στις συλλογικές διαδικασίες. Δεν έχουμε δικαίωμα να ανεχόμαστε να συμβιβαζόμαστε με αδυναμίες, καθυστερήσεις, προχειρότητες που πολλές ξεκινάνε από μας. Να πολεμήσουμε πιο αποφασιστικά την επιχειρούμενη ενσωμάτωση, τη λογική του μικρότερου κακού, την καλλιέργεια το μονόδρομου της ΕΕ και να οργανώσουμε πιο καλά το μέτωπο με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, για να απαλλαγεί το συνδικαλιστικό κίνημα από αυτή τη γάγγραινα.

Να ξεπεράσουμε τις όποιες αναστολές, αναμονές και κάθε ανοχή της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων στη νέα συγκυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ. Η κυβέρνηση αυτή θα υλοποιήσει όλα τα αντεργατικά μέτρα που πάρθηκαν μέχρι τώρα και θα συνεχίσει την αντιλαϊκή πολιτική. Μόνο ψίχουλα έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι. Η λογική τους είναι να δώσουν κάποια ψίχουλα στους εξαθλιωμένους, παίρνοντας υπόψη τις μειωμένες απαιτήσεις τους. Ταυτόχρονα θα οδηγήσουν στη σχετική και απόλυτη εξαθλίωση νέα τμήματα εργαζομένων. Όλα τα προβλήματα θα οξύνονται, την ανεργία δεν μπορούν να την αντιμετωπίσουν. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε πολύ χειρότερες εξελίξεις.

Ο εργαζόμενοι χρειάζεται, με τη μεθοδική δική μας δουλειά, να προβληματιστούν από τις επιλογές που έκαναν στις εκλογές. Να σκεφτούν αν οι πολιτικές δυνάμεις που ενισχύθηκαν είναι φιλικές ή εχθρικές για τη ζωή που δικαιούνται. Αντιστρατεύονται ή όχι τα συμφέροντά τους ! Στον αφοπλισμό του εργατικού κινήματος που επιχειρεί η αστική τάξη έχει ως σύμμαχό της τον ΣΥΡΙΖΑ, με την αυταπάτη που καλλιεργεί ότι μπορεί να αλλάξει η ΕΕ ή ότι μπορεί να ξεπεραστεί η κρίση, χωρίς να θιχτούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Καραδοκεί να γίνει κυβέρνηση και θα κάνει ότι μπορεί για να εγκλωβίζει το λαϊκό κίνημα σε αναμονή και προσδοκίες.

Τα κόμματα της συγκυβέρνησης έχουν κοινό στόχο να ξεπεράσουν την κρίση σε βάρος του λαού, με πιο φτηνή την εργατική δύναμη, με κατάργηση κάθε δικαιώματος που έχει απομείνει, με σημαντική μείωση κάθε κοινωνικής δαπάνης για υγεία, παιδεία, πρόνοια, για τη δημιουργία εκείνου του περιβάλλοντος που απαιτεί το κεφάλαιο για την κερδοφορία του, με το ξεκαθάρισμα της αγοράς από χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ.

Ο δρόμος της ανασύνταξης και της αντεπίθεσης του εργατικού, λαϊκού κινήματος, ο δρόμος της σύγκρουσης και της ρήξης με το κεφάλαιο, την ΕΕ και τις πολιτικές δυνάμεις που τη στηρίζουν, είναι μονόδρομος. Γιατί από την άλλη υπάρχει η ενσωμάτωση, η πορεία της εξαθλίωσης των εργατικών-λαϊκών οικογενειών. Πορεία που συνεχίζεται και θα επιταχυνθεί με δραματικές συνέπειες γιατί βαθαίνει η κρίση στην ΕΕ οξύνονται οι μονοπωλιακοί ανταγωνισμοί.

Η μείωση των απαιτήσεων των λαϊκών στρωμάτων στο ελάχιστο, η υποχώρηση των αξιώσεων να ζήσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους καλύτερα, είναι δρόμος που οδηγεί σε όλο και πιο βαριές θυσίες για το κεφάλαιο και τα κέρδη του. Είναι αδιέξοδος. Η κρίση και ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης αποκλείουν κάθε ελπίδα και δυνατότητα για βελτίωση της θέσης των εργαζομένων χωρίς αγώνα, χωρίς ισχυρό κίνημα, χωρίς ρήξεις και ανατροπές.

