Συνάδελφοι, συναδέλφισσες, έχουμε δεχτεί απανωτά χτυπήματα ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια στα δικαιώματά μας. Βασική κατάκτηση που σήμερα στην πλειοψηφία των εργασιακών χώρων έχει καταργηθεί είναι οι ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΣΣΕ) που υπογράφονταν ανάμεσα στα συνδικάτα και τους εργοδότες. Η σημερινή κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες είχαν και συνεχίζουν να έχουν καθοριστική συμβολή στο τσάκισμά τους αι την αντικατάσταση με τις ατομικές συμβάσεις.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΣΣΕ)
Οι ΣΣΕ είναι βασική κατάκτηση των αγώνων της εργατικής τάξης. Από την πρώτη στιγμή που οι εργαζόμενοι πήραμε την απόφαση και οργανωθήκαμε απέναντι στην εργοδοσία ήταν φανερό ότι έπρεπε να βρεθούν τρόποι να διεκδικήσουμε συλλογικά, να ενώσουμε τη δύναμή μας για να δώσουμε λύσεις στα κοινά μας προβλήματα. Να μην είναι κανένας μόνος του απέναντι στην εργοδοσία. Η υπογραφή των ΣΣΕ ήρθε ως αποτέλεσμα αυτών των αγώνων. Μέσα από τις ΣΣΕ κατακτήθηκαν πέρα από τον καθορισμό κατώτατου μισθού ανάλογα με την ειδικότητα, πολλά ακόμα που βελτίωναν τη ζωή των εργαζομένων, όπως:
•Αυξήσεις ανάλογες με τα χρόνια εργασίας (τριετίες), επιδόματα για τους έγγαμους, για όσους εργάζονται σε ανθυγιεινό περιβάλλον, μεγαλύτερη προσαύξηση σε υπερωρίες, νυχτερινά, αργίες και άλλες μισθολογικές απολαβές.
•Ρυθμίσεις σε σχέση με την εργασία, όπως η ελάχιστη σύνθεση χειριστών, βοηθών και βοηθητικού προσωπικού ανά μηχανή, ανάλογα με το είδος και τις απαιτήσεις λειτουργίας της.
• Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας ώστε να ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες ατυχήματος όπως και η χορήγηση μέσων ατομικής προστασίας (ΜΑΠ).
• Πολλές ακόμα κατακτήσεις που αφορούσαν το σύνολο της ζωής μας όπως ημέρες άδειας για το γάμο ή τη γέννηση παιδιών, για προβλήματα υγείας σε συγγενείς πρώτου βαθμού κλπ.
Η κάθε φορά πρόταση για διεκδίκηση υπογραφής ΣΣΕ ήταν απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των εργαζομένων.
ΠΩΣ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Οι ΣΣΕ κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες απέναντι στην εργοδοσία. Η εξασφάλιση της υπογραφής τους που ικανοποιούσε τις διεκδικήσεις μας, ήταν νίκη των εργαζομένων που έδιναν τη μάχη και ήταν πάντοτε ανάλογη με τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις για τη διεκδίκησή της. Σημαντική ήταν η ταξική αλληλεγγύη που εκφράζονταν από άλλα τμήματα εργαζομένων.
Αποτελούσε όφελος για όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα ποιους αφορούσε η καθεμιά. Ηταν νίκη ενός κλάδου που έδινε δύναμη στους εργαζόμενους άλλων κλάδων να οργανώσουν τη δική τους διεκδικητική πάλη για ΣΣΕ και σημείο αναφοράς στο οποίο στηρίζονταν οι επόμενοι αγώνες.
Η υπογραφή της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) είχε επίσης πάντα ιδιαίτερη σημασία, ενώ αντίστοιχη είχαν και οι κλαδικές ΣΣΕ. Τόσο η ΕΓΣΣΕ που συμβάλλει ως βάση για τις διεκδικήσεις στις κλαδικές ΣΣΕ όσο και οι κλαδικές ΣΣΕ αποτελούσαν το στήριγμα για να εξασφαλιστούν, να κατακτηθούν, καλύτερες συμβάσεις σε επίπεδο επιχείρησης που διαμορφώνονταν ανάλογα με το επίπεδο οργάνωσης στο χώρο. Ταυτόχρονα αποτελούσαν αφετηρία και μέσο για υπογραφή των ΣΣΕ άλλους εργασιακούς χώρους.
