Οι μέρες και τα έργα του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού τόσο στον κλάδο των τροφίμων όσο και γενικότερα στο εργατικό κίνημα είναι γνωστά.
Είναι οι μηχανισμοί της εργοδοσίας που ελέγχουν σωματεία για να διαμορφώνουν τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα και να κρατούν τους εργαζόμενους αλυσοδεμένους στα σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι οι δυνάμεις που υλοποιούν μέχρι κεραίας τις κατευθύνσεις κυβέρνησης και εργοδοσίας.
Mε την τελευταία της ανακοίνωση η διοίκηση του επιχειρησιακού σωματείου «Αξιός» απέδειξε για άλλη μια φορά ότι αποτελεί τον καλύτερο σύμμαχο της εργοδοσίας στην προσπάθεια της να τσακίσει ακόμη περισσότερο μισθούς και εργασιακά δικαιώματα ώστε να θωρακίσει την κερδοφορία της αναλαβαίνοντας τον φυσικό του ρόλο, στα πλαίσια της «κοινωνικής συμμαχίας» της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ – ΣΕΒ, βάζοντας ως σημαία τα συμφέροντα της εργοδοσίας.
Τι είναι όμως αυτό που ενόχλησε τη διοίκηση της επιχείρησης; (και κατά συνέπεια και τη διοίκηση του επιχειρησιακού σωματείου που απάντησε για λογαριασμό της εργοδοσίας;).
Τους ενόχλησε το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι του υποκαταστήματος της Χαλκιδικής αποφάσισαν ομόφωνα, μέσα από γενική συνέλευση, να διεκδικήσουν με αγωνιστικό τρόπο την επαναφορά του μισθού τους στο ύψος του 2016 (πριν δηλαδή δώσει μια από τις γνωστές της «μάχες» η διοίκηση του «Αξιού» η οποία είχε ως αποτέλεσμα μειώσεις μισθών από 15% έως 20%).
Η μόνη τους ενασχόληση την ώρα που η Ομοσπονδία Γάλακτος Τροφίμων και Πότων μαζί με το ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ δίνει την μάχη για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ, ήταν να διαπραγματεύεται και να υπογράφει μειώσεις. Όλο το προηγούμενο διάστημα, όπως και τώρα βάζει φρένο στην απεργιακή οργάνωση και διεκδίκηση των αιτημάτων των εργαζομένων θέλοντας να επιβάλει σιγή νεκροταφείου.
Άλλωστε είναι μανούλες στο θάψιμο των εργατικών δικαιωμάτων, είναι οι «νεκροθάφτες» των εργαζομένων στο εργοστάσιο της ΜΕΒΓΑΛ.
Η στάση τους αυτή αναδεικνύει την ανάγκη οι εργαζόμενοι να τους βάλουν στο περιθώριο. Να καταδικάσουν τις πλειοψηφίες που βάζουν φρένο στις αγωνιστικές τους διαθέσεις και στην ανάγκη για οργάνωση και ανάπτυξη της πάλης τους. Να διαλύσουν τους μηχανισμούς της ταξικής συνεργασίας, να απορρίψουν τη λογική που λέει ότι τάχα μπορούν να εξυπηρετούνται ταυτόχρονα και οι ανάγκες των βιομηχάνων και οι ανάγκες των εργατών. Να ενισχύσουν τις ταξικές δυνάμεις για την αγωνιστική διεκδίκηση συλλογικών συμβάσεων και δικαιωμάτων, που αποτελεί μονόδρομο για την ικανοποίηση των σύγχρονων, πραγματικών αναγκών τους.
Καλούμε τους εργαζόμενους να παλέψουν από κοινού με το κλαδικό σωματείο για:
• την υπογραφή ικανοποιητικής κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας μαζί με την Ομοσπονδία του κλάδου.
• οργάνωση του αγώνα για την ανάκτηση των απωλειών, για τη διεκδίκηση των πραγματικών αναγκών.
• ενάντια στις μειώσεις μισθών, στις απολύσεις, για την εφαρμογή κλαδικών συμβάσεων, επιδομάτων παροχών και γενικότερα όλων των κεκτημένων δικαιωμάτων του κλάδου.
• για τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας.
Δυναμώνουμε μαζικοποιούμε το κλαδικό μας συνδικάτο.
Οργανώνουμε την ενότητα του κλάδου.
Ισχυροποιούμε το ταξικό κίνημα στον κλάδο τροφίμων – ποτών.
Αυτή η δράση είναι ανάγκη να εξασφαλιστεί απέναντι στην περιχαράκωση κάθε χώρου που καλλιεργεί ο εργοδοτικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός, που υπογράφει μειώσεις στο όνομα των κοινών συμφερόντων εργοδοσίας – εργαζομένων, ενώ σε άλλες περιπτώσεις κάνει προτάσεις ανάπτυξης της επιχείρησης όπως η κυβέρνηση και ο ΣΕΒ.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