Αποτελεί επομένως πρωταρχικό ζήτημα και ενιαίο καθήκον για όλους μας η σκληρή δουλειά για την ανασύνταξη του κινήματος και την οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας κατά κλάδο, κατά γειτονιά, κατά χωριό.

Χωρίς τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων, των γυναικών, των νέων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων δεν μπορεί να προχωρήσει όπως απαιτείται σήμερα η ανασύνταξη του κινήματος, η οργάνωση στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους και στις εργατικές – λαϊκές γειτονιές. Κρίσιμο ζήτημα είναι πως οργανώνεται η πάλη των ανέργων. Δεν μπορεί να μαζικοποιηθούν αλλιώς τα Συνδικάτα και να ανατραπεί ο αρνητικός συσχετισμός στο συνδικαλιστικό κίνημα. Να αποδυναμωθούν οι εργοδοτικές και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, που στηρίζουν και προωθούν την αντιλαϊκή πολιτική και ετοιμάζονται για νέες συμμαχίες σε βάρος του ΠΑΜΕ και του ταξικού προσανατολισμού του κινήματος. Είναι προϋπόθεση η συμβολή όλων προκειμένου να οικοδομείται στη βάση η λαϊκή συμμαχία των εργαζομένων, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων στις πόλεις και στην ύπαιθρο, των νέων, προκειμένου να βαθαίνουν οι ρίζες και τα θεμέλιά της, να μεγαλώνει το μπόι της και να αποτελεί αντίπαλο δέος στους κεφαλαιοκράτες και τα κόμματά τους.

Δεν είναι όλα αυτά εύκολη δουλειά. Θέλει πολύ καλό σχέδιο, υπομονή, αντοχή, θυσίες, γνώσεις και μελετημένη σε κάθε κλάδο τακτική.

Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, η φτωχή αγροτιά, με την ενεργή συμμετοχή των γυναικών και των νέων χρειάζεται να πάρουν στα χέρια τους τη ζωή τους. Εμείς πρέπει όμως να μπούμε μπροστά και να δείξουμε αυτό το δρόμο. Μέσα από το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΠΑΣΥ, την ΟΓΕ, το ΜΑΣ, τα ταξικά συνδικάτα, τις λαϊκές επιτροπές παίρνουμε την ευθύνη που μας αναλογεί ώστε να οργανωθεί η αντεπίθεση του λαού και μείς να γίνουμε πιο ικανοί να δουλεύουμε, να οργανώνουμε και να καθοδηγούμε πλατιές μάζες και όχι ένα περιορισμένο κύκλο ανθρώπων.

Η συμμετοχή στο κίνημα είναι ανάγκη να αντιστοιχηθεί με την επίθεση που δεχόμαστε στη ζωή και στα δικαιώματά μας: Με την ανεργία που καταγράφει θηριώδη ποσοστά, τους μισθούς και τα μεροκάματα που συμπιέζονται όλο και περισσότερο, την παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας-Πρόνοιας, της Παιδείας, το εισόδημα των αυτοαπασχολούμενων να πέφτει κατακόρυφα, τα εμπόδια και τις δυσκολίες που πληθαίνουν για τα νέα ζευγάρια και τους νέους γονείς. Τέτοια Συνδικάτα, λαϊκές επιτροπές της κοινωνικής συμμαχίας και κίνημα χρειαζόμαστε ικανά όχι μόνο να οργανώνουν την προστασία της ζωής του λαού, αλλά και ικανά να οργανώσουν έναν ανειρήνευτο αγώνα με τα μονοπώλια και το κράτος τους.

Σήμερα είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε να οργανωθεί το εργατικό, το λαϊκό κίνημα για να αντιμετωπίσει μια σειρά από επείγοντα προβλήματα: Την προστασία των ανέργων και των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, την ανακούφιση από τη φοροληστεία, τη χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ και των ασφαλιστικών ταμείων, τη λειτουργία των νοσοκομείων και των παιδικών σταθμών.

Η διέξοδος για το λαό από την κατάσταση που αντιμετωπίζει σήμερα, προϋποθέτει να σταθεί όρθιος απέναντι στην αντιλαϊκή επίθεση.

Να νικήσει το φόβο και την απογοήτευση, να αναμετρηθεί με τον ταξικό του αντίπαλο. Να μη χρησιμοποιηθεί η ψήφος ως συνενοχή.