Οι αγώνες των εργατών είχαν πετύχει και μια ορισμένη νομοθετική κατοχύρωση των ΣΣΕ, με την αρχή της υποχρεωτικότητας – επεκτασιμότητας, την αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης για τους εργαζόμενους, της μετενέργειας μετά τη λήξη τους, κ.ά.
ΕΜΠΟΔΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Είναι φανερό ότι η υπογραφή ΣΣΕ που διευρύνουν τα δικαιώματα μας θεωρείται κόστος για την εργοδοσία. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια, αφού από τη δουλειά μας βγάζει τα κέρδη. Δεν θέλει σε καμία περίπτωση διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων μας και αυξήσεων στους μισθούς μας, για να αυξάνει τα κέρδη της σε βάρος μας. Γι’ αυτό προσπαθεί να βάλει εμπόδια αποφεύγοντας με διάφορα προσχήματα την υπογραφή τους, αξιοποιώντας μηχανισμούς της μέσα στους χώρους δουλειάς όπως ο εργοδοτικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός, είτε με νόμους που ψηφίζουν οι κυβερνήσεις της.
Οι κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ κατάργησαν τις ΣΣΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ (μαζί με τους ΑΝΕΛ) διατήρησε και συνεχώς επεκτείνει το απαράδεκτο καθεστώς της εργασιακής ζούγκλας. Το 2012 η Εθνική Γενική ΣΣΕ μειώθηκε με νόμο από τα 751 ευρώ στα 586 ευρώ και θεσμοθετήθηκε ο απαράδεκτος διαχωρισμός σε εργαζόμενους κάτω των 25 ετών με 511 ευρώ.
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, όλα αυτά τα χρόνια, συμφωνεί και θέτει τους ίδιους στόχους με την εργοδοσία κάνοντας σημαία της την καπιταλιστική ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα, τη διαμόρφωση ευνοϊκού περιβάλλοντος για επενδύσεις. Βασικά επιχειρήματα ενάντια στην υπογραφή ΣΣΕ που βελτιώνουν τη ζωή μας είναι ότι «οι μισθοί που βασίζονταν στις ΣΣΕ είχαν αρνητικά αποτελέσματα στην οικονομία», και εννοούν τα κέρδη τους γιατί η οικονομία είναι καπιταλιστική, δεν είναι ίδια για τα συμφέροντα των εργοδοτών και τα συμφέροντα των εργατών. Η καταστρατήγηση των οποίων με μειώσεις μισθών, φοροληστεία, τσάκισμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων μας κ.ά. αυξάνει τα κέρδη.
Ενώ έχουν πει μέχρι και ότι «αυτοί οι μισθοί φταίγανε για την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης». Ισχυρίζονται ότι οι ΣΣΕ είναι εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και στις επενδύσεις και αν εφαρμοστούν «θα αναγκάζονται» να κάνουν απολύσεις ή να χρησιμοποιούν μαύρη εργασία. Φτάνουν στο σημείο να λένε ακόμα και ότι οι αγώνες των εργαζομένων για μια καλύτερη ζωή οδηγούν στο κλείσιμο των επιχειρήσεων ή ότι η ανάπτυξη μιας επιχείρησης, σε βάθος χρόνου, θα είναι ωφέλιμη και για εμάς.
Η αλήθεια είναι ότι την κρίση, που την έφερε η ακόρεστη δίψα τους για κέρδη που τους τα αύξησε υπέρογκα, την πληρώσαμε εμείς με τις απώλειες δικαιωμάτων στην περίοδο της κρίσης και τώρα μας θέλουν φτηνούς για να πληρώνουμε και την ανάπτυξή τους.
Η εργοδοσία θέλει να «διαπραγματεύεται» με έναν-έναν εργαζόμενο υπό την απειλή της ανεργίας, να τον πληρώνει όσο και όποτε θέλει, γιατί ξέρει ότι εμπόδιο στα αντεργατικά της σχέδια είναι η δική μας αγωνιστική ταξική ενότητα. Είναι ένα από τα όπλα μας για να αντιμετωπίσουμε στην επίθεσή της, για να διεκδικήσουμε τα δικά μας δικαιώματα με τις ΣΣΕ.
Συγκεκριμένα στοιχεία διαψεύδουν τα επιχειρήματα της εργοδοσίας. Χαρακτηριστικότερο όλων είναι το γεγονός ότι ενώ η κερδοφορία σε πολλές επιχειρήσεις πολλαπλασιάζεται χρόνο με το χρόνο, οι μισθοί έχουν αντίστροφη πορεία και οι θέσεις εργασίας όταν αυξάνονται είναι θέσεις μερικής απασχόλησης, εκ περιτροπής εργασία, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου κλπ.
