Συνάδελφοι- Συναδέλφισσες
Εδώ και ένα διάστημα, ετοιμάζονται εξελίξεις στο χώρο του τύπου που πρόκειται να έχουν άμεσες συνέπειες στη ζωή των εργαζομένων στην εκτυπωτική βιομηχανία. Σχεδόν καθημερινά, διαρρέουν σκόπιμα πληροφορίες, άλλοτε από την εργοδοσία και άλλοτε από τα αστικά ΜΜΕ, πως θα σταματήσουν να εκδίδονται έντυπα, ότι θα κλείσουν μεγάλα τυπογραφεία και πιθανών να ανοίξουν κάποια νέα, ότι θα υπάρχουν περικοπές προσωπικού σε τυπογραφεία και πρακτορεία τύπου. Η διαδικασία αυτή μάλιστα επιταχύνεται, μπροστά στην νέα κατανομή της ¨πίτας¨ των αδειών στα κανάλια εθνικής εμβέλειας.
Φαίνεται ότι το εκδοτικό κεφάλαιο βρίσκεται σε φάση ανακατάταξης των συμφερόντων του, με άλλους καπιταλιστές να υποχωρούν και άλλους να ισχυροποιούνται, συγκεντρώνοντας την παραγωγή σε λιγότερες επιχειρήσεις. Δεν λείπουν και οι περιπτώσεις που μπορεί να αποχωρούνε από τις επενδύσεις τους στον κλάδο, για να επενδύσουν το κεφάλαιό τους σε άλλους τομείς πιο κερδοφόρους.
Όπως και να έχει μία τέτοια εξέλιξη, θα έχει δραματικές συνέπειες σε ένα μεγάλο τμήμα των συναδέλφων που πιθανών να μείνουν άνεργοι με το κλείσιμο επιχειρήσεων ή να δεχτούνε ισχυρές πιέσεις για υποχώρηση στα δικαιώματά τους.
Σκοπός της όλης συζήτησης που προκαλείτε για το τι πρόκειται να συμβεί, είναι να επικρατήσει φόβος και υποχώρηση στους εργαζόμενους. Να καλλιεργηθεί κλίμα παραίτησης από κάθε διεκδίκηση, θεωρώντας ως κάτι φυσιολογικό προκειμένου να διαιωνίσει τα κέρδη του ο επιχειρηματίας, να αμφισβητεί τα δικαιώματα των εργαζομένων, ακόμα και την ίδια τη θέση εργασίας του. Μας θέλουν πειθήνιους υποστηρικτές του ενός ή του άλλου καπιταλιστή, θεωρώντας πως αν κλείσει η δίπλα επιχείρηση και σε αυτή τη φάση δεν έχουμε εμείς συνέπειες, θα είμαστε ασφαλείς για πάντα.
Αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα! Όσο τα μέσα παραγωγής βρίσκονται στα χέρια του κεφαλαίου, όσο τα τυπογραφεία και τα μέσα ενημέρωσης λειτουργούν για τη διαιώνιση των κερδών τους, αυτά θα συνεχίσουν να συμβαίνουν. Οι επιχειρήσεις στην ¨ελεύθερη αγορά¨ θα τρώγονται μεταξύ τους με ολέθριες συνέπειες για τους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι που σήμερα μπορεί να είναι παρατηρητές της εργοδοτικής επιθετικότητας, αύριο μπορεί να είναι τα θύματα, γι αυτό δεν υπάρχει η πολυτέλεια της επανάπαυσης.
Θα είναι έτσι για πάντα;
Όχι, όταν οι εργάτες καταλάβουμε τη δύναμή μας, όταν πετάξουμε από πάνω μας τα παράσιτα που κερδοφορούν από τη δική μας εργασία, τότε ο κλάδος θα μπορεί να υπηρετεί της ανάγκες της ενημέρωσης και της μόρφωσης του λαού. Τότε δε θα σπαταλάμε άσκοπα την εργατική μας δύναμη ούτε για τα έντυπα προπαγάνδας της αστικής ιδεολογίας, ούτε για την υποκουλτούρα της εποχής, ούτε για σωρεία άσκοπων διαφημίσεων στα πλαίσια των καπιταλιστικών ανταγωνισμών.
Ο κλάδος να βρίσκεται σε ετοιμότητα για να απαντήσει!
Σε κάθε περίπτωση, όλοι οι εργαζόμενοι του κλάδου πρέπει να βρισκόμαστε σε αγωνιστική ετοιμότητα, ακόμα και μέσα στο καλοκαίρι, εάν χρειαστεί να απαντήσουμε. Δεν πρόκειται να δεχτούμε την απόλυση συναδέλφων μας ή τα σχέδια για μειώσεις μοιρολατρικά, ως επιλογή του λιγότερο κακού. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και οι εργαζόμενοι σε κάθε χώρο δουλειάς, πρέπει να κάνουμε γοργά βήματα σε κάθε χώρο δουλειάς. Να οργανωθούμε από τα κάτω, προετοιμάζοντας τους αγώνες που έρχονται. Να στήσουμε παντού σωματειακές επιτροπές και επιτροπές αγώνα που θα συντονίζονται με τους αγώνες του κλάδου. Να απαλλαγούμε από τον εργοδοτικό- κυβερνητικό συνδικαλισμό στον κλάδο, που μας θέλει να σερνόμαστε νε νομικίστικα μονοπάτια και σε ατέρμονες διαβουλεύσεις με εργοδότες και παράγοντες της κυβέρνησης.
Οι εργαζόμενοι του κλάδου έχουμε πείρα, πως το δίκιο μας μπορούμε να το βρούμε στο δρόμο του αγώνα, αρκεί να πατάμε γερά στα πόδια μας, να δουλεύουμε συλλογικά, χωρίς να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σε διάφορους «σωτήρες». Έχουμε στα χέρια μας το όπλο της ταξικής αλληλεγγύης που είναι πανίσχυρο. Σε αυτή την αναμέτρηση, οι εργαζόμενοι μπορούμε να βγούμε νικητές, αρκεί να βγάλουμε τα σωστά συμπεράσματα και να κάνουμε βήματα που δεν έγιναν το προηγούμενο διάστημα.