Να σηκώσει τη σημαία της πάλης για τις σύγχρονες ρεαλιστικές ανάγκες της λαϊκής οικογένειας, της ανάγκες που αντιστοιχούν στον πλούτο που παράγεται και να διεκδικήσει όσα δικαιούται και σήμερα του στερούν.

Ξεκινάμε σήμερα με μια πιο σχεδιασμένη προσπάθεια οργάνωσης της μαζικής πάλης στα παρακάτω φλέγοντα προβλήματα.

ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΑΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ

Το αμέσως επόμενο διάστημα και μέχρι της 16/7/2012 ολοκληρώνεται η διαδικασία κατάθεσης των δηλώσεων εισοδήματος φυσικών προσώπων, ενώ ήδη έχουν ξεκινήσει και αποστέλλονται τα σχετικά εκκαθαριστικά µε καταλογισμό μεγάλων ποσών φόρου για εκατομμύρια μισθωτούς, συνταξιούχους, αυτοαπασχολούμενους αγρότες και ανέργους.

Σε αδιέξοδα βρίσκονται ήδη οι άνεργοι που ενώ ζουν τον Γολγοθά τους, πρέπει από πάνω να πληρώσουν εξοντωτικό φόρο επειδή έχουν ένα σπίτι, Οι αυτοαπασχολούμενοι και οι φτωχοί αγρότες που ενώ μεγάλη πλειοψηφία είναι υπερχρεωμένοι, χρωστάνε στις τράπεζες, στα ασφαλιστικά ταμεία, σε προμηθευτές, η φορολογία και τα χαράτσια δημιουργούν νέα αδιέξοδα, καινούργια βάρη, αδυνατούν να πληρώσουν και απειλούνται με φυλακή.

Τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά που από τη μία πληρώνουν το στεγαστικό δάνειο, και από την άλλη το τεκμήριο διαβίωσης για το σπίτι, τους επιβαρύνει και με άλλο χαράτσι.

Οι αντιδραστικές αλλαγές όπως:

• Η μείωση του αφορολόγητου ορίου από 12.000€ σε 5.000€,

• η κατάργηση της επιστροφής φόρου µε τη συλλογή αποδείξεων ταυτόχρονα µε τον καταλογισμό προστίμου 10% σε ενδεχόμενο µη προσκόμισης αποδείξεων αξίας ίσης µε το 25% του ετήσιου πραγματικού ή τεκμαρτού εισοδήματος,

• η αύξηση στους φορολογικούς συντελεστές για τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα μέχρι 32.000€,

• η επιβολή της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης και του τέλους επιτηδεύματος, την ελαχιστοποίηση της έκπτωσης των εισφορών στον ΟΑΕΕ.

• οι περικοπές στις εκπτώσεις δαπανών από το φόρο εισοδήματος για την λαϊκή οικογένεια (νοίκια, φροντιστήρια παιδιών, υγεία, τόκοι στεγαστικών δανείων κ.ά.).

• η αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ και η φορολόγηση της κυρίας κατοικίας µε το Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών,

έρχονται να αποτελειώσουν τους εργαζομένους και τα λαϊκά στρώματα που έχουν ήδη συνθλιβεί από τη συρρίκνωση των μισθών και των συντάξεων τους από την εκμηδένιση των εισοδημάτων τους εξ´ αιτίας της ανεργίας, της ακρίβειας σε βασικά είδη καταναλωτικών αγαθών καθώς και υπηρεσιών κοινής ωφέλειας.

• Τις επόμενες ημέρες αναμένονται τα εκκαθαριστικά σημειώματα για την καταβολή του Ενιαίου Τέλους Ακινήτων 2009, που αφορά σε 1,28 εκατομμύρια μικροϊδιοκτήτες ακινήτων,

• ενώ από τον Ιούλιο και μετά αναμένεται να κληθούν να πληρώσουν εκ νέου, πάνω από πέντε εκατομμύρια οικογένειες, το Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών του 2012.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ

• Το αφορολόγητο ποσό του πρώτου κλιμακίου αυξάνεται κατά 2.000 ευρώ για κάθε παιδί από τα δύο πρώτα και κατά 3.000 για κάθε επόμενο. Σε σχέση με το 2010, μειώνεται δραστικά το πρόσθετο αφορολόγητο ποσό για τους φορολογούμενους που έχουν παιδιά.

