Κοινή Διακήρυξη
Συνέδριο Συνδικάτων Τηλεπικοινωνιών, Πληροφορικής και Τηλεφωνικών Κέντρων της Ευρώπης
19 Οκτώβρη 2015, Βρυξέλλες
Δεν θα γίνουμε σκλάβοι του 21ου αιώνα
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που υπογράφουμε το παρακάτω κείμενο συναντηθήκαμε για να συζητήσουμε την κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι της Ευρώπης σε Τηλεπικοινωνίες, Πληροφορική και Τηλεφωνικά Κέντρα και να οργανώσουμε κοινή απάντηση ενάντια στις πολυεθνικές και τα μονοπώλια που υποστηρίζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι τηλεπικοινωνίες είναι ένας κλάδος που απασχολεί εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στην Ευρώπη και ελέγχεται κυρίως από μεγάλες μονοπωλιακές, πολυεθνικές επιχειρήσεις όπως Deutsche Telecom (T-mobile), Vodafone, Telefonica, Orange, British Telecom, Τeleperformance, TelecomItalia, Cyta κ.α.. Οι πολυεθνικές του κλάδου, αξιοποίησαν στο έπακρο τις αντεργατικές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την υλοποίηση τους από τις Κυβερνήσεις κάθε χώρας για να χτυπήσουν τα κατοχυρωμένα εργατικά δικαιώματα των παλιών εργαζομένων του κλάδου, δημιουργώντας μια γενιά με χιλιάδες νέους εργαζόμενους, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία έπιασαν δουλειά κάτω από χειρότερες εργασιακές συνθήκες, χωρίς τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των προηγούμενων.
Από την δημιουργία της ΕΕ το 1992 και την υπογραφή της συνθήκης του Μάαστριχ μπήκαν οι βάσεις για ιδιωτικοποιήσεις σε μια σειρά κλάδους (όπως και των Τηλεπικοινωνιών) που μέχρι το ‘92 παρέμεναν κρατικοί. Από το 1992 μέχρι σήμερα η συνθήκη του Μάαστριχτ έχει εξειδικευτεί και προχωρήσει με πολλές ακόμα συνθήκες, με βασικό κριτήριο την μέγιστη δυνατή αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων, την θωράκισή της ανταγωνιστικότητάς τους.
Οι μεγάλες πολυεθνικές κατέχουν σήμερα πάνω από το 50% της αγοράς σε ολόκληρη την ΕΕ σε σταθερή τηλεφωνία και internet. Αντίστοιχα στην κινητή τηλεφωνία οι δύο κυριότεροι πάροχοι ανά κράτος μέλος, ελέγχουν κατά μέσο όρο το 75% της αγοράς εξαγοράζοντας ή συγχωνευόμενες με εταιρίες που δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό. Στις τηλεπικοινωνίες το νέο πεδίο κερδοφορίας είναι τα συνδυαστικά πακέτα σταθερή – κινητή – internet – ΤV, broadband και οπτικές ίνες. Οι τάσεις συγκεντροποίησης οδηγούν στη δημιουργία μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων που συγκρούονται για τον έλεγχο της αγοράς.
Ο δρόμος αυτός συνολικά περνάει μέσα από το χτύπημα των μισθολογικών δικαιωμάτων, μείωση των μισθών και των εργοδοτικών εισφορών για την Υγεία, την ασφάλιση των εργαζομένων. Για αυτό το λόγο, ακόμα και πριν το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης, οι εργαζόμενοι του κλάδου βρέθηκαν αντιμέτωποι με το ξήλωμα δικαιωμάτων που είχαν κατακτηθεί με μακροχρόνιους, ακόμα και αιματηρούς αγώνες τον 19ο και τον 20ο αιώνα.
Σήμερα, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων του κλάδου, ειδικά στα τεράστια Τηλεφωνικά Κέντρα, εργάζονται σε συνθήκες οξυμμένης εντατικοποίησης, σαν ενοικιαζόμενοι, outsourcing, με μειωμένους μισθούς, ελαστικά ωράρια, με συμβάσεις από μερικών μηνών, μέχρι μερικών ωρών. Μεγαλύτερα θύματα αυτής της κατάστασης είναι οι νέες γυναίκες εργαζόμενες και το δικαίωμα τους στην μητρότητα.
Χαρακτηριστικά αυτής της κατάστασης είναι τα παραδείγματα από
Γαλλία:Οι εργαζόμενοι λόγω της εντατικοποίησης έφτασαν στο σημείο αυτοκτονιών στην FranceTelecom
Ελλάδα:Οι DeutscheTelecom–OTE, έκαναν μείωση 40% στους μισθούς των νέων εργαζομένων
Στην Ισπανία:Μετά την ιδιωτικοποίηση της, η TelefonicaMovistar αντικατέστησε 50.000 αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας με εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους μέσω εργολάβων, υπό καθεστώς αυξανόμενης εργασιακής ανασφάλειας
Στην Ιταλία: Η διαδικασία ιδιωτικοποίησης του τομέα σταθεσής και κινητής τηλεφωνίας οδήγησε σε απολύσεις, με άμεσο αποτέλεσμα της αύξησης της εκμετάλευσης και της μείωσης της κοινής συνδικαλιστικής και μισθολογικής κάλυψης. Μεταξύ 2010 και 2013 καταργήθηκαν 8% των θέσεων εργασίας. Σε αυτή τη περίοδο οι συμβάσεις προσωρινής απασχόλησης αυξήθηκαν από 13% σε 27%. Στα τηλεφωνικά κέντρα ο αριθμός συμβάσεων προσωρινής απασχόλησης ανήλθε στο 78%, με 40% να είναι γυναίκες εργαζόμενες.