Η πρόοδος της επιστήμης, της τεχνολογίας αυξάνουν συνέχεια την παραγωγικότητα της εργασίας. Στον ίδιο χρόνο παράγονται περισσότερα προϊοντα και μάλιστα με λιγότερο κόπο. Αυτές οι δυνατότητες όμως αξιοποιούνται για την αύξηση της κερδοφορίας και όχι για τη βελτίωση της ζωής μας. Οι μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν την οικονομική δυνατότητα αγοράζουν προηγμένες μηχανές, βγάζουν υπερκέρδη και κλείνουν ανταγωνίστριες επιχειρήσεις. Σε άλλες περιπτώσεις οι ιδιοκτήτες τους τις οδηγούν σε λουκέτο για να επενδύσουν σε άλλους τομείς της οικονομίας και με αυτόν τον τρόπο να πετύχουν ακόμα πιο πολλά κέρδη.
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ – ΦΤΩΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις στον Κλάδο που αποδεικνύουν τα παραπάνω: Ο ΔΟΛ, ο Πήγασος, το πρακτορείο Τύπου ΕΥΡΩΠΗ, η ΜΟΝΤΙ, ενώ επιδοτήθηκαν με τεράστια ποσά, το 2017 ανακοίνωσαν τη διακοπή της δραστηριότητας. Η Ιριδα που και αυτή απολάμβανε επιδοτήσεων και δανείων δεκάδων εκατομμυρίων, μέσα στον προηγούμενο χρόνο, απέλυσε πάνω από το μισό προσωπικό, ενώ κρατάει τους υπόλοιπους με μεγάλες καθυστερήσεις πληρωμών. Και όλα αυτά ενώ είχαν προηγηθεί μειώσεις μισθών, εντατικοποίηση της εργασίας, αξιοποίηση ενοικιαζόμενων εργατών, πάντα με το πρόσχημα της διάσωσης της επιχείρησης.
Σε όποια περίπτωση και να βρέθηκαν οι εργαζόμενοι, υπερασπίστηκαν καλύτερα τα συμφέροντα τους μόνο εκεί όπου υπήρχε οργάνωση, δηλαδή συνδικάτο ταξικά προσανατολισμένο και όχι υποταγμένο στην εργοδοσία.
ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΠΕΙΝΟΥΣΑΝ ΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ, ΤΩΡΑ ΠΕΙΝΑΝΕ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ
Ο κλάδος μας, η βιομηχανία Τύπου και Χάρτου, χτυπήθηκε και συνεχίζει να χτυπιέται από την καπιταλιστική κρίση, παρά το γεγονός ότι σε κάποιους τομείς διαφαίνονται σημάδια σταθερότητας και σε πολλές περιπτώσεις ανάπτυξης. Την ίδια στιγμή μεγάλος αριθμός εργαζομένων σε αυτόν δουλεύει με μισθούς πείνας που δεν φτάνουν ούτε για τα στοιχειώδη. Επεκτείνονται οι εργασιακές σχέσεις χωρίς δικαιώματα μέσω εργολάβων – δουλεμπορικών γραφείων.
Αλλοι πληρώνονται με κουπόνια, άλλοι είναι απλήρωτοι, εκατοντάδες έχουν βρεθεί στην ανεργία. Τα εργατικά ατυχήματα είναι καθημερινό φαινόμενο ενώ πολλές είναι και οι επαγγελματικές ασθένειες.
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΑΥΞΗΣΕΙΣ
Συνάδελφοι, με τα σημερινά επίπεδα των μισθών δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε ούτε καν στις στοιχειώδεις ανάγκες της ζωής μας. Μόνο από τη φοροληστεία που γίνεται και με τους άμεσους και με τους έμμεσους φόρους, το εισόδημά μας εξανεμίζεται με τους μισθούς μας επίσης να πέφτουν στα τάρταρα. Η υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις, κατάργηση των ευέλικτων μορφών εργασίας, εξασφάλιση συνθηκών υγείας και ασφάλειας, είναι η διέξοδος για να μπορέσουμε να πάρουμε μια ανάσα. Αυτό ισχύει για όλους τους εργαζόμενους, ακόμη και για όσους συνεχίζουν να αμείβονται με τις τελευταίες ισχύουσες ΣΣΕ, καθώς και αυτοί αισθάνονται την πίεση να μεγαλώνει αφού και οι τωρινοί μισθοί τους βρίσκονται στο στόχαστρο και οι υπέρογκοι φόροι που πληρώνουν τους μειώνει το εισόδημα.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις, χωρίς εργασιακές σχέσεις λάστιχο, ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, είναι η οργάνωσή μας σε κάθε χώρο δουλειάς.