Αναλυτικά:

Φόρο θα πρέπει να πληρώσουν ακόμα και αυτοί που θα δηλώσουν εισοδήματα κάτω από το αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ, καθώς τα τεκμήρια διαβίωσης καταργούν στην πράξη την απαλλαγή από τον φόρο.

Φθάνει να έχει κάποιος ένα μικρό σπίτι ή ένα αυτοκίνητο ανεξάρτητα από το ύψος του εισοδήματός του για να πιαστεί στην παγίδα των τεκμηρίων και να χάσει το αφορολόγητο όριο.

Για έναν αυτοαπασχολούμενο κάτοικο Αττικής ή Θεσσαλονίκης, με ετήσιο εισόδημα 17.000€, που μέχρι σήμερα δεν θα πλήρωνε καθόλου φόρο εισοδήματος. Το παραπάνω εισόδημα αν αφαιρέσουμε τα ασφάλιστρα που πλήρωσε 17/000-5000=12.000) και το γεγονός ότι δεν εισπράττει δώρα και επίδομα αδείας αντιστοιχεί σε έναν μηνιαίο καταβαλλόμενο μισθό ύψους 857€.

Είδος Επιβάρυνσης Ποσόν επιβάρυνσης

Ειδική Εισφορά 170€

Αύξηση φόρου λόγω 720€

μικρότερης έκπτωσης

των ασφάλιστρων ΟΑΕΕ

τέλος Επιτηδεύματος 500€

Επιβάρυνση ασφαλίστρων 120€

Υπέρ ΟΑΕΔ

ΣΥΝΟΛΟ 1510€

Δηλαδή πρόκειται για μια μείωση του εισοδήματός του κατά 9% ή κατά ισοδύναμο ποσό δύο περίπου εργατικών μισθών, απότομα και μόνο για τα ειδικά μέτρα για τους αυτοαπασχολούμενους. Δεν έχουν υπολογισθεί επίσης ειδικές επιβαρύνσεις που ισχύουν από προηγούμενα όπως η περαίωση κλείσιμο ανέλεγκτων χρήσεων, δημοτικοί φόροι.

Την ίδια στιγμή μένουν στο απυρόβλητο σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές του μονοπωλιακού κεφαλαίου ενώ επανέρχεται προς συζήτηση από τα κόμματα του κεφαλαίου η παραπέρα μείωση της φορολογίας των επιχειρηματικών ομίλων ως κινήτρου για επενδύσεις προκειμένου να «ξεπεραστεί» η ύφεση και να δρομολογηθεί η «επανεκκίνηση» της καπιταλιστικής οικονομίας. Προετοιμάζουν νέες ακόμα φοροαπαλλαγές, όπως τη σταδιακή μείωση του ανώτερου συντελεστή φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων για εισόδημα πάνω από 100.000€.

Τέλος, προκειμένου να «χρυσώσουν» το χάπι αλλά ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουν και τη χρεοκοπία εκατοντάδων χιλιάδων λαϊκών νοικοκυριών, προβλέπεται να προχωρήσουν στη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων των φορολογουμένων, ώστε οι δόσεις να μην ξεπεράσουν το 25-30% του εισοδήματός τους, ενώ μεταθέτουν την σταδιακή αύξηση του αφορολόγητου ορίου εισοδήματος μετά το 2013.

Τα προβλήματα που θα προκύψουν είναι τεράστια. Εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά, κι αν ακόμα γίνουν αυτές οι ρυθμίσεις ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ.

Ξεχωριστό επίσης μεγάλο πρόβλημα είναι το χαράτσι της ΔΕΗ και η αύξηση των τιμολογίων. Οι συνάδελφοι από τη ΔΕΗ πρέπει να μα δώσουν αναλυτικά την κατάσταση. Είναι βέβαιο ότι θα φουντώνει ώρα με την ώρα η αγανάκτηση. Αυτή η αγανάκτηση πρέπει να μετατραπεί σε οργανωμένο κίνημα αγώνα και αλληλεγγύης.

Αυτό το ζήτημα πρέπει σήμερα να συζητήσουμε πώς θα το πετύχουμε.

Οι εργαζόμενοι, το λαϊκό κίνημα μπορούν µε την πάλη οργάνωση και την πάλη τους να βάλουν φρένο στη φορολογική αφαίμαξη του εισοδήματος τους.

Να δυναμώσει η πίεση να πληρώσουν τα μονοπώλια, το μεγάλο κεφάλαιο.

