Συνάδελφοί,

 Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών είναι ανάμεσα στις 536 συνδικαλιστικών οργανώσεων που κατέθεσαν πρόταση νόμου για τις συλλογικές συμβάσεις στη Βουλή, την οποία η κυβέρνηση πέταξε στα αζήτητα.

 Αναλάβαμε την πρωτοβουλία, κι απευθυνόμαστε εκ νέου σε όλα τα σωματεία του κλάδου και όχι μόνο, σε όλους τους εργαζόμενους να οργανώσουμε με τόλμη, το μεγάλο μέτωπο αγώνα για τη διεκδίκηση των απωλειών που είχαμε σε μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις και κυρίως της κατάργηση των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν ή καταργούν τις ΣΣΕ.

 Η επίθεση που συνεχίζουν να δέχονται τα εργασιακά μας δικαιώματα είναι ανελέητη. Για την προστασία των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων οι μισθοί μας, τα επιδόματα μας, τα δικαιώματα μας βρίσκονται εδώ και χρόνια στο «κρεβάτι του Προκρούστη».

 Μάλιστα φροντίζουν να προασπίσουν την κατάσταση αυτή με κάθε τρόπο. Ο νόμος για την απεργία, ο νόμος – «ιδιώνυμο» – για τους πλειστηριασμούς, η συνεχής ποινικοποίηση και δίωξη των αγώνων των εργαζομένων είναι μόνο μερικά από τα μέτρα που έχουν πάρει.

 Όλα αυτά τα χρόνια είμαστε αποδέκτες διαφόρων ιδεολογημάτων που ήρθαν για να καλύψουν την κατακρεούργηση των δικαιωμάτων μας. Θέσπιση ΕΓΣΣΕ στα 586 ευρώ, επέκταση ελαστικών μορφών εργασίας, διευθέτηση εργασίμου χρόνου, εργοδοτική τρομοκρατία, δουλεμπορικά και η απειλή της ανεργίας έχουν διαμορφώσει μια εργασιακή ζούγκλα που οι μόνοι που βγαίνουν κερδισμένοι είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

 Η «ανάπτυξη», που ευαγγελίζονται κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ, ΣΕΒ, Κεφάλαιο, έχει ποτιστεί – και θα συνεχίσει – με το αίμα των παιδιών της εργατικής τάξης, που καταδικάζονται στην ανεργία, τη φθηνή εργασία και την δουλειά-λάστιχο! Οι υποσχέσεις της κυβέρνησης ΣΙΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ φαντάζουν σαν ομιλίες του «Μαυρογιαλούρου» καθώς την ίδια στιγμή μιλάνε με τους «εταίρους» 81 επιπλέον μέτρα που θα πέσουν και πάλι στις δικές μας πλάτες. Επιδιώκουν να σπείρουν για ακόμα μια φορά αυταπάτες, φρούδες ελπίδες, ώστε να βάλουν εμπόδια στους αγώνες μας.

 Η κυβέρνηση μαζί με τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες (ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ) που όλα αυτά τα χρόνια είναι συνένοχες στις αντεργατικές επιλογές και υπηρετούν με χέρια και με πόδια τα συμφέροντα την εργοδοσία, βρίσκονται όλοι μαζί στην αγκαλιά των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων.

 Αγώνας για τους μισθούς μας, τα δικαιώματα μας!

 Οι ανάγκες της εργατικής τάξης σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζονται με τους στόχους της μεγαλοεργοδοσίας για ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, κερδοφορία, ανάκαμψη κερδών. Ας σκεφτούμε ότι τα παραπάνω ήταν ακριβώς ο λόγος για όλη την αντεργατική λαίλαπα.

 Όσο κι αν είναι δύσκολη η κατάσταση, πολλά μπορούν να γίνουν, αν αποφασίσουμε να δείξουμε την πραγματική δύναμή μας. Αυτή τη στιγμή, αυτό που χρειάζεται είναι η οργάνωση του αγώνα και όχι οι «κοινωνικοί διάλογοι» που στήνουν η κυβέρνηση και οι ενώσεις των εργοδοτών για να μας παγιδεύσουν και αυτοί να συνεχίζουν να κλιμακώνουν την επίθεση σε βάρος της τάξης μας. Δική μας ευθύνη είναι να δυναμώσουμε την κοινή δράση και τη συμμαχία με όλο τον εργαζόμενο λαό που στενάζει, στις πόλεις και τα χωριά, όπως κι εμείς, κάτω από τον ίδιο ζυγό των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλεμπόρων, των εφοπλιστών.

 Καμία υποχώρηση δεν βοήθησε. Κάθε υποχώρηση έκανε πιο επιθετική την εργοδοσία.

Έτσι φτάσαμε μέχρι εδώ! Δε δεχόμαστε να δουλεύουμε για ένα ξεροκόμματο, όταν εμείς παράγουμε όλο τον πλούτο. Για την εργατική τάξη δεν υπάρχει καμία ελπίδα ακόμη όταν έρθει η όποια ανάκαμψη κερδών, αν δεν οργανώσει τον αγώνα της.

 Ο αγώνας και η σκληρή σύγκρουση με την μεγαλοεργοδοσία και το κράτος της, για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων σε κλαδικό, τοπικό, ομοιοεπαγγελματικό και επιχειρησιακό επίπεδο, οι οποίες θα βελτιώνουν τη θέση των εργαζομένων, θα ανακτούν απώλειες και θα ανοίγουν το δρόμο για ουσιαστικές κατακτήσεις, πρέπει να αποτελέσει σήμερα κεντρικό ζήτημα για τους εργαζόμενους.

 Αγωνιζόμαστε για:

•                Μόνιμη σταθερή εργασία για όλους, με Συλλογική Σύμβαση, 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, Κοινωνική Ασφάλιση, προστασία στη δουλειά.
•                ΥΠΟΓΡΑΦΗ Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης και επαναφορά με νόμο στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με το βασικό μισθό, ως ελάχιστη βάση για αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς. Κατώτερο μεροκάματο στα 33,57 ευρώ.
•                Να καταργηθεί με νόμο το αίσχος των άθλιων μισθών πείνας, των 586 και 511 ευρώ και κανένας εργαζόμενος να μη βρίσκεται κάτω από τα 751 ευρώ.
•                Επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων.
•                Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που τσακίζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις. Καθολική ισχύς και υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό.
•                Επαναφορά των μισθών στα προ κρίσης επίπεδα στο Δημόσιο με αυξήσεις στους μισθούς, κάλυψη των απωλειών, επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού.
•                Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη! Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική – λαϊκή οικογένεια.

 Το Διοικητικό Συμβούλιο