Σε μια επιχείρηση που υπάρχει οργάνωση και οι εργαζόμενοι διεκδικούν καθημερινά για όλα τα προβλήματα, γίνεται ευκολότερα κατανοητό πως μπορεί να επιτευχθεί η υπογραφή μιας τέτοιας ΣΣΕ που να μας εξασφαλίζει τα δικαιώματα που διεκδικούμε. Η ανάπτυξη κοινής πάλης σε όλο τον κλάδο αυξάνει αυτήν τη δυναμική.
Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να καταργήσουμε στην πράξη και την αντεργατική νομοθεσία μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Η Ομοσπονδία μας με την ευθύνη που της αναλογεί θα συνεχίσει την οργάνωση του αγώνα για υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις και άλλα δικαιώματα, με γνώμονα τις απώλειες και τις ανάγκες μας. Εχουμε πείρα και μπούσουλα από τα προηγούμενα χρόνια που υπογράφονταν ΣΣΕ για τους εργαζόμενους σε επιχειρήσεις Τύπου και Χάρτου. Καταλυτικό ρόλο στην υλοποίηση των στόχων μας θα έχει η συστράτευση σε αυτόν τον αγώνα κλαδικών και επιχειρησιακών σωματείων του κλάδου και η οργάνωση περισσότερων εργαζομένων σε αυτά, η ισχυροποίηση και παραπέρα δράση των σωματειακών επιτροπών.
Η Ομοσπονδία καλεί όλα τα σωματεία του κλάδου να οργανώσουν τη δράση τους με Γενικές Συνελεύσεις εργαζομένων, εξορμήσεις και συσκέψεις σε τόπους δουλειάς για την καλύτερη προετοιμασία του αγώνα, ώστε η διεκδίκηση των ΣΣΕ να γίνει υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων. Μπαίνουμε σε μια μεγάλη μάχη και χρειάζεται αγωνιστική προετοιμασία, να είμαστε ετοιμοπόλεμοι.
Η Ομοσπονδία μας έχει ξεκινήσει και θα συνεχίσει να διοργανώνει περιφερειακές συσκέψεις σε όλη την χώρα καλώντας όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία στον κλάδο για να συζητήσουμε πως θα πετύχουμε τον στόχο που έχουμε θέσει.
Σε αυτόν τον αγώνα πρέπει να ενταχθούν όλοι οι εργαζόμενοι κάθε επιχείρησης, είτε έχουν σύμβαση με την ίδια την εταιρία, είτε εργάζονται μέσω εργολάβου, είτε με μπλοκάκι, είτε με οποιαδήποτε σχέση εργασίας. Σήμερα, η οργάνωσή μας σε όλους τους εργασιακούς χώρους του τύπου και του χαρτιού, είναι η καλύτερη απάντηση στο «δεν γίνεται τίποτα» ή «αν θέλουν από μόνοι τους οι εργοδότες τότε μπορεί να πάρουμε κάτι» ή «δουλειά να είναι και ότι να’ ναι» που είναι καταστροφικές λογικές για τη ζωή μας.
Μόνο ένας αποφασιστικός και καλά οργανωμένος ταξικός αγώνας, θα τσακίσει την αδιαλλαξία της εργοδοσίας και την επίθεσή της. Ενας τέτοιος αγώνας έχει προοπτική να νικήσει και να επιδράσει θετικά σε όλη την εργατική τάξη και σε αυτόν τον αγώνα καλούμε όλα τα σωματεία και όλους τους εργαζόμενους του κλάδου. Καλούμε σε αλληλεγγύη όλα τα συνδικάτα στη χώρα, να στηρίξουν με κάθε τρόπο τις μεγάλες μάχες που οργανώνουμε.
Κανένας μόνος του απέναντι στην εργοδοσία.
Εξω οι ενώσεις προσώπων – Οχι στις ατομικές συμβάσεις εργασίας
ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΣΕ ΜΕ ΑΥΞΗΣΕΙΣ – ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΧΩΡΙΣ ΣΣΕ
ΥΠΟΡΓΑΦΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΜΕ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΜΙΣΘΟΥ ΣΤΑ 751 ΕΥΡΩ