ΣΤΟΧΟΙ ΠΑΛΗΣ

Διεκδικούμε:

• Αύξηση του αφορολόγητου ορίου στο ποσό των 40.000 € για το ζευγάρι και 5.000€ για κάθε παιδί για όλους τους μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες.

• Αναδρομική κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης και του τέλους επιτηδεύματος στα εισοδήματα μέχρι 40.000 για το ζευγάρι και 5.000 για κάθε παιδί.

• Να υπολογίζουμε στη φορολογία τα έξοδα για δαπάνες σε ΔΕΗ, ΟΤΕ, νερό.

• Αναγνώριση των λογιστικών βιβλίων ως μοναδική πηγή προσδιορισμού εισοδήματος των επαγγελματοβιοτεχνών. Κατάργηση της περαίωσης, του κλεισίματος των ανέλεγκτων χρήσεων και κάθε είδους αντικειμενικών κριτηρίων φορολόγησης. Αύξηση του ορίου προσωποκράτησης για χρέη στο δημόσιο και ειδικά για αυτοαπασχολούμενους που έχουν κλείσει την επιχείρησή τους και δεν έχουν άλλα εισοδήματα. Πάγωμα κάθε είδους χρεών όσο διαρκεί η κρίση.

• Κατάργηση των έμμεσων φόρων ΦΠΑ και ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης και αγροτικής κίνησης, στα είδη διατροφής, εκπαίδευσης, υγείας, και στα οικιακά τιμολόγια ενέργειας, ύδρευσης και τηλεπικοινωνίας.

• Κατάργηση του ειδικού τέλους ηλεκτροδοτούμενων δομημένων επιφανειών, που αφορά στην κύρια και στην πρώτη εξοχική κατοικία.

• Η κατάργηση των φόρων και τελών για Δήμο και ΕΡΤ.

• Απαγόρευση δια νόμου κάθε πλειστηριασμού κύριας και δευτερεύουσας κατοικίας και αγροτικής εκμετάλλευσης με σημερινά αντικειμενικά κριτήρια αξίας 300.000 ευρώ και μέχρι 150 τμ για τη λαϊκή τετραμελή οικογένεια.

Απαιτούμε άμεσα:

• Κατάργηση κάθε φοροαπαλλαγής του μεγάλου κεφαλαίου από τον ΕΦΚ στα καύσιμα, που µόνο για το 2008 ωφελήθηκε περίπου 1,2 δις, και από τον ΦΠΑ στην Τροφοδοσία Πλοίων.

• Κατάργηση της κάθε είδους φόρο-ασυλίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου (φόρος εισοδήματος, φόρος υπεραξίας, φόρος κληρονομιάς, φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου, κ.ά.)

• Αύξηση άμεσα του συντελεστή φορολογίας εισοδήματος του μεγάλου κεφαλαίου τουλάχιστον στο 45%.

• Κατάργηση κάθε ειδικής ευνοϊκής φορολόγησης του Τραπεζικού κεφαλαίου.

ΓΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΑΓΡΟΤΩΝ

Με τις νέες ρυθμίσεις για τη φορολογία αλλά και για την εξασφάλιση των χρημάτων που απαιτεί η τρόικα και το μνημόνιο, δεν έμειναν απ έξω και οι φτωχομεσαίοι αγρότες για τους οποίους προβλέπονται νέα μέτρα φοροληστείας:

Μείωση του αφορολογήτου ποσού στα 5.000,00 € από 12.000,00 € που ίσχυε πριν, άρα για κάποιον που ξεπερνά τα 12.000,00 € επιπλέον φόρος 700,00 € το χρόνο. Το ποσό των 5.000,00 € είναι χαμηλότερο και από την εξευτελιστική σύνταξη των αγροτών.

Επιβλήθηκε και στους αγρότες όπως και στους άλλους εργαζόμενους η εισφορά αλληλεγγύης 1% έως τις 20.000,00 € και 2% για παραπάνω.

Όσοι αγρότες που έχουν επιλέξει να κρατούν βιβλία Β κατηγορίας (νέοι αγρότες που έχουν ενταχτεί σε προγράμματα, αγρότες-λαϊκατσήδες κ.ά) πληρώνουν τέλος επιτηδεύματος που ανέρχεται στο ποσό των 500,00 € το χρόνο. Πλήρωσαν περαίωση ή αναγκάστηκαν να ελεγχθούν φορολογικά με αρκετές χιλιάδες Ευρώ.

