Συνάδελφοι και συναδέλφισσες.
Οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της Αφοί Βλάχου χαιρετίζουμε τη σημερινή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Οι εργαζόμενοι από το τυπογραφείο του Βλάχου, βρισκόμαστε σήμερα εδώ, μετά από 7 ημέρες κινητοποίησης, με απεργίες και στάσεις εργασίας. Απεργίες που όπως τις προηγούμενες ημέρες, έτσι και σήμερα, σταμάτησαν όλες τις μηχανές του εργοστασίου.
Κινητοποιήσεις που συζητήθηκαν μέσα από τακτές Γενικές Συνελεύσεις, αποφασίστηκαν, σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν από τους ίδιους τους εργάτες. Που βρήκαν την έμπρακτη συμπαράσταση του κλάδου και μίας σειράς ταξικών Σωματείων, Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Τις κινητοποιήσεις που κάναμε, τις αποφασίσαμε σχεδόν ομόφωνα: Έλληνες, Αλβανοί, Ινδοί, Σέρβοι, Κούρδοι που δουλεύουμε μαζί στο εργοστάσιο ενωμένοι και μονιασμένοι. Μπορέσαμε να ενωθούμε γιατί κάναμε στην άκρη διαχωρισμούς που υπήρχαν όπως: παλιοί και νέοι εργαζόμενοι, γραφεία- παραγωγή, μάστορες –βοηθοί, μόνιμοι και έκτακτοι.
Τα προβλήματα που έχουμε στο εργοστάσιο, δεν είναι κάτι διαφορετικό από άλλους χώρους δουλειάς. Απλά σε κάποιους ακόμα δεν χτύπησαν την πόρτα. Τα προηγούμενα χρόνια, είχαμε την προσπάθεια της εργοδοσίας να κόψει το επίδομα γάμου, να προχωρήσει σε ατομικές συμβάσεις με μειώσεις μισθών και να γίνουν απολύσεις. Τότε μπορέσαμε και συλλογικά τα αποτρέψαμε, είχαμε νίκες.
Σήμερα, ήρθε «από το παράθυρο» ένα μεγαλύτερο πρόβλημα. Η ανάπτυξη της εταιρίας, έφερε προσλήψεις νέων συναδέλφων μέσω δουλεμπορικών γραφείων. Δηλαδή, ενοικιαζόμενους εργάτες με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, με αποδοχές πολύ κάτω από την κλαδική ΣΣΕ των Λιθογράφων που πληρώνονταν οι υπόλοιποι.
Αμέσως με τη βοήθεια του Σωματείου Λιθογράφων και της Σωματειακής Επιτροπής που έχουμε εκλέξει στο χώρο, διατυπώσαμε καθαρά το αίτημα μας:
«Κατάργηση των δουλεμπορικών γραφείων.
Μονιμοποίηση όλων των ενοικιαζόμενων συναδέλφων.
Να πληρώνονται όλοι με βάση την τελευταία ισχύουσα ΣΣΕ.»
Με αυτό το αίτημα κάναμε κουβέντα άνθρωπο τον άνθρωπο και συμφώνησαν όλοι ότι μας αφορά. Ότι είναι υπόθεση όλων μας και όχι πρόβλημα μόνο των ενοικιαζόμενων. Ότι αν ανοίξει η πόρτα, βήμα βήμα θα αντικατασταθούμε όλοι με νέες σχέσεις εργασίας. Έτσι αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε τον αγώνα.
Κάποιοι μας λένε ότι στο Βλάχο είναι αλλιώς τα πράγματα, γι αυτό μπορούμε και κερδίζουμε κάτι.
Τίποτα δεν είναι αλλιώς! Και εμείς εργάτες χαμηλόμισθοι είμαστε όπως όλοι. Και εμείς οικογένειες έχουμε να συντηρήσουμε. Πολλοί από τους συναδέλφους χρωστάνε δάνεια. Και στο «δικό μας εργοστάσιο» υπάρχουν καλά παιδιά της εργοδοσίας. Και σε εμάς υπάρχουν συνάδελφοι που φοβούνται και κάνουν απεργοσπασία, ή και άλλοι που σε αυτή τη φάση δεν έχουν πειστεί για την ανάγκη του αγώνα. Σε τελική ανάλυση και εμείς φοβόμαστε την ανεργία, όπως όλος ο κόσμος.
Εμείς λοιπών δεν έχουμε καμία μαγική συνταγή. Μόνο ότι αναμετρηθήκαμε με τις δυσκολίες, χωρίς να μας πάρουν από κάτω.
Δεν βάλαμε κανέναν απέναντι και ας μην απεργούσε. Άλλωστε πολλοί από αυτούς που σήμερα είναι εδώ, ήταν κάποτε απεργοσπάστες. Όμως σήμερα είναι εδώ και αγωνίζονται!
Γνωρίζουμε ότι ο αγώνας για «Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους» δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ούτε μπορεί να λυθεί με τον αγώνα ενός εργοστασίου, χωρίς να αγκαλιαστεί και από την υπόλοιπη Εργατική Τάξη. Για να λυθούν τέτοια προβλήματα, απαιτείται γενικότερη συνολικότερη σύγκρουση με την αιτία που γεννάει τέτοιες εργασιακές σχέσεις, το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Άλλωστε όπως εύστοχα είπε ο εργοδότης μας, «εδώ παίρνει η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ενοικιαζόμενους στα νοσοκομεία, εγώ δε θα πάρω που είμαι ιδιώτης;»
Εκεί βρίσκει στήριγμα ο κάθε εργοδότης. Στην Κυβέρνηση και την ΕΕ. Στις «βέλτιστες πρακτικές» στα εργασιακά, που θα φέρουν την ανάπτυξη.
Η μόνη διαφορά που έχουμε εμείς οι εργάτες του Βλάχου και όλοι όσοι είμαστε σήμερα εδώ, σε σχέση με όσους είναι για δουλειά, είναι ότι εμείς δεν απογοητευόμαστε. Ξέρουμε ότι οι αγώνες του σήμερα αφήνουν παρακαταθήκη για τους αγώνες που έρχονται. Γνωρίζουμε ότι τα μεροκάματα που χάσαμε, δεν πήγανε στράφι.
Είμαστε ήδη νικητές, γιατί έχουμε κερδίσει την ενότητά μας. Έχουμε νικήσει το φόβο και την υποταγή. Γιατί από καλύτερες θέσεις θα οργανώσουμε τους αγώνες που έρχονται.
Μπορεί με την κινητοποίηση που κάναμε μέχρι τώρα στο Βλάχο να πετύχαμε μόνο μία επιπλέον οικονομική παροχή στους ενοικιαζόμενους, αλλά δε θα σταματήσουμε εκεί. Θα συνεχίσουμε μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους του κλάδου πιο αποφασιστικά το επόμενο διάστημα, ενάντια στα δουλεμπορικά, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