Μεγάλο μερίδιο ευθύνης για αυτήν την κατάσταση φέρει ο εργοδοτικός συνδικαλισμός με την υπονομευτική του δράση στην αντίσταση των εργαζομένων. Καλλιεργεί τη λογική της ταξικής συνεργασίας, του διαλόγου μεταξύ εργάτη και πολυεθνικής σαν να έχουν κοινά συμφέροντα. Υπέσκαψε τις Συλλογικές Συμβάσεις αποδεχόμενος μειώσεις μισθών και περικοπές δικαιωμάτων, ενώ ακόμη και σήμερα διασπά και διαχωρίζει τους εργαζόμενους μεταξύ μητρικών και θυγατρικών εταιριών αφήνοντας χιλιάδες νέους εργαζόμενους χωρίς συνδικαλιστική οργάνωση. Ταυτόχρονα καλλιεργεί τα ιδεολογήματα των μονοπωλίων για την «ανταγωνιστικότητα», την «ανάπτυξη» κ.α. καλώντας τους εργαζόμενους να υιοθετήσουν αιτήματα ξένα προς τα συμφέροντα τους.
Για την καθημερινή μας δράση σε έναν κλάδο που κυριαρχούν οι πολυεθνικές είναι αναγκαίο οι εργαζόμενοι να έχουν απευθείας επικοινωνία από χώρα σε χώρα, ενημέρωση για τις εξελίξεις και τους σχεδιασμούς της εργοδοσίας, δυνατότητα κοινής δράσης και ενιαίας απάντησης. Η ενημέρωση, η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των συνδικάτων του κλάδου να δυναμώσει την έκφραση αλληλεγγύης στους αγώνες που αναπτύσσονται στον κλάδο σε κάθε χώρα, στην στήριξη των οργανώσεων που παλεύουν για Συλλογικές Συμβάσεις που θα βελτιώνουν μισθούς και δικαιώματα. Είναι καθήκον μας η έκφραση αλληλεγγύης, η στήριξη και η προστασία εργαζομένων και συνδικαλιστών από τις επιθέσεις και τις διώξεις της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων.
Σήμερα έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα που θα εναντιώνεται στις πολυεθνικές, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους. Ένα κίνημα που θα βάλει στην πρώτη γραμμή τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης με μαζικές, μαχητικές συνδικαλιστικές οργανώσεις σε κάθε χώρο δουλειάς. Σήμερα χρειαζόμαστε συνδικάτα που θα ενώνουν τους εργαζόμενους στην βάση του κλάδου, ανεξαρτήτως των διαχωρισμών που προκαλούν οι εργοδότες για να μας διασπούν. Αυτό το κίνημα θα έχει την ευθύνη να οργανώσει τους εργαζόμενους για αποφασιστικές συγκρούσεις με τις πολυεθνικές και τα μονοπώλια για να υπερασπιστεί και να διευρύνει τα δικαιώματα των εργαζομένων, να διεκδικήσει συλλογικές συμβάσεις
Σε αυτή τη κατεύθυνση οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των ΠΑΜΕ από την Ελλάδα, ΠΕΟ από την Κύπρο, COBAS από την Ισπανία, USB από την Ιταλία αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία και καλούμε Συνέδριο των Συνδικάτων του Κλάδου των Τηλεπικοινωνιών, της Πληροφορικής και των Τηλεφωνικών Κέντρων της Ευρώπης στις 19 Οκτώβρη του 2015 στις Βρυξέλλες με θέμα:
Η κοινή μας πορεία προς το συνέδριο θα εκφραστεί με μια βδομάδα δράσης και πληροφόρησης των εργαζομένων στις πολυεθνικές του κλάδου, στις αρχές Σεπτέμβρη που θα αναδεικνύει την ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας υπέρ των ταξικών τους συμφερόντων.
Ο αγώνας και τα αιτήματα των εργαζομένων είναι μέρος του γενικότερου συμφέροντος να υπάρχουν τηλεπικοινωνίες με κριτήριο τις διευρυμένες λαϊκές ανάγκες για φθηνές, ασφαλείς, ποιοτικές τηλεπικοινωνίες και όχι τα κέρδη των ομίλων, κάτι που απαιτεί οι τηλεπικοινωνίες να μην είναι εμπόρευμα. Σε αυτή τη πάλη για ανατροπή της πολιτικής εμπορευματοποίησης των τηλεπικοινωνιών και της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την απελευθέρωση του κλάδου εντάσσεται και η πάλη για ανατροπή των ιδιωτικοποιήσεων, για την πλήρη διασφάλιση των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων στον κλάδο.
USB Ιταλία, ΠΑΜΕ Ελλάδα, ΠΕΟ Κύπρος, CoBas Ισπανία
Για περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής στο συνέδριο
Email: [email protected] , Τηλ: +30 2103305219, +30 2103301842