Προγραμματίζουν την υποχρεωτική επέκταση της τήρησης βιβλίων σε όλους του αγρότες, που σημαίνει ότι θα επεκταθεί σε όλους το τέλος επιτηδεύματος το 500ευρω συν τα έξοδα λογιστή, περαιώσεις κλπ. Θα φορολογούνται για κέρδη πάνω από 5000 ευρώ με 20-25%, δηλαδή φοροληστεία φτωχών.

Προγραμματίζουν επίσης να εντάξουν τα χωράφια και τα γεωργικά κτίσματα στα ακίνητα που εντάσσονται στο φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας για όσους δεν είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες.

Οι αγρότες παρά την επιστροφή του ΦΠΑ που γίνεται και που ανέρχεται στο 11% των τιμολογίων πώλησης, πληρώνουν ένα σημαντικό μέρος από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης και τον ΦΠΑ γιατί το σύστημα επιστροφής είναι άδικο και ευάλωτο. Ήδη από τις επιστροφές τους κρατούν διάφορα χαράτσια που δεν θέλουν και δεν μπορούν να πληρώσουν οι αγρότες π.χ. για νερό (ΤΟΕΒ), ασφάλιση παραγωγής (ΕΛΓΑ) κ.ά με αποτέλεσμα να επιστρέφονται ελάχιστα μέχρι τίποτα!

Παράλληλα όπως όλοι οι εργαζόμενοι πληρώνουν το χαράτσι μέσω τις ΔΕΗ για τα σπίτια στα χωριά, πολλές φορές πληρώνουν και για τις αποθήκες ή γεωργικές εγκαταστάσεις επειδή είναι ενιαίες με την κατοικία ή δεν έχουν δηλωθεί διαφορετικά, το οποίο χαράτσι μεταφέρεται στην εφορία τους και παρακρατείται υποχρεωτικά κατά την επιστροφή ΦΠΑ.

Πρέπει να επισημάνουμε ότι το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί και διάφορα άλλα χαράτσια τα οποία λίγα ή πολλά καθιστούν αδύνατη την πληρωμή τους από την πλειοψηφία των μικρών και φτωχών αγροτών όπως το αυξημένο χαράτσι στον ΕΛΓΑ, στις δηλώσεις καλλιέργειας μέσω του ΟΣΔΕ, τις αυξημένες εισφορές στον ΟΓΑ, τη μεγαλύτερη συμμετοχή στα φάρμακα, τα 5ευρα στα νοσοκομεία, τα προβλήματα με τον ΕΟΠΠΥ, το χαράτσι στις γεωτρήσεις κλπ.

Άμεσα πιο ειδικά Αιτήματα:

• Αφορολόγητο (τράνζιτ) πετρέλαιο στους αγρότες για την οικογενειακή αγροτική εκμετάλλευση καλλιέργειά τους, όπως γίνεται με τους εφοπλιστές.

• Κατάργηση του ΦΠΑ στην αγορά των εφοδίων (σπόρια, λιπάσματα, φυτοφάρμακα, μηχανήματα κλπ) που πάνε στην αγροτική οικονομία, αφού και τα αγροτικά προϊόντα πωλούνται χωρίς ΦΠΑ.

• Κατάργηση των χαρατσιών σε Ακίνητα, ΕΛΓΑ, γεωτρήσεις κλπ.

• Κανένας πλειστηριασμός στην πρώτη κατοικία και σε αξία έως 300.000,00 € περιουσιακά στοιχεία των αγροτών που οφείλουν στο Δημόσιο και τις τράπεζες.

• Πάγωμα χρεών όσο διαρκεί η κρίση για μικρομεσαίους αγρότες.

ΑΝΕΡΓΙΑ – ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ

Το σύνολο της εργατικής τάξης βιώνει σήμερα τις συνέπειες της κρίσης με αποτέλεσμα να μη μπορεί να ανταποκριθεί ούτε καν στις βασικές του ανάγκες (διατροφή, στέγαση, υγεία κτλ.).

Την κατάσταση αυτή επιβαρύνει ακόμα περισσότερο η άδικη φορολογική πολιτική που πλήττει ακόμα πιο πολύ το λαϊκό εισόδημα.

Οι φορολογικοί νόμοι που έχουν ψηφιστεί φέρνουν μεγαλύτερη επιβάρυνση με την εισαγωγή των νέων τεκμηρίων στη φορολογία. Είναι απαράδεκτο κάτω από αυτές τις συνθήκες να φορολογούνται άνθρωποι χωρίς δουλεία. Οι λύσεις που προτείνονται για τυχόν εξαιρέσεις οδηγούν χιλιάδες ανέργους στις ουρές των εφοριών προκαλώντας αδιαχώρητο με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία αυτών και των υπαλλήλων του Υπουργείου ειδικά σε αυτή την ήδη επιβαρυμένη περίοδο.

Η ανεργία σήμερα αφορά όλους τους εργαζόμενους και όσους ανήκουν στα λαϊκά στρώματα γιατί μπορεί να βρεθούν από τη μια μέρα στην άλλη στα δίχτυα της. Αγκαλιάζει και βασανίζει κάθε εργατική και λαϊκή οικογένεια. Για αυτό και θεωρούμε ότι η προστασία των ανέργων και των οικογενειών τους είναι ζήτημα άμεσης προτεραιότητας.

Το γεγονός ότι η οικονομία βρίσκεται σε πορεία ύφεσης δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για να προστίθενται τέτοια δυσβάσταχτα βάρη για τους εργαζόμενους και βεβαίως πρέπει να υπάρχει γενικά ριζική ανατροπή της αντίληψης ότι τα έσοδα του κράτους πρέπει να έχουν ως πηγή τον εργαζόμενο λαό και όχι εκείνους που πριν απ´ όλα ευθύνονται και για το ξέσπασμα της κρίσης.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ :

Άμεσα την πλήρη απαλλαγή των ανέργων από τη φορολογία για εισόδημα μέχρι 20.000 ευρώ (δηλαδή οικογενειακό εισόδημα 40.000 ευρώ) προσαυξημένο κατά 5.000 ευρώ για κάθε παιδί που προκύπτει είτε από τα τεκμήρια διαβίωσης είτε από το ελάχιστο εισόδημα τους.

Επίδομα ανεργίας για όλο το χρόνο ανεργίας για τους αυτοαπασχολούμενους χωρίς όρους και προϋποθέσεις και χωρίς επιβάρυνση των εν ενεργεία αυτοαπασχολουμένων.

Πώς θα δουλέψουμε

Είναι σχετικά εύκολο να συμφωνήσουμε στις εκτιμήσεις και στα συγκεκριμένα πλαίσια πάλης. Λέμε σχετικά εύκολο γιατί είναι διαπιστωμένο ότι δε μελετάμε πάντα επαρκώς και με προσοχή κείμενα, θέσεις, κεντρικά υλικά, φυλλάδια. Περιοριζόμαστε πολλές φορές σε όσα ακούμε και σε όποια πείρα έχουμε κατακτήσει.

Δε μπορούμε να υλοποιήσουμε με ενιαίο τρόπο κατευθύνσεις και καθήκοντα αν αυτά δεν αφομοιώνονται. Είναι προϋπόθεση για παραπέρα εξειδίκευση και σχεδιασμένη δράση κατά σωματείο, κλάδο, λαϊκή επιτροπή.

Το πιο δύσκολο είναι πώς αυτά που σήμερα θα συμφωνήσουμε θα γίνουν υπόθεση πάλης μαζών κατά κλάδο – εργοστάσιο – τόπο δουλειάς, κατά γειτονιά.

Πώς αυτή η πάλη θα αναπτύσσεται σε μαζικό κίνημα πίεσης, με οξυμμένες μορφές πάλης, θα έχει συνέχεια, θα εμπλουτίζονται διαρκώς οι μορφές πάλης.

Πώς ο κάθε κλάδος θα έχει τη δική του συμβολή στην ενιαία πάλη.

Πώς η πάλη για τα αιτήματα αυτά θα προωθεί το κύριο ζητούμενο, το κύριο καθήκον. Την άνοδο του επιπέδου οργάνωσης του κινήματος, αρχίζοντας από τους τόπους δουλειάς και την οικοδόμηση της κοινωνικής συμμαχίας.

Μόνο ένα τέτοιο κίνημα μπορεί σήμερα να αποτελέσει την πραγματική εργατική και λαϊκή αντιπολίτευση και αύριο να διεκδικήσει την εξουσία. Εδώ κρινόμαστε όλοι. Αυτή είναι η κύρια αποστολή μας.

Κατ’ αρχήν, να συμφωνήσουμε στο εξής:

Κάθε κλάδος έχει και τα ιδιαίτερα προβλήματά του και πρέπει να τα παλεύει.

Πρέπει όμως σήμερα να συμφωνήσουμε ότι τα ζητήματα της φορολογίας και της υγείας θα μπουν κατά προτεραιότητα παντού. Αλλιώς η σημερινή συζήτηση θα μείνει στον αέρα.

Ξεκινάμε λοιπόν με την απόφαση ότι παλεύουμε, κόντρα σε κάθε δυσκολία, να γίνουν υπόθεση μαζικής πάλης από κάθε κρίκο του μαζικού κινήματος.

Το πρώτο και κυριότερο είναι να μπουν για συζήτηση πλατιά, να κατανοηθούν τα προβλήματα αυτά, οι επιπτώσεις στις λαϊκές οικογένειες. Χωρίς συζήτηση και ξεκαθάρισμα των ζητημάτων δε μπορεί να οργανωθεί μαζικό κίνημα. Απαιτούνται άμεσα μαζικές συνελεύσεις σε τόπους δουλειάς, σε σωματεία, σε γειτονιές.

Δεν είναι εύκολο.

Επομένως, εδώ τα διοικητικά συμβούλια των φορέων που συμμετέχουν στη σημερινή σύσκεψη να συζητήσουν το ζήτημα, να προετοιμαστούν για τέτοιο αγώνα. Να αξιοποιήσουν την πείρα που έχουν, να αναπτύξουν πρωτοβουλία. Μέσα στον Ιούλη πρέπει να μετρήσουμε πρόοδο.

Χρειάζεται να εξοπλιστούν κατάλληλα αυτοί που θα πρωτοστατήσουν στη διαφώτιση. Μπορούμε για τη δουλειά αυτή να αξιοποιήσουμε λογιστές, φοροτεχνικούς, γιατρούς, νοσηλευτές κλπ.

Πρέπει να φτάσουμε στο σημείο να ξέρει το κάθε σωματείο, σύλλογος, φορέας, τι αντιμετωπίζουν τα μέλη τους, συνολικότερα οι εργαζόμενοι του χώρου τους.

Μπορούμε ακόμα να κυκλοφορήσουμε πολλά σημειώματα με τηλέφωνα ώστε να επικοινωνούν με το φορέα για ειδικά ή γενικά προβλήματα. Να περάσει το σύνθημα: Κανένας μόνος του. Οργάνωση και αλληλεγγύη.

Σε συνέχεια πρέπει να προβληματιστούμε για τις μορφές δράσης και πάλης.

Για τη φορολογία, για παράδειγμα, το πρόβλημα που θα συναντήσουμε είναι ότι δεκάδες χιλιάδες δε θα μπορούν να πληρώσουν και πιθανό να υποστούν συνέπειες. Θα βρεθούν σε απόγνωση χιλιάδες άνθρωποι, οικογένειες.

Πώς θα βρούμε και θα παλέψουμε με αυτόν τον κόσμο;

Ο στόχος μας πρέπει να είναι να διαμορφωθεί κίνημα μαζικής αντίστασης που μπορεί να φτάσει ως τη μαζική άρνηση πληρωμών.

Να οργανώσουμε μαζικό κίνημα πίεσης με βάση τα αιτήματα.

Είναι άλλο πράγμα να πάει σε μια εφορία, υπουργείο, υπηρεσία κλπ. μια αντιπροσωπεία του Σωματείου κι άλλο πράγμα να πάει το ΔΣ με αντιπροσωπεία ενός εργοστασίου, μιας επιχείρησης, με υπόμνημα όλων των εργαζομένων.

Πάμε λοιπόν για μαζικές μορφές πίεσης κατά κλάδο, κατά εργοστάσιο, επιχείρηση, γειτονιά με όλες τις δυνατές μορφές.

Να επιμείνουμε σε αυτή την κατεύθυνση.

Μέσα από τέτοιες διαδικασίες θα δημιουργηθούν προϋποθέσεις συντονισμού και ανώτερες μορφές μαζικής πάλης. Κάθε κλάδος να πάρει την ευθύνη του.

Να αξιοποιήσουμε την πείρα με το χαράτσι της ΔΕΗ. Τους δυσκολέψαμε αρκετά.

Θα ακουστούν πιστεύουμε σήμερα κι’ άλλες σκέψεις.